S
Ur. 1993. Absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Współpracuje z działem kultury tygodnika „Newsweek” i pisze teksty reklamowe we własnej agencji. Mieszka w Warszawie.
Ur. w 1957 w Lesku. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Śląskim. Poeta, tłumacz, eseista. W 1980 r. wyjechał z Polski i po rocznym pobycie w Europie Zachodniej przeniósł się do Vancouver w Kanadzie. Uzyskał doktorat po studiach slawistycznych na UBC (Uniwersytecie British Columbia) i na Uniwersytecie w Toronto. Wiersze, eseje, przekłady poezji publikował m.in. w „Twórczości”, „Akcencie”, „Przeglądzie Polskim” (Nowy Jork), „Nowym Prądzie” (Toronto). Opublikował tomy wierszy: Niech będzie (2005), Cienie (2011) i Podwórko (Biblioteka „Frazy”, Toronto–Rzeszów 2015), Koliber (Toronto 2023). W przygotowaniu znajduje się wybór wierszy Seamusa Heaneya w jego przekładach. Mieszka w Vancouver.
Doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych UJ. Publikowała teksty krytyczne w „Odrze”, „biBLiotece”, „ArtPapierze”, „Wakacie”, „Wizjach” i „Nowej Dekadzie Krakowskiej”. Członkini zarządu fundacji KONTENT, redaktorka kwartalnika o tej samej nazwie.
Ur. w 1979 r. w Wolbromiu, gdzie mieszka. Ukończyła polonistykę na Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego w Kielcach oraz podyplomowe studia z zakresu terapii zaburzeń w mówieniu, czytaniu i pisaniu na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Ur. w 1945; poeta, eseista, tłumacz. Urodził się w Gjakove (Kosowo). Ukończył filologię albańską oraz studia podyplomowe w zakresie albanologii na Uniwersytecie w Prisztinie. Opublikował m.in. tomy wierszy: Krzyk, Milczenie pewnego czasu, Zimny popiół, Purpurowa podróż, Wstrząsające obrazy, Ja nie jestem ten, Ognista ziemia, Listy do Ewy, Błysk życia.
MAŁGORZATA SARAMONOWICZ
Ur. w 1964 r. w Warszawie. Pisarka, scenarzystka i dziennikarka. Ukończyła polonistykę i historię na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała jako nauczycielka i redaktorka „Gazety Wyborczej”. Zadebiutowała napisaną wspólnie z mężem, Andrzejem Saramonowiczem powieścią Akropoliada (1989). Samodzielnie opublikowała głośną powieść w konwencji horroru psychologicznego Siostra (1996) o tabuizowanym w polskiej kulturze seksualnej przemocy w rodzinie. Następna jej powieść Lustra (1999) dotykała problemu eutanazji. W 2005 roku ogłosiła Sanatorium, a w 2016 ukazał się pierwszy tom, zamierzonej jako cykl powieści historyczno-fantastycznej osadzonej w czasach Bolesława Krzywoustego Xięgi Nefasa – Trygław. Władca Losu. Jest współautorką scenariuszy serialu Tango z aniołem i filmu Lejdis Tomasza Koneckiego.
ANNA SARANIECKA
Ur. w 1967 r., poetka i autorka tekstów piosenek. Od wielu lat współpracuje z Renatą Przemyk jako jej menedżer i autorka prawie wszystkich tekstów z dziewięciu płyt artystki. W 2001 ukazał się zbiór jej wierszy i piosenek pt. Rozamunda. Mieszka w Krakowie.
JOANNA SARNECKA
Antropolożka kultury, animatorka, opowiadaczka w założonej przez siebie grupie Opowieści z Walizki, performerka; praktykuje taniec butoh. Interesuje się tematem pamięci miejsca i nieludzkich świadków w kontekście traumatycznych zdarzeń, wydarzeń historycznych i obecnych kryzysów oraz wielokulturowym dziedzictwem i ideą wielogatunkowej wspólnoty. Współtworzy kolektyw WMA – Wirtualnego Muzeum Antropocenu www.wma.museum, Dwukrotna stypendystka MKiDN, stypendystka ZAiKS. Autorka prozy Dziennik uciekiniera (wyd. Oficynka 2017) oraz zbioru opowiadań Dawno temu teraz (Nagroda Główna XV Ogólnopolskiego Konkursu na Autorską Książkę Literacką Świdnica 2022), a także tekstów piosenek, wierszy, recenzji i tekstów krytycznych dotyczących współczesnych eksperymentalnych zjawisk tanecznych i teatralnych. Uczestniczka festiwalu Góry Literatury 2022 w Nowej Rudzie, gdzie zaprezentowała performance Panahanda.
(1947–2019). Poetka i działaczka samorządowa w Świdnicy. Debiutowała arkuszem poetyckim [bez tytułu] (Wałbrzych 1977). W roku 1981 w Ossolineum we Wrocławiu ukazał się tom jej wierszy Czasu jak na listek. Pozostała część jej spuścizny jest nieopublikowana.
MACIEJ SAWA
Mieszka i pracuje w Przemyślu. Jest laureatem kilku Ogólnopolskich Konkursów Poetyckich, m.in.: Leszka Bakuły, Biesiad Literackich w Jaworze oraz I nagrody w I Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Kazimierza Ratonia w Olkuszu. W 2006 r. ukazał się jego debiutancki tomik rok $ roki (Olkusz-Rzeszów 2006).
JAKIW SAWCZENKO
Ur. 2 IV 1890 r., Żabky (obwód połtawski), zm. 2 XI 1937 w Kijowie. Ukraiński poeta i krytyk literacki, przedstawiciel symbolizmu. Autor m.in. zbiorów poezji: Zemla (1921) i Azijatśkyj apokalipsys (1926) oraz książki krytycznoliterackiej Poety i bełetrysty (1927). Objęty z powodów politycznych zakazem druku, w 1937 r. skazany na śmierć, rozstrzelany podczas wielkiej czystki.
MAGDALENA SAWICZEWSKA-LORKOWSKA
Ur. w 1969 r. Romanistka, poetka, tłumaczka z języka francuskiego.
RUNAR SCHILDT
(1888–1925). Fiński pisarz, dramatopisarz, krytyk literacki i tłumacz. Pisał w języku szwedzkim – drugim języku urzędowym Finlandii. Wywodził się z rodziny arystokratycznej. Na uniwersytecie w Helsinkach studiował estetykę, literaturę i historię. Pracował w bibliotece uniwersyteckiej, był reżyserem w Szwedzkim Teatrze w Helsinkach i redaktorem w wydawnictwie swojego kuzyna Holgera Schildta. Debiutował w 1912 r. zbiorem nowel Den segrande Eros (Zwycięski Eros). Jego dorobek obejmuje kilkadziesiąt noweli i kilka sztuk teatralnych. W swoich utworach przedstawia przede wszystkim nowoczesne miasto i kręgi helsińskiej bohemy. Wiele z jego utworów doczekało się adaptacji filmowych.
JAROSLAV SCHNERCH
Czeski poeta, autor kilkunastu zbiorów wierszy, dramaturg, dziennikarz, z wykształcenia bohemista i historyk. Występował także jako aktor, recytator i tancerz. Mieszka w Pradze.
UTA SCHORLEMMER
Szwajcarka z pochodzenia, teatrolog, tłumaczka, absolwentka Uniwersytetu Humboldta w Berlinie, pracownik naukowy uniwersytetów w Bernie i w Lipsku. Zajmuje się historią teatru od epoki romantyzmu począwszy, ze szczególnym uwzględnieniem dorobku Tadeusza Kantora i Krystiana Lupy. Opublikowała m.in. książki: Die Magie der Annäherung und das Geheimnis der Distanz.Krystian Lupas Recherche „neurer Mythen” im Theater (Monachium 2003) i Tadeusz Kantor. Er war sein Theater (Norymberga 2005); ponadto liczne artykuły na temat współczesnego teatru polskiego. Mieszka w Lipsku.
MAGDALENA SCHREIBER
Ur. w 1976 r. Ukończyła PLSP w Warszawie (1996), studiowała na Wydziale Rzeźby warszawskiej ASP w pracowniach prof. Stanisława Kulona i Adama Myjaka (dyplom w 2003). Ukończyła Studium Pedagogiczne przy ASP (2004).Uprawia rzeźbę w kamieniu i brązie oraz rysunek. Szczególnie interesuje ją animalistyka. Brała udział w wystawie „Przyjaciele Królika” w Muzeum im. X. Dunikowskiego w Warszawie(2003). W październiku 2014 r. zaprezentowała swoje prace na indywidualnej wystawie Wierzę w zwierzę w Galerii Autograf w Warszawie. We „Frazie” opublikowała szkic Zwierzę w sztuce współczesnej oraz opowiadanie Duch akademizmu.
HRYHORIJ SEMENCZUK
Ur. w 1991 r. w Chmielnickim. Poeta, publicysta, muzyk, organizator imprez literackich i muzycznych. Współkoordynator formacji literackiej Front Zachodni Młodej Poezji. Uczestnik wielu festiwali literackich i performansów (LitTer, Spod znaku wodnika, Ekle-2, Nowy Alfabet, Barykada Kijowska, Kijowskie Laury, Pociąg do Jaremcza). Na swoim koncie posiada szereg publikacji w prasie oraz czasopismach internetowych. W 2012 w wydawnictwie Meridian Czernowitz wyszedł jego debiutancki tom Wewnętrzny dżihad. Koordynator literacki lwowskiego czasopisma socjologiczno-kulturalnego „Просто неба”. Dyrektor programowy międzynarodowego festiwalu literackiego w ramach lwowskiego Forum Wydawców (od 2009). Jest studentem Wydziału Filologii Ukraińskiej Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki. Mieszka we Lwowie.
MARCIN SENDECKI
Ur. w 1967 r. Poeta. W latach 80. i 90. związany z pismem „brulion”. Pracował w redakcji tygodnika „Przekrój”. Ma w dorobku jedenaście książek poetyckich. Debiutował w 1992 tomem Z wysokości. Zbiór Trap otrzymał w 2009 roku nominację do Nagrody Poetyckiej Silesius w kategorii „książka roku”, a w 2010 do tej samej nagrody nominowano tomik 22. Ostatnio opublikował tomy Pół (2010) i Farsz (2011). Współpracuje z wydawnictwem Biuro Literackie. Mieszka w Warszawie.
Krytyk literacki, literaturoznawca. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego, doktorant tej uczelni. Był autorem ponad 150 tekstów: szkiców, esejów i recenzji. Członek redakcji „Nowej Okolicy Poetów”, współpracowała z „Toposem”. Szkice o literaturze i kulturze współczesnej publikował w czasopismach i wydawnictwach naukowych. Współautor (z Markiem Nalepą) książki Syn Bogini. Wincenty „Witek” Różański (Poznań 2015, 2016). Zmarł 12 kwietnia 2019 roku. Mieszkał w Jaśle.
ALI AL SHAIKHIL
Młody, dwudziestopięcioletni poeta z Iraku, uchodźca, który przybył do Polski w sierpniu 2021. Zatrzymany przez służby na granicy polsko-białoruskiej, dziewiętnaście miesięcy przebywał w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców w Przemyślu.
SŁAWOMIR SHUTY
Ur. w 1973 r. Pisarz, fotograf, reżyser filmów undergroundowych, twórca art zinu „Baton”. Z wykształcenia ekonomista, pracował w banku. Wychował się i mieszka w Nowej Hucie, skąd pochodzi jego pseudonim. Jego różnorodna twórczość tworzy „projekt artystyczny Shuty”, którego celem jest krytyczna diagnoza współczesności. Opublikował tomy prozy: Nowy wspaniały smak (Nowa Huta 1999), Bełkot (Korporacja HaArt!, 2001), Cukier w normie (Muzeum Novum & Krakowska Alternatywa, 2002), Zwał (W.A.B., Warszawa 2004), Cukier w normie z extrabonusem (W.A.B., 2006), Ruchy (W.A.B., 2008), Jaszczur (Korporacja HaArt!, 2012), Dziewięćdziesiąte (Korporacja HaArt! 2013) oraz powieść hipertekstową Blok (2002) i cykli internetowy Produkt polski (2001-2003). Laureat Paszportu Polityki za powieść Zwał (także nagroda Krakowska Książka Miesiąca), która została przetłumaczona na język rosyjski i węgierski.
IDA SIECIECHOWICZ
Poetka, autorka tomiku Soundtrack do nagłośnionych wnętrz – swing, baby, swing! (nagroda im. Anny Świrszczyńskiej za książkowy Debiut Poetycki 2019). Laureatka wielu konkursów poetyckich (ostatnio: nagrody TETIS OKP im. K.K. Baczyńskiego Łódź 2020, I Nagrody 51. Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. J. Śpiewaka i A. Kamieńskiej, Świdwin 2020, Wyróżnień w III i IV Ogólnopolskim Konkursie na Książkę Literacką „Nowy Dokument Tekstowy” 2021 i 2022, III Nagrody w XVII Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. K. Ratonia, Olkusz 2021). Publikowała m.in. w: „Toposie”, „Arteriach”, „Czasie Literatury”, „Arkadii”, „Tygodniku Powszechnym”, „Horyzontach”, „Dzienniku Polskim” (Wielka Brytania) oraz w „Atlanta Review” po angielsku. Pracuje jako wykładowczyni, tłumaczka i konsultantka języka angielskiego w CNMV (Komisja Nadzoru Finansowego) w Madrycie.
SYLWIA SIEDLECKA
Ur. w 1980 r. w Sokołowie Podlaskim. Ukończyła slawistykę na UW, specjalność bułgarystyka i bohemistyka. Autorka prozy Szczeniaki (W.A.B. 2010), monografii naukowej Poganki i intelektualistki (PAN 2012) o bułgarskiej pisarce i poetce Bładze Dimitrowej. Pracuje na Uniwersytecie Warszawskim, związana jest także z Domem Spotkań z Historią w Warszawie.
RAFAŁ SIEKIERA
Ur. się w 1984 r. w Pabianicach. Student V roku filologii polskiej na UŁ. Interesuje się pokrewieństwami filmu i literatury, zagadnieniami metafory, teoriami badań literackich w XX wieku, teoriami komunikacji społecznej. Mieszka w Łodzi. Debiutuje na łamach „Frazy”.
MAŁGORZATA SIENKIEWICZ-WOSKOWICZ
Polonistka, animatorka kultury, krytyk, dziennikarka, sekretarz Janusza Szubera. Od 2016 roku redaktor naczelna „Tygodnika Sanockiego”, wcześniej pracowała m.in. w Sanockim Domu Kultury, gdzie organizowała i prowadziła wiele wydarzeń literackich i artystycznych oraz redagowała okazjonalne wydawnictwa.
MAGDALENA SIERADZKA
Ur. w 1986 r. w Sanoku. Absolwentka filologii angielskiej UJ oraz przekładoznawstwa w Katedrze UNESCO do Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową. Jej praca magisterska w Katedrze UNESCO była związana z językoznawstwem kognitywnym w tłumaczeniu literackim. Mieszka w Krakowie.
(właściwie Igor Wasiljewicz Łotariew), ur. w 1887 r. w Petersburgu, zmarł w 1941 r. w Tallinie, gdzie znalazł się w związku z emigracją do Estonii w 1917 r. Jeden z najciekawszych rosyjskich poetów początku XX w., znany z łączenia tradycji i nowatorstwa – z jednej strony futurysta, związany z kubofuturyzmem i założyciel egofuturyzmu, z drugiej strony symbolista. Opublikował m.in. tomy Kipiący gromem puchar (Громокипящий кубок, 1913), Ananasy w szampanie (Ананасы в шампанском, 1915), Klasyczne róże (Классические розы, 1931), a także cykl stu sonetów poświęconych osobistościom ze świata literatury i muzyki Medaliony (Медальоны, 1934). Występował, melorecytując swoje wiersze na tzw. „poezokoncertach”. Taką nazwę nosi zbiorek opublikowany po jego zwycięstwie w konkursie na „Króla poetów” w lutym 1918 r. Jego twórczość wywarła wpływ na Kazimierza Wierzyńskiego i Brunona Jasieńskiego, który był jednym z tłumaczy jego wierszy.
Ur. w 1959 r. w Rajgrodzie, poeta, krytyk literacki, literaturoznawca, homileta, ksiądz rzymskokatolicki. Od 2000 zatrudniony w Katedrze Literatury XX Wieku w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, od 2014 jako profesor nadzwyczajny. W latach 2000–2006 prowadził zajęcia w Katedrze Homiletyki KUL. Jest autorem ośmiu tomów poetyckich (ostatni z nich to Chińska porcelana. Wiersze wybrane, 2016), tomu Małe prozy (2003) oraz książek: Londyńska grupa literacka „Merkuriusza” i „Kontynentów” (2000), Od Słowa do słowa. Literackość współczesnych kazań (2008), Twórczość kaznodziejska ks. Józefa Tischnera. Studium literacko-homiletyczne (2012). Zredagował m.in.: Jan Paweł II w diecezji ełckiej (1999), Poezje ks. Michała Piaszczyńskiego (2000); Literatura – religia – polskość. Księga jubileuszowa dedykowana prof. dr. hab. Krzysztofowi Dybciakowi w 65. rocznicę urodzin (współredaktorzy: K. Koehler i W. Kudyba, 2015), Wielka księga narwiańska, wstęp: H. Samsonowicz (2015). Laureat Nagrody brata Alberta, Nagrody Literackiej im J. Czechowicza, Nagrody i Medalu Zygmunta Glogera (2001), Odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2006).
KONRAD SIKORA
Ur. w 1992. Literaturoznawca, doktorant w Szkole Doktorskiej Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, poeta, dramatopisarz i eseista. Opublikował pięć książek, w tym: epos historyczny Dolina Śmierci (Dukla 2014), tomiki Napisani na ścianach (Krosno 2015, nominacja do Nagrody „Orfeusz” im. K.I. Gałczyńskiego, 2016), To tylko woda (Krosno 2017), zbiór prozy poetyckiej Przeprócha (Brzeg 2022, stypendium Funduszu Popierania Twórczości ZAiKS). W ramach „Sceny Nowej Dramaturgii” w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie z Katarzyną Dudzic-Grabińską napisał dramat Podbrzusze (performatywne czytanie w Teatrze im. W. Siemaszkowej w ramach programu „Przestrzenie Sztuki”, Rzeszów 2023). Jest także autorem dramatu Klangor, który ukazał się na stronie projektu Drama Zoom Zone.
SABINA SIKORSKA
Studentka Sztuki pisania na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, absolwentka kierunku Ochrona środowiska. Pracuje w kameralnej księgarni i działa w fundacji ratującej bezdomne koty. Laureatka wyróżnienia w V Konkursie im. Tymoteusza Karpowicza na recenzję literacką.
Właśc. Johannes Scheffler (1624–1677), po polsku także Anioł Ślązak (jego babka była Polką). Urodzony i zmarły we Wrocławiu śląski mistyk i poeta religijny. Z wykształcenia lekarz i filozof (studiował w Sztrasburgu, Lejdzie i Padwie). W 1653 przeszedł na katolicyzm, przyjmując imię Angelus. W 1661 r. przyjął święcenia kapłańskie. Ostatnie lata życia spędził w klasztorze św. Marcina we Wrocławiu, gdzie był lekarzem ubogich. Pisał utwory apologetyczne, pieśni i aforyzmy popularne zarówno wśród protestantów jak i katolików. Jego najbardziej znane dzieła to: Święta uciecha duszy albo Duchowne pieśni pasterskie, Epigramatyczne rymy duchowne oraz Cherubinowy wędrowiec, wydany w Kłodzku w 1675 r. W Polsce tłumaczony m.in. przez: Adama Mickiewicza, Lucjana Siemińskiego, Bernarda Antochiewicza, Jerzego Prokopiuka i Andrzeja Lama, który przełożył całość Cherubinowego wędrowca.
Ur. się w 1967 r. w Warnie. Studiował filologię bułgarską. Jest autorem tomików: Widowe (Rodzaje 2003), Koża (Skóra, 2004),Ezerni oczi (Jeziorne oczy, 2005), Stojach i słuszach (Stałem i słuchałem, 2005). Jego teksty były tłumaczone na język rosyjski, angielski, polski, grecki, francuski i serbski.
Ur. w 1981 r. w Tampere. Pisarka, tłumaczka, krytyczka literacka. Należy do najpopularniejszych fińskich autorek książek z nurtu YA, a jej trylogia o przygodach Lumikki Andresson została przetłumaczona na blisko czterdzieści języków i wydana także w Polsce nakładem Grupy Wydawniczej Foksal (Czerwone jak krew i Białe jak śnieg w przekładzie Sebastiana Musielaka oraz Czarne jak heban w tłumaczeniu Edyty Jurkiewicz-Rohrbacher). Powieści Jäljellä, której fragment przełożyła dla „Frazy” Iwona Kiuru, oraz jej kontynuacja zatytułowana Toisaalla zostały uhonorowane Nagrodą Topeliusa, którą od 1946 r. przyznaje się najlepszym twórcom literatury dziecięcej.
Ur. w 1984. Poeta. Autor tomików Raptularz (2016) i Atropina (2018). Otrzymał wyróżnienie w konkursie Dolina Kreatywna (2008). Jest laureatem projektu Połów (2011). Nominowany do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy (2017), Nagrody Poetyckiej im. Gałczyńskiego „Orfeusz” (2019), Nagrody Literackiej im. J. Mackiewicza (2019), Nagrody im. Norwida (2019) oraz Nagrody Identitas (2023). Debiutował w 2005 w „Pograniczach”, publikował w czasopismach: „Dwutygodnik”, „Kresy”, „Odra”, „Pismo”, „Twórczość”, „Zeszyty Literackie”. W latach 2007–2017 redaktor naczelny i współpracownik kwartalnika literackiego „Wyspa”.
Historyk i krytyk literatury, nauczyciel akademicki, badacz polskiej emigracji, lektor języka polskiego w Anglii. Ukończyła Liceum Ekonomiczne i Studium Nauczycielskie w Rzeszowie. Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w zakresie filologii polskiej. W latach 1967-1973 asystent przy Katedrze Historii Literatury Polskiej KUL (prof. Czesława Zgorzelskiego); 1974-1978 studia doktoranckie w Uniwersytecie Warszawskim i Polskiej Akademii Nauk zakończone doktoratem; 1979-1980 adiunkt w Instytucie Programów Szkolnych Ministerstwa Oświaty i Wychowania; 1982-1985 adiunkt w Zakładzie Historii Literatury Polskiej Uniwersytetu M. Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od roku 1976 oskarżana przez Służbę Bezpieczeństwa o działalność antyrządową i represjonowana. W 1985 podczas pobytu w Wielkiej Brytanii podjęła emigracyjne stypendium z Fundacji Mateusza B. Grabowskiego i pozostała na obczyźnie. Studiowała (1988-1992) język angielski w Hammersmith and West London College. Opublikowała książki: Ewolucje epigramatu (do początków Romantyzmu w Polsce) (Wrocław 1983); Antologię epigramatyki polskiej: Mała Muza. Od Reja do Leca (Warszawa 1986); The Last Decade of Polish London (maszynopis w Bibliotece Narodowej, 1995); raport Stan edukacji i oświaty polonijnej w Wielkiej Brytanii (Lublin 2003); album Katyń w pomnikach świata (CB i „Rytm” 2003); wspomnienia Widma przeszłości (Lublin 2004). Członkini Stowarzyszenia Historyczno-Literackiego w Paryżu i Związku Pisarzy Polskich za Granicą (juror Nagrody Literackiej). Założyła i redagowała „Ekspresje / Expressions. Rocznik Literacko-Społeczny Stowarzyszenia Pisarzy Polskich za Granicą” (pięć tomów w latach 2010-2015. Zmarła w 2015 r. w Londynie. Pośmiertnie uhonorowana Nagrodą Związku Pisarzy Polskich za Granicą.
Ur. W 1955 r. w Zagórzu. Studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach prof. Stefana Borzęckiego i prof. Józefa Sękowskiego (dyplom w 1984 r. w pracowni prof. S. Borzęckiego). Uprawia rzeźbę, malarstwo, rysunek. Swoje prace prezentował na kilkunastu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą (Słowacja, Sri Lanca, Indie, USA, Węgry, Ukraina, Turkmenistan, Rumunia). Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych, galeriach, muzeach polskich i za granicą.
Ur. w 1951 r. w Zagórzu. Studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom w Pracowni prof. Antoniego Hajduckiego w 1975). W latach 1976–1995 pracowała w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie, prowadząc własną pracownię w Zakładzie Rzeźby. W roku 1995 podjęła pracę w Instytucie Wychowania Plastycznego w WSP w Rzeszowie. Obecnie jest profesorem na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Zorganizowała ponad 40 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, m.in. w Lublinie, Białymstoku, Sandomierzu, Nysie, Jarosławiu, Kielcach, Krakowie, Berlinie, Koszycach, Wiedniu, Miami na Florydzie, Lwowie, Truskawcu. Uczestniczyła w ponad 100 krajowych i zagranicznych wystawach zbiorowych oraz prezentacjach sztuki polskiej za granicą. Jej prace zostały nagrodzone m.in. w Ogólnopolskim Konkursie na pomnik-rzeźbę Matki Polki w Łodzi, w Ogólnopolskim Konkursie „Przeciw Wojnie” na Majdanku, w konkursie zamkniętym nagrodzone realizacją medali na II i III Międzynarodowym Biennale Sztuki „Przeciw Wojnie” na Majdanku, a także na dorocznej wystawie „Obraz, Rysunek, Grafika, Rzeźba roku” w BWA w Rzeszowie.
Ur. w 1975 r. Prozaik, poeta, dramatopisarz, felietonista. Absolwent politologii na WSP w Bydgoszczy i archiwistyki na UMK w Toruniu. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autor czterech powieści, zbioru opowiadań, dwóch zbiorów wierszy oraz kilku nagradzanych i wyróżnianych dramatów. Dwukrotnie nominowany w konkursie „Strzała Łuczniczki” na najlepszą Bydgoską Książkę Roku. Od 2013 roku jest felietonistą „Bydgoskiego Informatora Kulturalnego”.
MAREK KAZIMIERZ SIWIEC
Poeta, filozof. Ur. w 1950 r. w Kętrzynie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Tam też uzyskał doktorat z filozofii (1986). Działał w podziemnej Solidarności. Od września 1987 do kwietnia 1988 przebywał w Londynie. Współtwórca pisma „Filo-Sofija”. Redaktor działu Filo-Sofija i poezja (od 2006 roku). Należy do Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego oraz Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Opublikował książki poetyckie: Odwrócone lustro (1979), Twój świt ucieka nad ranem (1984), Kostka (1990). Wiele jego utworów ukazało się w pismach literackich, m. in.: w „Poezji” (debiut „Poezja” nr 3, 1975 r.), „Nowym Wyrazie”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Okolicy Poetów – Kwartalniku”, „Frazie”. Jego wiersze były publikowano w antologiach literackich. Autor książek z dziedziny estetyki i literaturoznawstwa: Od Platona do Beardsleya. Drogi estetycznej metakrytyki (Wyd. Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2005), Los, zło, tajemnica. Ku twórczym źródłom poezji Aleksandra Wata i Czesława Miłosza (Wyd. AB im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2005). Na podstawie tej ostatniej pracy uzyskał habilitację na UMK (2007). Mieszka i pracuje na stanowisku profesora (UKW, WSG) w Bydgoszczy.
MAŁGORZATA SKAŁBANIA
Ur. w 1965 r. w Tychach. Pisarka i malarka. Studiowała malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie; dyplom u prof. Jerzego Nowosielskiego, staż w ASP w Kampen (Holandia). W Paryżu uczestniczka pracowni ADAC. Publikowała wiersze i opowiadania m.in. w „Twórczości”, „Akcencie”, „Toposie”, „Ricie Baum”, „Śląsku”, „Aspektach Filozoficzno-Prozatorskich”, „Latarni Morskiej”, witrynie literackiej Fundacji im. Tymoteusza Karpowicza, Wydawnictwie j., zbiorach poetyckich i magazynach literackich w USA oraz Indiach. Autorka tomów poezji: Naleciałości, Szmuctytuł, Ćwirko, miniatury Jest coś do zrobienia. It something to do. Che barbaro momento, Skruchowi, dramatu Golej divi-divi. Mieszka w Lublinie, pracuje w Anglii.
ANNA SKOCZYLAS
Ur. we Lwowie. Ukończyła wydział włókienniczy Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Opublikowała 8 zbiorów wierszy i dwa zbiory opowiadań Bocianie gniazdo i Kram pod Czerwonym Grzybem. TomWędrować w obłokach otrzymał Nagrodę Krakowskiej Książki Miesiąca (maj 2008). Publikowała m.in. w „Literaturze”, „Kulturze”, „Życiu Literackim”, „Tygodniku Powszechnym”, „Oficynie Poetów”, „Magazynie Kulturalnym”. Brała udział w wielu podróżach i wyprawach do krajów Afryki, Azji, Ameryki Południowej i Północnej. Plonem tym wypraw były fotografie prezentowane na wystawach. Należy do SPP i Klubu Wysokogórskiego w Krakowie, gdzie mieszka.
JAN SKOCZYŃSKI
Ur. w 1946 w Brzozowie. Filozof i polonista, zajmujący się naukowo historiografią idei oraz dziejami polskiej myśli filozoficznej i społecznej w XIX i XX wieku. Prof. dr. hab., związany z Instytutem Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie powołał Zakład Filozofii Polskiej, którym kierował do 2018. Był współzałożycielem i pierwszym rektorem Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Sanoku (2000–2001). Szkoły Zawodowej w Sanoku (2000–2001), członkiem Ośrodka Myśli Politycznej w Krakowie i Komisji Kultury Słowian PAU (do 2011). Należy do Rady Naukowej pisma „Historyka”. Wybrane publikacje: Wartość pesymizmu. Studia i szkice o Marianie Zdziechowskim (1994); Gnoza polityczna (1998), Koneczny. Teoria cywilizacji (2003), Neognoza polska (2004); Historia filozofii polskiej (współautor Jan Woleński, 2010). W 2021 r. opublikował eseje Zdanie odrębne i Poza katedrą. Ponadto zredagował i opatrzył wstępem pamiętniki swego nauczyciela Józefa Stachowicza Miniony czas (1994), książkę Sybiraka Kazimierza Buczka Wspomnienia z lat 1946–2016 (2017), tom poezji 44 wiersze Heleny Kapri (2021). Współpracował z pismami: „Tygodnik Powszechny”, „Czas Krakowski”, „Tygodnik Solidarność Małopolska”, „Nowe Państwo”, „Tygodnik Sanocki” (w tym „Dodatek Kulturalny” wydawany przez Korporację Literacką w Sanoku), „Korso Sanockie”. Od kilku lat stały felietonista portalu internetowego „Studio Opinii”. Nagrodzony Nagrodą Miasta Sanoka w dziedzinie kultury i sztuki (1996); Nagrodą Wojewody Krakowskiego (1997), Odznaką Honoris Gratia (2012). Mieszka w Sanoku.
Ur. w 1977 r. w Łodzi, wychowana w Skierniewicach. Ukończyła filologię angielską na UW, pracowała jako nauczycielka języka angielskiego w Warszawie i we Włoszech. Obecnie pracuje jako nauczyciel i tłumaczka (język angielski i włoski).
KINGA SKOWRON
Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Rzeszowskim. Uczestniczyła w kilku konferencjach naukowych, a jej trzy artykuły ukazały się w monografiach zbiorowych. Pisze wiersze i prozę, które publikowała w Almanachu Mieleckiej Grupy Literackiej „Słowo”, Almanachu Literackim Młodych Spaleni życiem (2022). Autorka artykułów i felietonów, zamieszczonych na portalu czasopisma studenckiego „Nowy Akapit”. Laureatka II i III miejsca w konkursie na opowiadania „(Nie)odkryta ziemia mielecka” (2021, 2022) a także wyróżnienia w XII Ogólnopolskim Konkursie Literackim ,,Na skrzydłach Dedala” (2022). Miłośniczka gier RPG, literatury gotyckiej oraz muzyki metalowej.
KRZYSZTOF SKÓRCZEWSKI
Ur. w 1947 r. w Krakowie. W latach 1965–1971 studiował na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Uprawia linoryt, miedzioryt, pastel i akwarelę, zajmuje się grafiką użytkową. Brał udział w ponad 100 wystawach zbiorowych. Prezentował swoje prace na wielu wystawach indywidualnych, m.in. w Palazzo Sormanii i Galerii „Il Mercante di Stampe” (Mediolan 1982), w Galerii „NDA” (Sapporo, Japonia 1988), w Galerii „Jan Fejkiel” w Krakowie (1995, 2007), w Galerii „Il Tempo” (Bolonia 2006). Jest laureatem wielu nagród, m.in. I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Graficznej w Menton (Francja 1989), II nagrody na Międzynarodowym Biennale Grafiki (Kraków 1972), Nagrody Towarzystwa Albertina (Wiedeń 1972). Jego prace znajdują się m.in. w Muzeum Sztuki i Historii we Fryburgu, Zbiorach Graficznych Albertina w Wiedniu, w Gabinecie Druków w Genewie, Kunsthalle w Bremie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Jorku, Narodowej Galerii Sztuki w Waszyngtonie, Muzeum Miedzi w Legnicy. W latach 1995–2003 był profesorem Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. W roku 2012 wygłosił wykład na chińskim Tsinghua University w Pekinie. W 2013 r. pracował jako profesor wizytujący na Utah State University w USA. Jest profesorem Wydziału Sztuki UR, gdzie kieruje Pracownią grafiki warsztatowej i projektowej. Należy do francuskiego stowarzyszenia Societe des Peintres–Graveurs Francais oraz Polskiej Akademii Umiejętności. Jest pomysłodawca Nagrody im. Jerzego Panka za najlepszy dyplom obroniony na Wydziale Sztuki UR.
STANISŁAW (STAN) SKRZESZEWSKI
Ur. w Anglii z matki Szkotki i ojca Polaka, Stanisława Skrzeszewskiego seniora, weterana kampanii wrześniowej, walk na Bliskim Wschodzie i pod Monte Cassino, gdzie został ciężko ranny. Od roku 1948 mieszka w Kanadzie. Do ojca mógł się zwracać tylko w języku polskim, do matki tylko w angielskim. Ojciec był katolikiem, matka prezbiterianką. Synowie chodzili do kościołów obu wyznań. Skrzeszewski studiował literaturę angielską, filozofię i bibliotekoznawstwo. Pracował jako bibliotekarz i konsultant zarządzania, działał społecznie w Polonii kanadyjskiej, dokumentował historię polskich kombatantów. Opracował m.in. zbiór tekstów piosenek w języku angielskim, z których powstała płyta poświęcona ludobójstwu dokonanemu przez Sowietów na polskich oficerach w Katyniu, gdzie zginął dziadek Skrzeszewskiego. Napisał też pracę historyczną o udziale Polaków w wojnie 1812–1814. Na jej marginesie powstał tom wierszy, który ukazał się w przekładzie na język polski pt. Żywa pamięć. W hołdzie polskim żołnierzom poległym w bitwie o Fort Erie przełożyli Anna Łabieniec i Waldemar Kontewicz (Toronto–Londyn 2015).
EDWARD SKUBISZ
Ur. 1950 r. w Bredzie w Holandii w polsko-holenderskiej rodzinie. Pracował jako teolog. Autor wielu artykułów na tematy teologiczne. Od 2004 mieszka we Wrocławiu, gdzie założył fundację Dom Pokoju, zajmującą się zbieraniem wojennych i powojennych opowiadań Polaków, Niemców, Ukraińców, Żydów i prowadzącą w oparciu o ten materiał lekcje i warsztaty o dialogu między kulturami i religiami, o niedyskryminacji itp. Współautor opowiadań dla dzieci Zaufanie(wydanych w języku polskim i niderlandzkim). Od września 2011 doktorant Uniwersytetu Amsterdamskiego; pisze pracę na temat religii, przemocy seksualnej i edukacji.
(23.01.1920-24.12.2002) poeta, tłumacz, krytyk i eseista czeski. Po ukończeniu gimnazjum w Vršovicach rozpoczął studia w Pradze, przerwane wybuchem wojny. W czasie okupacji pracował najpierw jako praktykant w księgarni i w biurze, a następnie jako pomocnik mechanika. W l. 1945-48 kontynuował studia bohemistyczne i filozoficzne na Uniwersytecie Karola w Pradze, redagując równocześnie tygodnik „Vyšehrad”. Od 1948 pracował jako nauczyciel szkoły średniej. Debiutował w 1947 tomikiem poezjiSnímání („Zdjęcie z krzyża”). Kolejne zbiory wierszy mogły się ukazać dopiero po kilkunastu latach. Deník Arnošta Jenče (1964, „Dziennik Ernesta Jenča”) oraz Já a A. J. (1965) wyszły najpierw jako druki bibliofilskie, wznowione w 1990 w jednym tomie. W państwowych oficynach wydane zostały trzy następne książki poetyckie: Stín třtiny (1965, „Cień trzciny”), Osten (1968, „Oścień”) iHlohový vítr (1968, „Głogowy wiatr”). Ponownie poezja S. zaczęła się ukazywać po dwudziestoletniej przerwie: Dvacet pozdních básní aneb Zaříkávání naděje (1988, „Dwadzieścia późnych wierszy albo Zaklinanie nadziei”), S očima otevřenýma (1990, „Z otwartymi oczami”), Kapky potu a krve Arnošta Jenče (1991, „Krople potu i krwi Ernesta Jenča”), Suspiria. Náboženské verše (1991, „Suspiria. Wiersze religijne”), Lux sanctorum (1992) oraz Ta hudba (1993, „Ta muzyka”) – wybór poezji z lat 1968-86. Slavík wydał książkę biograficzną o św. Janie Nepomucenie Svatý a popíraný, milovaný a vysmívaný (1992, „Święty i negowany, kochany i wyśmiewany”) oraz zbiór esejów poświęconych literaturze światowej Rozklenout srázné(„Zaokrąglanie stromizn”). Jest też autorem kilku książek na temat kultury prekolumbijskiej, np. Sláva pád Tenočtitlanu (1969, „Chwała i upadek Tenochtitlanu”) czy Motýl z obsidiánu (1974, „Motyl z obsydianu”).
Ur. w 1985 r. w Gołdapi. Opuściła Polskę w wieku sześciu lat. Od tej pory mieszka w Nowym Jorku. Jest dziennikarką, pisarką i fotografikiem. Studiowała dziennikarstwo i język hiszpański na New York University, później uczyła angielskiego hispanojęzycznych imigrantów w liceum w Houston w Teksasie jako członek korpusu Teach for America. Otrzymała tytuł magistra w dziedzinie pisania i redagowania czasopism w Medill School of Journalism Northwestern University. Obecnie objeżdżając wszystkie stany USA, pracuje nad książką o sytuacji amerykańskiego systemu edukacji publicznej, widzianą oczami uczniów. Jej artykuły pojawiły się między innymi w pismach: „The Atlantic”, „Esquire”, „Umelec” (Czechy), „The Hechinger Report”. Wiersze publikowała na blogu Big Picture Small Frame: www.bigpicturesmallframe.tumblr.com.
Ur. w 1977 r., prozaik i poeta. Wiersze publikował m.in. we „Frazie”, „Lampie”, „Poezji”, „Toposie”, „Twórczości”, „Tyglu Kultury”. Autor tomiku Sztućce do glist (Stow. Lit. im. K.K. Baczyńskiego, Łódź 2008), gdzie „strofy przebijając turpistyczną dosadność, oddają się niemal średniowiecznym tańcom śmierci”, oraz powieści Królowa Tiramisu (Warszawa 2008, nominacja do Paszportu „Polityki” '2008), „kompilacji autentyzmu i autodemaskacji”, gdzie „wody płodowe wpływają na pejzaże fabuły”.
Ur. w 1978 r. Poeta, tłumacz, krytyk literacki. Studiował bułgarystykę na Uniwersytecie Lwowskim, na którym obecnie pracuje. Opublikował trzy tomy wierszy: Ofiarowanie wielkiej ryby (1998), Linia południowa(2004), Piłka w ciemności (2008). Laureat nagrody im. Antonycza (1997). Tłumaczył m.in. Różewicza, Podsiadłę, Świetlickiego. Był stypendystą Ministra Kultury RP (2003). Wspólnie z Andrijem Bondarem przygotowuje antologię współczesnej poezji polskiej. W Polsce jego wiersze ukazały się w przekładach Bohdana Zadury w antologii Wiersze zawsze są wolne oraz w 2009 w osobnym tomie Ruchomy ogień (Biuro Literackie Wrocław 2009). Mieszka we Lwowie.
Studiował medycynę, ukończył teatrologię. Autor wierszy i sztuk teatralnych, z których kilka zostało opublikowanych, m.in. Nowa Huta, moja miłość; Upadek trójkątów, Made in Pornoland (wystawiona przez teatr offowy Eloe). Ze składem R.i.p. Rap wydał minialbum Modlitwy z okresu przeklinania. Był scenarzystą kilku seriali telewizyjnych, aktorem w Teatrze Sytuacji oraz w Teatrze Om.
Ur. w 1990 r. w Rzeszowie. Polonistka i literaturoznawczyni związana z Uniwersytetem Rzeszowskim. Pracę doktorską pt. Nieoswojone strategie interpretacyjne biografii i twórczości Brunona Schulza obroniła z wyróżnieniem w 2020 r. Artykuły i szkice publikowała w „Czasie Kultury”, „Frazie”, „Przeglądzie Humanistycznym”, „Studiach Filologicznych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego” oraz w tomach zbiorowych. W czasie studiów była redaktorką periodyku studentów UR „Melanż”. Opracowała pomocnicze materiały edukacyjne, w większości dotyczące poezji, opublikowane w ogólnopolskich portalach internetowych adresowanych do uczniów szkół podstawowych i średnich. Mieszka w Rzeszowie.
TOMASZ SNARSKI
Ur. w 1985. Doktor prawa, adwokat, działacz społeczny i kulturalny, poeta z Gdańska o polsko-litewskich korzeniach. Animator polsko-litewskiej współpracy kulturalnej. Od 2020 dyrektor artystyczny interdyscyplinarnego festiwalu Wilno w Gdańsku/Vilnius Gdanske (z którym współpracuje od 2019 roku), organizowanego przez Gdańsk i Wilno jako miasta partnerskie. Opublikował zbiory wierszy: Przezpatrzenia (2012, 2014), Werblista (2015), Żmuty (2021) oraz Žiemos visada bus baltos (2022) w przekładzie na litewski Birutė Jonuškaitė. Jego teksty były publikowane w: „Twórczości”, „Blizie”, „Akancie”, „Znad Wilii”, „Naujoji Romuva”, „Revue littéraire du Barreau de Paris”. Laureat nagrody im. Witolda Hulewicza (2016), kilkakrotnie Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska.
ANNA SOBCZYŃSKA
Zadebiutowała wierszami w „Zeszytach Literackich” nr 83. Publikowała także w „Twórczości” i w „Odrze”, a także prezentowała swoje wiersze na antenie Polskiego Radia w audycji „Notatnik Kulturalny”. Jest matką czwórki dzieci. Napisała w liście do redakcji „Frazy”: „Moje pisanie to wewnętrzny dialog (jak chyba każda twórczość) i schylenie głowy nad tajemnicą drogi, którą jest życie”. Mieszka w Piasecznie.
SŁAWOMIR SOBIERAJ
Ur. w 1958 r. w Mrągowie. Profesor nadzwyczajny w Instytucie Filologii Polskiej i Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, historyk literatury i krytyk literacki. Autor książek: Alchemia wyobraźni. Rezonans twórczości Tadeusza Micińskiego w poezji międzywojennej (2002), Mazurski splot. Studia i szkice literackie (Warszawa 2003), Laboratorium Awangardy. O twórczości literackiej Tytusa Czyżewskiego (Siedlce 2009). Redaktor tomów zbiorowych: Kulturowe terytoria literatury (2006), Od tekstu literatury do tekstu kultury (2007), Studia o twórczości Ernsta Wiecherta (2010). Szkice i recenzje publikował m.in. w „Ruchu Literackim”, „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Twórczości” i „Nowych Książkach”. Mieszka w Siedlcach.
Ur. w 1964 r. w Łodzi. Ukończył geografię (hydrologia i klimatologia) na Uniwersytecie Łódzkim oraz program GIS w Instytucie Informatyki Statystycznej Uniwersytetu w Lizbonie. Poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki, fotografik. Autor książek poetyckich: Gra, Wojna Kwiatów, zbioru opowiadań Dom Nadzoru, powieści Ogólna teoria jesieni; współautor zbioru utworów erotycznych Eroticon – drugi krąg piekła oraz antologii opowiadań Wbrew naturze. Jego prace fotograficzne wykonywane na klasycznych materiałach światłoczułych znajdują się m.in. w zbiorach: Southeast Museum of Photography, Fotomuseum Antwerp, WBP w Lublinie, SAFOTO.
Ur. w 1988 r., absolwent historii UMCS w Lublinie, mieszka w Terespolu, członek bialskiego Klubu Literackiego „Maksyma” oraz Zarządu Stowarzyszenia Rozwoju Gminy Miejskiej Terespol. Publikował m.in. w: „Gościńcu Bialskim”, „Podlaskim Kwartalniku Kulturalnym”, „Akancie”, „Młodości” (Białoruś). Laureat kilkunastu ogólnopolskich konkursów literackich (w Ostrołęce, Siedlcach, Białej Podlaskiej, Kłobucku, Wąglanach i Olkuszu). Finalista I Ogólnopolskiego Konkursu na Tomik Wierszy „Duży Format”(2013 r.). Stypendysta Marszałka Województwa Lubelskiego w dziedzinie literatury (2014). Pod koniec 2014 r. w ramach „Biblioteczki Podlaskiego Kwartalnika Kulturalnego” ukazał się jego debiutancki tomik wierszy Marzeniodajnia.
Poeta, pisarz, tłumacz, wykładowca. Opublikował trzy tomy wierszy i dwa tomy prozy, w przygotowaniu tom wierszy łączony z minipowieścią Wydechy z bezrybocia / Cmenton. Ponadto autor książek Tadeusza Micińskiego podróż do Hiszpanii (2005) i Dyskursywizowanie Białoszewskiego (2014). Pracownik IBL PAN w Warszawie. Stypendysta MENiS, Fundacji Estreicherów, FNP, Ministra Kultury, Prezydenta Krakowa. W 2012 r. wyreżyserował dramat Uza leżenia o Mironie Białoszewskim (Warszawa).
PIOTR SOBOTA
Ur. w Rzeszowie. Dziennikarz, fotografik, poeta. Z wykształcenia filozof. Publikował w „Toposie”, „Nowej Okolicy Poetów”, Gazecie Codziennej „Nowiny”, dzienniku „Supernowości”, „Dzienniku Polskim”, piśmie „Krynica” (Ukraina-Kijów). Jest autorem kilkudziesięciu relacji dźwiękowych wyemitowanych przez Polskie Radio Rzeszów i Polskie Radio Lwów.
KRZYSZTOF SOCHA
Ur. w 1991 r., absolwent LO w Jeżowem, obecnie student filologii germańskiej i doktorant literaturoznawstwa w Uniwersytecie Rzeszowskim. Członek Sekcji Twórczości Literackiej Koła Naukowego Polonistów działającego w UR. Publikował felietony i wiersze na łamach magazynu studenckiego „Melanż”, jednodniówki poetyckiej „Kropka nad Ypsylonem” oraz w almanachach twórczości studenckiej Dziki Teksas i Dokąd płyniemy, sterniku?. Opublikował folder poetycki Śniadanie u Sowizdrzała” (Rzeszów 2015). Aktywny działacz społeczności studenckiej, członek Partii Dobrego Humoru.
MILAN SOCHORA
Czeski poeta i fotograf. Publikował w almanachach, czasopismach i w radiu. W 2013 r. ukazał się jego tomik Myšlenky okamžiku z posłowiem Jiřego Reynka. Z zawodu ogrodnik, ze względu na schizofrenię i epilepsję na rencie inwalidzkiej. Mieszka w Petrkovie.
CWETA SOFRONIEWA
Ur. w 1963 r. w Sofii. Poetka, eseistka, beletrystka, edytorka, uczona, tłumaczka i artystka. Ukończyła studia w zakresie fizyki teoretycznej, jest doktorem historii nauki i kultury. W 1992 r. studiowała u Iosifa Brodskiego. Pisze po bułgarsku oraz (jako Tzveta Sofronieva) po niemiecku i po angielsku. Jest autorką czternastu książek poetyckich, eseistycznych i beletrystycznych. Pisze również dla teatru. Jej utwory były publikowane w licznych antologiach bułgarskich i zagranicznych. Wielokrotnie wyróżniana i nagradzana, m.in. Nagrodą Adalberta von Chamisso i nagrodą Cliff Becker Prize in Translation. Mieszka w Berlinie.
Ur. 1967 r. w Jaśle. Nauczyciel w I Liceum Ogólnokształcącym im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle, wykładowca w Wyższej Szkole Rehabilitacji w Warszawie, krytyk literacki. Publikowała w „Nowej Okolicy Poetów”, współpracuje z „Toposem”. Wkrótce w Bibliotece „Frazy” ukaże się jej książka Kresy w twórczości Juliana Wołoszynowskiego.
JANUARY JAN SOKOŁOWSKI
Ur. w 1964 r. Poeta, autor kilkunastu tomów poetyckich. Ostatnio opublikował tom Poezje XV (Sanok 2011). Pracownik Muzeum Historycznego w Sanoku, świetny przewodnik po ekspozycji ikon. Mieszka w Sanoku.
Ur. w 1984, tłumaczka z języka rumuńskiego, ukończyła w 2008 r. filologię rumuńską na Uniwersytecie Jagiellońskim, broniąc pracę z zakresu językoznawstwa, dotyczącą ludowych nazw rumuńskich świąt prawosławnych cyklu paschalnego. Doktorantka językoznawczych studiów doktoranckich w Instytucie Języka Polskiego PAN w Krakowie. Prowadzi badania dotyczące polsko-rumuńskiej dwujęzyczności dziecięcej. Przełożyła na rumuński wiersze Tomasza Różyckiego oraz prozy poetyckie Jakuba Kornhausera dla rumuńskich czasopism „Revista Apostrof” i „Revista Echinox”.
MARIUSZ SOLECKI
Ur. w 1975 r. w Szprotawie, absolwent polonistyki KUL, nauczyciel j. polskiego w SLO im. W. Korfantego w Katowicach, autor tekstów literaturoznawczych, metodycznych, artystycznych, reportaży i wywiadów, członek zespołu redakcyjnego magazynu kulturalnego Polonii niemieckiej „Zarys”.
Zajmuje się malarstwem olejnym i akwarelowym. Pochodzi ze Szczecina, obecnie mieszka w Lublinie. Wiersze publikowała m.in. w „Odrze”, „Wydawnictwie j”, internetowych magazynach: „Helikopter”, „Obszary Przepisane”, „Malkontenty”. Przekłada nową poezję rosyjską (debiut translatorski – tłumaczenia wierszy Very Polozkovej w „Wydawnictwie j”).
Wrocławianin z urodzenia, aktualnie mieszkający w Krakowie. Aktywista i działacz społeczny: członek Sieci Obywatelskiej Watchdog Polska (od 2016), w ramach działań strażniczych realizował Monitoring Spółek Komunalnych we Wrocławia (2015) oraz Projekt De-kadencja (2016). Związany z projektem Akademia Przyszłości najpierw jako wolontariusz (2013–2018), a następnie jako pracownik Stowarzyszenia WIOSNA (2018–lipiec 2020). Współzałożyciel Związku Zawodowego Personelu Stowarzyszenia oraz członek Zarządu (czerwiec 2019–czerwiec 2020). Absolwent studiów prawniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Miłośnik sportu, w szczególności koszykówki, żeglarstwa i biegania.
ANNA SOŁTYSIK
Ur. w 1983 w Krakowie, mieszka i tworzy w Rzeszowie. Absolwentka: kierunku Architektura i Urbanistyka na Politechnice Krakowskiej (2007); Uniwersytetu Ludowego Rzemiosła Artystycznego w Woli Sękowej (2014), gdzie uzyskała tytuły czeladnika plecionkarstwa (2014) i mistrza rzeźby w drewnie (2017); kierunku Sztuki Wizualne Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego (dyplom z rzeźby w pracowni prof. J. Kierskiego i malarstwa w pracowni profesorów A. Nikla i M. Pokrywki) (2019). Od 2013 pracuje jako adiunkt na kierunku Architektura Krajobrazu na Uniwersytecie Rzeszowskim. Uczestniczka Międzynarodowych Akcji Artystycznych w Woli Sękowej (2015–2017, 2022, 2023) a także kilkunastu plenerów rzeźbiarskich i malarskich. Prezentowała swoje prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych (rzeźba, malarstwo, techniki mieszane). Od 2017 członkini grupy artystycznej M37A, z którą realizuje wydarzenia i wystawy o tematyce związanej z przestrzenią fizyczną i metaforyczną (www.anna-soltysik.pl, www.m37a.art).
Poetka, redaktorka pisma „Rita Baum”. Opublikowała siedem tomików poetyckich. W przygotowaniu do druku Rok ognistego smoka, który ma się ukazać w 2009 roku. Jej wiersze były tłumaczone na język angielski, niemiecki, francuski, szwedzki, słoweński, rosyjski, węgierski, włoski, ukraiński i in. Laureatka nagrody Georga Trakla oraz dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Uczestniczyła w wielu festiwalach na Bałkanach, m.in. w Belgradzie, Sarajewie, Ilinden/Skopje, Montenegro. Na międzynarodowym festiwalu w Ilinden/Skopje otrzymała nagrodę dla najlepszego poety festiwalu. W 2006 roku ukazał się w Belgradzie wybór jej wierszy Imperium łzy w tłumaczeniu Biserki Rajčić. W 2009 roku ukazał się w Skopje wybór jej wierszy Spowiedź w tłumaczeniu Risto Jaceva. Jej wiersze były publikowane w wielu bałkańskich pismach literackich. Ostatnio w piśmie „OEI” w Sztokholmie ukazał się jej esej o młodej poezji polskiej. Prowadzi zajęcia w Studium Literacko Artystycznym w Krakowie przy UJ.
MARIN SORESCU
(1936–1996), poeta, prozaik, eseista, dramaturg, tłumacz, był jednym z najważniejszych pisarzy rumuńskich XX w. Urodził się w Bulzeşti w rodzinie chłopskiej. Studiował filologię rosyjską i rumuńską na uniwersytecie w Jassach; przebywał na stypendium w USA, Niemczech, Anglii i Włoszech. Rozgłos przyniosła mu już pierwsza książka Singur printre poeti: parodii (Sam wśród poetów: parodie), będąca zbiorem parodii poezji rumuńskiej. Jego wiersze tłumaczyli na język angielski między innymi Ted Hughes i Seamus Heaney, co umożliwiło poecie zaistnienie na międzynarodowej scenie. Na uwagę zasługuje tomik Censored Poems (Wiersze ocenzurowane) zawierający wiersze bez cenzury oraz ostatni tomik The Bridge(Most), wydany tuż przed śmiercią poety. Za dramat Iona (Jonasz) Sorescu otrzymał nagrodę Związku Pisarzy Rumuńskich. Wydał także tom esejów Teoria sferelor de influenţiă (Teoria stref wpływów) będący polemiką z tradycyjną krytyką literacką, a także tom wierszy dla dzieci. Tłumaczył na rumuński m.in. wiersze Borysa Pasternaka i Güntera Grassa. W Polsce ukazały się jego wiersze wybrane Punkt widzenia (1970) w przekładzie Ireny Harasimowicz.
JERZY SOSNOWSKI
Ur. w 1962 r. w Warszawie, gdzie mieszka. Pisarz, eseista, krytyk, dziennikarz. Opublikował książki krytyczne i zbiory esejów: Śmierć czarownicy! Szkice o literaturze i zwątpieniu (1993), Chwilowe zawieszenie broni. O twórczości tzw. pokolenia bruLionu (współautor Jarosław Klejnocki, 1996), Ach (2005), Czekanie cudu (2008). Jest autorem powieści: Apokryf Agłai (2001), Prąd zatokowy (2003), Tak to ten (2006), Instalacja Idziego (2009) oraz zbiorów opowiadańWielościan (2001 – nagroda Fundacji Kościelskich) i Linia nocna(2002). Jego utwory ukazały się w tłumaczeniach na język białoruski, niemiecki, rosyjski, serbski i węgierski. Był wykładowcą uniwersyteckim i polonistą w szkole średniej; obecnie pracuje w Programie III Polskiego Radia, gdzie prowadzi autorską audycję „Trójkowy Wehikuł Czasu” oraz Klub Trójki. Współpracuje z miesięcznikiem „Więź”, gdzie od marca 2005 prowadzi stały felieton pod tytułem Eks post. W 2006 roku otrzymał „Złoty Grot” – nagrodę Stowarzyszenia Sztuka-Edukacja-Promocja „dla twórcy, którego działalność i dokonania inspirują do aktywności młodych humanistów”. W 2009 roku znalazł się wśród dziesięciu nominowanych w IX edycji konkursu „Mistrz mowy polskiej”. Członek Rady Języka Polskiego (wybrany na kadencję 2011-2014).
JÓZEF SOSZYŃSKI
Ur. w 1940 r. w Jarosławiu. Artysta wszechstronny; uprawia malarstwo, rysunek, snycerstwo, kowalstwo artystyczne i złotnictwo, pisze opowiadania. Dzieciństwo i młodość spędził w Nisku. Dwa lata uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu, maturę zdał w Liceum Plastycznym we Wrocławiu. Przez rok pracował w Domu Kultury w Nisku. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (dyplom 1967). Podczas studiów występował w teatrze Kalambur. Od 1972 r. mieszka w Bieszczadach, we wsi Dwernik nad Sanem. Miał kilka wystaw indywidualnych. Opublikował książkę o jednym z kraterów księżycowych („Wargentin”). Jako prozaik debiutował zbiorem opowiadań Sznurek (Warszawska Firma Wydawnicza, Warszawa 2012).
GRZEGORZ SOWA
Ur. w 1967 r. Z wykształcenia elektronik i finansista, z zamiłowania fotografik. W listopadzie 2008 w MDK w Łańcucie odbyła się jego pierwsza wystawa fotograficzna zatytułowana Czas spokoju. Prezentowane we „Frazie” zdjęcia pochodzą z tej wystawy. Jego fotografie można także oglądać w internecie na stronach: www.gsowa.com i www.dubiecko.eu Mieszka w Rzeszowie.
Ur. w 1992. Z wykształcenia i pasji kulturoznawca, z zawodu copywriter. Autor facebookowego bloga „niskie teorie”, współpracownik portalu Popmoderna.pl. Pochodzi z Więckowic pod Tarnowem, mieszka w Krakowie.
Dr hab., prof. Uniwersytetu Humanistyczno-Technologicznego w Radomiu. Pracuje także w Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli. Literaturoznawczyni, krytyk, animatorka kultury. Opublikowała książki: Nowe „Treny”? Polska poezja żałobna po II wojnie światowej a tradycja literacka (2007), Na skrzyżowaniu głosów. Szkice krytycznoliterackie (2012), Dialogi z Mickiewiczem. Aktualizacje tradycji romantycznej w nowej i najnowszej poezji polskiej (2017). Współredaktorka tomów Iwaszkiewicz w podróży (2013) i Gombrowicz z przodu i z tyłu (2015). Publikowała w pracach zbiorowych oraz czasopismach. Należy do zespołu redakcyjnego „Radomskich Studiów Humanistycznych”. Zasiada w jury Nagrody Literackiej Miasta Radomia.
MARTA SPYCHAŁA
Ur. w 1984 r., absolwentka Filologii Polskiej na UWM w Olsztynie. Mieszka w Braniewie (woj. warmińsko-mazurskie).
Ur. w 1948 r., poeta, historyk literatury, krytyk literacki, członek grupy poetyckiej „Teraz”, jeden z czołowych twórców Nowej Fali. Pracuje na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor tytularny w Katedrze Literatury XX Wieku na Wydziale Polonistyki. Opublikował zbiory wierszy: Requiem (1973), Dzień twojego narodzenia (1974), Na inne głosy rozpiszą nasz głos (1978 – nagroda im. Andrzeja Bursy), Ten wiersz, który na imię ma Polska(1978), Pożegnanie księcia (1981), Dzieci Leonarda Cohena (1984),Korozja. Wiersze z lat 1982-1984 (1989), Życie do wynajęcia (1996). W latach 1989 i 1995 opublikował Wiersze wybrane. Jest także autorem szkiców i studiów, m.in.: Legenda i twórczość Marka Hłaski(1985), Poeta odrzucony (1989), Chwila bez imienia – o poezji K. K. Baczyńskiego (1992, 2003); Poezja i historia: od „Żagarów” do „Nowej Fali” (1995), Literatura polska 1944-2000 w zarysie (2002),Od Emila Zegadłowicza do Andrzeja Bobkowskiego. O prozie polskiej XX wieku (2002). Jest także autorem antologii Ród Anhellich. Liryka pokolenia wojennego (1991) i edycji pism Rafała Wojaczka List do nieznanego poety (1985, 1987). W 2008 r. w 60. urodzin wydał po dłuższej przerwie nowy zbiór wierszy Oko Thery. Mieszka w Krakowie.
Pisarka, nauczyciel akademicki, urodzona we Wrocławiu. Absolwentka filologii angielskiej Uniwersytetu Wrocławskiego i Wydziału Anglistyki Uniwersytetu McGill w Montrealu (tam obroniła doktorat o twórczości Stefana Themersona). Od 1981 roku mieszka w Kanadzie. Wykłada komunikację interkulturalną w Sheridan College (Oakville, Ontario). Pierwsze opowiadanie opublikowała w 1992 r. na łamach pisma „The Antigonish Revue”. Debiutowała powieściąNecessery lies (Konieczne kłamstwa) w języku angielskim, uznaną za najlepszy debiut powieściowy Kanady w roku 2000. Druga powieść,Garden of Venus, oparta na motywach z życia Zofii Potockiej, żony Szczęsnego Potockiego, ukazała się w 2005 roku nakładem wydawnictwa Harper Collins w Anglii i w Kanadzie. Została przetłumaczona na kilka języków. We „Frazie” publikujemy fragmenty przekładu tej powieści za łaskawą zgodą autorki i wydawnictwa Bertelsmann Media, gdzie książka wkrótce się ukaże w przekładzie na język polski.
JÓZEF STALEC
Ur. w 1962 r. w Brzeźnicy k. Dębicy, mieszka w Rzeszowie. Nauczyciel języka polskiego i bibliotekarz w Zespole Szkół Technicznych. Wiersze pisze sporadycznie. Absolwent filologii polskiej w WSP w Rzeszowie, związany z grupą poetycką Draga. Jego teksty ukazały się w antologii poetyckiej grupy Draga Ślepcy pod słońcem oraz w polsko-ukraińskim wyborze Ostre kamienie, były również prezentowane w Radiu Rzeszów.
AŁBENA STAMBOŁOWA
Ur. w 1957 r. w Sofii. Pisarka bułgarska, Absolwentka romanistyki na Uniwersytecie Sofijskim, pracowała jako tłumaczka, zajmowała się też krytyką literacką. W latach 90. ukończyła w Paryżu studia w dziedzinie psychologii i obroniła pod kierownictwem Julii Kristevej pracę z zakresu semiotyki i psychoanalizy. Prowadziła wykłady na paryskich uniwersytetach: Paris 7 Jussieu i Paris 3 Dauphine. Po powrocie do Bułgarii obroniła w Sofii doktorat z zakresu teorii literatury. Pracuje jako konsultantka w zakresie HR i psychotrapeutka. Jest autorką licznych opracowań i artykułów z dziedziny polityki, socjologii i literaturoznawstwa. Jej literackim debiutem była wydana w 1995 r. powieść Mnogotoczija (Wielokropki). Kolejna powieść, wydana w 2002 r. – Towa e kakto stawa (To jest tak, jak się dzieje, obszerne fragmenty: „Literatura na Świecie” 2006, nr 3-4) – uznana została za wydarzenie roku i czołowy utwór bułgarskiej literatury feministycznej. Z nie mniejszym zainteresowaniem spotkały się również następne powieści Stambołowej Hop-hop zwezdite (Hop-hop gwiazdy, 2003) i Awantiura, za da mine wremeto (Przygoda, by zabić czas, 2007).
PETER STAMM
Ur. w 1963 r. Należy do najciekawszych pisarzy szwajcarskich średniego pokolenia. Za swą twórczość literacką był wielokrotnie nagradzany w Szwajcarii i za granicą. Studiował m.in. anglistykę, psychologię, informatykę. Od 1990 pracuje jako dziennikarz („Neue Züricher Zeitung”, „Weltwoche”. Przez dłuższy czas przebywał w Paryżu, Nowym Jorku i krajach skandynawskich. W latach 1993–98 opublikował na łamach prasy prawie 300 tekstów (satyry, parodie, krytyki filmowe i teatralne). Jest autorem słuchowisk radiowych, sztuk teatralnych oraz powieści i nowel. W 1998 roku ukazała się jego pierwsza powieść Agnes, w 1999 tom krótkich opowiadań Blitzeis, w 2001 powieść Ungefähre Landschaft. Mieszka w Zurychu i Winterthur.
Ur. w 1968 r., dr hab. prof. Uniwersytetu Rzeszowskiego, polonista, literaturoznawca. Zajmuje się literaturą romantyzmu, zagadnieniami świadomości literackiej, a także związkami literatury i filozofii oraz literatury i innych sztuk. Autor książek Wczesnoromantyczne spory o poezję (Kraków 1998), Przedmowy romantyków. Kreacje autorskie, idee programowe, gry z czytelnikiem (Kraków 2007). Współredaktor tomów zbiorowych, m.in.: Między biografią, literaturą i legendą (Rzeszów 2010), Stolice i prowincje kultury. Księga Jubileuszowa ofiarowana Profesor Alinie Kowalczykowej (Warszawa 2012), a także cyklu monografii Filozofia w literaturze. Literatura w filozofii (Rzeszów 2013, 2016). Publikował w „Studiach Norwidianach”, „Tekstach Drugich”, „Colloquiach Litterariach”, „Świecie Tekstów”, „Kwartalniku Edukacyjnym”, „Zeszytach Szkolnych” oraz pracach zbiorowych. Redaktor naczelny czasopisma literaturoznawczego „Tematy i Konteksty”.
Doktorantka w School of Slavonic and East European Studies na University College London. Ukończyła z wyróżnieniem magisterium z General Linguistics and Comparative Philology na Uniwersytecie Oksfordzkim, magisterium z lingwistyki: specjalność: przekład i komunikacja międzykulturowa na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także podwójny licencjat z filologii angielskiej i polonistyki-komparatystyki na UJ. Publikowała artykuły w języku polskim i angielskim, m.in. w „Postscriptum Polonistycznym”, „Przekładańcu”, „Frazie” (2016) na temat poezji Emily Dickinson. Laureatka I lokaty XLII Olimpiady Literatury i Języka Polskiego (2012) oraz wielu stypendiów, m.in. Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2015). Obecnie stypendystka brytyjskiego stypendium dla doktorantów Arts and Humanities Research Council. Mieszka w Londynie, pochodzi z Rzeszowa.
WALERI STANKOW
Ur. w 1956 r. Bułgarski poeta, pisarz, publicysta. Pracował jako: nauczyciel, ratownik na plaży, taksówkarz, marynarz, stróż nocny w agencji detektywistycznej, szef wydawnictwa, dyrektor teatru, naczelny redaktor czasopisma literackiego „Prostori” [Przestworza]. Autor ponad 20 książek: poetyckich, beletrystycznych i publicystycznych. Wielokrotnie nagradzany w Bułgarii za literackie osiągnięcia. W 2010 r. ukazał się jego tomik wierszy zatytułowanySlalom meżdu myłni [Slalom między błyskawicami].
JOANNA STASIAK
Prof. dr hab. Dyplom z malarstwa uzyskała w 1989 r. w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w pracowni prof. Janusza Kaczmarskiego. W 1991 kontynuowała podyplomowe studia w The Ruskin School of Drawing and Fine Art w Oksfordzie pod opieką prof. Stephena Farthinga. W 1998 r. wyjechała do Paryża na stypendium Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Nauce Polskiej, gdzie pracowała w Luwrze nad interpretacją obrazu Poussina Apollo zakochany w Dafne. Jest współautorką podręczników do szkoły podstawowej i gimnazjum z cyklu Świat sztuki. Od 1996 prowadzi autorską Galerię – in spe –. Przez dwie kadencje piastowała stanowisko dyrektora Instytutu Edukacji Artystycznej Akademii Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie. Współorganizatorka konferencji i wystaw Okruchy Atlantydy – Kapliczki Warmii i Jikihitsu. Sygnatury artysty. Uprawia malarstwo sztalugowe z elementami pejzażu. Od dziesięciu lat maluje na jedwabiu. Mieszka i tworzy w warmińskim Trękusie.
SŁAWOMIR M. STASIAK
Ur. w 1966 r. Doktorant Filologicznego Studium Doktoranckiego na Uniwersytecie Gdańskim. Absolwent Uniwersytetu we Florencji. Obronił pracę o Dekameronie Boccaccia. Autor wielu słuchowisk radiowych. Publikuje opowiadania pod pseudonimem.
Ur. w 1960 r. w Warszawie. Prozaik, poeta, eseista, autor sztuk teatralnych. Opublikował m.in. zbiory opowiadań Mury Hebronu, Opowieści galicyjskie, Dukla, powieści: Biały kruk, Dziewięć, Taksim, eseje podróżnicze: Jadąc do Babadag, Fado, Dojczland. Jest laureatem wielu nagród, m.in. Fundacji Kultury (1994), Fundacji im. Kościelskich (1995), Nike (2005), im. A. Fiedlera (2006). Uhonorowany srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005). Jego książki zostały przełożone na wiele języków. Z żoną Moniką Sznajderman prowadzi jedno z najlepszych polskich wydawnictw „Czarne”, specjalizujące się w publikacji wartościowej prozy „środkowoeuropejskiej”. Mieszka w Wołowcu w Beskidzie Niskim.
Dr nauk humanistycznych, pracownik naukowy w Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Jej zainteresowania naukowe to: historia języka polskiego, ewolucja języka polskiego w kraju i za granicą, kontakty językowe, zwłaszcza kontakty polsko-portugalskie w Ameryce Południowej. W latach 2009–2013 pracowała jako lektor języka polskiego i wykładowca w Uniwersytecie Lizbońskim w Portugalii (Universidade de Lisboa). W ostatnich latach prowadzi badania nad językiem Polaków w Brazylii (w szczególności nad językiem czasopism polonijnych). W 2017 r. przebywała w Kurytybie, gdzie prowadziła badania i kwerendę w bibliotekach i archiwach. Współpracuje z Parańskim Uniwersytetem Federalnym (UFPR) i z Uniwersytetem Stanu Środkowo-Zachodniego w Brazylii (UNICENTRO). Jest kierownikiem projektu Słownik wyrazów polonijnych online realizowanym od 2017 r. na Wydziale Polonistyki UW. Ważniejsze publikacje: monografia Kształtowanie się normy dotyczącej fleksji liczebników polskich od XVI do XIX wieku (Warszawa 2006) oraz współredakcja książki Wielojęzyczność. Kontakty językowe w rozwoju kultur słowiańskich (współred. S. Dubisz, Pułtusk 2008).
PATRYCJA STEFANOWICZ
Wileńska licealistka, tworząca miniatury literackie w różnych językach. Publikacja we „Frazie” jest jej debiutem literackim.
Ur. w 1976 r. w Augustowie, gdzie nadal mieszka. Poeta, prozaik, felietonista, eseista, krytyk literacki. Debiutował w 1996 r. na łamach „Przeglądu Augustowskiego”. Jego twórczość prezentowana była w lokalnej i ogólnopolskiej prasie, a także na antenie radia. Laureat kilkudziesięciu konkursów literackich. Jego wiersze publikowane były w almanachach i antologiach. Od 2004 r. współpracuje z miesięcznikiem „Nasz Sztabiński Dom”, gdzie publikuje felietony, opowiadania i poezję. Autor zbioru opowiadań Nie wiary godne (2014) i tomów poetyckich: Zaprawione mirrą (2006), Oskarżony Jezus Ch. (2018, nagroda Burmistrza Miasta Augustowa), Lipcowe anioły (2019, nominacja do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego w kategorii Orfeusz Mazurski 2020). Stypendysta Burmistrza Miasta Augustowa w dziedzinie twórczości literackiej (2019).
Ur. w 1971, poetka i powieściopisarka. Zadebiutowała wydanym w 1998 tomem wierszy Po stronie niczyjej. Publikowała m.in. w: „Tygodniku Powszechnym”, „Dekadzie Literackiej”, „Odrze”, „NaGłosie” i w „Kresach”. W 2001 z rekomendacji Stanisława Lema, otrzymała Nagrodę Fundacji Kultury Polskiej. Za swój debiut prozatorski – powieść Możliwe sny (2003) zdobyła w 2004 nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. W 2006 została laureatką Nagrody Fundacji im. Kościelskich za całokształt twórczości. W tym samym roku opublikowała powieść Diablak, W październiku 2008 r. uhonorowana została Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca za tomik poezji Omnis Moriar. Ukończyła technikum budowlane oraz polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Mieszka w Lipowej koło Żywca.
Ur. w 1976 r. Mentalnie związana z Rumunią, Instytutem Slawistyki PAN w Warszawie oraz GSW BWA w Olkuszu. W 2014 r. zdobyła III nagrodę X Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. K. Ratonia w Olkuszu. Lubi cydr i ostre przyprawy. Mieszka w wiosce Podlesice II koło Wolbromia.
Ur. w 1956 r. we wsi Hruszewo na Zakarpaciu. Studiował fizykę na Uniwersytecie im. Żdanowa w Leningradzie oraz na Uniwersytecie w Użgorodzie, na której to uczelni zdobył dyplom. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej w m. Bedewlia rejonu Tiaczowskiego oraz w szkole średniej w Tiaczowie. W 1994 roku wyemigrował do Węgier. Skończył studia na wydziale matematycznym w Debreczynie. Obecnie jest nauczycielem fizyki i matematyki w gimnazjum w Nadukacie. Mieszka w mieście Jasbereń. Jako pisarz debiutował w latach osiemdziesiątych. Po wyjeździe za granicę publikował swoje utwory w czasopismach ukraińskich, m.in. „Dzwin” i „Kurier Krywbasu”. Książka, z której pochodzi publikowane w tym numerze „Frazy” opowiadanie Trzy powieści i plac została wydana na Ukrainie przez wydawnictwo „Grażda” z Użgoroda.
WERONIKA STĘPKOWSKA
Ur. w 1978 w Łodzi. Studiowała na Uniwersytecie Łódzkim fizykę i kulturoznawstwo. Publikowała wiersze, eseje i recenzje m.in. w: „Arteriach”, „Wyspie”, „Składce”, „Drobiazgach”, „Szortach”, „Babińcu Literackim”, „Śląskiej Strefie Gender”, „Sofie”, „Gazeta Musi Się Ukazać”, „Nowej Orgii Myśli”, w kilku almanachach i antologiach (m.in. Pragnienie. Antologia pokonkursowa „Nowego Dokumentu Tekstowego”, Wiersze dla opornych. Antologia poezji antyfaszystowskiej „Wakatu” i Ukaz. Antologia polsko-ukraińska), na stronie pisarze.pl i na stronce fejsbukowej Weronicowanie Poezji. Nominowana do nagrody głównej w 6. Ogólnopolskim konkursie na tomik poezji Fundacji Duży Format w kategorii: „po debiucie”. Wyróżniona w konkursach poetyckich: im. Wandy Dobaczewskiej „Na chwałę słońca”, im. Pawła Brylińskiego i w Konkursie „Środek Wyrazu”. Zdobywczyni głównej nagrody w Konkursie poetyckim Stowarzyszenia Zakorzenieni w Kulturze „Daj mi wstążkę błękitną…”. Wkrótce w wydawnictwie MaMiKo ukaże się jej książka poetycka Algorytmy i olgorytmy szaleństwa”.
Ur. w 1978 r. Absolwentka filologii polskiej, od 2005 roku przygotowuje doktorat typu „co-tutelle” na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz na Wydziale Lettres, Langues, Arts Uniwersytetu Nice Sophia-Antipolis poświęcony relacji matka/córka we współczesnej polskiej i francuskiej prozie kobiecej. Francuskojęzyczne szkice i eseje publikowała m. in. w Wydawnictwie Harmattan oraz prasie uniwersyteckiej. Mieszka w Nicei.
Ur. w 1973 r. w Nowym Sączu, pisze wiersze, prozę poetycką, formy kabaretowe i eseje. Laureat kilkunastu ogólnopolskich konkursów poetyckich, m.in. I nagrody IV Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Kazimierza Ratonia w Olkuszu. Publikował w czasopismach „Fragile”, „Akant”, „Kozirynek”, „Nowa Okolica Poetów”, „Nasz Beskid”. W 2010 zadebiutował tomikiem Przejścia podziemne (Galeria Literacka przy GM MBWA, Olkusz – Biblioteka „Frazy”). Mieszka w Krakowie.
Ur. w 1982 r. w Żytomierzu. Pisarz, tłumacz, designer. Uczestnik licznych akcji literackich na Ukrainie i poza jej granicami, niegdyś członek i współzałożyciel grupy literackiej Artystyczna Gildia „Nie byle co”. Autor tomu wierszy Глибоковроті (Głębokowustach, 2006). Druga jego książka poetycka ma nosić tytuł zamiast poezji. Poezja Strongowskiego „oscyluje między deklaratywnościa i niedomówieniem, lapidarnością i epickością, liryzmem i cynizmem, metaforycznościa i mową potoczną, sylabotoniką i wierszem wolnym”. Hanna Hrycenko pisała, że jego wiersze „nie spodobają się tym, którzy są świadkami Jehowy, nie lubią patrzeć w lustro, bojąc się zobaczyć własną krzywą gębę, nie rewidują nigdy własnych stereotypów w poszukiwaniu wolnej woli”.
Ur. w 1958 r. w Łodzi, gdzie mieszka. Prozaik, poeta, artysta sztuk wizualnych. Uczył się w szkole zawodowej stolarstwa, ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi. Pracował jako rysownik w muzeum, modelator w teatrze lalek, dekorator i grafik w Empiku, domach kultury i bibliotekach, plastyk w miejskich kinach, scenograf przy filmach krótkometrażowych. Debiutował w 1992 r. wydanym przez Stowarzyszenie Literackie im. K.K. Baczyńskiego w Łodzi zbiorem opowiadań Zagłada fasoli. Ostatnio opublikował zbiór opowiadań Wyjście (Wydawnictwo Forma, Szczecin – Bezrzecze 2021). Wyróżniony w Konkursie Fundacji Kultury za powieść Łzy (1999, adaptacja w Teatrze Telewizji w reżyserii F. Zylbera z M. Bonaszewskim w roli głównej), dwukrotnie nominowany do Paszportu „Polityki” (za powieści Łzy oraz Pigment). Prace malarskie i fotograficzne prezentował na kilku wystawach indywidualnych i zbiorowych w Łodzi.
Eseistka i historyczka sztuki związana z Bydgoszczą. Szkice krytyczno-artystyczne i wywiady, publikowała w czasopismach historycznych, literackich, plastycznych i filozoficznych, m.in. w „Kronice Bydgoskiej”, „Toposie”, „Poboczach”, „Wyspie”, „Akancie”, „Kontekstach”, Kwartalniku Rzeźby „Orońsko” i „Filo-sofiji”, a także na portalach: bydgoszcz24.pl, tygodnikbydgoski.pl, e-teatr.pl. Autorka około 130 tekstów o plastyce i wystawiennictwie (malarstwo, grafika, rysunek, rzeźba, obiekty i instalacje, fotografia), poezji i prozie, teatrze, filmie, scenografii i muzyce. Od 2010 r. współpracuje z Galerią Autorską Jana Kaji i Jacka Solińskiego w Bydgoszczy oraz „Bydgoskim Informatorem Kulturalnym”.
Ur. w 1950 r. w Warszawie. W latach 1968–1973 studiował na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego, który skończył na kierunku informatycznym. Przez wiele lat pracował jako programista i kierownik działu technologii: najpierw w Instytucie Badań Jądrowych potem w dużej międzynarodowej firmie technologicznej, gdzie pracuje do tej pory. W 1991 roku obronił doktorat z pogranicza fizyki i informatyki. W latach 70. i 80. XX w. współpracował z wydawnictwami podziemnymi. Był m.in. współautorem książki Rewolucja kulturalna w Instytucie Badań Jądrowych 13 XII 1981–1989 (1990), wydanej w ramach Archiwum Solidarności. Jego debiutem prozatorskim jest reportażowy Das Album (2013), nad którym pracował około 6 lat, próbując odnaleźć właściciela znalezionego na Podlasiu niemieckiego albumu z negatywami sprzed wojny oraz odszukać sfotografowane przez niego miejsca. Interesują go losy ludzkie w kontekście rozgrywającej się wokół historii: osobiste relacje i wspomnienia oraz poszukiwanie śladów wydarzeń w dokumentach, archiwach, i tam gdzie miały miejsce. Pasjonuje go fotografia je dokumentująca. Ciekawią go wybory w sytuacjach trudnych i rola przypadku. Dobrze to obrazuje jego kolejna próba literacka – drukowana we „Frazie” opowieść Trzech.
Absolwentka rzeszowskiej WSP, współautorka książki wspomnieniowej Nie zapomnimy. Świadkowie życia i czytelnicy o Romanie Brandstaetterze (2002) oraz autorka książki Odkrywanie Brandstaettera (2004). Obecnie zajmuje się pograniczami literatury i dokumentu osobistego.
Ur. 2005 r., uczennica Liceum Ogólnokształcącego Sióstr Prezentek w Rzeszowie, dwukrotna finalistka Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, stypendystka m. in. programów „Primus inter pares” oraz „Nie zagubić talentu”. Laureatka pierwszej nagrody w konkursie na recenzję literacką (w kategorii uczniów szkół średnich), zorganizowanym przez Sekcję Literaturoznawców Koła Naukowego Polonistów UR (2022).
Ur. w 1955 roku w Trzemesznie. Absolwent KUL, uczeń prof. Ireny Sławińskiej. W latach 1991-2004 związany z polonistyką rzeszowską; obecnie prof. UKW w Bydgoszczy, kieruje Zakładem Teorii Literatury i Wiedzy o Sztuce. Literaturoznawca, teatrolog; opublikował kilkadziesiąt artykułów, szkiców i recenzji oraz książki: Teatr seminaryjny w Polsce w latach 1945-1988 (Rzeszów 1995), Droga teatru. Działalność sceniczna w Wyższych Seminariach Duchownych w Polsce (1948-1988), Lublin 1997 oraz Aktor i wiedza o człowieku. Teoretyczne wypowiedzi o sztuce aktorskiej w Polsce od oświecenia do końca wieku XIX i ich antropologiczne podłoże (Rzeszów 2001). Mieszka w Bydgoszczy.
Ur. w 1953 r. w Bytomiu. Poeta, prozaik, publicysta. Wydał zbiory poetyckie: Proszę rozejść się do domów (1974), 49 wierszy (1981), Jestem nie tylko słowem (1983), Czytaj szeptem (1991), Bębny (2007), Pusto (2007), Widzimisię (2008), Ku (2009), Jutro przeczytaj jeszcze raz. Wierszw wybrane (2010), Folklor polski (2011). Jest również autorem zbioru przypowieści Ośle ziółka (2008) oraz powieści Płakula (2009). Laureat m.in. nagrody głównej X Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. J. Śpiewaka (1979), „Kogi Gdańskiej” (1985) oraz Nagrody Artystycznej Sosnowca (2007). Ustanowił własną literacką Nagrodę Otaczaka, która przyznawana jest poetom od 2006 roku.
Ur. w 1953 r. Bułgarski poeta, literaturoznawca, polityk. W 1989 r. redaktor niezależnego czasopisma „Most”. Od 1991 roku do dziś (z siedmioletnią przerwą: 1996-2003) jest redaktorem naczelnym najważniejszego czasopisma literackiego w Bułgarii „Literaturen westnik” [Gazeta Literacka]. Był deputowanym, a także (w latach 1997-2002) ambasadorem Bułgarii w Mongolii i w Indiach. Autor wielu tomików poetyckich, powieści oraz pracy naukowej Bułgarski ekspresjonizm. W 2004 roku otrzymał nagrodę za powieść roku, a w 2005 za SMS-ową poezję. Wiersze publikowane we „Frazie” pochodzą z tomu Gibelni dumi [Zgubne słowa]. Wybór wierszy pod red. Borysa Hristowa.
Ur. w 1950 r. w Krakowie, literaturoznawca, pisarz, prof. zw., wywodzący się z krakowskiej szkoły polonistyki (1969-1989), pracownik KUL (1987-1996). Od 1996 mieszka z rodziną w Szczecinie. Kieruje Zakładem Teorii i Antropologii Literatury w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa US. Autor monografii twórczości Hanny Malewskiej, Jana Józefa Szczepańskiego i ks. Jana Twardowskiego. Wieloletni stypendysta i współpracownik Fundacji Alexandra von Humboldta, redaktor tomów zbiorowych. Ostatnio wydał książkę wspomnieniową Album spotkań z ks. Janem Twardowskim (Wyd. Gaudium, Lublin 2008). Przygotowuje książkę o poezji Janusza Szubera.
Ur. 1977 r., prawnik z wykształcenia. Laureat XV Ogólnopolskiego Konkursu im. Baczyńskiego w dziedzinie prozy. Mieszka w Częstochowie.
Ur. w 1971 r. w Tychach. Z wykształcenia prawnik, ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Publikował swoje teksty w „Aspektach Filozoficzno-Prozatorskich”, z którymi stale współpracuje, w „Kresach”, „Twórczości i „Akcencie”. Miłośnik twórczości Brunona Schulza.
Ur. w 1985 w Kępnie. Poeta, krytyk literacki, doktor nauk humanistycznych. Adiunkt w Instytucie Nauk o Literaturze Uniwersytetu Opolskiego. Poezję, prozę, szkice krytyczne i artykuły naukowe drukował w wielu pismach w Polsce i za granicą. Opublikował tomy poetyckie: Sehir (2010), Bliki (2013), Odpust (2013), Uroczysko (2014), Wyraj (2017), Bura. Notatnik chorwacki (2019) i Nawie (2020), monografie Pory poezji. Koncepcja czasu w twórczości poetyckiej Krystyny Miłobędzkiej (2017) i Anegdota o istnieniu. Poezja Haliny Poświatowskiej (2020); książkę eseistyczną Po tej stronie rzeki. Szkice o poetach znad Odry (2017), wybór wierszy Jana Goczoła Kosturem po korze (2018) i prozę Terpentyna (2022). Mieszka w Bystrzycy Kłodzkiej.
Urodził się 13 marca 1922 r. w Rzeszowie. W czasie II wojny światowej był członkiem ruchu oporu i więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu i Buchenwaldzie. Po wojnie studiował grafikę i scenografię na ASP w Krakowie. Był malarzem, scenografem, reżyserem teatralnym, teoretykiem teatru. Twórca wizyjnych, autorskich spektakli teatralnych opartych na wielkiej klasyce światowej i na scenariuszach własnych, m.in.: Akropolis(wspólnie z Jerzym Grotowskim), Faust, Replika, Majakowski, Dante, Cervantes, Witkacy). Dyrektor Teatru Ludowego w Nowej Hucie (1963-1966). Twórca Centrum Sztuki STUDIO- teatru i galerii (1971-1982). Jako plastyk tworzył obrazy, rysunki, kolaże, asamblaże,tablau object, instalacje przestrzenne (m.in. Reminiscencje, Drabina do nieba, Drang nach osten, Drang nach Westen). Odniósł światowy sukces w obu dziedzinach swej twórczości. Laureat licznych nagród i wyróżnień. 13 marca 1997 roku w dniu 75 urodzin artysty i w pięćdziesięciolecie jego pracy twórczej uroczyście otworzono w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie Galerię jego imienia, w której prezentowanych jest kilkadziesiąt prac podarowanych mieszkańcom Rzeszowszczyzny przez twórcę. To wydarzenie zapoczątkowało to okres intensywnej obecności Józefa Szajny w Rzeszowie. Z aktorami Teatru im. W. Siemaszkowej zrealizował swój ostatni spektakl Deballages, z którym występował na festiwalach teatralnych w Polsce, Słowacji, Rumunii, Ukrainie i w Meksyku, zdobywając m.in. Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego we Lwowie jesienią 2000 r. W październiku 2002 roku na Placu Cichociemnych na rzeszowskiej starówce stanął pomnikPrzejście 2001 jego projektu – jedna z najciekawszych, najpiękniejszych rzeźb współczesnych. Od 2001 roku przez kilka lat wykładał i prowadził seminaria w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie. Jak powiedział w reportażu zrealizowanym dla III programu Polskiego Radia każdy powrót do rodzinnego miasta była dla niego oczyszczeniem i źródłem siły. 6 marca 2007 r. został uhonorowany Doktoratem Honoris Causa Uniwersytetu Rzeszowskiego (jako druga osoba po Janie Pawle II). Był to jego ostatni, ale jak zawsze niezwykle intensywny, pełen wydarzeń artystycznych i spotkań towarzyskich pobyt w Rzeszowie. Wielki artysta, serdecznie z Rzeszowem związany, zmarł 24 czerwca 2008 r. w Warszawie. Spoczął na Starych Powązkach.
Ur. w 1982 r. Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Rzeszowie. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Przemyślu na kierunku filologia polska oraz na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego, gdzie w 2011 r. uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. Stanisława Białogłowicza. Dwukrotna stypendystka Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W latach 2007–2011 członek i sekretarz Koła Artystyczno-Naukowego RAZEM działającego przy Wydziale Sztuki UR. Laureatka nagród, autorka kilku wystaw indywidualnych, brała udział w ponad trzydziestu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą oraz plenerach międzynarodowych. Opowiadania i teksty publicystyczne publikowała we „Frazie” i w „Gazecie Uniwersyteckiej”. Od 2011 członek Związku Polskich Artystów Plastyków oraz redaktor naczelna biuletynu informacyjnego Rzeszowskiego Okręgu ZPAP „Sztuka i Życie”.
Ur. w 1972 r. w Zabrzu, mieszka w Tarnowskich Górach. Adiunkt w Zakładzie Literatury Współczesnej UŚ, badacz literatury emigracyjnej, krytyk literacki. Pracowała także w Katedrze Międzynarodowych Studiów Polskich UŚ. W roku akademickim 2002/2003 profesor wizytujący University of Toronto w Kanadzie. Autorka książek: Urodzony z piołunów. O poezji Bogdana Czaykowskiego, (Katowice – Toronto 2005), podręcznika do nauki języka polskiego przez obcokrajowców Zbiór testów do podręcznika Dzień Dobry Aleksandry Janowskiej i Magdaleny Pastuchowej oraz Literatura bliska i daleka. Szkice z zakresu glottodydaktyki (Katowice 2017). Redaktorka tomów zbiorowych: Literatura polska w Kanadzie. Studia i szkice (Katowice 2010), Literatura polska obu Ameryk (seria pierwsza Katowice 2014, seria druga, Katowice 2016), Antologia. Przemiany, ekspansja i perspektywy gatunku (Katowice 2018). Recenzje i szkice publikowała m.in. w „Śląsku”, „Opcjach”, „Akcencie” i „Frazie”.
Ur. w 1961 r. w Kętrzynie. Jest absolwentem Wychowania Muzycznego w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. Dr hab. prof. na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Poeta, prozaik, tłumacz, felietonista. Debiutował arkuszem poetyckim Posłanie ostatniego z epigonów (1981). Opublikował także tomy: Poniżej snu (1989), Wiersze graficzne (1990), Tak cicho śpiewa północ (1997), Pieśni miłości i rozstania (1999), Wiek nowy (2014), powieść Requiem dla Bohatera (1989), zbiór opowiadań Odjazd (2006). Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 2001 r.), Wspólnoty Kulturowej Borrussia, Stowarzyszenia na Rzecz Kultury Żydowskiej „B’Jachad” oraz Komisji Badań nad Kulturą Warmii i Mazur Towarzystwa Naukowego im. W. Kętrzyńskiego. Jest autorem monografii, szkiców i artykułów poświęconych życiu muzycznemu Warmii i Mazur, edukacji muzycznej, historii i teorii literatury oraz kulturoznawstwa, w tym: Przestrzeń sakralna w kancjonale mazurskim (1996), Z miłości do muzyki (2006), „Odkrywałem ślad po śladzie utracony…”. Ideowe uwarunkowania twórczości Juliana Stryjkowskiego (2011). Autor przekładów poezji angielskiej, niemieckiej, hebrajskiej i rosyjskiej (m.in. Arno Holza Phantasus/ Fantazus, 2013, Allena Ginsberga, Walta Whitmana, Toma Waitsa, Charlesa Bukowskiego, Jehudy Amichaja i Borysa Bartfelda). Jest także autorem tekstów piosenek (m.in. nagrodzonej Złotą Płytą płyty Krzysztofa Krawczyka Warto żyć). Przez wiele lat pisywał felietony muzyczne do olsztyńskich gazet.
Ur. w 1979, jest autorką tomów poetyckich: Zamyślam czas oczami(Łódź, 1999), Ślady są coraz częściej (Łódź, 2005), drżenie cięciwy(Łódź, 2008). Obecnie pracuje w Katalonii. Tłumaczenia wierszy Kirmena Uribe są jej debiutem translatorskim.
Jest jedną z autorek wydanego w 2015 roku tomiku opowiadań Autostop(y). 10 opowiadań o wolności (Wydawnictwo Tagore), który powstał dzięki literackiej zabawie „Wykup Słowo”. Kolejna edycja „Wykup Słowo” zapowiadana jest na 2016 rok. Mieszka i pracuje „w walizce”. Żyje dzięki podróżom.
Ur. w 1947 r. we Lwowie. Pracownik naukowy Uniwersytetu Technicznego w Charkowie, autor prac z zakresu matematyki stosowanej i mechaniki oraz historii nauki. Od 1973 r. publikuje w języku rosyjskim i ukraińskim. Ukazało się ponad trzydzieści jego książek poetyckich, prozatorskich, eseistycznych i przekładowych w Moskwie, Kijowie i Charkowie. Jego wiersze i proza były przekładane i publikowane za granicą (Białoruś, Belgia, Bułgaria, Niemcy, Wielka Brytania, Dania, Cypr, Izrael, Chiny, Litwa, Mołdawia, Polska, Rosja, Serbia, USA i Czechy). Jest obecny w wielu antologiach. Należy do Związku Pisarzy Federacji Rosyjskiej i Ukrainy oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Pisarzy i Publicystów. Przewodniczy jury Międzynarodowej Słowiańskiej Nagrody Poetyckiej przyznawanej na Ukrainie (od 2013). Laureat m.in. Nagrody im. B. Słuckiego, N. Uszakowa, międzynarodowej Nagrody J. Dołgorukiego.
Ur. w 1961 r. Poeta, prozaik, eseista. Autor m.in. powieści Zagłada(1987), Zmierzchy i poranki (2000, finalista Nagrody Nike), Bociany nad powiatem (2005), tomu rozmów z Julianem StryjkowskimOcalony na Wschodzie i poświęconego temu pisarzowi eseju Syn kapłana (2001). Ostatnio opublikował zbiór wierszy Całkiem prywatnie(WL, Kraków 2006). Jest redaktorem miesięcznika „Nowe Książki”. Mieszka w Warszawie.
WAŁERIJ SZEWCZUK
Ur. w 1939 w Żytomierzu. Wybitny ukraiński pisarz i tłumacz, jeden z najważniejszych przedstawicieli pokolenia lat 60. (szestydesiatnyki). Ukończył Wydział Historyczny-Filozoficzny Uniwersytetu Kijowskiego. Pracował w redakcji gazety „Nowa Gwardia” i w muzeum historycznym w Kijowie. Debiutował w 1967 zbiorem opowiadań Sered tyżnia. Pochodzące z 1968 mikropowieści Nabrzeżna 12 i Odmieniec ukazały się łącznie po polsku w 1974. W latach siedemdziesiątych XX wieku po podpisaniu listu protestacyjnego przeciwko uwięzieniu S. Karawańskiego objęty zakazem druku. W roku 1983 opublikował swoje najsławniejsze dzieło – powieść Dom na wzgórzu (polskie wydanie 1989), uważaną za przykład ukraińskiego „realizmu magicznego”. Zebrał, opracował i wydał wiele zbiorów dawnej literatury ukraińskiej. W Polsce ukazała się w przekładzie Jerzego Litwiniuka także jego powieść Oko otchłani (2000) oraz pojedyncze opowiadania i fragmenty na łamach różnych czasopism (m.in. „Literatura na Świecie”, „Tygodnik Literacki”, „Krasnogruda”).
Ur. 1981 r., prozę i wiersze publikował m.in. w „Kresach”, „Kursywie”, „Opcjach”, „Pro arte”, „Studium” i „Twórczości”. Laureat konkursów im. K. K. Baczyńskiego oraz im. W. Sułkowskiego. Mieszka w Częstochowie.
GEORGE SZIRTES
Ur. w 1948. Brytyjski poeta i tłumacz pochodzenia węgierskiego. W wieku ośmiu lat przybył z Węgier do Wielkiej Brytanii jako uchodźca po powstaniu węgierskim w 1956 r. Laureat nagród Faber Prize za tom The Slant Door (1979), T.S. Eliot Prize za tom Reel (2004); za prozę – East Anglian Book Prize (2019) oraz James Tait Black Memorial Prize for Biography za pamiętnik The Photograph at Sixteen (2019). Od 1982 r. członek Royal Society of Literature. Juror Griffin Poetry Prize w roku 2017.
Ur. w 1987 r. Doktorantka w Zakładzie Teorii i Antropologii Literatury Uniwersytetu Zielonogórskiego. Swoje zainteresowania badawcze koncentruje na zagadnieniach dotyczących przestrzeni, geopoetyki oraz zwrotu topograficznego w badaniach humanistycznych. Zajmuje się poezją lubuską oraz najnowszą poezją polską. Członkini Stowarzyszenia Jeszcze Żywych Poetów w Zielonej Górze.
Ur. w 1949 r. w Gliwicach, poeta i tłumacz poezji anglojęzycznej. Ostatnio opublikował: Wiersze z Walii (2015), Wiersze ze Szkocji (2015), Emily Dickinson, 333 wiersze (2016), Obraz i wir. Antologia anglo-amerykańskiego imagizmu (2016; z Leszkiem Engelkingiem), Ron Padget, Bezczynność butów (Mikołów 2018) oraz zbiory własnych utworów: 44 strzępy (2015), 33 strzępy (2016), Milczysz (wybór; 2016), 22 strzępy (2016), 11 strzępów (2017), Jest tam kto? (2017). Mieszka w Katowicach.
Ur. 10 grudnia w 1947 r. w Sanoku, zmarł 1 listopada 2020 w lesku. Poeta, eseista, felietonista. Studiował filologię polską na UW. Autor ponad dwudziestu zbiorów wierszy, które zaczął publikować dopiero w roku 1995, m.in. Gorzkie prowincje, Apokryfy i epitafia sanockie, Paradne ubranko i inne wiersze (1995), Srebrnopióre ogrody (1996), Biedronka na śniegu (1999), 19 wierszy (2000), Las w lustrach (2001), Czerteż (2006), Wpis do ksiąg wieczystych (2009), Tym razem wyraźnie (2014), Rynek 14/1 (2016). Ukazały się cztery wybory jego wierszy: O chłopcu mieszającym powidła (1999), Lekcja Tejrezjasza (2003), Pianie kogutów (2008), Przyjęcie postawy. Wybór wierszy z lat 2003–2018 (2020). W serii Biblioteka „Frazy” opublikowano dwujęzyczne wybory jego wierszy w przekładach Zygmunta Wawrzyńca Wojskiego – polsko-hiszpański Entelechia / Entelequia (2012), polsko-brazylijski Próba dębu / Teste de carvalho (2019) oraz wydane w serii bibliofilskiej w opracowaniu graficznym duetu Wolwo (Jan Wolski, Grzegorz Wolański) limeryki Emeryk u wód (2012) i ostatni, wydany tuż przed śmiercią poety tomik Zdrój uliczny (2020). Szuber był laureatem m.in.: Nagrody Literackiej im. Barbary Sadowskiej, Nagrody im. K. Iłłakowiczówny (1996), Nagrody Fundacji Kultury, Fundacji N. i W. Turzańskich (1998), Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego Orfeusz (2015). Honorowy obywatel Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka (2017). Jego wiersze publikowały m.in.: „Kultura” paryska, „Zeszyty Literackie”, „Tygodnik Powszechny”, „Voix d’encre”, „Archipel”, „La Poligraphe”, „Books in Canada”, „Die Horen”, „New Yorker”. Przełożono je na kilkanaście języków oraz wydano w osobnych zbiorach na Ukrainie (w przekładzie Wasyla Machny), w USA (w przekładzie Ewy Hryniewicz-Yarborough), w Serbii (w przekładzie Biserki Rajčić). Jest też autorem tomu prozy Mojość z fotografiami Władysława Szulca (2005, 2012).
Absolwentka filologii serbsko-chorwackiej oraz filologii polskiej UAM w Poznaniu. Obecnie doktorantka Katedry Filologii Słowiańskiej UAM. Zajmuje się komparatystyką literacką (literatura polska, czeska, serbska i chorwacka). Laureatka III nagrody w kategorii prozy na XV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. K.K. Baczyńskiego w Łodzi.
Ur. w 1983 r. w Błażowej. Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Rzeszowskim. Ukończyła także studia z zakresu oligofrenopedagogiki. Autorka książki Wczesna poezja Karola Wojtyły. Pieśń o Bogu Ukrytym. Członkini Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza. Interesuje się współczesną liryką polską. Jest autorką cyklu radiowych audycji Spotkanie z poezją emitowanych na antenie Radia Fara. Przygotowuje rozprawę doktorską Twórczość Adama Ziemianina (1975–2010). Obecnie pracuje w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Piątkowej oraz Szkole Podstawowej im. św. Jana Kantego w Futomie.
Ukończyła sofijskie konserwatorium w klasie fortepianu. Całe życie zajmuje się muzyką i literaturą. Jest jednym z największych autorytetów w bułgarskiej krytyce muzycznej. Pracowała jako redaktor muzyczny w kilku czasopismach, była redaktorem naczelnym i dyrektorem wydawnictwa „Muzyka” oraz głównym redaktorem dwumiesięcznika „Ek” przeznaczonego dla Bułgarów mieszkających za granicą. Wydała pięć książek beletrystycznych. Jej teksty są publikowane we wszystkich krajowych specjalistycznych wydawnictwach, a część z nich była tłumaczona na język polski, niemiecki i angielski. Należy do Związku Bułgarskich Kompozytorów i Stowarzyszenia Pisarzy.
Ur. w 1946 r., zmarł w 2011. W latach 1970-2001 nauczyciel języka polskiego w LO w Bieczu, gdzie też prowadził teatr szkolny (przygotował 20 premier, w tym 18 sztuk Aleksandra Fredry). Opublikował kilkanaście prac literaturoznawczych w książkach zbiorowych. Współpracuje ze stalowowolską „Sztafetą”, gdzie opublikował kilkadziesiąt odcinków galicyjsko-biograficznego cyklu „Przypomnienia”.
Ur. w 1968 r. Absolwent filologii polskiej UJ (1994) oraz studiów podyplomowych z bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (2009). Nauczyciel języka polskiego w ZSP w Dukli i w ZSP nr 1 w Krośnie, poeta, krytyk, zajmuje się także rysunkiem. Autor tomów poezji: Wnętrze (1997) i Przestanie Pana S (2004). Zajmuje się także rysunkiem (wystawy indywidualne w Galerii Pasażw Iwoniczu Zdroju – 2000, Miejskiej Bibliotece Publicznej w Sanoku – 2004; Krośnieńskiej Bibliotece Publicznej w Krośnie – 2004, Muzeum-Pałacu w Dukli – 2008). Publikuje także szkice o literaturze, sztukach plastycznych i filmie. Przez osiem lat zajmował się teatrem szkolnym (wystawił m.in. Dziady Mickiewicza, Uczestnictwo (spektakl poetycko-muzyczny z okazji przyjazdu Jana Pawła II do Dukli), Belcanto (na podstawie poezji Z. Herberta), Suplikacje (adaptacja tomiku wierszy Jana Tulika) oraz autorską adaptację Mistrza i Małgorzaty Bułhakowa. Mieszka w Iwli w Beskidzie Niskim.
Sllawistka, bułgarystka, pracownik naukowy w Instytucie Slawistyki PAN oraz w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej UW, redaktor naczelny czasopisma „Slavia Meridionalis”, autorka książekW kręgu bułgarskiej groteski (1991), Haeresis bulgarica w bułgarskiej świadomości kulturowej XIX i XX wieku (2005) oraz licznych artykułów z zakresu historii literatury i kultury bułgarskiej.
Ur. pod koniec XX wieku. Magister psychologii, ukończył studia z zakresu historii sztuki i przeszkolenie wojskowe z zakresu inżynierii pola walki. Uprawia poezję lingwistyczną, konkretną, haptyczną, tworzy obiekty poetyckie i mail art. Pasjonat ogrodnictwa miejskiego, jeden z komendantów Miejskiej Partyzantki Ogrodniczej, powołał Schronisko dla Niechcianych Roślin i Światowy Dzień Siania Dyni w Miejscach Publicznych. Był współzałożycielem łódzkiej grupy poetyckiej Bellerofon, zwycięzcą konkursu „PoeTIKa 2017 #Poezja i #Technologia” oraz zdobywcą wyróżnień w konkursach serwisu Wywrota i serwisu Puzdro – magazynu o zabarwieniu nadrealnym. Nominowany do nagrody w XV OKP im. K. Ratonia Olkusz 2019.
Ur. w 1982 r. w Ustrzykach Dolnych. Absolwentka Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach. Laureatka kilku konkursów literackich, m.in. II Ogólnopolskiego Konkursu im. Marka Garbali, II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Literackim Młodych O wachlarz Wilhelminy. Mieszka w Sędziszowie Młp.
Ur. w Puławach, historyk filozofii, poetka i pisarka, profesor UJ. Ukończyła filologię polską oraz filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie pracowała w Instytucie Filozofii, przyczyniając się szczególnie do rozwoju badań nad filozofią Wschodu. Debiutowała wydanym wspólnie z Wincentym Faberem, Mieczysławem Czumą i Leszkiem A. Moczulskim tomem Próba porównania (WL 1962). Następnie ukazały się: Sny o porządku (WL 1965), Sztychy reńskie(PIW 1969) Trzciny (WL 1970), tom prozy Opowiadania (WL 1977),Wiersze (WL 1983). Jest także m.in. autorką monografii Immanuel Kant, Berkeley znany i nieznany, Chiński buddyzm chan (2009) oraz autorką i redaktorką pionierskiego podręcznika Filozofia Wschodu(2001). Opublikowała zbiór esejów Słodkich snów Europo (2005) i jest współautorką przekładu książki D. Z. Suzuki, Zen i kultura japońska(2009). Mieszka w Krakowie.
Ur. w 1932 r. w Częstochowie. Krytyk literacki, historyk literatury, prozaik. Profesor UJ, specjalizujący się w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Debiutował na łamach „Tygodnika Powszechnego” w 1953 r. Publikował także w „Miesięczniku Literackim”, „Więzi”, „Poezji”, „Twórczości”. Opublikował prace naukowe (m.in. Świadomość estetyczna awangardy. O „Zwrotnicy”, Neosymbolizm. O awanmgardowej poezji polskiej w latach trzydziestych, Julian Przyboś. Zarys monograficzny, Z mroku korzeni. Studium o poezji Karola Wojtyły), książki krytycznoliterackie i eseistyczne (Od metafory do heroizmu, Outsiderzy i słowiarze, Moje dwudziestolecie, Sam na sam z wierszem, Przeszłość jest to dziś) oraz cztery powieści: Niedźwiedź w katedrze, Chwila bez godziny, Listy nad wodami, Wysokie schody. Dyskusje wywołały jego szkice analizujące postawy pisarzy w okresie PRL-u Uroki dworu (1996) i Cena prawdy (1998).
Poetka i teoretyczka literatury. Ukończyła polonistykę (1969) i studia doktoranckie (1973) na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1972–2006 pracowała jako nauczyciel akademicki w Instytucie Teorii Literatury, Teatru i Sztuk Audiowizualnych (obecnie: Instytut Kultury Współczesnej) UŁ. Jest autorką szeregu artykułów naukowych z zakresu teorii literatury. Opublikowała utwory poetyckie: Ek(o)logi (Wydawnictwo biblioteka, Łódź 1995), 33 szare plamki (1997; ten zbiór i następne w Wydawnictwie Miniatura, Kraków), Myślniki (2000), Rymki (2009), Rytmy nowe i najnowsze. Wiersze z lat 1994–2009 (2009), Kantata o miłości i szczęściu (2010), Nigdy go nie było (2014), Nie ma zasięgu (2020) oraz pisane prozą Bajki dla dorosłych dzieci (2011, wyd. II zmienione 2014). Mieszka w Łodzi.
Po mężu – Sienkiewicz; pisarka, dziennikarka, krytyk filmowy, copywriter. Ur. w Łodzi, ukończyła kulturoznawstwo na UŁ. Publikowała m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Opcjach”, „Dzienniku”, „Machinie”. W 2004 roku w wydawnictwie W.A.B. ukazała się jej pierwsza książka – kryminał Ewa i złoty kot. Mieszka w Warszawie.
Ur. w 1974 r. w Przemyślu. Ukończyła studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie na kierunku: Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych. Dyplom z malarstwa w pracowni prof zw. Tadeusza Wiktora w roku 2001. Tytuł doktora sztuki otrzymała na Wydziale Malarstwa i Grafiki w ASP w Łodzi w 2004 roku. Pracuje jako adiunkt w Zakładzie Rysunku na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Ma w dorobku 18 wystaw indywidualnych (m.in. w: Opolu, Lublinie, Rzeszowie, Iwoniczu Zdroju, Krośnie, Sandomierzu, Przemyślu, Krasiczynie, Sanoku, Jarosławiu, Krakowie, Radomiu, Gorlicach). Brała udział w kilkudziesięciu wystawach i konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych w kraju i za granicą oraz uczestniczyła w międzynarodowych plenerach. Uprawia rysunek i malarstwo.