V
(1901–1944). Fińska poetka, nauczycielka, członkini grupy literackiej Tulenkantajat (Niosący ogień).
VERDENĖ MONIKA VALKIŪNAITĖ
Litewska malarka, scenografka i pisarka, specjalizująca się w krótkich formach literackich. Publikuje od kilku lat w czasopismach literackich, debiut książkowy w 2023 roku.
BEATÁ VARGOVÁ-KURACINOVÁ
Urodziła się w 1948 r. w Trnavie, gdzie mieszka. Poetka słowacka. Ukończyła studia pedagogiczne na Uniwersytecie Komenskiego w Prešovie i pracowała jako nauczycielka. Publikowała w prasie literackiej i antologiach. Wydała cztery tomy poezji i dwie książki dla dzieci. Jest współautorką zboru limeryków w dialekcie trnavskim. Ukazały się dwie płyty CD z jej piosenkami.
SAULIUS VASILIAUSKAS
Litewski pisarz, Wilnianin. Wykładowca akademicki, doktor Uniwersytetu Wileńskiego. Laureat nagrody Związku Pisarzy Litwy za debiut książkowy w 2019 roku. Zasłużony animator i reporter wileńskiego życia literackiego.
Ur. w 1973 r. Fiński pisarz, dramaturg i poeta, absolwent Akademii Teatralnej w Helsinkach. Nauczyciel kreatywnego pisania, autor słuchowisk radiowych i tekstów piosenek, współtwórca poetyckiej Ensyklopedia (2011, wyd. Poesia). Zdobył uznanie krytyków i publiczności po publikacji tomów poezji Runoja i Runoja II (Wiersze I, 2008, i Wiersze II, 2010, wyd. Gummerus). Jego debiutancka, oparta na słuchowisku radiowym powieść Akvarelleja Engelin kaupungista (Akwarele miasta Engela, 2016, wyd. Gummerus) zdobyła najważniejszą nagrodę literacką w Finlandii. Doceniono ją za zajmujący obraz dziewiętnastowiecznych Helsinek oraz poetycki język. W roku 2018 opublikował w wydawnictwie Otava zbiór anegdot o Finach i fińskości Suomalainen vuosi (Fiński rok), a jesienią 2021 ukazała się jego druga powieść Taivaallinen vastaanotto (Niebiańskie przyjęcie).
VILLAMEDIANA
(1582–1622). Właśc. Don Juan de Tassis y Peralta, w Hiszpanii znany jako hrabia Villamediana. Hiszpański arystokrata i poeta o awanturniczym i ekscentrycznym temperamencie, skrytobójczo zamordowany w Madrycie 21 sierpnia 1622 (prawdopodobnie za domniemany romans z żoną króla Filipa IV Izabelą Francuską). Jako poeta związany z konceptyzmem, uprawiał lirykę i satyrę. Wedle badaczy pierwowzór postaci Don Juana. Jego burzliwe życie i tragiczna śmierć zainspirowały wielu pisarzy i malarzy (m.in. Murilla, Caravaggia, Velazqueza). Więcej o nim czytaj w esejach Gregoria Marañona Don Juan. Sława i nędza księcia de Villamediana i Piotra Sobolczyka Homoerotyczny barok. Wokół dwóch wierszy Villamediany.
NICHOLAS VIRGILIO
Ur. w 1928 r. w Camden (New Jersey) – zm. w 1989 r. w Waszyngtonie, poeta amerykański. Studiował w College of South Jersey i na Temple University. W 1985 ogłosił drukiem Selected Haiku (drugie wydanie: 1988).
Ur. w 1947 r. w Děčínie w północnych Czechach. Syn katolickiego poety i eseisty Vladimíra Vokolka. Poeta, prozaik, eseista, autor prac o kulturze czeskich ziem. Także malarz, grafik, autor publikacji bibliofilskich oraz twórca projektów fotograficzno-literacko-muzycznych. Po niedokończonych studiach wyższych był zarządcą zamku, pracownikiem muzeum i konserwatorem dzieł sztuki. Po 1989 r. redaktor czasopism, współtwórca wydawnictwa „Triada”. Od roku 1995 wykładowca Wyższej Zawodowej Szkoły Publicystyki w Pradze. Opublikował kilkadziesiąt książek, w tym również zakazaną dawniej twórczość ojca i innych członków rodziny. Interesuje się kulturą polską. W latach siedemdziesiątych XX w. miał kilka wystaw w Polsce (nie mogąc wówczas wystawiać w Czechosłowacji). Kilkakrotnie odwiedził Dolny Śląsk po roku 2000, m.in. w roku 2017 w Kłodzku miała miejsce duża wystawa jego malarstwa, a w Wałbrzychu odbyło się spotkanie autorskie. Jego wiersze i fragmenty prozy były kilkakrotnie prezentowane we „Frazie”. Mieszka w Milovicach.
Ur. 1995 r. w Atenach. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończyła studia I stopnia na kierunku Filologia klasyczna (praca dyplomowa Starożytna kosmetologia: Pielęgnacja i makijaż Rzymianek) oraz studia II stopnia, specjalizacja Neogrecystyka i bizantynistyka (praca dyplomowa Bogactwo językowe i kulturowe wyspy Korfu w przekładach wybranych opowiadań Konstantinosa Theotokisa: „Zaślubiny Stalachti”, „Twarzą do dołu”, „Życie wsi”). Jej przekład fragmentu Medicamina faciei fenineae Owidiusza znalazł się w Homo Romanus 1. Podręcznik do języka łacińskiego i kultury antycznej. Posiada także tytuł plastyka ze specjalizacją meblarstwo artystyczne.