P
MARIUSZ PACION
Ur. w 1974 r. w Bieczu. Absolwent Wyższej Szkoły Lingwistycznej w Częstochowie, specjalność public relations i dziennikarstwo. Tytuł licencjata uzyskał w roku 2014. Zatrudniony w aptece na stanowisku technika farmaceutycznego. Magistrant filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego. Wiersze pisze od 2015 r. Publikowane we „Frazie” utwory są jego poetyckim debiutem.
RON PADGETT
Ur. w 1942 r. w Tulsa (Oklahoma), amerykański poeta, tłumacz (z francuskiego), prozaik i wydawca amerykański, związany z kręgiem pisarzy i artystów nowojorskich. Autor ponad dwudziestu zbiorów wierszy oraz licznych kolekcji prozy. Znany w Polsce z trzech wyborów: Świry/ Nuts (dwujęzyczny, 2007; przeł. A. Szuba), Nigdy nie wiadomo (2008; przeł. J. Gutorow), Bezczynność butów (2018; przeł. A. Szuba). Trzykrotnie odwiedził Polskę, w 2018 był gościem 7. Festiwalu Miłosza w Krakowie.
MIROSŁAWA PAJEWSKA
Ur. w 1957 roku w Bytomiu. Poetka, autorka zbiorów wierszy:Krwiobieg (2004), Styksmat (2006) i Transfuzje (2009). Laureatka konkursów literackich w zakresie poezji i prozy. Zdobyła III nagrodę w V Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Kazimierza Ratonia w roku 2009.
Adiunkt w Zakładzie Literatury Polskiej XX w. Instytutu Filologii Polskiej UR. Szkice i recenzje publikowała w wydawnictwach naukowych i we „Frazie”. Autorka książki Granice i pogranicza w powieściach Sergiusza Piaseckiego (2008). Mieszka w Leżajsku.
NATALIA PAŁCZYŃSKA
Ur. w 1990 r. w Gorzowie Wielkopolskim, mieszka w Warszawie. Studiuje biotechnologię i polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, stypendystka Fundacji Lesława A. Pagi. Zadebiutowała w 2006 r. na łamach czasopisma „Pegaz Lubuski”. Jej wiersze znalazły się w antologiach: Wsłuchani w kamienie Gorzowa, Zapisani w wierszach, Słowa rodzą wiersz oraz w antologii studentów Wydziału Polonistyki UW Wykład wierszy. Publikowała na łamach prasy, m. in. w „Akancie”, „Gazecie Kulturalnej” oraz w Internecie. n.palczynska@student.uw.edu.pl
JAN PAMUŁA
Ur. w 1944 r. w Spytkowicach k. Oświęcimia. Studiował malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1961-1968 i w École Nationale Supérieure des Beaux Arts w Paryżu w 1967 r. Uprawia malarstwo, grafikę i media elektroniczne. Profesor ASP w Krakowie: w latach 1996-2002 prorektor; 2002-2008 – rektor ASP w Krakowie. W 1992 r. Visiting Professor w UCONN (USA). Miał ponad 60 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Brał udział w kilkuset wystawach zbiorowych, międzynarodowych, krajowych i zagranicznych. Otrzymał liczne nagrody, zwłaszcza za twórczość graficzną na wystawach międzynarodowych i ogólnopolskich. W 2003 roku otrzymał Nagrodę im. Witolda Wojtkiewicza za wystawę malarstwa Obiekty geometryczne – retrospekcja w Starmach Gallery. Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej MOCAK w Krakowie, Muzeum ASP w Krakowie, Muzeum im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Muzeów Okręgowych w: Szczecinie, Chełmie, Lublinie, Radomiu, Zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej, Politechniki Krakowskiej, Zbiorach Graficznych ASP w Krakowie, Victoria and Albert Museum w Londynie, Albertina w Wiedniu, Portland Art Museum w Oregon, Muzeum w Bochum, Mondrian Museum w Amersfoort, Vass Collection, Veszprem. Jest wieloletnim członkiem ZPAP, oraz członkiem „Grupy Krakowskiej”, wielokrotnym kuratorem oraz jurorem wystaw i konkursów. Obecnie pełni funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie.
LEOPOLDO MARÍA PANERO
Ur. 1948 w Madrycie, zmarł 5 marca 2014. Syn reżimowego poety Leopolda Panero i brat poety Juana Luisa Panero. O ich rodzinie powstał głośny w Hiszpanii film El desencanto Jaimego Chávarri z 1976, demistyfikujący reżimowe mity. Jest jedynym znaczącym w literaturze hiszpańskiej poetą ożywiającym archetyp „poety przeklętego”: przez całe życie leczył się psychiatrycznie, siedział w więzieniu, próbował popełnić samobójstwo, zażywał narkotyki. Miał skłonność do prowokacji (jeszcze za czasów dyktatury opowiadał o swoim homoseksualizmie i wiązał się z ruchami antyfrankistowskimi) i transgresji. Wydawał tomiki w małych wydawnictwach, nie troszcząc się o sukces. Jakkolwiek znany krytyk J.M. Castellet na początku lat 70. uznał go za jednego z najważniejszych młodych poetów (tzw. pokolenia novísimos), zaczęto go doceniać dopiero w latach 80. i 90. Po jego śmierci pojawiły się głosy, że zmarł najwybitniejszy poeta literatury hiszpańskiej. Ważniejsze tomiki: Así se fundó Carnaby Street (1970), Poemas del Manicomio de Mondragón (1987), Heroína y otros poemas (1992), Guarida de un animal que no existe (1998). Po polsku wiersze Panero ukazały się w przekładach Piotra Sobolczyka w „Europie” nr 30 (dodatek do „Dziennika” z 28 VII 2007) i „Red” 2007, nr 3-4.
(Ur. w 1919 r. w Sanoku – zmarł 3.04.2011r. w Brukseli). Poeta, prozaik, dramaturg, także literaturoznawca i tłumacz. W 1938 roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim; wówczas też debiutował jako poeta w lwowskich „Sygnałach”. W latach 1942-45 był więźniem obozów hitlerowskich (Oświęcim, Gross-Rosen i Nordhausen). W 1945 roku osiadł w Belgii, gdzie kontynuował studia na Université Libre de Bruxelles. Następnie został szefem tamtejszej slawistyki i pracował na niej do przejścia na emeryturę. Autor wielu rozpraw i esejów zamieszczanych m.in. w paryskiej „Kulturze” i „Oficynie Poetów”. W 1967 roku opublikował studium pod tytułem Leśmian – La révolte d’un poéte contre les limites, które 1999 roku ukazało się w polskim przekładzie jako Leśmian czyli bunt poety przeciw granicom). Tłumacz (m.in. poezji polskiej – pionierska francuska Anthologie De La Poésie Polonaise du XV au XX si, 1961). Jego twórczość obejmuje: zbiory wierszy polsko- i francuskojęzycznych (m.in.: Pieśni Pompejańskie, Bruksela 1946,Wiersze alpejskie, Bruksela 1947, Podpłomyki, Bruksela 1951,Poignée du Presént, Bruksela 1954, Sto mil przed brzegiem, Warszawa 1958, Zielnik złotych śniegów, Lublin 1993, Moje słowo prowincjonalne, Sanok 1998), powieści i opowiadania (Matuga idzie. Przygody, Bruksela 1959, Lublin 1983, Kozak i inne opowiadania, Bruksela 1965, Bukenocie, Kraków 1979, Pątnicy z Macierzyzny, Londyn 1985, Warszawa 1987, Rudolf, Londyn 1980, Warszawa 1984,Bal wdów i wdowców, Kraków 2006) oraz dramaty, które ukazały się w Londynie w dwóch tomach: Nasz Julo czerwony i siedem innych sztuk (Londyn 1981) oraz Teatrowanie nad świętym barszczem i pięć innych sztuk (Lublin 2001).
ANDRZEJ PAŃTA
Ur. w 1954 r. w Bytomiu. Studiował filologię polską i biologię na Uniwersytecie Śląskim. Debiut poetycki w „Poglądach” (1973), książkowy — tomik Wyspa na jeziorze (Katowice 1977). Zajmuje się także przekładami poezji i prozy niemieckojęzycznej, publikował m. in. w: „Arkadii”, „FA-arcie”, „Portrecie”, „Śląsku”, „Kresach”, „Poezji”, „Integracjach”, „Kulturze” i w „Nowym Wyrazie”. Wydał m. in.:Wieczna naiwność wróżek (1985), Counter–Revolution (1989), Pan(1992), Nic więcej (1995) i Bez; ogródek (1995). W formie książkowej ukazały się jego przekłady Horsta Bienka, Artura Schopenhauera, Rose Ausländer (W kotle czarownic, 1995), Jakoba Böhmego (O nowych, powtórnych narodzinach, 1993, Aurora, 1999,Teozoficzne Okólniki, 2005), E. Blumenthala i Dietera Kalki. Za przekłady utworów Horsta Bienka otrzymał nagrodę Czerwonej Róży w Gdańsku (1990) oraz stypendium Fundacji Pomocy Niezależnej Nauce i Literaturze Polskiej w Paryżu (1991). Za poematy dygresyjne Jechać do Gliwic otrzymał z Pauliną Schulz w 2000 r. nagrodę Die Künstlergilde. Należy do Künstlergilde w Esslingen. Mieszkał na Górnym Śląsku, obecnie w małym miasteczku pod Berlinem (Görlitz).
LINDA PASTAN
Ur. w 1932 r. w Nowym Jorku, amerykańska poetka i eseistka żydowskiego pochodzenia. Opublikowała piętnaście tomów poezji. Ostatnie to: Traveling Light (2011), Insomnia (2015), A Dog Runs Through It (2018). Jest laureatką wielu prestiżowych nagród, m.in. Dylan Thomas Award, Alice Fay di Castagnola Award (Poetry Society of America), Bess Hokin Prize („Poetry Magazine”), Poet Laureate of Maryland. Jej tomy były dwukrotnie nominowane do National Book Award. Jest matką powieściopisarki Rachel Pastan. Mieszka z mężem w Chevy Chase w stanie Maryland.
Prof. dr hab. w Zakładzie Teorii i Antropologii Literatury UR, literaturoznawczyni. Kierowniczka Pracowni Badań i Dokumentacji Kultury Literackiej. Autorka monografii: Świat według Tyrmanda. Przewodnik po prozie fabularnej Leopolda Tyrmanda (1999), „Lepszy Polak”? Obrazy emigrantów w prozie polskiej po 1945 roku (2008), Emigrantki, nomadki, wagabundki. Kobiece narracje (e)migracyjne, (2015), Wygnanie i mit. Szkice o pisarzach (e)migracyjnych (2019), Spory o powieść w dyskusjach krytycznoliterackich drugiej emigracji niepodległościowej (2021), Katalog archiwum emigracyjnego Zbigniewa Rutkowskiego (współautor Marek Nalepa, seria Z Archiwum pisarza, t. IX) (2023). Redaktorka i współredaktorka ok. 30 trzydziestu prac zbiorowych. Redaktorka czasopisma naukowego IPiD UR „Tematy i Konteksty” oraz redaktor prowadząca kilku jego numerów tematycznych. Kierowniczka projektu naukowego NPRH/DN/SP/495640/2021/10 Słownik biograficzny polskich pisarek emigracyjnych 1939–1989. Przedmiotem jej zainteresowań badawczych są: polska proza emigracyjna i migracyjna, polska proza najnowsza, antropologia kulturowa. Mieszka w Rzeszowie.
Ur. w 1964 r. Prof. dr hab. w Zakładzie Literatury Polskiej XX i XXI Wieku Instytutu Polonistyki i Dziennikarstwa UR. W latach 2012–2016 dyrektor Instytutu Filologii Polskiej, od 2019 dyrektor Instytutu Polonistyki i Dziennikarstwa UR. Historyk literatury, krytyk literacki, poeta. Opublikował Tristium Liber. O twórczości literackiej Stefana Napierskiego (2000), Inne wyzwania. Poezja Bogdana Czaykowskiego i Andrzeja Buszy w perspektywie wielokulturowości (2011), Świat wiersza. Szkice o polskiej poezji (nie tylko) współczesnej (2019) oraz tomy poezji: Plac Kromera (2009), Mity i kamienie (2013), Księga Likierka (2018), Rysunki naskalne (2021). Współredaktor publikacji: Proza polska na obczyźnie, t. 1 i 2 (2007), Inne dwudziestolecie 1989–2009, t. 1 i 2 (2010), Przyboś dzisiaj (2017); Kontynenty. Tom pierwszy: Studia i szkice o twórczości Andrzeja Buszy (2019). Redaktor książki Dwudziestolecie międzywojenne. Nowe spojrzenia (2019). Od 1997 r. w redakcji „Frazy”, gdzie prowadzi dział poezji. Redaktor tomów poetyckich i antologii poezji studenckiej. Mieszka w Rzeszowie.
Ur. w 1941 r. w Sofii, gdzie zmarł 3 lutego 2017 r. Bułgarski poeta, pisarz, dziennikarz i scenarzysta. Ukończył filologię bułgarską na Uniwersytecie Sofijskim. Jako wnuk ministra spraw wewnętrznych z 1919 r. i działacza Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, zamordowanego w więzieniu w 1946 r., nie tylko nie mógł publikować w komunistycznej Bułgarii, ale i pracować w swojej profesji. W latach 2006–2011 z żoną, Aną Stojkową, mieszkał w Warszawie. Do ich pobytu w Polsce, którą zwiedzali, poznali i polubili, nawiązuje wiele jego wierszy (przy okazji wystawy fotografii bułgarskiej odwiedził także Rzeszów, gdzie w Galerii Fotografii Miasta Rzeszowa spotkał się z redaktorami „Frazy” i odbył improwizowany wieczór poezji). Jest także autorem opowiadań i wierszy dla dzieci, scenarzystą filmów dokumentalnych i popularnonaukowych. Od roku 1996 wydał kilkanaście tomików poetyckich oraz wspólnie z Olgą Szurbanową tom prozy Mail-Jazz (2011). We „Frazie” kilkakrotnie publikowaliśmy jego wiersze i prozę w przekładach Marty Hożewskiej, która przygotowała do publikacji wybór jego wierszy.
JAN PASTUŁA
Ur. w 1961 w Zabajce. Pasjonat i kolekcjoner sztuki współczesnej i najnowszej, niezależny organizator i kurator wielu wystaw w Polsce i Austrii. Po wyjeździe do Austrii w latach 90. XX wieku nawiązał kontakty z elitą artystów austriackich w Wiedniu i współpracował z tamtejszą Polonią. Był asystentem w atelier prof. Drago Juliusa Preloga. Od 2012 prowadzi niekomercyjną Galerię Sztuki Współczesnej w podrzeszowskich Porębach Kupieńskich (Galeria Pastula), gdzie stworzył kolekcję współczesnej sztuki polskiej i austriackiej (Kolekcja/Sammlung Pastula) oraz zorganizował kilkadziesiąt wystaw i wydarzeń artystycznych twórców i twórczyń polskich i austriackich. Jego wystawa Wybór została uznana za jedno z najważniejszych wydarzeń 2020 roku czasopisma „Polityka”. Galerię Pastula krytyk Piotr Sarzyński wyróżnił w 11. rankingu tego pisma w 2023. Prace z jego Kolekcji/Sammlung były prezentowane na wystawach w BWA w Tarnowie, Muzeum Regionalnym w Stalowej Woli i BWA w Rzeszowie.
PAWEŁ PASZEK
Ur. w 1988 r. Absolwent kulturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego. Doktorant w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego. Publikował m.in. w „Anthroposie”. Recenzent poezji na portalu „Wywrota.pl”.
(1925-2004) poeta pisarz, eseista, historyk sztuki, wykładowca na uniwersytetach w Londynie i Cambridge, a także wieloletni dziekan Wydziału Humanistycznego Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie. Jako poeta debiutował w sierpniu 1939 roku. W czasie wojny przetrzymywany był w obozach w Auschwitz oraz Mauthhausen-Gusen. Od 1946 roku aż do śmierci mieszkał w Londynie. W 1955 roku, wraz z Ludwikiem Angererem, założył i redagował pismo „Merkuriusz Polski”. Opublikował 17 książek, w tym 4 tomiki poezji:Zmiany, poezje (Londyn 1957), Opowiadania jońskie, poezje (Kraków 1982), Przebudzenie jesienią, poezje (Lublin 1995), Byt niemy, poezje(Londyn 1996), a także utwory prozatorskie, jak Rozmowy z Saszą(Lublin 1994), oraz eseje i szkice: Zrywając kwiaty w Stabiae(Kraków 1977), Ziemia obiecana innym (Londyn 1985). Artykuły naukowe, eseje i utwory poetyckie publikował także na łamach londyńskiej prasy emigracyjnej.
DANUTA PASZKOWSKA
Polonistka w I Liceum Ogólnokształcącym Collegium Gostomianum w Sandomierzu, gdzie m.in. opiekuje się „Parnasem Szkolnym” – cykliczną imprezą, w której młodzież prezentuje swą poezję, prozę, malarstwo. Doktoryzowała się w Instytucie Badań Literackich PAN w Warszawie na podstawie rozprawy: Twórczość poetycka Ernesta Brylla. Problemy tradycji i recepcji (promotor prof. dr hab. Anna Nasiłowska). Autorka kilku artykułów naukowych oraz książki Ominąć strumień czasu. Szkic o twórczości poetyckiej Zbigniewa Kabaty.
TITOS PATRIKIOS
[Τίτος Πατρίκιος], ur. 1928 r. w Atenach. Jeden z najbardziej znanych greckich poetów współczesnych. Opublikował kilkanaście zbiorów poetyckich. Prozaik i tłumacz literatury francuskiej. Pierwszy zbiór poetycki opublikował w 1954 r. Był także współzałożycielem wpływowego periodyku kulturalnego „Epitheorisi Technis”. W czasie II wojny światowej walczył w oddziałach lewicowej partyzantki. Po wojnie domowej został aresztowany i uwięziony na trzy lata (1951–1953) na wyspie Makronisos. W latach 1959–1964 studiował socjologię i filozofię w École Pratique des Hautes Études w Paryżu i na Sorbonie. W czasie dyktatury wojskowej (1967–1974) przebywał we Włoszech i we Francji. Powrócił do Grecji w 1975 r. i pracował jako prawnik, socjolog, dziennikarz i tłumacz literatury. Przekładał m.in. dzieła Lukácsa, Aragona, Stendhala, Balzaca i Valéry. Nagrodzony wieloma prestiżowymi nagrodami w kraju i za granicą, m.in. Międzynarodową Nagrodę Poetycką Salerno (1992), Państwową Nagrodę Literacką za całokształt twórczości (1994), Nagrodę Akademii Ateńskiej (2008), Nagrodę Lerici Pea (2013). Tłumaczony na wiele języków, m.in. francuski, angielski, niemiecki, holenderski, włoski, hiszpański, rosyjski, serbski i arabski.
ANTONI PAWLAK
Ur. w 1952 r. w Sopocie. Poeta, publicysta. Redaktor kwartalnika literackiego „Migotania, Przejaśnienia”. Studiował historię filozofii w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Autor około 20 książek poetyckich, ostatnio wydał m.in.: strach w moich oczach jest głęboki jak studnia (2002) i Mroczne tajemnice małych dziewczynek (2012). W 1983 otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, w 2009 Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Pracował jako redaktor m.in. w „Powściągliwości i Pracy”, „Przeglądzie Wiadomości Agencyjnych”, „Gazecie Wyborczej”. Mieszka w Gdańsku.
Ur. w 1979 r. w Krakowie, absolwentka MISH-u. Debiutowała w „Tekstualiach”. Laureatka nagrody głównej Ogólnopolskiego Konkursu na Debiutancką Książkę Poetycką, organizowanego przez Kwartalnik Kulturalny „Opcje” (Rybarium, 2008). Teksty literackie i krytycznoliterackie publikowała w „Zeszytach Literackich”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Czasie Kultury”, „Wyspie”, „Portrecie”, „Opcjach”, „Red” oraz na stronach internetowych „Pro Arte”, „Śląskiej Strefy Gender”, „Feminoteki”. Wkrótce ukaże się drugi tom jej wierszy Klaustrofobia na wynos. Mieszka w Warszawie.
Poetka, pisarka, dziennikarka. Studiowała kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim i dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 80. i 90. XX w. współtworzyła wrocławską grupę poetycką Sans-Gene. Autorka trzech tomików wierszy: Self (2000), Nad duszność wyjść rzeczy (2002), Planeta (2004), a także książek psychologicznych Dekalog szczęścia. Czyli jak nie dać się udawanej radości, ale też nie wpaść w czarną rozpacz (2012), Po szczęście do pracy (2015) i z Wojciechem Eichelbergerem Życie w micie. Czyli jak nie trafić do raju na niby i odnaleźć harmonię ze światem (2013). Mieszka w Warszawie.
Ur. w 1977 r. Absolwent Wydziału Aktorskiego PWST we Wrocławiu, dramaturg. W latach 2002–2009 należał do zespołu Teatru Polskiego w Poznaniu. Współpracuje z Teatrem Usta Usta Republika z Poznania, dla którego pisze dramaty. Jeden z nich, Uczta w reż. Wojciecha Wińskiego, w 2014 r. zdobył Główną Nagrodę na XXII Alternatywnych Spotkaniach Teatralnych KLAMRA w Toruniu. Dla tego teatru napisał także dramaty: Procesy, Batalion i Geometria. Jego sztuka A+B=Rh- otrzymała w 2008 r. wyróżnienie w konkursie „Lustro. Obraz. Iluzja” w Łodzi (premiera w reżyserii autora w marcu 2017 r. w Teatrze Miejskim w Lesznie). W 2012 r. jego dramat Safari Zebra wystawiono na 33. Przeglądzie Piosenki Autorskiej we Wrocławiu w Nurcie OFF. Jego sztuka Metro Afganistan w 2018 r. znalazła się jako jedna z pięciu w finale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej i ukazała się w antologii polskiego dramatu współczesnego Polska jest mitem. Inne jego dramaty docierały do drugiego etapu Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej (Never ending sorry, Donnie&Glide, Inne miasto). Jako aktor zdobył I Nagrodę na XI Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego w Warszawie za spektakl WTF!? grupy AnonyMMous.org (2013) oraz Grand Prix na tym samym festiwalu i Nagrodę Główną Koszalińskich Ogólnopolskich Dni Monodramu za spektakl toniejestpostawartystyczna! czyli premiery nie będzie! w reż. Anny Piotrowskiej (2015). Z Piotrowską współpracował jako dramaturg przy jej spektaklach: Kwadrat w szafie, Czekając trawnika i Przy, przy. Jest także autorem piosenek (m.in. Krzysztofa Kiliańskiego, zespołu Snowman oraz do spektaklu Moja mama czarodziejka w reż. Agnieszki Oryńskiej dla teatru Capitol we Wrocławiu).
Ur. w 1972 r. w Gdańsku, plastyczka i poetka. Ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Do 1997 roku współtworzyła grupę poetycką Wrzesień. Debiutowała w 1997 roku tomem wierszy Anima wydanym w Krakowie. W przygotowaniu kolejny tom Ja, Bukowska w opracowaniu Eryka Ostrowskiego. Publikowała m.in. w: „Toposie”, „Autografie”, „Portrecie”, „Res Humana”, a także w „Rzeczpospolitej Kulturalnej” w Londynie. Współtworzyła spektakle poetyckie w klubie studenckim Żak. Pisze poezje, prozę i bajki dla dzieci. Jest autorką serii podręczników do plastyki dla gimnazjum. Pisze teksty piosenek i scenariusze filmowe. Tworzy ilustracje książkowe. Mieszka w Gdańsku i Londynie.
WŁAD PETRENKO
(Влад Петренко), ur. w 1995 r. w Charkowie. Autor tomów Ryzyk buty (2013) oraz Island (2015). Laureat festiwali „Awalhard-2013”, „Fokus 2010”, „Mołoda Słobożanszczyna”, „Kasztanowyj dim”, nagrody literackiej Books 2010 charkowskiej fundacji dla utalentowanej młodzieży, nagrody im. O. Maselskiego (2012). Jeden z organizatorów literacko-muzycznego projektu „Ostrowy” (2014) oraz projektu artystycznego żywego teatru „Narodźennia” (2015). Otrzymał również charkowską nagrodę im. Tani Szamraj (2015), trzecią nagrodę konkursu literackiego wydawnictwa Smołoskyp (2015) oraz konkursu „Hranosłow” (2016). Publikował w antologiach i czasopismach: „Dzwin”, „Ława”, Berezil”, „Słowianyn”, „Kasztanowyj dim”, „Wułyczna Poezija”, „Kotekst”. Jego utwory były przekładane na polski i angielski (w antologiach Listy z Ukrainy i Ukraińska nadzieja. Antologia poezji).
Rumuńska pisarka, eseistka, historyczka literatury, profesorka na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Babeş Bolyai w Cluj. Członkini grupy literackiej Echinox, Związku Pisarzy Rumuńskich, redaktorka naczelna miesięcznika literacko-artystycznego „Revista Apostrof”. Debiutowała tomikiem poezji Aduceţi verbele [Przynieście słowa] (1981). Ogłosiła osiem tomów poezji, dziewięć książek eseistycznych i naukowych, dwa tomy rozmów z osobistościami rumuńskiego życia kulturalnego. Jest także redaktorką i pomysłodawczynią tomów zbiorowych oraz edytorką pism wybranych rumuńskich klasyków. W 2011 r. Wydawnictwo Polirom zainicjowało autorski cykl „Marta Petreu”, w którym ukazała się jej debiutancka powieść Acasă, pe Cîmpia Armaghedonului [W domu, na równinie Armagedon] („Książka Roku 2011” Gali Wydawców Książki w Rumunii; nagroda na Festiwalu Pierwszej Powieści w Chambéry, 2012); poezje zebrane i książki eseistyczne o Ionesco, Cioranie i Noice. W ostatnich latach opublikowała tomy: Pokolenie 27 między Holokaustem a Gułagiem. Mircea Eliade i Klaus Mann o młodym pokoleniu (2016), O chorobach filozofów. Cioran (2017), Panowie i Panie (2020). W 2017 r. ukazała się jej powieść Supa de la miezi nopţii [Rosół o północy] (Nagroda Rumuńskiego PEN Clubu, 2018). Kilka jej tomów poezji, studiów nad kulturą rumuńską oraz powieść W domu, na równinie Armagedon zostało przetłumaczonych i opublikowanych we Francji, USA, Włoszech, na Węgrzech, w Serbii, Hiszpanii i Szwajcarii.
WARDGES PETROSIAN
(1932–1994), ormiański pisarz, publicysta, działacz społeczny i polityczny. Urodził się w małym miasteczku Asztarak. W 1954 r. ukończył studia na wydziale dziennikarstwa Erywańskiego Państwowego Uniwersytetu. Był prezesem Fundacji Kultury, redaktorem naczelnym gazety „Erkir Nairi” („Kraj Nairi”). Autor licznych zbiorów opowiadań i powieści, m.in. Ostatnia noc, Szkice ormiańskie, Ostatni nauczyciel, Dlaczego umierają kwiaty.
Ur. w 1972 r. w Głuchołazach. Polonista, logopeda, krytyk literacki, członek Wieluńskiego Towarzystwa Naukowego i Śląskiej Pracowni Regionalistycznej. Szkice, eseje, recenzje, reportaże i opowiadania publikował w czasopismach literackich i kulturalnych. W 2014 r. obronił dysertację doktorską pt. Związek z miejscem. Śląsk historyczny w prozie, eseistyce i reportażu polskim po 1989 roku. Rok później pracę tę w postaci książkowej wydały Wieluńskie Towarzystwo Naukowe i Muzeum Ziemi Wieluńskiej. Mieszka w Wieluniu.
[Γιώργος Πετρόπουλος], ur. w 1952 r. w Atenach w rodzinie uchodźców ze Smyrny, poeta, tłumacz, krytyk literacki, eseista, historyk literatury, doktor literaturoznawstwa. Ukończył studia ekonomiczne i politologiczne. Pracował w Narodowym Banku Grecji. Autor licznych prac z historii poezji greckiej od czasów najdawniejszych do chwili obecnej. Aktywny uczestnik greckiego życia literackiego, członek największych stowarzyszeń literackich i filologicznych. W latach 2003 i 2005 reprezentował Grecję w obchodach Światowego Dnia Poezji w Warszawie. Z Pawłem Krupką jest autorem przekładów Sonetów krymskich Adama Mickiewicza (2005, wydany w 150. rocznicę śmierci poety), Wierszy ostatnich Czesława Miłosza (2012) oraz antologii Grecja polskich romantyków. Jego wiersze były publikowane w Polsce w czasopismach literackich oraz antologiach Niepokorni (Heliodor, Warszawa 2003) i Mosty (IBiS, Warszawa 2016). W 2008 r. nakładem Heliodora ukazał się zbiór jego poezji Znaki (gr. Σήματα) w przekładzie P. Krupki. Wspólnie z P. Rizopulosem opracował i opublikował w ilustrowaną monografię Άγνωστη ορθόδοξος Πολωνία (Nieznana prawosławna Polska, 2009). W 2010 roku E. Jankowska, A. M. Stępień i K. Wróblewska opublikowały w wyd. Heliodor monografię Jorgos Petròpulos – twórca, krytyk i badacz literatury greckiej. Dzięki jego aktywności w ciągu minionego dwudziestolecia w greckich czasopismach literackich i filologicznych ukazało się kilkadziesiąt publikacji o literaturze polskiej – artykułów, recenzji i przekładów. Jest także promotorem polskiej hellenistyki oraz jej osiągnięć w greckiej prasie humanistycznej. Za zasługi dla polsko-greckiej współpracy kulturalnej został nagrodzony medalem okolicznościowym Polskiego Komitetu Olimpijskiego (2005).
MAREK PĘKALA
Ur. w 1949 r. w Skierniewicach, absolwent filologii polskiej rzeszowskiej WSP, poeta i prozaik. Od 1969 r. związany z Rzeszowem, Pracował jako nauczyciel, kierownik literacki (Estrada Rzeszowska, Teatr Lalki i Aktora „Kacperek”), dziennikarz (Tygodnik „San”, w latach 1992–2010 w dzienniku „Nowiny”). Debiutował w 1974 r. wierszem w „Życiu Literackim”, publikował także w „Nowym Wyrazie”. Delegat rzeszowskiego oddziału na przełomowy XXI Zjazd ZLP w Warszawie w grudniu 1980 r., członek Komisji ds. Współpracy z NSZZ „Solidarność” przy Zarządzie Głównym ZLP, sekretarz rzeszowskiego oddziału do rozwiązania ZLP w 1983 r. Publikował w podziemnym ruchu wydawniczym, m.in. w kwartalniku „Puls”, współpracował z kwartalnikami „Fraza” i „Nowa Okolica Poetów”. Od ponad 20 lat opiekuje się Wojewódzkim Konkursem Literackim dla Licealistów w ramach Rzeszowskich Dni Kultury Szkolnej. Autor m.in. tomów wierszy: Życiowy obowiązek (1977), Szare zdrowie jutra (1979), To nic, to wszystko (1992), sylw Kartki rzeszowskie i błękitne (1998) i Jak tata reperował słońce (2017), sztuk teatralnych dla dorosłych i dzieci: Baśniowisko (1986), Melon (1988), O Boże, znowu goście! (2013). Internetowa witryna autorska: Marek Pękala – Terra Marucha.
Ur. w 1973 r. w Elblągu, poeta. Z zawodu lekarz stomatolog. Dotychczas opublikował tomiki wierszy: Dyrygent fal (2012), Dotyk pod paznokciem (2013), Cały ten tłum (2015). Jest laureatem wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich, m.in. R. Wojaczka (nagroda główna w 2017 i 2018 r.); Refleksy (nagroda główna w 2018 r.), Z. Krukowskiego (1 miejsce w 2018), I Nagrody XV OKP im. K. Ratonia Olkusz 2019. Mieszka w Kołobrzegu z żoną i dwoma synami.
IZABELA PIBER
Doktor nauk humanistycznych, absolwentka polonistyki UJ i studiów doktoranckich na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Zajmuję się badaniem tekstów literackich w świetle zagadnień filozoficznych i religioznawczych, z czym wiązała się też tematyka jej rozprawy doktorskiej zatytułowanej Semiotyka miejsc w późnej prozie Elizy Orzeszkowej (1890 – 1910) z perspektywy Heideggerowskiej filozofii przestrzeni.
ELŻBIETA PIEKARSKA-MADREITER
Ur. w 1974, poetka, z zawodu architekt, od 1998 mieszka w Austrii. Opublikowała zbiory wierszy: Zapach powietrza (Poznań 1998) i Drogi okrężne (Poznań 2006); w przygotowaniu tom Widok z lotu aniołem, czyli o wyższej sztuce nabierania dystansu. Autorka tekstów piosenek dla poznańskiej grupy Anna Nova Band.
Ur. w 1965 roku w Rzeszowie. Ukończył budownictwo na Politechnice Warszawskiej. Jest doktorem nauk technicznych. Pracuje jako adiunkt na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska Politechniki Rzeszowskiej, gdzie wykłada geometrię i grafikę inżynierską. Interesuje się morfologią konstrukcji budowlanych. Czasami pisze wiersze.
Poeta, tłumacz. Zajmuje się współczesną polską, rosyjską, ukraińską oraz anglojęzyczną poezją i małą prozą. Laureat II nagrody w XXIV OKP im. R. Wojaczka Mikołów 2016. Dwukrotnie wyróżniony i nominowany do Nagrody Głównej Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina w Łodzi (2016, 2017). Wyróżniony w XXVI Ogólnopolskim Konkursie im. Marka Hłaski, Chorzów (2018). Nominowany do nagrody w VI Ogólnopolskim Konkursie na tomik wierszy Duży Format (2018) oraz w XIV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. K. Ratonia, Olkusz (2018). Przekłady i wiersze publikował w czasopismach i projektach literackich (m.in. „Arterie”, „Die Piard”, „Helikopter”, „Wakat”, „Лиterraтура”, „Four Centuries” (Essen), „Wozduch” (Moskwa), „Translit” (Sankt Petersburg), „Łystok” (Kijów). Działa między Świdnicą a Lwowem.
JULIA PIETKIEWICZ
Ur. w 2006 r., uczennica Liceum Ogólnokształcącego im. T. Kościuszki w Ropczycach, laureatka konkursu języka polskiego organizowanego przez Podkarpackiego Kuratora Oświaty w 2021 r. Interesuje się historią i literaturą opisującą zagadnienia obyczajowo-kulturowe. Uczestniczy w działaniach szkolnego koła teatralnego „SKIA” oraz programie „Teatr w sieci” organizowanym przez Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (2020 i 2022). Wyróżniona w 2022 w konkursie na recenzję literacką (w kategorii uczniów szkół średnich) w konkursie zorganizowanym przez Sekcję Literaturoznawców Koła Naukowgo Polonistów UR.
Ur. w 1916 r. w Fabiankach na Ziemi Dobrzyńskiej. W 1939 r. razem z ekipą „Polski Zbrojnej” redagującą frontową gazetkę znalazł się w Równem, skąd via Rumunia i Francja dostał się do Anglii. W latach 1941-1944 studiował w szkockim uniwersytecie St. Andrews, naukę zakończył tam stopniem M.A. Dyplom Ph.D. zdobył w londyńskim King’s College na podstawie komparatystycznej pracy z zakresu liryki angielskiej. Osiadł w Londynie i w latach 1947-1950 prowadził lektoraty języka polskiego w School of Slavonic and East European Studies. Przez niemal trzydzieści lat wykładał tam jako profesor literatury polskiej, a od roku 1972 pełnił także funkcję kierownika wydziału języków wschodnioeuropejskich. Z pracy na uczelni zrezygnował w proteście przeciw obniżaniu poziomu nauczania języka polskiego. Opublikował kilkanaście książek poetyckich w języku polskim i cenionych powieści anglojęzycznych oraz, uznawane za kanoniczne, polskie i angielskie przekłady powieści i prozy. Zmarł 26 października 2007 roku w Londynie.
PIOTR PIETUCHA
Socjolog z wykształcenia, psychoterapeuta, publicysta, prozaik, autor haiku. Na początku lat 80. wyemigrował do Szwecji. Doświadczenie zawodowe zdobywał w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, w szpitalu uniwersyteckim Huddinge w Sztokholmie, a także w wielu ośrodkach terapeutycznych w Polsce i w Szwecji. Ma stały felieton w miesięczniku „Pani”. Opublikował książki: Stróż obłąkanych oraz Dożywotni kochankowie. Tajemnica udanego związku oraz napisane z partnerką Manuelą Gretkowską opowieści Sceny z życia pozamałżeńskiego. Sami dla siebie (2003) i Miłość klasy średniej (2015). Współautor scenariusza serialu Miasteczko.
STANISŁAW PIGOŃ
1885–1968. Historyk literatury, edytor (m.in. pism i korespondencji Fredry, Goszczyńskiego, Mickiewicza, Norwida, Orkana, Towiańskiego, Żeromskiego, Żmichowskiej), bibliofil, jeden z najwybitniejszych znawców polskiego romantyzmu i literatury Młodej Polski. Urodzony w rodzinie chłopskiej we wsi Kombornia pod Krosnem. Ukończył Uniwersytet Jagielloński, walczył na frontach I wojny światowej oraz podczas wojny polsko-bolszewickiej (brał udział w bitwie warszawskiej). W okresie międzywojennym wykładał na Uniwersytecie Poznańskim i na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie (w latach 1928–1929 był rektorem tej uczelni), od 1931 roku pracował w macierzystej uczelni. Aresztowany 6 listopada 1939 r. przez hitlerowców wraz z innymi pracownikami krakowskich uczelni trafił do obozu w Sachsenhausen, zwolniony z niego w lutym 1940 r. W czasie wojny zajmował się tajnym nauczaniem, a po wyzwoleniu Krakowa w styczniu 1945 r. organizował polonistykę na UJ, opiekował się Bursą Akademicką i Stowarzyszeniem Bratniej Pomocy. W czasach komunistycznych szykanowany przez władze i odsuwany od pełnienia funkcji administracyjnych oraz prowadzenia zajęć ze studentami. Opublikował około 1200 prac, wśród nich: O „Księgach Narodu i Pielgrzymstwa Polskiego” Adama Mickiewicza (1911), Pan Tadeusz”. Wzrost, wielkość, sława. Studium literackie (1934), Zarys nowej literatury ludowej (1946), Zawsze o Nim. Studia i odczyty o Mickiewiczu (1960), Formowanie „Dziadów” części drugiej. Rekonstrukcja genetyczna (1968), kilkakrotnie wznawiane wspomnienia Z Komborni w świat (1946) oraz Wspominki i obozu w Sachsenhausen 1939-1940 (1966). Zmarł w trakcie pisania rozprawy o III części Dziadów. Swój bogaty księgozbiór, zawierający wiele unikatowych publikacji (m.in. pierwodruki dzieł Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego), zapisał w testamencie Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie. Pigonianum stanowi najcenniejszą część zbiorów Biblioteki Uniwersytetu Rzeszowskiego i jest chętnie odwiedzane przez pracowników, studentów oraz gości. Imieniem prof. Pigonia nazwano Aulę Instytutu Filologii Polskiej oraz ulicę, przy której znajduje się BUR. W Rzeszowie ukazały się tomy korespondencji prof. Pigonia z Moniką Żeromską, Ignacym Chrzanowskim, Marią Danilewicz Zielińską, biskupem Ignacym Świrskim, przygotowane przez jego ucznia i badacza twórczości, prof. Czesława Kłaka.
ANDRZEJ PISKULAK
Ur. w 1959 w Kielcach. Poeta, prozaik, krytyk literacki, redaktor, wydawca. Autor zbiorów wierszy: Kluczem do baśni może być wytrych (1980), Po trzeciej zmianie (1985), Z gwiazdozbioru oczu (1989), Dąb jak chłop (2003), Poezjoborze (2004), Lit®nia (2005), Eremyk (2009), wyboru Lirobranie (2015), powieści W imię ojca (2007) i Basztar (2021). Opublikował biografię literacką Świat jest zawsze obok. Kilka glos do portretu Edwarda Zymana z wyborem wierszy poety (2021). Dziennikarz Katolickiej Agencji Informacyjnej, wieloletni redaktor gazet kieleckich i ogólnopolskich. Swoje utwory literackie i publicystyczne drukował m.in. w „Inspiracjach”, „Życiu Literackim”, „Nowych Książkach”, „Okolicach”, „Radostowej” oraz w wielu almanachach. Laureat wielu nagród, wyróżniony Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
DIMITRIS PISTIKÒS
[Δημήτρης Πιστικός], ur. w 1948 r. w Panetolio w Zachodniej Grecji. Poeta, dramaturg, powieściopisarz, krytyk, eseista i wydawca. Studiował prawo i nauki polityczne w Atenach. Mieszka w Pireusie, gdzie prowadził praktykę adwokacką. Redaktor naczelny kwartalnika humanistyczno-kulturalnego 3η Χιλιετία („3 Tysiąclecie”) oraz kilku periodyków prawniczych. Wydał zbiory poezji: Lektury (1991), Wychowanie Słoneczne (1992), Dziewiąta Wyprawa Krzyżowa (1997), Śpiewające Malowidło (1997), Małe Lektury (1999), Pozdrowienia Wyspy Chios (2001) oraz wydany w trzech językach tom Czytając Antygonę przy księżycu (2004). Jego sztuka Ο άνθρωπος που ερχόταν από το νερό (Człowiek, który przyszedł z wody) była wystawiana w teatrze Freatyda w Pireusie w roku 1998, a następnie przełożona i wydana w języku angielskim. Opublikował eksperymentalną powieść fantastyczną Ανθρωπαράν (Antroparàn) (2015). Przewodniczy krajowym konkursom literackim. Jest m.in. członkiem Stowarzyszenia Literatów Greckich EEL i wiceprezesem Związku Literatów Etoloakarnanii. Jego utwory przełożono na języki: angielski, francuski, hiszpański i włoski, do niektórych greccy kompozytorzy skomponowali piosenki. Promotor polskiej kultury, w niemal każdym numerze redagowanego przez niego „3 Tysiąclecie” ukazują się materiały dotyczące dawnej i współczesnej literatury polskiej.
Ur. w 1956 roku w Bytomiu. Prozaik. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Śląskim. Był polonistą, następnie pracował w kilku zawodach, parokrotnie był bezrobotnym. Ostatnio jest opiekunem wystaw w Muzeum Częstochowskim. Redagował częstochowskie pismo artystyczne „Aleje 3”. Debiutował w 1988 powieścią Londyńczyk (1988), następnie opublikował Marlowe, Mann i Superman (1989), zbiór opowiadań Portret trumienny (1989), powieści Kochankowie Roku Tygrysa (1990), Paryżanin (1994) i Homo Polonicus (2002). Tę ostatnią spopularyzowała dokonana przez Teatr Provisorium sceniczna adaptacja w 2008 roku. W 2008 pisarz opublikował jej wznowienie oraz monumentalną, dwutomową powieść Klaun. W 2011 W.AB. wydało głośny tom jego opowiadań Więcej gazu, Kameraden! Mieszka w Częstochowie.
KAROLINA PLIZGA
Ur. w 1989 r. w Łańcucie. Absolwentka studiów stacjonarnych I stopnia na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych (dyplom licencjacki w pracowni malarstwa prof. Stanisława Białogłowicza). Podjęła studia II stopnia na Wydziale Sztuki UR. Uprawia malarstwo i rysunek, czynnie uczestniczy w działalności Koła Naukowo-Artystycznego RAZEM. W 2012 r. zadebiutowała na deskach autorskiego teatru Janusza Pokrywki Scena Propozycji. Brała udział w wielu plenerach malarskich, w tym międzynarodowych oraz licznych wystawach zbiorowych.
Ur. w 1955 w Sydney w Australii. Powieściopisarka, aktorka, poetka, autorka dramatów. Od połowy lat 70. mieszka w Nowej Zelandii. Opublikowała dwie powieści: The Diary As a Positive in Female Adult Behaviour (2000) i Secret City (2003), dwa zbiory opowiadań: Mrs Gittoes` Compleat Art of Simpling (1990) oraz The Wife Who Spoke Japanese in Her Dream (1993, Żona, która mówił przez sen po japońsku, za który otrzymała nagrodę Herberta Churcha), cztery tomy wierszy: Salamanca (1998), Avalanche (2000), Nefarious (2004), Scarab (2005). Jej sztuka, Love knots (1994) otrzymała nagrodę Bruce’a Masona. Dla teatru napisała także: Fact or Fiction: Meditation on Mary Finger, The Cap, When a Trip Becomes a Journey. Wybór jej wierszy, pochodzący z tomu Nefarious, ukazał się w 2007 roku pod tytułem Nowa kość w przekładzie Adama Wiedemanna i Tobiasza Melanowskiego nakładem poznańskiej Kontrabandy. Prezentowane we „Frazie” opowiadania pochodzą ze zbioru The Wife Who Spoke Japanese in Her Dream.
Dr nauk humanistycznych, absolwentka studiów doktoranckich w Instytucie Teorii Literatury Universidade de Brasília, magister dziennikarstwa na Università La Sapienza w Rzymie. Autorka książek na temat polskiej imigracji w krajach Ameryki Łacińskiej: Na fali historii. Wspomnienia Polaków w Chile (2009), Raul Nałęcz-Małachowski. Wspomnienia z dwóch kontynentów (2011), Długa podróż w bardzo krótkim czasie. Biografia Andrzeja Bukowińskiego (2013), Ten piekielny polski akcent. Ziembiński na brazylijskiej scenie (2015) oraz Droga do Rio. Historie polskich emigrantów (2017). Jej książki były tłumaczone na język hiszpański i portugalski.
MICHAŁ PŁACZEK
Ur. 1987 w Gryfinie, poeta i krytyk literacki. Współpracował z portalem www.feminoteka.pl, „Lampą” i „Wakatem”. Jego zainteresowania skupiają się wokół psychoanalizy kultury, gender studies, postkolonializmu oraz tanatologii. Studiuje na Uniwersytecie Warszawskim, od zeszłego roku akademickiego jest wolnym słuchaczem seminarium prowadzonego w IBL PAN przez prof. Marię Janion. Mieszka w Warszawie.
ARTUR PŁACZKIEWICZ
Ur. w 1968 r. w Warszawie. W 1989 emigrował do Kanady, gdzie ukończył polonistykę na uniwersytecie w Toronto. Napisał doktorat o późnej twórczości Mirona Białoszewskiego. Wiersze i prozę drukował m.in. w „Lampie i Iskrze Bożej”, „Liście Oceanicznym” (Toronto) i „High Parku” (Toronto). Mieszka w Toronto.
SŁAWOMIR PŁATEK
Ur. w 1974 r. Poeta, publicysta, animator kultury. Autor sześciu tomików poetyckich: Bez imienia (2010), Awaria migawki (2012), Wiersze dla Sophie Marceau i innych kobiet z którymi spałem (2013), Stacja pomiarowa (2016) oraz pod pseudonimem Anna Kalina Modrakis – Prześwietlenie (2011), Elektryczny pyszczek Izydy (2018). Wielokrotny laureat konkursów poetyckich (m.in. im. M. Kajki, 2010; Milowy Słup, 2010; Złoty Syfon Stowarzyszenia Żywych Poetów, 2011; Struna Orficka, 2011; im. M. Stryjewskiego, 2013). Juror konkursów i turniejów poetyckich (m.in. O Laur Czerwonej Róży, im. W. Karczewskiej, O Czekan Jacka Bieriezina, Wielki Iluminator). Inicjator i współorganizator cyklicznych warsztatów poetyckich Pomosty w gminie Miastko (od 2009 r.) oraz festiwalu Fala Poprzeczna w Gdańsku. Prezes Stowarzyszenia Salon Literacki. Zastępca redaktora naczelnego „Internetowej Gazety Kulturalnej Salon Literacki” i redaktor „Magazynu Filmowego Cinerama”. Stypendysta Marszałka Województwa Pomorskiego (2015). Publikował m.in. w: „Blizie”, „Czasie Kultury”, „Migotaniach, Przejaśnieniach”, „Frazie”, „Toposie”, „Zeszytach Poetyckich”. Mieszka w Rumii.
MAGDALENA POCAŁUŃ-DYDYCZ
Ur. w 1978 r. w Ropczycach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Rzeszowskim, odbyła studia doktoranckie na Wydziale Filologicznym UR. Debiutowała poetycko w czasopiśmie „Cogito”, wiersze publikowała także w „Nowinach”, „Frazie”, „Nowej Okolicy Poetów”. Jej utwory znalazły się w 1 i 2 tomie Antologii poezji – Cogito. Laureatka II nagrody VIII Ogólnopolskiego Konkursu im. K.K. Baczyńskiego w Łodzi (1999). W 2000 r. założycielka poetyckiej grupy ST’ART. W 2010 r. opublikowała debiutancki tom wierszy Oswoić cień. Współredaktorka książki zbiorowej Światy Olgi Tokarczuk (2013). Pracuje jako nauczycielka języka polskiego, mieszka w Rzeszowie.
ALINA POCHWAT-CICHA
Ur. w 1966. Absolwentka Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dziennikarka rzeszowskich mediów „Dziennik Obywatelski A–Z” i przez wiele lat do dziś Polskiego Radia Rzeszów, gdzie prowadziła programy o tematyce społeczno-kulturalnej, filozoficzno-psychologicznej i językowej. Twórczyni i redaktorka audycji „Ślady Pegaza”, w której rozmawiała z autorami utworów prozatorskich i poetyckich. Laureatka III nagrody w kategorii radio i nagrody specjalnej konkursu Medyczny Dziennikarz Roku 2021. Wiersze publikowała w miesięczniku „Nasz Dom Rzeszów” oraz na autorskim profilu na Facebooku. Wkrótce ukaże się jej poetycki debiut Półprawdy, półdźwięki.
Ur. w 1969 r. Poetka, animatorka kultury, laureatka i jurorka wielu konkursów poetyckich. Publikowała w ogólnopolskich pismach literackich m.in. w „Odrze”, „Elewatorze” i „Helikopterze”. Nagrodzona I nagrodą w Konkursie Kultura 2018 w powiecie krasnostawskim. Pomysłodawczyni i prowadząca cyklu spotkań „Anna Kamieńska w moim życiu” w Powiatowej Bibliotece Publicznej w Krasnymstawie. Kontynuatorka Krasnostawskiej Nocy Poetów. Pomysłodawczyni i organizatorka Turnieju Jednego Listu. Mieszka i pracuje w Olchowcu na ziemi krasnostawskiej.
Ur. w 1968 r. Poeta, dziennikarz, bizantynista. Autor tomików Aubade Triste (MBP Radom 2010) i Madafakafares (Galeria Literacka przy GSW BWA w Olkuszu, Olkusz 2014). Laureat ponad 30 konkursów poetyckich w tym m in.: konkursu im. Kazimierza Ratonia, im. Jana Śpiewaka i Anny Kamieńskiej, im. K. K. Baczyńskiego, im. C.K. Norwida, im. J. Różewicza, im. Wł. Broniewskiego. Publikował w „Toposie”, „Arteriach”, „RED”, „Notatniku Satyrycznym”, „Miesięczniku Prowincjonalnym” i tomikach pokonkursowych. Mieszka w Radomiu.
ALI PODRIMJA
Ur. w 1942 r.; poeta, prozaik, eseista. Urodził się w Gjakove (Kosowo). Ukończył filologię albańską na Uniwersytecie w Prisztinie. Opublikował m.in. tomy wierszy i prozy: Wezwanie, Piękna choroba, Sampo, Tors, Cień ziemi, Mowa, Credo, Poezje zebrane, Równowaga, Wiersze dla Lumiego, Szczęśliwy koniec, Kostka. Jest najbardziej znanym w świecie współczesnym pisarzem albańskim.
JACEK PODSIADŁO
Ur. w 1964 r. w Szewnie k. Ostrowca Świętokrzyskiego. Poeta, prozaik, tłumacz, dziennikarz radiowy. Jest autorem wielu tomów poezji, m.in. Artymia (1993), Dobra ziemia dla murarzy (1994), Niczyje, boskie (1998), Wychwyt Grahama (1999), Kra (2005), wyborów wierszy, zbiorów felietonów. Ostatnio opublikował książkę dla dzieci Czerwona kartka dla Sprężyny (Nasza Księgarnia, Warszawa 2009). Jest laureatem Grand Prix w konkursie na brulion poetycki im. M. M. Morawskiej (1992), nagrody im. Georga Trakla (1994), Nagrody Kościelskich (1998), Nagrody Czesława Miłosza (2000), trzykrotnie nominowany do Nagrody Nike. W latach 1993–2008 prowadził autorską audycję „Studnia” w Radiu Opole. Od 2009 roku prowadzi Domowe Radio „Studnia” w Internecie. W latach 2000–2007 był stałym felietonistą „Tygodnika Powszechnego”. Jego wiersze tłumaczono na większość języków europejskich. Jest również autorem przewodnika po Wilnie wydanego przez wydawnictwo Pascal. Mieszka w Opolu.
JANUSZ POKRYWKA
Ur. w 1951 r. w Rzeszowie. Artysta malarz, rysownik, scenograf i reżyser teatralny. Absolwent Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie (1976) – dyplom w pracowni prof. J. Nowosielskiego oraz Pomagisterskiego Studium Scenografii ASP w Krakowie – dyplom z wyróżnieniem w pracowni., prof. J. Skarżyńskiego (1979). Zrealizował 55 spektakli oraz pod 130 scenografii w teatrach w Polsce, Czechach, Ukrainie. Twórca autorskiego teatru Scena Propozycji. Pracuje na stanowisku profesora na Wydziale Sztuk Pięknych UR i jako nauczyciel dyplomowany w MDK w Rzeszowie, gdzie mieszka. Prace malarskie, scenograficzne i rysunkowe prezentował na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych. Prezentowane we „Frazie” prace były prezentowane na wystawie jego rysunku Don Kichote w Centrum Sztuki Współczesnej SOLVAY w Krakowie w czerwcu 2009 r.
RAFAŁ POKRYWKA
Absolwent polonistyki i germanistyki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Adiunkt w Instytucie Germanistyki UKW w Bydgoszczy. Autor pracy doktorskiej o polskim i niemieckojęzycznym pisarstwie autobiograficznym, współautor (z Lucyną Wille) podręcznika Realistische Einführung in die Literaturwissenschaft. Szkice i recenzje publikował we „Frazie” i w „Pamiętniku Literackim”. Mieszka w Bydgoszczy.
ALEKSANDRA POLEWCZYK
Ur. w 1977 r., absolwentka Wydziału Polonistyki UJ, obecnie doktorantka tej uczelni.
JEKATIERINA POLJAŃSKA
Ur. w 1967 r. w Petersburgu, gdzie ukończyła Uniwersytet Medyczny I. P. Pawłowa. Pracowała jako lekarka, specjalistka ortopedii urazowej. Wydała cztery książki poetyckie: Dzwoneczki (1998), Niewybielona nić życia (2001), Geometria wolności (2004) i Sprzeciw (2007). Jej utwory zostały przełożone na język polski, bułgarski, czeski, angielski, japoński i ukazały się w czasopismach oraz antologiach. Tłumaczyła poezję polską i serbską, jest laureatką wielu konkursów literackich. Członkini Związku Pisarzy Rosyjskich.
IGOR POMIERANCEW
Ur. w 1948 r. w Saratowie na Ukrainie. Żył na Zabajkalu i Zakarpaciu. Absolwent filologii romańsko-germańskiej Czerniowieckiego Uniwersytetu Państwowego. W 1978 roku emigrował na Zachód. Pracował w Radiu BBC, a następnie w Radiu Swoboda, w którym prowadził program „Ponad barierami”. Swoje wiersze i prozę publikował w wielu pismach rosyjskich i zagranicznych. Jest autorem kilku książek poetyckich i prozatorskich, m.in. Dlaczego ważki?, Ci, co trzymali nas za ręce, umarli. Obecnie mieszka w Pradze.
IZABELA PONIATOWSKA
Wiersze i prozę publikowała m.in. w „Odrze” i „Kwartalniku Artystycznym”. Jest laureatką kilku konkursów literackich, m.in. Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego o Nagrodę im. K.K. Baczyńskiego (2022) oraz konkursu na prozę poetycką im. W. Sułkowskiego (2022), a także trzykrotną finalistką „Połowu” Biura Literackiego (2021, 2022 – proza, 2023 – poezja).
NADIA POPOWA
Ur. w 1952 r. w Sofii. Poetka i tłumaczka. Ukończyła Instytut Literacki im. Maksyma Gorkiego w Moskwie. Ma bogaty dorobek jako tłumaczka i popularyzatorka literatury rosyjskiej – poezji, beletrystyki, dzieł filozoficznych i naukowych oraz autorka licznych esejów, opracowań i artykułów. Opublikowała sześć tomików wierszy i kilkanaście pozycji przekładowych. Za swój debiutancki tomik wierszy Линия на живота (Linia życia) otrzymała w 1981 r. prestiżową nagrodę im. Władimira Baszewa. Pracuje jako redaktorka i dziennikarka, obecnie pełni funkcję redaktora naczelnego pisma literackiego „Słowoto dnes”.
ADAM POPRAWA
Ur. w 1959 r. Historyk literatury, krytyk literacki i muzyczny, poeta. Pracuje na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie wykłada literaturę współczesną. Opublikował m.in.; wywiad-rzekę z J.M. Rymkiewiczem Mickiewicz czyli wszystko (1994), książkę o twórczości tego poety Kultura i egzystencja (1999), zbiór szkiców Formy i afirmacje. Jest autorem tomów poezji Komentarz do Dantego (1990) i Koncert na adwent (1995). W ostatnich kilku latach publikował na łamach pism literackich („Kresy”, „Twórczość”) fragmenty prozy Walce wolne, walce szybkie. Mieszka we Wrocławiu.
BARBARA PORCZYŃSKA
Ur. w 1982 r. Malarka i autorka opowiadań. Absolwentka polonistyki w PWSZ w Przemyślu (2005) i Wydziału Sztuki UR (2011, dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Malarstwa prof. Stanisława Białogłowicza). Dwukrotna stypendystka Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Autorka dziewiętnastu wystaw indywidualnych. Uczestniczyła w siedemdziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą oraz w międzynarodowych plenerach. Zdobyła Wyróżnienie Honorowe Jury Międzynarodowego Triennale Malarstwa Regionu Karpat „Srebrny Czworokąt” 2012, Nagrodę Specjalną Muzeum Sztuki w Miszkolcu, I miejsce w Artist Event „Belle Époque” Bad Gastein Austria 2012. Publikowała we ”Frazie” i na wortalu artystycznestrony.pl. Należy do ZPAP; jest redaktor naczelną biuletynu informacyjnego rzeszowskiego okręgu ZPAP „Sztuka i Życie”. Mieszka i pracuje w Łańcucie.
DOMINIK PORCZYŃSKI
Ur. w 1982, absolwent socjologii oraz edukacji artystycznej w zakresie sztuk plastycznych na Uniwersytecie Rzeszowskim. Obecnie doktorant na Wydziale Socjologiczno-Historycznym UR. Jego zainteresowania naukowe skupiają się na socjologii kultury oraz sztuki, a także historii sztuki w szczególności związanej z kontrkulturą. Uprawia również rysunek.
EZRA POUND
(1885–1972), wybitny amerykański poeta, tłumacz, krytyk literacki i publicysta. W latach 1908–1920 mieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie uczestniczył w ruchu awangardowym, jako współtwórca imagizmu oraz wortycyzmu, mistrz T.S. Eliota i J. Joyce’a. Po 1920 r. mieszkał w Paryżu, w 1924 osiadł we Włoszech, kontynuując pracę nad swym najważniejszym dziełem Cantos (1917–1970, napisał 117 pieśni), zamyślonych m.in. jako współczesna wersja Boskiej Komedii. Pound, erudyta i poliglota, sięgał do tradycji wielu kultur (w przekładach, imitacjach, kolażowym łączeniu cytatów i parafraz). Był tłumaczem pism Konfucjusza i dramatów japońskich, a także utworów haiku, które wprowadził jako gatunek do literatury światowej i prekursorsko uprawiał. Pacyfista, przeciwnik kapitalizmu, zwłaszcza kapitału żydowskiego stał się we Włoszech apologetą faszyzmu, za co został oskarżony w 1945 r. o zdradę stanu. Uznany za chorego psychicznie przebywał do 1958 r. przymusowo w zakładzie psychiatrycznym w Waszyngtonie, następnie powrócił do Włoch, gdzie zmarł. W Polsce ukazało się kilka wyborów jego wierszy, m.in. Maska i pieśń (1960), Poezje (1993), Pieśni (1996; w przekładzie Andrzeja Sosnowskiego i Leszka Engelkinga), Liryki najpiękniejsze (2000), Wiersze, poematy i Pieśni w przekładzie L. Engelkinga (2012) oraz wybory esejów Duch romański i Sztuka maszyny i inne pisma (2003).
MARTA PÓŁTORAK
Ur. w 1976 r. w Tarnowie. Absolwentka Wydziału Humanistycznego Akademii Pedagogicznej w Krakowie na kierunkach : historia i dziennikarstwo. Od 2000 roku uczęszczała na spotkania grupy Każdy… Pierwszy wiersz przeczytała dopiero w 2008 podczas Nocy Poetów na Zamku w Niepołomicach. Laureatka Turnieju Jednego Wiersza „Bieszczadzkie Dusioły” (2008).Od kwietnia 2009 występuje z Grupą Czas. W lipcu 2009 ukazał się jej debiutancki arkusz poetycki Globalne Zadymy wydany przez Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie, gdzie mieszka.
WOJCIECH PRAŻMOWSKI
Ur. w 1949 r. w Częstochowie, polski fotograf, wykładowca akademicki, twórca albumów fotograficzno-literackich. Od 1975 r. absolwent Wyższej Szkoły Fotografii w Brnie, a od 1977 r. członek ZPAF. Pierwszą wystawę indywidualną zaprezentował w 1989 r. w warszawskiej Małej Galerii ZPAF-CSW (Pierwsza światowa wystawa zdjęć zepsutych). Od tamtej pory uczestniczył w licznych pokazach zbiorowych oraz indywidualnych w kraju oraz za granicą (m.in. Francja, Japonia czy USA). Do jego najgłośniejszych cykli należą: Album Rodzinny, L’ange brise, Tribute to…, Biało-czerwono-czarna oraz Fotografie dla Matsudy (fotografia mody). Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, w Muzeum Sztuki w Łodzi, w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, w Striped House Museum of Art w Tokio. Wykładał fotografię na uczelniach artystycznych, m.in. w PWSFTviT w Łodzi.
Ur. w 1963 r. W pismach literackich obecny od 1984 roku. Autor kilku arkuszy poetyckich oraz tomów poezji: sms do ludożerców (2009), ce ha (2012), biernik (2015), objawy pierwotne (2017) – wszystkie ukazały się nakładem Instytutu Mikołowskiego. W 2018 r. powinien ukazać się zbiór nic więcej. Więcej na: www.bogdanprejs.pl.
Absolwentka filologii polskiej (specjalizacja edytorsko-medialna) Uniwersytetu Rzeszowskiego. Laureatka trzeciej nagrody w konkursie na najlepszą pracę magisterską obronioną w 2018 r. w Instytucie Polonistyki i Dziennikarstwa UR (pt. Trauma poobozowa i próby jej przezwyciężenia w prozie Jerzego J. Fąfary, Imre Kertésza i Jorge Semprúna). Redaktorka naczelna „NOWej Gazety Biłgorajskiej”.
Ur. w 1956 r. Najmłodsza córka Juliana Przybosia. Poetka i malarka. Zajmuje się także projektowaniem wnętrz. Debiutowała poetycko na łamach „Odry”. Swoje wiersze publikowała także w „Akcencie”, „Migotaniach”, „Toposie”, „Twórczości” i „Więzi”. Opublikowała cztery tomy wierszy: Nad wyraz (2007), A tu tak (2009), Stopień (2012), Prosta (2015). Jej prace plastyczne znajdują się w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
Ur. w 1985 r. Autor dwóch książek poetyckich Apokalipsa. After party (2015) i wspólny (2020). W przygotowaniu tom pt. Analfabeta. Mieszka w Karpaczu.
Prozaik, poeta, dr filozofii, lider grupy rockowej Euroman. Opublikował powieści: Amnezja. Antyutopia filozoficzna (1995), Euroman. Pierwsza powieść eurorealistyczna (Biblioteka „Frazy”, Rzeszów 2001), Zgrzewka Pandory (2008) i Ricochette (2019). Jest autorem dysertacji doktorskiej Teoria przestrzeni Husserla i Carnapa. Analiza porównawczo-krytyczna oraz współpracownikiem Powszechnej Encyklopedii Filozofii wydawanej przez Polskie Towarzystwo św. Tomasza z Akwinu. Jego opowiadania znalazły się w antologiach współczesnych polskich opowiadań: 2008 (2008), 2017 (2017) oraz w antologii polskich opowiadań grozy City 1 (2009). Wkrótce wydawnictwo Forma, z którym stale współpracuje, wyda jego powieść Architektura śmierci. Większość jego utworów prozatorskich była drukowana na łamach miesięcznika „Twórczość”. Mieszka w Rzeszowie.
Ur. w 1988, zmarł tragicznie 9 lipca 2012 r. Poeta, studiował polonistykę na UJ. Debiutował w 2006 r. tomem Rewers (MaMiko, Nowa Ruda). Opublikował także tomiki i arkusze poetyckie Paralaksa w weekend (2007), Mixtape (2009), Kryzys. Biuletym poetycki (2009) i Zespół Szkół (2010). Był laureatem Dżonki (2007) i stypendystą Miasta Krakowa. Redagował artblog „Cichy Nabiau”. Był członkiem grupy Perfokarta, zajmującej się poezją cybernetyczną.
MARTYNAS PUMPUTIS
Litewski nowelista i eseista najmłodszego pokolenia oraz promotor życia literackiego, związany ze stowarzyszeniem Slinktys. Publikuje regularnie w głównych litewskich czasopismach literackich, czeka na debiut książkowy.
Tłumaczka literatury bułgarskiej. Absolwentka filologii słowiańskiej UJ (2005) oraz studiów doktoranckich afiliowanych przy Katedrze UNESCO do Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową UJ. Adiunkt w Instytucie Filologii Słowiańskiej. Koordynatorka projektów promujących kulturę bułgarską w Polsce. Autorka książki Polifoniczność w przekładzie. O tym jak Polacy i Bułgarzy czytają „Biesy” Fiodora Dostojewskiego (2013). Przełożyła na język polski m.in. utwory Georgiego Gospodinowa: I inne historie (2011), Space Opera (2015), Fizyka smutku (2018, Literacka Nagroda Europy Środkowej „Angelus” 2019), Schron przeciwczasowy (2021); powieść Wzniesienie Milena Ruskowa (nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2018). Laureatka Nagrody „Literatury na Świecie” w kategorii Nowa Twarz (2017).
TOMASZ PYZIK
Ur. w 1975 w Zabrzu. Krytyk literacki, historyk literatury związany z Uniwersytetem Śląskim. Nauczyciel w I LO w Gliwicach, współpracuje z International Baccalaureate Organization. Autor książek: Predestynacja w twórczości Aleksandra Wata (2004), Twórczość poetycka Wojciecha Bąka (2007) oraz Sens odzyskany. Szkice o książkach, które koniecznie trzeba przeczytać (Biblioteka „Toposu”, 2023). Publikował artykuły i szkice krytyczne w pracach zbiorowych i czasopismach. Stale współpracuje z pismem „Topos”.