R
Ur. w 1964 w Kamieńsku. Literaturoznawczyni, krytyczka literacka i krytyczka sztuki. Dr hab. prof. UR, w latach 2016–2019 kierowała Zakładem Literatury Polskiej XX i XXI Wieku Uniwersytetu Rzeszowskiego, w latach 2020–2023 członkini Komitetu Nauk o Literaturze PAN. Od 2022 r. w Kapitule Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Od 1998 redaktorka naczelna „Frazy”. Autorka książek: Czytanie obrazów. Teksty o sztuce z lat 1991–1996 (1998), Między mitem a historią. Twórczość Włodzimierza Odojewskiego (2002), Romantyczni i nowocześni. Formy obecności romantyzmu w polskiej literaturze współczesnej (Rzeszów 2012). Kuratorka wystaw w Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Bez końca o człowieku (2003, 2008) i Refleksje o naturze w sztuce ponowoczesnej (2009). Współautorka (z Józefem Ambrozowiczem) albumu Józef Mehoffer – artysta dwóch epok (Rzeszów 2010). Redaktorka pracy zbiorowej Boom i kryzys. Nowe polskie czasopisma literacko-artystyczne i społeczno-kulturalne po roku 1980 (2012). Współredaktorka m.in. książek: Poeta czułej pamięci. Studia i szkice o twórczości Janusza Szubera (2008), Światy Olgi Tokarczuk (2013), Przyboś dzisiaj (2017), Miejsca, ludzie, opowieści. O twórczości Andrzeja Stasiuka (2018), Obroty liter. Szkice o twórczości Tomasza Różyckiego (2019), Kontynenty. Tom drugi: Studia i szkice o twórczości Bogdana Czaykowskiego (2021). Redaktorka i autorka szkiców czterech tomów Sztuki Podkarpacia (2010, 2011, 2013, 2015). Członkini Podkarpackiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i Stowarzyszenia Literackiego im. K.K. Baczyńskiego w Łodzi. Laureatka Nagrody Fundacji Turzańskich (Toronto 2004). Mieszka w Rzeszowie i Jedlinie-Zdroju.
UTZ RACHOWSKI
Ur. w 1954 r. w Plauen (Vogtland). Poeta i prozaik. Represjonowany politycznie w Niemczech Wschodnich, wydalony do Berlina Zachodniego, gdzie studiował historię sztuki i filozofię. Obecnie mieszka w Berlinie i Vogtland. Opublikował m.in. Namenlose(opowiadania, 1993), Mein Museum (wiersze, 1995), Die Stimmen des Sommers (opowiadania, 1997). Laureat nagród: Andreas-Gryphius-Förderpreis (1987) i Eduard-Mörike-Förderpreis (1991). W Polsce jego utwory były dotąd publikowane w antologii Zielona granica(1995), w „Przeglądzie Artystyczno-Literackim. PAL” w Toruniu, we wrocławskim roczniku Pomosty, t. 1 (1997), berlińskim, polsko-niemieckim piśmie „Wir”, w „Plamie” i w „Protokole Kulturalnym”.
ROMAN RACZEK
Ur. w 1957 r. w Gorlicach, zmarł 22 marca 2014 r. Artysta malarz. Mieszkał i tworzył w Regietowie (Beskid Niski). Absolwent PLSP w Jarosławiu (1977). Studiował na Wydziale Grafiki krakowskiej ASP. Członek Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików w Rzeszowie. Miał w dorobku 14 wystaw indywidualnych i około 80 zbiorowych w kraju i za granicą. Uczestniczył w kilkudziesięciu plenerach malarskich. Jego prace znajdują się w wielu instytucjach oraz zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.
MAREK RADECKI
Ur. w 1976 r. Zamieszkuje odludne wzgórze na Podbeskidziu. Poezji szuka w zakątkach bliskich i dalekich: w rodzinnym Czerwińsku nad Wisłą, na masywie Annapurny, w swądzie palonych ciał nad rzeką Bogmati, wpatrując się w zieloną zorzę i w oczy lapońskich łosi. Poszuka jej jeszcze na mongolskich stepach i wesołym cmentarzu w Maramureş. Publikuje na portalach literackich przeistaczając się tam w Ludwika Perneya.
EWELINA RADION
Dr nauk humanistycznych, absolwentka filologii polskiej (WSP Rzeszów 2000) oraz podyplomowych studiów interdyscyplinarnych i komparatystycznych (UJ Kraków 2007). Autorka pracy doktorskiej o twórczości Wiesława Kulikowskiego, prac z zakresu akustyki muzycznej i akustyki mowy, szkiców o melancholii w poezji i melancholii ponowoczesnej. Publikowała m.in. w „Archives of Acoustics”, „Ruchu Muzycznym”, „Acta Humana” i we „Frazie”.
Ur. w 1984 w Kielcach. Poeta, muzyk, tłumacz, dziennikarz. Laureat wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Zadebiutował tomem Księga wyjścia awaryjnego (Stowarzyszenie Żywych Poetów, Brzeg 2012, najlepszy poetycki debiut roku IX Konkursu Literackiego „Złoty Środek Poezji” Kutno 2013). Jego drugi tomik poezji Chałwa zwyciężonym (Olkusz 2013) ukazał się po zdobyciu przez niego I nagrody na VIII Ogólnopolskich Konkursie Poetyckim im. K. Ratonia Olkusz 2012. Ponadto opublikował tomy poezji: Kalenberek (2017), Święto nieodległości (2018), Śpiewnik szantowy (2022) oraz wybory wierszy poetów ukraińskich: Pawło Korobczuka Kajfuj kajfuj (2019), Ołeksija Czupy Piędź (2020), Wołodymyra Bynio Tak jest zapisane (2022), Jurija Zawadskiego Nie pytają (dwa ostatnie w serii polsko-ukraińskiej Biblioteka Poezji Ukrainy „W obliczu wojny” wydawnictwa Pogranicze. Jest współtwórcą audycji „Wszystko jest folkiem” w Domowym Radiu Studnia. Mieszka z rodziną w Kolbuszowej Górnej.
TERESA RADZIEWICZ
Nauczycielka, instruktor teatralny, poetka. Absolwentka Studium Doktoranckiego Instytutu Badań Literackich PAN, redaktorka działu krytyki literackiej kwartalnika literacko-artystycznego sZAFa. Autorka czterech książek poetyckich: Lewa strona (SLKKB, Łódź 2009 – Literacka Nagroda Prezydenta Miasta Białegostoku im. W. Kazaneckiego), Sonia zmienia imię (KWADRATURA, Łódź 2011), Samosiejki (Galeria Literacka BWA i Biblioteka FRAZY, Olkusz 2011 – nominacja do Nagrody im. W. Kazaneckiego) oraz rzeczy pospolite (Stowarzyszenie Salon Literacki, Warszawa 2014 – nominacja do Nagrody im. W. Kazaneckiego). Publikowała m.in. w „Studium”, „Tyglu Kultury”, „Arteriach”, „Migotaniach, Przejaśnieniach”, „Pro Arte”, „Notatniku Satyrycznym”, „Frazie” i „Toposie”. Laureatka wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Mieszka na Podlasiu, jej miejsce w sieci: www.reteskowo.blogspot.com.
KS. STEFAN RADZISZEWSKI
Ur. w 1971 r., dr teologii (homiletyka, 2005), dr nauk humanistycznych (filologia polska, 2009); miłośnik św. Brygidy Szwedzkiej i jej Tajemnicy szczęścia oraz Żółtego zeszytu św. Teresy od Dzieciątka Jezus; prefekt kieleckiego Nazaretu; kibic Korony Kielce. Autor książek: Katechizm sercem pisany (o kazaniach bpa Mieczysława Jaworskiego), Kot czarny. Literatura dla odważnych (zbiór esejów) oraz antologii Poezja w sutannie. Prowadzi zajęcia z literatury w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach. Przygotowuje opracowanie z pogranicza literatury i teologii Siedem razy Judasz(Castillo, Cuddon, Perutz, Grzegorczyk, Kazantzakis, Hertz, Iredyński).
RADOSŁAW RAK
Ur. w 1987 r., lekarz weterynarii, pracuje w swoim zawodzie. Opublikował kilka opowiadań w „Nowej Fantastyce”, „Lampie”, magazynie internetowym „Esensja”. Wielki miłośnik lata, gór i świętego spokoju. Mieszka w Dębicy.
KATRIINA RANNE
Ur. w 1981 r. w Noormarkku. Pisarka, afrykanistka, tłumaczka poezji. Studiowała w Helsinkach i Londynie. Autorka pierwszej w Finlandii antologii poezji afrykańskiej, za którą otrzymała wiele nagród oraz m.in. tomu Ohikulkijan tuoksu (Zapach przechodnia, 2014), z którego pochodzą wiersze opublikowane w tej „Frazie”.
PAULIINA RAUHALA
Ur. 1977 r. Pisarka, nauczycielka języka fińskiego. Jej debiutancka powieść o współczesnej laestadiańskiej rodzinie, Taivaslaulu (2013) została nagrodzona i wyróżniona m.in. tytułem Chrześcijańskiej Książki Roku. Druga powieść Rauhali, Synninkantajat (Obciążeni grzechem, 2018), kandydowała do najbardziej prestiżowej nagrody literackiej „Finlandia”.
JOLANTA RAWSKA
Ur. w 1959 r. w Warszawie, absolwentka wydziału prawa i administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1984–1988 pracownik Departamentu Prawnego Ministerstwa Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W 1988 wyemigrowała z rodziną do Niemiec. Autorka powieści Saskia (2010) i (z Jakubem Winiarskim) Po bandzie, czyli jak napisać potencjalny bestseller (2015). Pisze opowiadania, wiersze, pracuje nad następną powieścią. Wyróżniona na VII Międzynarodowym Festiwalu Opowiadania we Wrocławiu (2011). Laureatka wyróżnień w konkursach poetyckich: Małopolska Nagroda Poetycka Źródło (2017, 2018), XIV Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Kazimierza Ratonia oraz zdobywczyni II nagrody w kategorii „Przed debiutem” 39. OKP. im. Haliny Poświatowskiej.
Literaturoznawca, krytyk literacki, adiunkt w Instytucie Filologii Polskiej UAM w Poznaniu. Zajmuje się zjawiskami artystycznymi z zakresu intermedialności oraz korespondencją sztuk, szczególnie w jej muzyczno-literackich relacjach. Autorka książki Muzyczny styl odbioru tekstów literackich. J. Iwaszkiewicz – S. Barańczak – J. M. Rymkiewicz – S. Grochowiak, a także redaktorka (z A. Grodecką) monografii B. Kasprzakowej Pejzaż akustyczny. Publikowała m.in. w „Pamiętniku Literackim”, „Ruchu Literackim”, „Przestrzeniach Teorii”, a także w „Nowych Książkach”, „Twórczości”, „Polonistyce”, „Ruchu Muzycznym”. Mieszka w Poznaniu.
Ur. w 1955 r.; zmarł w kwietniu 2019 r. w Warszawie. Fizyk, poeta, tłumacz (z angielskiego, czeskiego, francuskiego, niemieckiego, rosyjskiego i słowackiego). Pracował na uniwersytetach w Warszawie i Wuppertalu oraz w kilku warszawskich szkołach. Przekładał literaturę naukową, popularnonaukową i piękną. Za swój najważniejszy przekład uważał powieść czesko-izraelskiego pisarza Viktora Fischla Pieśń koguta (Czytelnik, 2016). Debiutował poetycko tomikiem Tu kiedyś spadł Ikar (Łódź 1993). Publikował w „Opcjach” i „Czasie Kultury”. Autor pięciu książek z pogranicza prozy i poezji, sześciu tomików poetyckich (m.in. Zamek w Pirenejach, Wyd. FONT, Poznań 2019 i Zatruta pieśń maku, Manufaktura Słów, Gdynia 2019), czterech podręczników fizyki, artykułów popularnonaukowych oraz zbioru esejów o manowcach ludzkiej wyobraźni Zapomniana historia nauki albo fantazje i facecje naszych dziadków (PWN, Warszawa 2018). Mieszkał w Warszawie.
JERZY REUTER
Ur. w 1956 r. w Sanoku, zmarł w 2012. Prozaik, autor słuchowisk radiowych, dramaturg, dziennikarz. Debiutował w latach 70. XX wieku. Autor publikacji w Polsce i za granicą. Współpracował z „Gazetą Krakowską”. Ogłosił zbiory opowiadań Zdrada (Tarnów 2007) i Opowiadania (2009), publikował w antologiach: po prostu jestem (2009, Tarnowska Artystyczna Konfraternia), Bez Tytułu – Plezantropia (2009), @ntologia POSTscriptum (2009). Mieszkał w Tarnowie.
(1892-1971), czeski poeta, malarz, grafik i tłumacz. Autor tomików wierszy: Květná neděle (Niedziela Palmowa, 1918), Smutek země(Smutek ziemi, 1918), Žízně (Pragnienia, 1921; wiersze z lat 1912-1916), Rybí šupiny (Rybie łuski, 1922), Had na sněhu (Wąż na śniegu, 1924), Rty a zuby (Wargami i zębami, 1925), (Posiew samotności, 1936), Pieta (1940), Podzimní motýli (Jesienne motyle, 1946), Sníh na zápraží (Śnieg na przyzbie, 1969; wiersze z lat 1945-1950), Mráz v okně (Mróz w oknie, 1969; wiersze z lat 1950-1955), czy Odlet vlaštovek (Odlot jaskółek, 1980; wiersze z lat 1969-1971). Tłumaczył wiersze Oskara W. Milosza, Charles Péguya, Paula Claudela, Francisa Jammesa, Max Jacoba, Tristana Corbiera i Georga Trakla. W 1926 r. ożenił się z francuską poetką Suzanne Renaud i aż do wybuchu wojny dzielili życie między Czechosłowację a Grenoble we Francji, gdzie Reynek zaprzyjaźnił się z m.in. z Georges`em Bernanosem, Maxem Jacobem, czy Jeanem Giono. Więcej informacji o artyście zawiera szkic tłumacza jego poezji Andrzeja Babuchowskiego.
Ur. w 1968 r. w Gorlicach. Uprawia tkaninę artystyczną, malarstwo i rysunek. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Łodzi na Wydziale Tkaniny i Ubioru (1995 r. dyplom w Pracowni Tkaniny Unikatowej prof. Aleksandry Mańczak z aneksami do dyplomu w Pracowni Malarstwa prof. Marka Wagnera oraz w Pracowni Tkaniny Dekoracyjnej prof. Krystyny Nadratowskiej-Górskiej). Od 1996 r. członek Związku Polskich Artystów Plastyków, od 2000 r. członek założyciel Ogólnopolskiego Stowarzyszenia „Wiklina Polska”. Przez dwie kadencje (1996- 2004) był członkiem Zarządu ZPAP w Rzeszowie; w latach 2007–2010 sekretarz Rady Artystycznej przy Zarządzie Głównym ZPAP w Warszawie. Obecnie trzeci raz w Zarządzie okręgu rzeszowskiego ZPAP. Pracuje w BWA w Rzeszowie. Zorganizował 17 wystaw indywidualnych (m.in.: Rzeszów, Przemyśl, Krosno, Sandomierz, Puławy, Tarnobrzeg, Bytom, Tarnów, Kielce). Brał udział w ponad 70 wystawach zbiorowych międzynarodowych, krajowych z zakresu malarstwa, tkaniny artystycznej, rysunku, gdzie otrzymał kilka nagród i wyróżnień, m.in.: Nagrodę Prezydenta Miasta Rzeszowa w konkursie „Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku 2008” (BWA Rzeszów), Nagrodę Zarządu Województwa Podkarpackiego za całokształt pracy twórczej (2009), wyróżnienie na 13. Międzynarodowym Triennale Tkaniny Artystycznej w Łodzi (2010). Pisze teksty o sztuce, które publikował w katalogach oraz w miesięcznikach społeczno-kulturalnych „Echo Rzeszowa” i „Rzeszów-Nasz Dom” (gdzie też zadebiutował jako poeta). Mieszka w Rzeszowie.
MYKOŁA RIABCZUK
Ur. w 1953 r. Poeta, prozaik, krytyk, tłumacz, politolog. Ukończył Politechnikę Lwowską (1977) i Instytut im. Gorkiego (1988). W latach 70. animator nieoficjalnego życia kulturalnego we Lwowie. Pracował w tym czasie jako oświetleniowiec w teatrze i pracownik pionu technicznego w szpitalu dziecięcym. W latach 1984-1992 kierownik działu krytyki, a następnie (do 1996) z-ca redaktora naczelnego miesięcznika „Wseswit”, w latach 1991-1995 kierownik działu krytyki czasopisma „Suczasnist”. Jeden z założycieli wychodzącego w Kijowie opiniotwórczego czasopisma „Krytyka”. Opublikował tom szkiców krytyczno-literackich Potrzeba słowa (1985), tom wierszy Zima we Lwowie (1989), tom opowiadań Gdziekolwiek, tylko nie tu (2002). Rozgłos przyniosły mu książki politologiczno-kulturologiczne. W Polsce ukazały się wybory jego pism: Od Małorosji do Ukrainy (2002) i Dwie Ukrainy (2004). Teksty M. Riabczuka były publikowane w wielu czasopismach w Polsce i na świecie. Laureat nagrody POLKUL Foundation za działanie na rzecz dobrych stosunków ukraińsko-polskich (1999) oraz polsko-ukraińskiej Nagrody Pojednania (2002). Prywatnie – mąż poetki Natałki Biłocerkiweć. Mieszka w Kijowie.
RAINER MARIA RILKE
(1875-1926), pisarz austriacki, jeden z największych poetów języka niemieckiego, przedstawiciel liryki symbolistycznej. Odbył wiele podróży i przyjaźnił się z osobowościami artystycznymi swoich czasów. Wielki wpływ wywarł nań Lew Tołstoj. Był sekretarzem rzeźbiarza A. Rodina, któremu poświęcił studium August Rodin. Jego najbardziej znane utwory to: Pieśń o życiu i śmierci korneta Krzysztofa Rilke (1906), Księga obrazów (1902), Księga godzin(1905), Elegie duinejskie (1923), Sonety do Orfeusza (1923) oraz powieść Malte (1910). Na język jego utwory przekładali m.in. Witold Hulewicz, Jerzy Kamil Weintraub, Mieczysław Jastrun, Bernard Antochiewicz i Andrzej Lam.
JANIS RITSOS
[Γιάννης Ρίτσος] (1909–1990), jeden z najważniejszych współczesnych poetów greckich, tłumaczony na wiele języków, powieściopisarz, eseista i dramaturg. Opublikował ponad sto zbiorów poetyckich. Należy do tzw. „pokolenia lat trzydziestych”, podobnie jak Jorgos Seferis (Nobel 1963) i Odiseas Elitis (Nobel 1979). Tłumaczył na grecki Nazima Hikmeta, poetów rosyjskich, rumuńskich, czeskich i słowackich. W czasie II wojny światowej związany z lewicowym ruchem oporu. Wspierał lewicę w czasie greckiej wojny domowej (1946–1949). Wielokrotnie więziony w obozach rządowych za swoje przekonania. Jego utwór Epitafios, do muzyki Mikisa Theodorakisa, stał się hymnem greckiej lewicy. Otrzymał liczne nagrody za swoją twórczość w kraju i za granicą, m.in. Pierwszą Państwową Nagrodę Poetycką (1956) za jeden z najbardziej znanych poematów, Księżycową sonatę.
Ur. w 1937 r. we Lwowie. Poetka, tłumaczka literatury francuskiej i hiszpańskojęzycznej, eseistka. Opublikowała siedem książek poetyckich, m.in. Na dole płomień, w górze płomień (1996, wyróżnienie Fundacji Kultury), Wiersze przesiane (1968 – 2011) (2012), Miejsce na feniksa (2015). Jej wiersze ukazały się także w przekładach na język hiszpański (w 2009 na Kubie tom Abajo fuego, arriba fuego – Na dole płomień w górze płomień) i i francuski (Vers le Nu – W stronę nagości w przekładach poety Bernarda Noêla, wyd. l’Harmattan 2015). W 2008 i 2011 opublikowała w Biurze Literackim dwie autorskie antologie – 14 poetów francuskich Na szali znaków i i 15 poetów latynoamerykańskich Umocz wargi w kamieniu (Nagroda Warszawskiej Premiery Literackiej, wrzesień 2011). Jej wiersze były także przekładane na języki: czeski, słowacki, rosyjski, angielski, litewski, łotewski, rumuński, macedoński i publikowane w pismach literackich tych krajów. Uczestniczyła w Międzynarodowych Festiwalach Poezji w Europie (Hiszpania, Francja, Belgia, Macedonia, Słowacja, Litwa, Łotwa), Ameryce Łacińskiej (Meksyk, Argentyna, Nikaragua, Kuba, Kolumbia), w Québec w Kanadzie i w Maroku w Afryce. Czterokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, dwukrotna – francuskiego Centre National du Livre (2003, 2013). W 2015 r. uhonorowana za wkład w odkrywanie i promowanie w Polsce poezji francuskiej Oficerskim Orderem Literatury i Sztuki, przyznanym przez Minister Kultury Francji. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, PEN-clubu i stowarzyszenia Poetas del Mundo. Mieszka w Warszawie.
Ur. w Tel Awiwie. Poetka, profesor The Hebrew University oraz Centrum Studiów Akademickich w Tel Awiwie (dziedziny jej zainteresowań naukowych to: literatura, teatr, polityka kulturalna oraz zarządzanie sztuką). Jest autorką trzech książek poetyckich: littlebird (Bar Ilan University, 2010, wydanie dwujęzyczne hebrajko-angielskie); Inner Moon, Notebook (Hakibbutz Hame’uhad, 2002), oraz With the Slip Showing (Gvanim, 1999). Jej wiersze przetłumaczono na dziesięć języków, były adaptowane na scenę, wykonywane w formie piosenek i librett. Poetka uczestniczy w międzynarodowych festiwalach poetyckich. Jest laureatką nagród: za najlepszy cyklu poetycki (dla Night Siècle na Festiwalu „Ditet e Naimit Poetry Festival”, Macedonia, 2011), Złotego Kałamarza za szczególny wkład do literatury hebrajskiej od Stowarzyszenia Pisarzy Hebrajskich (Tel Awiw 2006) oraz Nagrody Ministra Kultury (Jerozolima, 2001).
Ur. w 1976 r. Poeta, pedagog. Autor zbioru wierszy Bez rezerwacji (2015). Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. K. Ratonia. Publikował w „Wyspie”, „Odrze”, „Helikopterze”, na stronie Biura Literackiego. Mieszka w Nowym Sączu.
Ur. w 1946 r. w Świebodzicach, w 1957 r. wyjechał z rodzicami do Izraela. Studiował matematykę na uniwersytecie w Tel Awiwie i Uniwersytecie Nowojorskim (gdzie się doktoryzował). Następnie pracował na politechnice w Hajfie, od 1994 na stanowisku profesora matematyki stosowanej uniwersytetu w Tel Awiwie, gdzie sprawował m.in. funkcję dziekana Wydziału Matematyki. Jego specjalności to nielinearna fizyka matematyczna oraz badanie matematycznej struktury teorii i hipotez fizycznych. Jego najbardziej znaną pracą naukową jest rozprawa Compactons. Solutions with finite wavelength (1993, współautor James Mac Hyman). Opublikował zbiory wierszy i aforyzmów: Kavha’shever [Pęknięcie], 1994 (Nagroda im. Czernichowskiego), 2000; Machshavot taunot tipuach [Myśli na wydaniu], 2001; Sapney ha`shefel. Shirim 1991–2007 [Żeglarze odpływu. Wiersze 1991–2007], 2008; Lavocheshbon [Obrachunek], 2010; Neged kivunha`shaon [Pod prąd zgiełku], 2015; Mukdam midai hechel lihiyot meuchar [Za wcześnie zrobiło się późno], 2012; Al chuda shelshtika [Na szpicy milczenia] 2016; Café KAFKA [Kawiarnia Kafka], 2017; Mar’e me’al geszer hazman [Widok z mostu czasu], 2019. Jego utwory tłumaczone były na język polski (także w formie autoprzekładów), angielski, francuski i niemiecki.
Ur. w 1946 r. w obozie przejściowym w Niemczech, jako Bronisława Feinburg. Poetka, tłumaczka, krytyczka literacka. W 1958 r. z rodziną wyemigrowała do Izraela. Ukończyła studia na wydziale Filozoficznym Tel Awiwskiego Uniwersytetu. Studiowała także literaturę hebrajską i anglistykę. Opublikowała w Izraelu pięć książek poetyckich: Byłam dziewczyną ognia, byłam dziewczyną wody (1994), Sulamitka i człowiek ognia (1998), Moja matka maluje (2008; tomik otrzymał nagrodę Fundacji dla Sztuk Pięknych im. Y. Rabinowitz w Tel Awiwie oraz Fundacji Yad Vashem w Jerozolimie), Genesis od nowa (2010; pierwsza nagroda Stowarzyszenia Pisarzy Izraelskich), Patchwork (2017). W 2003 r. była przewodniczącą Stowarzyszenia Pisarzy Hebrajskich w Izraelu. Jej wiersze zostały przetłumaczone na język angielski, francuski, polski, serbski i chorwacki, albański, rumuński. Utrzymuje bliskie kontakty z poetami ze Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W Polsce opublikowała tomik wierszy we własnym przekładzie Połatane cienie (Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Oddział w Krakowie, Kraków 2018). Mieszka w Bat Jamie.
Literaturoznawczyni, teoretyczka fotografii. Opisuje związki literatury ze sztukami wizualnymi, bada polską prozę współczesną. Przewodnicząca Stowarzyszenia Literackiego im. K. K. Baczyńskiego, laureatka stypendium twórczego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Publikowała w czasopismach naukowych i monografiach zbiorowych. Mieszka w Łodzi.
Ur. w. 1965 r. Z wykształcenia i zamiłowania niania. Matka i babcia. Napisała o sobie: „Kocham czytać, pisać, śpiewać. Pierwsze potrafię na pewno. Drugie być może. Trzeciego nie umiem”. Mieszka w Lipniku.
Ur. 1986, absolwentka Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. W 2020 r. nakładem Wydawnictwa MG ukazała się jej debiutancka powieść Zorza, obecnie pracuje nad kolejną książką. W wolnych chwilach jeździ konno. Mieszka w Warszawie.
ANNA ROSNER
Ur. w 1982 r. w Warszawie, z wykształcenia historyczka. Pozanaukowo debiutowała w roku 2013 opowiadaniem Kawalerka z widokiem do wynajęcia – wyróżnionym w konkursie Zielonogórskiego Klubu Fantastyki Ad Astra, który opublikowany został w tomie Fantazje Zielonogórskie 3. W konkursie Poznań Fantastyczny wyróżniona w edycji Miasto Dwa Zero za opowiadanie W piksel mnie cmoknij, w edycji Miejska Paralaksa za Autoportret. Oba ukazały się drukiem w zbiorach laureatów. Opublikowała kilka artykułów naukowych i książkę o londyńskich Żydach w drugiej połowie XIX wieku.
Ur. w 1974 r. w Białymstoku. Poeta. Autor czterech tomów wierszy (Tykocin – miasteczko bajeczka, 2003, Odcienie, 2008). Laureat Nagrody Głównej IV Ogólnopolskiego Konkursu na Autorską Książkę Literacką za tom Kulki rtęci (2011), Laureat Grand Prix XII Tyskiej Ziemi poetyckiej w 2012 za tom Dworzec św. Łazarza, trzykrotnie głównych nagród w OKP im. K. Ratonia (I miejsce: 2014, II: 2018, III: 2020). Dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego za najlepszą książkę literacką roku 2011 oraz 2012. Publikował w prasie literackiej i almanachach. Jego twórczość była tłumaczona na języki: angielski, rosyjski i szwedzki. Mieszka w Nowym Sączu.
Ur. się w 1920 r. w Brnie, gdzie mieszka do tej pory. Czeski pisarz, dziennikarz, działacz społeczny i polityczny, dysydent. Studiował na Uniwersytecie Masaryka, skąd został usunięty w 1948 r. W latach 1945-1948 uprawiał publicystykę społeczną i polityczną na łamach pism chrześcijańskich demokratów. Po lutowym przewrocie w 1948 roku został aresztowany przez komunistyczne władze i skazany w 1949 r. na karę śmierci, którą zamieniono na dożywocie i obóz pracy. Został z niego zwolniony na początku lat 60. W r. 1968 uzyskał tytuł doktora filozofii. Był między innymi sygnatariuszem założycielem Ruchu za Wolność Obywatelską (1988). Pierwsze tomy poetyckie opublikował w latach II wojny światowej: Kyvadlo duše (1940,Wahadło duszy), Pergameny (1947, Pergaminy), Kamenný erb (1944,Kamienny herb). Kolejne jego utwory pozostawały w rękopisie lub były ogłaszane w drugim obiegu. To m.in. tomy wierszy: Hovory s mateřídouškou (Rozmowy z macierzanką), Stromy ptáci zvířata a podobní lidé (Drzewa ptaki zwierzęta i podobni ludzie), Neobvyklé zvyky (1974, Niezwyczajne zwyczaje); Chór v plavbě ryby Ichthys(1976-1979, Chór w żegludze ryby Ichtis) i poematów, np. Děje(Dzieje), powieści, m.in. opowiadającą o czasach obozowych Světlo přichází potmě (Światło przychodzi po ciemku), prozę (Księga apokryfów, czarów i zaklęć), słuchowiska Popis pohřbívání mýdla a kostní moučky (Opis grzebania mydła i mączki kostnej). Jest także autorem wydanego w drugim obiegu słownika Skrytá tvář české literatury (1976, Ukryta twarz czeskiej literatury). W latach 90. ukazują się pierwsze oficjalne wydania jego utworów: Básníkův skrytý čas (Skryty czas poety) i Sněhem zaváté vinobraní (1991, Zasypane śniegiem winobranie). Od kilku lat brneńskie wydawnictwo Atlantis publikuje kolejne tomy Spisů (Dzieła) Rotrekla, zawierający poezję, powieść, prozę i słuchowiska, wspomnienia, eseje i wybór publicystyki. Pisarz jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, m.in. nagrody Jana Zahradníčka, orderu Św. Cyryla i Metodego, orderu T. G. Masaryka, nagrody Karla Havlíčka Borovskiego oraz nagrody Jarosława Seiferta.
FRANÇOISE ROY
Ur. w 1959 r. w Quebec w Kanadzie. Poetka, tłumaczka (z języków francuskiego, hiszpańskiego i angielskiego). W 1997 r. otrzymała meksykańską nagrodę za tłumaczenie poezji The National Literary Translation Award in Poetry (INBA). W 2007 kanadyjską nagrodę The Jacqueline Déry-Mochon Award za powieść Si tu traversais le seuil (L’instant même, Quebec City). W tym samym roku w Meksyku za swoją poezję otrzymała nagrodę The Alonso Vidal National Poetry Award. Opublikowała jedną powieść w języku hiszpańskim, jedną w języku francuskim, zbiór opowiadań i dziewięć książek poetyckich, większość w języku hiszpańskim, dwie z nich dwujęzyczne (hiszpańsko-francuskie). Przetłumaczyła około 50 książek. W latach 2002–2007 wraz z kilkoma innymi pisarzami założyła i wydawała „Tragaluz” – miesięcznik poświęcony sztuce i kulturze. Od 1992 roku mieszka w Guadalajarze w Meksyku.
ALEKSANDR ROZENBAUM
Ur. w 1951 r. w Leningradzie (obecnie Sankt-Petersburg) w rodzinie lekarzy. Ukończył Instytut Medyczny ze specjalnością terapeuty (anastezjologia i medycyna ratunkowa) i rozpoczął pracę w tym zawodzie. Już w dzieciństwie przejawiał talent muzyczny. Ukończył podstawową szkołę muzyczną w klasie fortepianu i skrzypiec, a następnie wieczorowe studium aranżacji muzycznej. Samodzielnie nauczył się grać na gitarze. Od 1980 r. Rozenbaum występuje na estradzie. Jest twórcą piosenki autorskiej – komponuje, pisze słowa i wykonuje swoje utwory. Jego piosenki mają różnorodny charakter – od lirycznych i refleksyjnych (np. cykl piosenek poświęconych wojnie w Afganistanie) do stylizowanych na piosenki odeskiego półświatka, znanego choćby z opowiadań Izaaka Babla (Anna Bednarczyk).
Ur. w 1938 r. w Mosinie k. Poznania. Ukończył Technikum Księgarskie. Studiował filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Należał do grup poetyckich „Wiatraki” (1956-1959) i „Wiry” (1965-1974). Drukował między innymi w „Twórczości”, „Nurcie”, „Poezji”, „Witrynie Poetyckiej”, „Miesięczniku Literackim”, „Odrze”, „Autografie”, „Arkuszu” oraz w „Toposie”. Wydał kilkanaście tomików wierszy m.in.: Dziecko idące jak włócznia śpiewało (1970),Przed czerwonymi słońca drzwiami (1976), Mieszkam w pogodzie(1979), Zakole (1981), Światłolubne (1984), Wiersze-dzieci (1985),Bądź pozdrowiona chwilo… (1989), Oddech i gest (1990), Córeczka poezja (1993), Ciemna rzeka (1996), Ratujcie serca wasze (1998),Chciałem zmienić świat (1999), Ręce Marii Magdaleny (2000) orazWędrujemy do Szeol (2001). Zmarł 3 stycznia 2009 r. w Poznaniu.
Ur. w 1970 r. w Opolu, gdzie mieszka. Poeta, tłumacz poezji francuskiej, eseista, prozaik. Na łamach prasy debiutował w 1987 r. Opublikował osiem tomów poezji (ostatnio Litery, 2016), poemat Dwanaście stacji (2004), powieść Bestiarium (2012), książkę eseistyczną Tomi. Notatki z miejsca postoju (2013) oraz przekład poematu Stéphane’a Mallarmégo Rzut kośćmi nie zniesie przypadku (2005). Laureat głównej nagrody Konkursu im. K.K. Baczyńskiego (1997), Nagrody Fundacji Kościelskich (2005), Nagrody im. Josifa Brodskiego „Zeszytów Literackich” (2006), Arts & Literary Prize 3 Quarks Daily (2010), Griffin Prize Poetry (za tom Colonies w przekładzie na angielski Miry Rosenthal, 2014), kilkakrotnie nominowany do Nagrody Nike. Tomy jego poezji i powieść ukazały się w przekładach na język angielski, francuski, serbski, hiszpański, włoski, niemiecki i chiński. Zasiada w kapitule Nagrody Fundacji Kościelskich, jest współpracownikiem „Zeszytów Literackich”. Pracuje jako wykładowca romanistyki na Uniwersytecie Opolskim.
KATEŘINA RUDČENKOVÁ
Ur. w 1976 r. w Pradze, gdzie mieszka. Poetka czeska. Od 1998 roku publikuje prozę i poezję w czeskich gazetach i czasopismach. Zajmuje się również fotografią. Jest autorką m.in. tomików poezji:Ludwig (1999), Není nutné, abyste mě navštěvoval (2002), Popel a slast (2004), tomu opowiadań Noci, noci (2004), sztuki teatralnejNiekur (2006). Jej dwujęzyczny tomik poezji Nicht notig mich zu besuchen (Wieser Verlag, Austria 2002) został wyróżniony nagrodąHubert Burdy Award dla młodych poetów Europy Środkowej i Wschodniej.
GEORGI RUPCZEW
(1957-2001), absolwent filologii bułgarskiej i psychologii. Poeta i tłumacz poezji angielskiej, amerykańskiej (J. Lennon, W. Thackeray) i rosyjskiej (A. Achmatowa, J. Brodski, B. Okudżawa). Był kilkakrotnie nagradzany, w tym dwukrotnie przez Związek Literatów w Bułgarii. Jego wiersze są przełożone na język angielski, francuski, włoski, hiszpański, grecki i czeski.
STEFAN RUSIN
Ur. w 1946 r. w Golinie k. Konina. Poeta, plastyk, pisarz, krytyk literacki związany z Koninem. Ukończył Akademię Ekonomiczną w Poznaniu i od 1967 był pracownikiem Huty Aluminium „Konin”. Debiutował jako poeta w 1971 r. w piśmie „Radar”. Od 1977 do 1998 r. pełnił funkcję prezesa Konińskiego Klubu Literackiego i był redaktorem folderów, zeszytów i almanachów literackich tegoż Klubu. Opublikował ponad 20 tomów poezji (ostatni to Pacyfik, Rzeszów 2011) oraz pięć książek o problematyce regionalistycznej. Organizował dziesięć pierwszych edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „Milowy Słup”.
Ur. w 1978 r. w Łodzi. Debiutował w 1998 r. na łamach magazynu kulturalnego Łodzi i województwa łódzkiego „Kalejdoskop”. Wydał dwa zbiory wierszy: Niezobowiązujący spacer po cmentarzu(Wydawnictwo „Biblioteka”, Łódź 2002) oraz Łowienie spod lodu(Biblioteka „Frazy”, Rzeszów 2008). Publikował m.in. w „Akcencie”, „Frazie”, „Kresach” i „Toposie”. Laureat kilku ogólnopolskich konkursów poetyckich. Jego wiersze tłumaczono na język angielski i serbski. Mieszka w Łodzi.
NATALIA RYBCZAK
Ur. w 2001, studentka trzeciego roku Kultury i Praktyki Tekstu na Uniwersytecie Wrocławskim. Zdobywczyni II miejsca w IV Konkursie na recenzję literacką im. Tymoteusza Karpowicza.
ALEKSANDER RYBCZYŃSKI
Ur. w 1955 r. historyk sztuki, poeta, dziennikarz. Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie mieszka w Toronto. Obok poezji zajmuje się krytyką artystyczną i pracą dziennikarską. Jest autorem wielu publikacji w prasie krajowej i emigracyjnej. Od roku 1986 należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 1993 redagował „List Oceaniczny”, nieregularny kwartalnik literacki, który do roku 2000 ukazywał się jako dodatek literacki torontońskiej „Gazety”. Wydał książki poetyckie: Jeszcze żyjemy (Kraków 1982 – I nagroda w konkursie „Nowego Wyrazu” na niepublikowany zbiór wierszy 1979 oraz nagroda im. Kazimiery Iłłakowiczówny za najlepszy debiut, 1983), Przejście dla pieszych (Poznań 1986),Naprzeciw Atlantyku (Kraków 1986), Podróż dookoła świata (Kraków 1987), Zmiany miejsca (Katowice 1993), Zmiany czasu (Toronto 1993), Znaki na niebie (Toronto 1995), Strony świata (Kraków 1998),Czułe miejsca (Berlin 1998), Światłoczułość (Toronto 2001), Jaskółka(Toronto-Rzeszów 2004), Kaligrafia w ciemności (Toronto-Poznań 2009).
JUSTYNA RYGIEL
Ur. w 1983 r., pochodzi z Iwonicza, studiuje filologię polską i edytorstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Mieszka w Krakowie.
DAWIDA J. RYLL
Ur. w 1962 r. w Dąbrówce k. Ulanowa. W 1984 r. złożyła śluby zakonne w Zgromadzeniu Sióstr św. Michała Archanioła. Ukończyła filologię polską i teologię na KUL. Jest członkiem ZLP. Wydała tomy wierszy: Małe wędrowanie (1994), Przestrzeń ofiarowana (1995), Bez poziomek (1999), Ścieżki niedalekie (2002). Jest autorką powieści biograficznej Dom w cieniu skrzydeł (1998, 2008). Jej wiersze publikowano także w prasie, w antologiach poezji (m.in.Wolność nie zniewolona, Duch wieje kędy chce, Pochwyć mnie Światło rzeką swoich ramion, Światłem będący zanurzeni w światłości,Wieczność nie ma kalendarza) oraz w almanachach poetyckich (m.in.Echem minionych snów, Smak migdałów, Wobec światła, Do pierwszego zdziwienia, Chyba warto, Tam gdzie rosną wiersze). Laureatka Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „O pajdkę chleba razowego”. Jest autorką wielu artykułów prasowych, redaktorką książki Pielgrzymowanie w wierze. Materiały z sesji naukowych poświęconych Matce Annie Kaworek oraz albumu Zgromadzenie Sióstr św. Michała Archanioła. Pracowała jako nauczycielka języka polskiego i uczyła religii w szkołach średnich. Obecnie jest członkiem Zarządu Zgromadzenia, rzecznikiem prasowym, redaktorem biuletynu oraz administratorem portalu internetowego Sióstr Michalitek. Mieszka i pracuje w Miejscu Piastowym k. Krosna.
MAKSYM RYLSKI
(1895-1964). Urodzony i zmarły w Kijowie ukraiński poeta, tłumacz, publicysta i działacz społeczny polsko-ukraińskiego pochodzenia, pracownik Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, doctor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1964). Studiował medycynę, historię i filologię, ale żadnego z kierunków nie ukończył, interesował się muzyką. W latach 1919-1926 pracował jako nauczyciel. Pierwszy tom wierszy opublikował w 1910 r. (Na biłych ostrowach), z uznaniem krytyki spotkał się drugi tom jego poezji Pid osinnimy zoriamy (1918). W latach 20. XX wieku opublikował 10 tomów wierszy i należał do ugrupowania „Neoklasyków”, krytykowanego przez sowieckie władze za „dekadentyzm” i „oderwanie od socjalistycznego życia”. Wówczas przełożył na język ukraiński Pana Tadeusza. Tłumaczył także dramaty Szekspira, Woltera, Hernaniego i Hugo oraz Eugeniusza Oniegina Puszkina). Aresztowany w 1931 r. przez NKWD trafił na rok do więzienia. Jego koledzy z grupy „Neoklasyków” także zostali aresztowani, a potem zesłani do łagrów i zamordowani w czasach „wielkiego terroru” (byli to: Dmytro Zahuł, Mychajło Draj-Chmara, Pawło Fyłypowycz i Mykoła Zerow). On sam po wyjściu z więzienia zaakceptował nowy ustrój – świadectwem światopoglądowej zmiany był tom Znak tereziw (1932). W następnych dekadach stał się jednym ze sztandarowych poetów ZSRR (w 1960 r. otrzymał Nagrodę Lenina, w 1943 i 1950 Państwową Nagrodę ZSRR). W latach 1944-1964 był dyrektorem Instytutu Historii Językoznawstwa, Folkloru i Etnografii Akademii Naukowej Ukrainy. Jego późna twórczość dzieli się na część oficjalną (zabarwioną socrealizmem, propagandową) i liryczną (osobistą, niezależną od polityki).
Absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Wydała sześć autorskich tomików poezji – najnowszy to Sample story (2016). Jest jednym z założycieli Stowarzyszenia Salon Literacki zajmującego się popularyzacją i promocją polskiej poezji, w stowarzyszeniu pełni obecnie funkcję zastępcy prezesa. Redaktor naczelna Internetowej Gazety Kulturalnej „Salon Literacki”. Mieszka w Warszawie.
PAWEŁ WIKTOR RYŚ
Doktorant Wydziału Polonistyki UJ. Interesuje się dyskursem postszlacheckim w kulturze polskiej, „zwrotem plebejskim” w najnowszej humanistyce i literaturze, związkami podmiotowości i ideologii we współczesnym kinie, a także obecnością tradycji romantycznej w poezji Marcina Świetlickiego. Publikował m.in. w „artPAPIERZE”, „Czasie Kultury”, „Kontekstach Kultury”, „Krytyce Politycznej”, „Pamiętniku Literackim” i w wydawnictwach zwartych.
REMIGIUSZ RYZIŃSKI
Ur. w 1978 w Toruniu. Absolwent filozofii UJ, przygotowuje rozprawę doktorską o Rolandzie Barthesie na Sorbonie pod kierunkiem Julii Kristevy. Tłumacz tekstów naukowych; w 2007 r. ukaże się książka Kristevy w jego przekładzie. Publikował m.in. w „Pograniczach”, „Tyglu Kultury”, „Dekadzie Literackiej” i „Ruchu Literackim”. Był stypendystą rządu francuskiego.
RAFAŁ RŻANY
Ur. w 1973. Poeta, krytyk, fotograf. Opublikował cztery zbiory wierszy: Upływ (1993), Wtedy nic jeszcze… (1995), Ruchome pole (2006; zawiera także tłumaczenia i fotografie), Koniec lata (2023), tom tekstów krytycznych Pozornie tak bardzo podzieleni. Nie tylko o młodej poezji (1998) oraz album fotograficzny Ptaki i kamienie (2023). W latach 1998–2011 redaktor „Nowej Okolicy Poetów”. Jego wiersze były tłumaczone na włoski, hiszpański i angielski. Mieszka w Rzeszowie.