I
Ur. w 1929 r. w Wilnie. W 1946 r. wyjechał do Anglii. Studiował psychologię i filozofię na uniwersytecie w Dublinie. W latach 1951–1958 mieszkał w Kanadzie, pracując jako statystyk w biurze ubezpieczeniowym w Toronto. W 1958 r. powrócił do kraju i wstąpił do seminarium duchownego w Kielcach. W 1962 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W 1967 r. ponownie wyjechał z Polski. Był profesorem biblistyki na katolickim uniwersytecie w St. Thomas w Houston (Teksas). W latach pięćdziesiątych należał do londyńskiej poetyckiej grupy „Kontynenty”. Opublikował tomy poetyckie: Pejzaż z postaciami (Londyn 1972) i Wiersze wybrane (Kraków 1973), Displeasure (ang. Londyn 1975), Niewidomy z Betsaidy (wyd. Lumen, Warszawa-Leszno 1991), Epigramat o nadziei i inne wiersze (1992–2003) (Biblioteka Frazy, Rzeszów 2004), Od czasu któż nas wyzwoli… (Toronto 2007). W 2012 w serii Biblioteki Frazy ukazały się jego Poezje zebrane ze wstępem i w opracowaniu Alicji Jakubowskiej-Ożóg. Ponadto jest autorem trzech sztuk teatralnych oraz eseistycznych Listów z Kanady drukowanych na łamach pisma „Kontynenty”. Jego przekłady poezji angielskiej były drukowane w antologii Poeci języka angielskiego t. 2, a tłumaczenia z hebrajskich biblijnych Psalmów i Pieśni nad Pieśniami m.in. w antologii Izrael w poezji polskiej (Paryż 1958).
Ur. w 1951 r. Poeta, eseista, krytyk literacki, krytyk sztuki. Uprawia także rysunek i malarstwo. Jako poeta debiutował w miesięczniku „Odra” w 1987 r., wcześniej publikował w prasie drugiego obiegu. Swoje teksty ogłaszał na łamach wielu pism literackich i kulturalnych w Polsce i za granicą. Laureat konkursów poetyckich, m.in.: im. S. Grochowiaka, Czerwonej Róży, O Skrzydło Ikara. Ogłosił sześć zbiorów wierszy: Być może Wycinki Stanu (1989), W aorcie (1990),Dom Glosy i Abla (1992) , Są Oblicza i Anioły (1995), Nie opóźniać spojrzenia (2000), Jeszcze mrużą oczy wczesne wrześniowe psy(2009). Opublikował także dwa książki rozmów z wybitnymi postaciami polskiej kultury Między logos a mythos (Miniatura Kraków 2005) i Między sacrum a mythos (Kraków Miniatura 2009) i zredagował Almanach artystów Ziemi Strzegomskiej. Mieszka i tworzy we Wrocławiu.
ATILLA ILHAN
(1925–2005). Turecki poeta, powieściopisarz, eseista, myśliciel, scenarzysta i krytyk filmowy. Twórca poezji wyobraźni, intrygującej oryginalnym słownictwem i sentymentalnym romantyzmem, łączącej elementy tureckiej literatury ludowej z nurtem staro-osmańskim (dworskim). W 1941 roku, mając 16 lat, został aresztowany na trzy miesiące za posiadanie zakazanych wierszy komunistycznego poety Nazima Hikmeta. W 1948 r. na drugim roku studiów pojechał do Paryża, który na zawsze odciśnie piętno na jego twórczości . Po powrocie do kraju stał się jednym z ideologów tureckiego socrealizmu, stanowiącego opozycję wobec awangardowego nurtu poetyckiego „Druga Nowa” . Stworzył oryginalną kreację „antybohatera” lirycznego, paradoksalnie stanowiącego antytezę pozytywnego bohatera socrealizmu. Pojawia się on także w jego prozie. Najważniejsze tomiki poetyckie Ilhana to: Duvar (Mur, 1948), Sisler Bulvarı (Bulwar Mgieł, 1954), Yağmur Kaçağı (Uciekinier przed deszczem, 1955), Bela Çiçeği (Kwiat nieszczęścia, 1962), Tutuklunun Günlüğü (Dziennik aresztowanego, 1973 – Nagroda Poetycka Towarzystwa Języka Tureckiego), Korkunun Krallığı (Królestwo Strachu, 1987), Kimi Sevsem, Sensin… (Kogokolwiek pokocham, to zawsze Ty…, 2002).
Filozofka, studiowała na UMCS w Lublinie w Instytucie Filozofii w latach 1989–1995, ukończyła także studia podyplomowe na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ (2010). Pracuje w Zakładzie Filozofii Człowieka Instytutu Filozofii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Zajmuje się estetyką, filozofią sztuki, retoryką. Autorka: artykułów z zakresu estetyki, filozofii kultury, filozofii człowieka, tekstów o sztuce, wstępów do katalogów. Współredaktorka serii interdyscyplinarnych wydawnictw Filozofia w literaturze. Literatura w filozofii i SzymbArt, redaktorka pisma Wydziału Sztuki UR „Warstwy”. Mieszka w Rzeszowie.
Ur. w 1975 r. Jeden z najbardziej znanych fińskich pisarzy swojego pokolenia. Laureat wielu nagród, kilkakrotnie nominowany do najważniejszej krajowej nagrody literackiej „Finlandia”. Pisze utwory dla dorosłych i dzieci. Jego książki zostały przetłumaczone na kilka języków.
DIMANA IWANOWA
Ur. w 1979 r. w Warnie. Poetka i tłumaczka, literaturoznawczyni. W roku 2003 ukończyła filologię słowiańską o specjalizacji język i literatura czeska oraz filologię francuską na Uniwersytecie Sofijskim im. Świętego Klimenta Ochrydskiego. Doktorat z literaturoznawstwa porównawczego zdobyła na Uniwersytecie Karola w Pradze. Dwukrotnie uhonorowana nagrodą dla młodych tłumaczy w konkursie „W ślad za Grigorem Lenkowym”, organizowanym przez Ośrodek Czeski w Sofii oraz nagrodą za najlepszy przekład artystyczny z języka bułgarskiego na język obcy za rok 2017 (przekład tomu poezji Ekateriny Josifowej Cienka książeczka). W bułgarskiej prasie publikowała także przekłady z angielskiego i francuskiego. Jest autorką tomów poezji Zaproszenie na ojca (2012) i Alfabet pragnień (2016). Jej wiersze przełożono na język angielski, czeski, słowacki, macedoński, rumuński, hiszpański, francuski, rosyjski i arabski. Artykuły naukowe i szkice krytyczne publikowała w Bułgarii, Czechach, Słowacji i na Węgrzech. Członkini redakcji czasopism wspólnoty bułgarskiej w Czechach „Bułgarzy” oraz na Słowacji „Współnarodowiec”. Obecnie uczy języka i literatury bułgarskiej w Szkole Bułgarskiej im. Bojana Magi w Londynie. Należy do Związku Dziennikarzy Czeskich oraz grupy literackiej Pars Artem działającej na Słowacji.
Ur. w 1963 r. Prof. zw. Pracuje na Uniwersytecie Szczecińskim. Literaturoznawczyni, krytyczka literacka, pisarka, animatorka życia literackiego i kulturalnego w Szczecinie, pomysłodawczyni Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia. Redaktorka naczelna szczecińskiego dwumiesięcznika kulturalnego „Pogranicza” (1999–2012). Opublikowała cenione książki naukowe: Kresy w twórczości Włodzimierza Odojewskiego. Próba feministyczna (1996), Opowieść i milczenie. O prozie Leopolda Tyrmanda (2000), Gender dla średniozaawansowanych. Wykłady szczecińskie (2004), szkice krytycznoliterackie Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj (2002), tomy poezji Miłość (2001) i 39/41 (2004), opowiadania Miasto-ja-miasto (1998) i Smaki i dotyki (2006), powieści: Bambino (finalistka nagrody Nike 2008, nominacja do Nagrody Gdynia i Nagrody Mediów Cogito), Ku słońcu (2010), Na krótko (2012), W powietrzu (2014), Pięćdziesiątka (2015), dziennik Umarł mi (2013, nominowany do nagrody Nike i Silesius 2014) oraz zbiór felietonów Blogotony (2013). Jurorka Nagrody Nike, felietonistka „Tygodnika Powszechnego”. W 2010 roku uhonorowana tytułem Ambasadora Szczecina, w którym mieszka.