Z
STEFAN ZABIEROWSKI
Ur. w 1940 r., prof. dr hab., emerytowany profesor Uniwersytetu Śląskiego, badacz polskiej literatury współczesnej, szczególnie zaś pisarzy pokolenia Kolumbów (Jana Józefa Szczepańskiego, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Tadeusza Borowskiego), interesujący się też sposobami prezentacji wojny w literaturze. Szczególnie dużo miejsca w jego pracach zajmuje problematyka biografii i twórczości Josepha Conrada-Korzeniowskiego oraz różnorodnych związków tego pisarza z kulturą polską.
OKSANA ZABUŻKO
Ur. w 1960 r. Ukraińska pisarka, poetka i eseistka. Z wykształcenia filozofka. Pracuje w Instytucie Filozofii Ukraińskiej Akademii Nauk. Stypendystka Fundacji Fulbrighta, wykładała w USA. Laureatka wielu ukraińskich nagród literackich. W Polsce ukazały się jej zbiór opowiadań Siostro, siostro (2007), powieści Badania terenowe nad ukraińskim seksem (2003) i Muzeum porzuconych sekretów (2010, polskie wydanie 2012). Za tę ostatnią książkę pisarka i jej tłumaczka Katarzyna Kotyńska zostały uhonorowane Środkowoeuropejską Nagrodą Literacką Angelus (2013). We Wrocławiu w 2014 r. ukazał się także Ukraiński palimpsest – rozmowa-rzeka przeprowadzona z pisarką przez Izę Chruślińską. Mieszka w Kijowie.
Ur. w 1945 r. w Puławach, gdzie mieszka. Poeta, prozaik, krytyk, tłumacz literatury angielskiej, ukraińskiej, węgierskiej, rosyjskiej i białoruskiej, redaktor czasopism literackich „Twórczość” (w latach 2004–2020 jej redaktor naczelny) i „Akcent” (1980–2004), współpracownik „Literatury na Świecie”. Debiutował w 1968 r. powieścią Lata spokojnego słońca i tomikiem wierszy W krajobrazie z amfor. Ogłosił ponad 20 tomów poezji (m.in. Małe muzea, 1977; Prześwietlone zdjęcia, 1990; Cisza, 1994; Ptasia grypa, 2002; Nocne życie, 2010; Po szkodzie, 2018; Puste trybuny, 2021) oraz kilka tomów prozy i tekstów krytycznoliterackich. W latach 2005–2007 wydawnictwo Biuro Literackie, z którym współpracuje, opublikowało jego Dzieła zebrane. Uhonorowany m.in. nagrodami im. Stanisława Piętaka (1994), im. Józefa Czechowicza (2010), im. Gábora Bethlena (2013), Międzynarodową Nagrodą Literacką im. Hryhorija Skoworody (2014), Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015), im. Cypriana Norwida (2015), Nagrodą ZAiKSu (2016), Wrocławską Nagrodą Poetycką „Silesius” za całokształt twórczości (2018), Nagrodą „Literatury na Świecie” w kategorii przekład poezji (2020), Literacką Nagrodą Europy Środkowej „Angelus” za przekład powieści Kateryny Babkiny Nikt tak nie tańczył jak mój dziadek (2021), a także nagrodami na festiwalach Kijowskie Laury i „Ditët e Naimit” oraz nagrodą im. Pantelejmona Kulisza. Opublikował autorskie antologie poezji ukraińskiej Wiersze zawsze są wolne (2004, 2005, 2007) i węgierskiej Węgierskie lato (2010) oraz tomy wierszy m.in.: D.J. Enrighta, Johna Ashbery’ego, Tony’ego Harrisona, Johna Guzlowskiego, Mihály’ego Babitsa, Dmytra Pawłyczki, Jurija Andruchowycza, Serhija Żadana, Andrija Bondara, Wasyla Machny, Ostapa Sływynskiego, Natałki Biłocerkiweć, Hałyny Kruk, Wasyla Łozińskiego, Wasyla Słapczuka, Istvána Kovácsa. Pétera Kántora, Andreja Adamowicza, Julii Cimafiejewej, Siarhieja Pryłuckiego, Petra Milčáka; powieści i zbiory prozy: D.J. Enrighta, Johna McGaherna, Dzwinki Matijasz, Andrija Lubki, Natalki Śniadanko, Jurija Wynnyczuka, Ołeha Sencowa, Andrija Bondara i Wasyla Machny. Przełożył Tragedię człowieka – poemat Imre Madácha, główne dzieło węgierskiej dramaturgii. W 2011 r. Biuro Literackie opublikowało wybór rozmów z poetą Klasyk na luzie, przygotowany przez Jarosława Borowca. Jego wiersze tłumaczono na wiele języków, weszły do licznych antologii poezji polskiej, kilka osobnych wyborów ukazało się w Ukrainie i na Węgrzech. W 2020 r. jego powieść Lata spokojnego słońca ukazała się w przekładzie Wasyla Słapczuka w Łucku (Ukraina).
NATALIA ZAGORSKA-THOMAS
Ur. w Warszawie. Artystka sztuk wizualnych, konserwator tkanin artystycznych. Od dzieciństwa przebywa poza Polską, najpierw w Australii, obecnie w Wielkiej Brytanii. Studiowała w Canberra School of Art i w Sydney College of Arts in Australia. Po przeprowadzce do Wielkiej Brytanii w końcu lat 80. XX w. studiowała w Central St. Martins School of Art and Design w Londynie. Jako konserwator współpracowała z wieloma znanymi muzeami i instytucjami kultury (m.in. Royal Academy, Victoria and Albert Museum w Londynie i Muzeum Zamek Królewski na Wawelu w Krakowie). Realizuje surrealistyczne obiekty artystyczne, metaforycznie parafrazujące przedmioty codziennego użytku.
Literaturoznawczyni. Ukończyła filologię angielską na Uniwersytecie Śląskim, gdzie pracuje od roku 1991 i gdzie uzyskała stopień doktora habilitowanego (obecnie pełni funkcję zastępczyni dyrektora kierunku filologia angielska). Opublikowała monografie The Feminine of Difference. Gilles Deleuze, Hélène Cixous and Contemporary Critique of the Marquis de Sade (Peter Lang, 2002) oraz Przestrzeń kobiety w chrześcijańskiej koncepcji Boga. Głosy teologów XX-wiecznych a (kon)teksty feminizmu (Wydawnictwo UŚ, 2013). Redaktorka monografii Figury i znaczenia mądrości. Studium interdyscyplinarne (2016). Jej zainteresowania badawcze ostatnich lat obejmują przede wszystkim związki między kulturą a religią. Mieszka w Gliwicach.
KATARZYNA ZAJĄC
Ur. w 1977 r., ukończyła ochronę środowiska na Uniwersytecie Opolskim, mieszka razem z mężem i synami w Ozimku. Publikowała w „Dzienniku Polskim”, „Nowym Zagłębiu”, prasie lokalnej i na stronach internetowych. Jej wiersze można znaleźć w wielu pokonkursowych almanachach i antologiach. Laureatka m.in. III OKP „Euterpe na Wichrowym Wzgórzu”, IV OKP „Przeciw Poetom” im. Witolda Gombrowicza, XXIII OKP „O Liść Konwalii” im. Z Herberta, XVIII OKP im. Rafała Wojaczka, XL OKP im. J. Śpiewaka i A. Kamieńskiej i VI OKP im. K. Ratonia.
DANIELA EWA ZAJĄCZKOWSKA
Ur. w 1971 r. w Łodzi, gdzie mieszka do tej pory. Autorka trzech zbiorów poetyckich:Rzeczy znikome (1994), Czciciele słońca (1996),Wagabunda i księżyc (2007) oraz arkusza wierszy dla dzieci Bajeczki dla Ineczki (2007). Wiersze i recenzje publikowała m.in. na łamachTygla Kultury, Frazy, W Kręgu Literatury oraz na antenie Radia Łódź. Laureatka kilku konkursów literackich, m.in. nagrody głównej w konkursie Nasz czas (Toruń, 1994). Należy do ZLP oraz grupy literackiej Centauro.
NATALIA ZALESIŃSKA
Ur. w 1962 r. w Katowicach, gdzie mieszka. Z wykształcenia jest informatykiem. Laureatka wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich m.in.: „Miłość niejedno ma imię”, „Sprostać wierszem”, „Krajobrazy słowa”, „Struna Orficka”, „Kobieta”, „Tyskie Lato Poetyckie”, „Jesień Poetycka”, TJW „Poetycki Lombard”, „Złoty Syfon Stowarzyszenia Żywych Poetów”, im. J. Śpiewaka, im. K. K. Baczyńskiego. Laureatka I nagrody w VII Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Kazimierza Ratonia. Debiutowała w roku 2009 tomikiem poetyckim rzeczy delikatne, którego publikacja była nagrodą główną w II Edycji Konkursu Poetyckiego im. W. Iwaniuka za zestaw wierszy. Autorka publikowała swoje wiersze na portalach poetyckich, w antologiach pokonkursowych, a także na łamach czasopism, m.in. „Topos”, „Informator kulturalny Chorzów”, „Czasopismo Artystyczne Nestor”, Ogólnopolskie Pismo Artystyczno-Naukowe „ZNAJ”, „Egeria”. Jej teksty prezentowane były na antenie Polskiego Radia. Brała udział w „Porze Poezji” w Katowicach (marzec 2009) i Porcie Chorzów (listopad 2010, czerwiec 2011, listopad 2011). Związana ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Kulturalno-Literackich „Metasfora” w Katowicach.
Ur. w 1949 r. w Ciechanowie, profesor informatyki na Florida Gulf Coast University w USA, gdzie mieszka na stałe. Jego dorobek literacki obejmuje tłumaczenia z języka angielskiego poezji i prozy amerykańskich bitników, które publikował głównie w „Nowej Okolicy Poetów” i w „Odrze”. Jest autorem serii esejów zatytułowanych Zdarzenia nad Zatoką San Francisco (odcinek czternasty, o Amirim Barace, ukazał się w „Odrze” 2018, nr 6). Od lat zajmuje się także literaturą polskich Amerykanów, dla którego to kierunku stworzył termin literacki „polonizm magiczny” („Polish American Studies” 2007, nr 2). Zredagował i przetumaczył dwa dwujęzyczne zbiorki poezji: Dziś Polacy się palą (Antraktcafe Press, 2013) i Hedwig Gorski Cześć do nieba (Jadzia Press, 2018). Zorganizował i opracował scenariusz kilku salonów poezji w Teatrze Polskim, w Warszawie, m.in., Magiczna polskość (listopad 2013 r.), zarejestrowany na wideo i możliwy do obejrzenia pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=2G4z3HrQJuo. Jest także miłośnikiem twórczości i kolekcjonerem pierwszych wydań Charlesa Bukowskiego.
WIERA ZAŁUCKA
Ur. w 1991 w Grodnie (Białoruś). Studiuje kulturoznawstwo na Porównawczych Studiach Cywilizacji UJ oraz teorię i praktykę sztuki współczesnej na Europejskim Uniwersytecie Humanistycznym w Wilnie. Mieszka w Krakowie.
GRAŻYNA ZAMBRZYCKA
Ur. w 1956 w Olsztynie. Poetka i tłumaczka. Studiowała filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Autorka tomów poetyckich: Wiersze i pieśni (1993), Opowiedzieć jeszcze raz (1995), Litery dla Safony (2002), Karmelitanka. Wieniec (2003), Godzina w katedrze (2008), Portret z lustrem w tle (2010), Bóg miodu. Notatnik jukatański (Toronto–Rzeszów 2011), Niewidzialny zapaśnik (Toronto–Rzeszów 2015), Ślady (Toronto–Rzeszów 2019; nominacja do Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie), Bursztynowy niedźwiedź (Toronto–Rzeszów 2021), Księga Przyjaciół (Toronto–Rzeszów 2023. Wiersze publikowała m.in. na łamach „Borussi”, „Frazy”, „Zeszytów Literackich”, „Toposu” oraz w Antologii poezji polskiej na obczyźnie 1939–1999 Bogdana Czaykowskiego (2002). W 2013 r. ukazał się w jej tłumaczeniu tom Ryszarda Mirabela Wiersze, którego angielska wersja wydana została rok wcześniej w Vancouver. Laureatka nagrody Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich (2010). Członkini Zarządu Polskiego Funduszu Wydawniczego w Kanadzie. Od 1981 mieszka w Vancouver, w Kolumbii Brytyjskiej (Kanada).
Ur. w 1958 r. w Krakowie, poetka, eseistka, profesor tytularny w Katedrze Literatury XX Wieku na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, członkini PEN Clubu, SPP, Komisji Historycznoliterackiej PAN oraz Centrum Kultury i Dialogu afiliowanego przy Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie. Autorka książek: Poezja wymiaru sanctum(1992), Świadectwo słowa. Rzecz o twórczości Anny Kamieńskiej(1993), Zakorzenienia Anny Kamieńskiej (1996), Tropy sacrum w literaturze XX wieku (2001), O książkach, które pomagają być (2005),Czytanie sacrum (Kraków-Rzym 2008). Opublikowała pięć tomów wierszy: Człowiek rośnie w ciszy (1992), Wyrwane z przestrzeni(1996), Niebo w czerni (2000), Jerozolima została zburzona (2004),Wiersze: Pierwsze (2008). Mieszka w Krakowie.
Absolwent informatyki na Politechnice Wrocławskiej. Miłośnik starej porcelany, punk rocka, Grecji i Londynu. Właściciel „Krainy Książek” – jednej z najstarszych księgarni internetowych w Polsce. Twórca Wydawnictwa Książkowe Klimaty i angielskiego Terra Librorum.
Dr nauk humanistycznych, asystentka w Zakładzie Literatury Współczesnej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach; autorka publikacji naukowych i artykułów w czasopismach literackich (poświeconych m.in. twórczości Krystyny Miłobędzkiej). Zajmuje się polską poezją po roku 1956, jej główne zainteresowania badawcze koncentrują się wokół zagadnień temporalnych w liryce współczesnej, kwestii wyobraźni poetyckiej, korespondencji sztuk oraz problematyki małych form lirycznych. Wkrótce ukaże się jej książka Czas (w) poezji Krystyny Miłobędzkiej.
Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego (specjalizacja dziennikarska). Obecnie na studiach doktoranckich tej uczelni. Przygotowuje pracę doktorską na temat prozy historycznej kobiet po 2000 roku. Działa w Sekcji Literaturoznawców Koła Naukowego Polonistów. Autorka szkiców naukowych, publikowanych w wydawnictwach zbiorowych, recenzji oraz artykułów publicystycznych. Była redaktorką czasopisma studentów UR „Melanż”. Inicjatorka i współorganizatorka zorganizowanych pod auspicjami Instytutu Filologii Polskiej UR i kwartalnika „Fraza” sympozjów Miejsca, ludzie, opowieści. Twórczość Andrzeja Stasiuka (2014) oraz Przestrzenie wyobraźni. Twórczość Stefana Chwina (2015) z udziałem pisarzy. Współredaktorka dwóch tomów monografii zbiorowej Inny w podróży (Rzeszów 2017) oraz książki Miejsca, ludzie, opowieści. O twórczości Andrzeja Stasiuka (2018). Mieszka w Łańcucie.
Absolwentka pedagogiki i terapii pedagogicznej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ukończyła także filologię polską w Instytucie Badań Literackich. Przez 34 lata była nauczycielką języka polskiego. Obecnie na emeryturze, realizuje swoje literackie pasje. Napisala o sobie: „Nic nie muszę, wszystko mogę, bo nie mam żadnej presji i nie biorę udziału w żadnym wyścigu. Prowadzę bloga, piszę felietony do gazet i tworzę krótkie formy literackie. Biorę udział w licznych konkursach literackich i sprawia mi to ogromną przyjemność”. Mieszka w Gorzowie Wlk.
PAWEŁ ZAWADZKI
Ur. w 1943 r. Niespokojny duch, wielokrotnie zmieniał miejsca zamieszkania i pracy. Przez 15 lat mieszkał w Zakopanem, od 1975 r. mieszka w Warszawie. Pracował w wielu zawodach i w różnych instytucjach, najdłużej w Bibliotece Instytutu Sztuki PAN i w Muzeum Literatury w Warszawie. Pisze i publikuje regularnie na łamach wielu pism od roku 1986 (debiut na łamach miesięcznika „W Drodze”). W roku 1990 wymyślił, redagował i wydawał pismo „Głos Patetyczny Dziada Narodowego”. Prowadzi też Niekomercyjną Firmę Astrologiczną „Jasna Przyszłość”. Ma wiele wizji i pomysłów, z których niektóre udaje się urzeczywistnić, np. zagrać w dniu pogrzebu Piotra Skrzyneckiego ze szczytu Pałacu Kultury i Nauki Hejnał Mariacki. Autor czekającego na druk Poradnika dla bezrobotnych, aktualnie pracuje nad Poradnikiem dla emerytów. Posiada licencję pilota szybowcowego. Jest miłośnikiem (bez wzajemności) zakonu Benedyktynów.
KATARZYNA ZDANOWICZ-CYGANIAK
Ur. w 1979 r. w Białymstoku. Autorka zbiorów wierszy: Improwizacje i nie tylko, Poznajmy się, Kolekcjonerka, Szkliwo (Nagroda Literacka im. W. Kazaneckiego), Jak umierają małe dziewczynki (wyróżnienie Biblioteki Raczyńskich) oraz książki poświęconej Marii KomornickiejKto się boi Marii K. Sztuka i wykluczenie. Doktorantka na Uniwersytecie Śląskim. Redaktorka „Opcji”, gdzie m.in. prowadzi dział „Przed debiutem”.
Ur. w 1935 r. w Krakowie. Poetka, tłumaczka, prozaik. Córka poety, publicysty i satyryka Witolda Zechentera, wnuczka Edmunda Zechentera, nowelisty i dziennikarza. Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Dr nauk humanistycznych. Jej wiersze przekładane były na języki obce; węgierski, angielski, niemiecki, rosyjski, czeski, turecki i hiszpański. Wydała kilkanaście zbiorków poetyckich a m.in. Epitafium dla biedronki (Wydawnictwo Literackie, Kraków 1962), Na łowiskach świata (Miniatura, Kraków 1992), Czapka niewidka (wyd. Baran i Suszczyński, Kraków 1996, Krakowska Książka Miesiąca), Notatki i sny (Biblioteka SPP, Kraków 2015), Kot Moniki (Biblioteka SPP, Kraków 2019). Jest autorką powieści Szansa (Wyd. Baran Suszczyński, Kraków 2000) a także kilku książek dla dzieci. W 2007 r. wydała książkę o ojcu Malinowy tort. Witold Zechenter po latach (Wydawnictwo Jagiellonia w Krakowie). Jest autorką tekstów ballad i piosenek śpiewanych w Piwnicy pod Baranami, Lochu Camelot, Jana Wojdaka i zespół Wawele. Odznaczona przez Prezydenta m. Krakowa medalem Honoris Gratia, przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – brązowym medalem Gloria Artis. Należy do krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Stowarzyszenia Autorów ZAIKS.
Pisarka, z wykształcenia psycholog. Dawniej Krystyna Sakowicz. Pod tym nazwiskiem opublikowała szereg książek prozatorskich: Zbrodnie kobiet (1984), Sceny miłosne, sceny miłosne (1986), Jaśmiornica (1987), Po bólu (1995), Śnienie (2000, nominacja do Nagrody Nike 2001), Księga ocalonych snów (2008, Nagroda Fundacji Kultury, nominacja do Nagrody Nike 2009), Praobrazy (2012). Pod nazwiskiem Marta Zelwan wydała tom poezji Graffiti (2017) i prozę Śnienie / Dreaming (Nowy Jork 2019, przeł. V. Miluch), a także współpracuje z pismem „Elewator”. Jest m.in. laureatką nagród im. S. Piętaka i im. E. Stachury. Mieszka w Warszawie.
Poeta i bard, od urodzenia mieszka w Bielsku-Białej. Absolwent Politechniki Krakowskiej i Łódzkiej oraz Uniwersytetu Śląskiego. Laureat ponad stu pięćdziesięciu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Zwyciężał w slamach poetyckich i turniejach jednego wiersza. Jest również laureatem konkursów piosenki poetyckiej i autorskiej. Publikował w przeszło stu pokonkursowych antologiach poetyckich, a także czasopismach literackich: „Akant”, „TOPOS”, „Tygiel”, „Nestor”, W 2014 roku ukazał się jego autorski zbiór wierszy Południk Greenwich, nagrodzony w II edycji konkursu im. Henryka Berezy w Szczecinie.
Ur. w 1959. Poeta i publicysta. Urodził się w Durres (Albania). Ukończył pedagogikę na Uniwersytecie w Szkodrze. Do najważniejszych zbiorów należą: Pamięć powietrza, Rzucam czaszkę do twoich stóp, Sianie błyskawic, Żywe drzwi, Zabójczy dla oczu czas.
Ur. 19.01.1936 r. w Warszawie, gdzie mieszka. Malarz, rysownik, krytyk sztuki. W latach 1954–1960 studiował w warszawskiej ASP (dyplom w pracowni prof. Tadeusza Kulisiewicza). Jest twórcą kolekcji „Krąg Arsenału” w Muzeum Lubuskim im. J. Dekerta w Gorzowie Wlkp., którą kierował w latach 1978–2002. W latach 1971–1981 stworzył i prowadził galerią „Wystawy na Pięknej”, w latach 1984–1989 współpracował z galerią Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Był współtwórcą i redaktorem ukazującego się w drugim obiegu w latach 1984–1989 pisma o sztuce „Szkice”. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in. Dokumenty rzeczywistości i Koncepcje przestrzeni w sztuce współczesnej (Muzeum Narodowe w Warszawie 1979, 1984), Kosmos i Metafora – Przestrzeń w Muzeum w Lubelskim (1977, 1978), Rysunek i opis, 10 lat później i Rysunek na koniec wieku w Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu (1980, 1992, 2000). Z wielu wystaw indywidualnych wyróżnia wystawy w: warszawskiej galerii Kordegarda (1976, 1993), galerii Domu Artysty Plastyka w Warszawie (Motyw zimowy, 1980 i Światła nocy oraz inne prace z lat 1968–1999, 1999–2000), BWA w Rzeszowie (2000) i galerii „Krypta u Pijarów” w Krakowie (2006), zrealizowaną wspólnie ze Stanisławem Zbigniewem Kamieńskim wystawę Obrazy o niebie w warszawskiej galerii „Test” oraz cztery wystawy w Gorzowie Wlkp. (1977, 1984, 1993 i Parę wyobrażeń na temat przestrzeni. Malarstwo z lat 1999–2010, 2011). Debiutował w piśmie „Fundamenty” w 1957 r. Opublikował książki: Prawdziwe pozory sztuki nowoczesnej (PAX, 1965), O widzeniu artystycznym (1966), Szkice o malarstwie i strukturze materii (1991), z Joanną Stasiak dwa podręczniki do plastyki Wiedza o sztuce 5–8 i Świat sztuki. Jest autorem wielu tekstów o sztuce i artystach oraz opowiadań, publikowanych w monografiach zbiorowych, katalogach wystaw oraz pismach: „Kierunki”, „Życie i Myśl” (kierował w nim działem „Sztuka”), „Miesięcznik Literacki”, „Arkusz”, „Fraza”. Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Biblioteki Narodowej, Centrum Sztuki Studio im. S.I. Witkiewicza, Muzeum ASP w Warszawie, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Muzeum Śląskim, Narodowym Muzeum Sztuki im. M.K. Čiurlionisa w Kownie i w zbiorach prywatnych w Polsce, Francji i Litwie.
Ur. w 1948 r. w Muszynie. Poeta, prozaik, dziennikarz, autor piosenek śpiewanych przez Elżbietę Adamiak, Jacka Wójcickiego, Krzysztofa Myszkowskiego, Wolną Grupę Bukowina i Stare Dobre Małżeństwo (płyty Makatki i Czarny blues nad ranem, z obu grupami poeta występował). Absolwent filologii polskiej UJ. Debiutował w 1968 r. na łamach „Życia Literackiego”. Jego debiutem książkowym był tom Wypogadza się nad naszym domem (1975). Kolejne ważne książki to m.in. tomik Na słony rachunek (1981, nagroda im. S. Piętaka), Makatka z płonącego domu (1985, Nagroda Funduszu Literatury), Dwoje na balkonie (1989, Nagroda im, A. Świrszczyńskiej), poświęcony pamięci matki tom Zdrowaś matko – łaskiś pełna (1987), Makatki (w opracowaniu graficznym córki poety Halszki, Krakowska Książka Miesiąca, luty 2006). W 1976 r. poślubił wnuczkę Emila Zegadłowicza, której dedykował tomy Wiersze dla Marii (1985) i Przymierzanie peruki (2007, nagroda im. W. Orkana). W 2008 Podkarpacki Instytutu Książki i Marketingu opublikował tomik Co za szczęście i tom prozy Chory na studnię. Wiersze i opowiadania publikował w ważnych periodykach literackich w kraju i za granicą. Jego utwory przetłumaczono m.in. na angielski, włoski, niemiecki i rosyjski. Jest laureatem głównych nagród wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich, m.in. był trzykrotnie laureatem Łódzkich Wiosen Poetyckich, zdobył główną nagrodę w konkursie im. Jana Śpiewaka i w Jaszczurowych Laurach. Do rozwiązania w stanie wojennym należał do ZLP, obecnie należy do SPP i polskiego PEN Clubu. Mieszka w Krakowie.
Z wykształcenia ekonomista. Debiutował w piśmie studenckim „Merkury” w 1970 r. Publikował m.in. w „Literaturze”, „Nadodrzu”, „Nurcie” i w „Życiu Literackim” oraz w almanachach: Moment Wejściap. red. A. K. Waśkiewicza (1976) i Którzy pamiętali słońce (1980). W latach 1976-1985 recenzował książki poetyckie, współpracując z wymienionymi tygodnikami. Obecnie współpracuje z kwartalnikiem „Okolice Poetów”. Jego wiersze były nagradzane na turniejach: „Milowego Słupa”, „Zielonej Wazy” i innych. Autor tomów poezji: Biały goździk na śniegu (Wyd. Kanwa, 1991 z grafiką Stasysa), W sercu ciszy (2005), Dystans (2008, Zwrotnik Skorpiona (2009). Przygotowuje tom wierszy Rubinosa, z którego pochodzą publikowane we „Frazie” teksty. Wkrótce ukaże się jego powieśćGromnica.
Ur. 1978 r. w Siedlcach. Asystent w Ośrodku Edytorstwa Instytutu Filologii Polskiej AP. Pod kierunkiem prof. Antoniego Czyża pracuje nad rozprawą doktorską: Michał Kazimierz Ogiński – twórca, mecenas, polityk. Przygotowuje też edycję jego pism oraz monografię Aleksandra Ogińska w literaturze i kulturze XVIII wieku. Interesuje go także proza, a szczególnie powieść XX wieku (polska i obca) ze szczególnym uwzględnieniem Samuela Becketta, Andrzeja Żuławskiego i Piotra Szewca. Zajmuje się też historią ziemiaństwa podlaskiego XIX i XX wieku, zwłaszcza w kontekście szeroko pojętej kultury (w przygotowaniu jest obszerna praca dotycząca Ziemian okręgu sokołowskiego i ich rezydencji w XIX-XX w.). Jest członkiem redakcji kwartalnika humanistycznego „Ogród”, rocznika historycznego „Szkice Podlaskie” oraz kwartalnika kulturalnego „Siedlecki Nieregularnik Literacki”. Opracował i zredagował m.in.: Józef Górski, Na przełomie dziejów (Siedlce 2006), Człowiek w literaturze polskiego baroku (Siedlce 2007), Aleksandra Ogińska i Siedlce w trzech pamiętnikach z XIX wieku (Siedlce 2007). Zajmuje się też składem książek, ich opracowywaniem graficznym i projektowaniem okładek. Jest członkiem Siedleckiego Towarzystwa Naukowego oraz Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza.
Ur. w Warszawie, z pochodzenia Rosjanka i Żydówka. W 2019 r. obroniła licencjat z historii sztuki na WZKW, wkrótce zdobędzie tytuł magistra edukacji artystycznej na Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Niegdyś kucharka i edukatorka kulinarna, obecnie zatrudniona w pracowni ceramicznej. Jej ulubionymi zajęciami są wspinaczka, karmienie ludzi, tworzenie w dowolnej technice plastycznej oraz zgłębianie historii medycyny. Od niedawna próbuje swoich sił także w pisaniu. Mieszka w Warszawie.
Pisze poezje, prozę, zajmuje się także krytyką literacką. Publikowała m. in. w „Akancie” (w latach 1998-1999 była członkinią zespołu redakcyjnego tego pisma), „Akcencie”, „Arkuszu”, „Dziś”, „Frazie”, „Mimo-zie”, „Sycynie”, „Świętokrzyskim Kwartalniku Literackim”, „Twórczości” i w wychodzącym na Litwie piśmie „Nasz Czas”. Opublikowała książki: Mech jest zielony (1997),
Głogi i wrzosy (Bydgoszcz 1998), Wtajemniczenie (Kielce 2007). Mieszka w Kielcach.
Ur. w 1953 r. w Suchedniowie. Prozaik, eseista, tłumacz. Był redaktorem bydgoskiego miesięcznika „Akant” i kieleckiego miesięcznika „Mimo-za”. Zastępca redaktora naczelnego miesięcznika „Świat Inflant”. Publikował m.in. w: „Twórczości”, „Arkuszu”, „Akcencie”, „Sycynie”, „Kresach”, „Odrze”, a także w polskich pismach na Litwie („Nasz Czas”, „Znad Wilii”) i na Łotwie („Polak na Łotwie”, „Polskie Słowo”). Laureat nagrody im. Natalii Gall (1995), dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury. Wydał zbiory opowiadań: Sprawiedliwy w Sodomie (1996), Dotknięcie wieku (Warszawa 1996), Wieża i inne opowiadania (2007), Goście stołu pańskiego (2010), Opowieści wrzosowskie (2011) oraz powieści: Odlot dzikich gęsi (2001 – Nagroda Fundacji Kultury), Nikodem Dyzma w Łyskowie (2003), Góry na niebie (Kielce 2005 – Nagroda w Konkursie Literackim im. S. Żeromskiego 2003), Burza pod lasem (2007), Ogień przy drodze (Poznań 2009), Dawno i daleko (Poznań 2011), Wojnę rzymską (Szczecin, Bezrzecze 2012), Morze wewnętrzne (2017), Boża dzierżawa (2017), a także książki popularyzujące kulturę i historię Litwy, Łotwy, Estonii, Czech i Hiszpanii. Uwagę czytelników przykuły Generał Franco (2014) oraz Wojna domowa w Hiszpanii 1936-1939 (2015). Zmarł 25 marca 2018 r. w Aninie.
Ur. 20.05.1943 r. w Dobromierzu, zmarł 18.11.2021 r. w Mississauga w Kanadzie. Poeta, prozaik, krytyk literacki, publicysta, dziennikarz, wieloletni współpracownik „Frazy”. Opublikował kilkanaście książek własnych: dramatu, tomów poezji, prozy, biografii, monografii, książek krytycznych (wśród nich kilka ważnych ukazało się w Rzeszowie w koedycji Polskiego Funduszu Wydawniczego w Kanadzie ze Stowarzyszeniem Literacko-Artystycznym „Fraza” – wśród nich monumentalna monografia działalności kulturalnej kanadyjskiej Polonii Mosty z papieru – nagrodzona nagrodą Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie – i dwa ostatnie tomy jego wierszy Inaczej nie będzie nasycone… Notatnik domowy z lat dawnych i nowych oraz Światłoczułe znaki czasu, wydany kilka dni przed śmiercią). Był także redaktorem i wydawcą kilkudziesięciu książek autorstwa pisarzy krajowych i emigracyjnych. Pracował w Polsce i Kanadzie w redakcjach pism, radiu i telewizji. Na początku lat osiemdziesiątych XX w. był przewodniczącym „Solidarności” w Rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach, internowanym w stanie wojennym. Po 1984 r. znalazł się z rodziną na emigracji w Kanadzie, gdzie aktywnie włączył się w działalność kulturalną Polaków. Był wieloletnim prezesem Polskiego Funduszu Wydawniczego w Kanadzie oraz wiceprezesem Fundacji im. Władysława i Nelli Turzańskich. W 2021 r. ukazała się książka Andrzeja Piskulaka Świat jest zawsze obok. Biografia literacka Edwarda Zymana z wyborem wierszy poety.