T
MAŁGORZATA T. SKWAREK-GAŁĘSKA
Łodzianka od kilku pokoleń. Poetka i autorka opowiadań. Z wykształcenia bibliotekarka, pracuje jako kierownik filii bibliotecznej. Organizuje spotkania poetyckie w ramach wymyślonych przez siebie projektów „Katamaran Literacki” i „Stolik Poetycki”. Prezentuje swoją twórczość oraz prowadzi warsztaty poetyckie i spotkania w bibliotekach i placówkach oświatowych w całej Polsce. Od 2015 r. pełni funkcję prezes Oddziału Łódzkiego ZLP. Odznaczona odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Opublikowała tomiki poetyckie: Biała róża to senne marzenie; Świat smakuje lepiej w całości; Dom na gruzach bajki; Zza zakrętu; Mosty bez poręczy; …i… (tzw. małe); Rozsypanka; Być; …i…; BALETnice; Etiuda; Szable i róże; Wachlarz; dwie płyty z wierszami do muzyki Lucjana Wesołowskiego Jestem i Ulotność oraz tomy opowiadań Bibliocik, czyli Opowieści mieszkańca biblioteki i Łódzkie czary-mary. Jest współautorką antologii Dziedzictwo gwiazd. Publikowała w antologiach, almanachach i czasopismach. Prowadzi blog www.magiawedrowki.bloog.pl.
Ur. 1981 r., absolwent kulturoznawstwa i filologii polskiej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego, obecnie doktorant na Wydziale Filologicznym UŚ, pracuje w dziale reportażu TV Katowice. Interesuje się głównie eseistyczną twórczością Józefa Wittlina, a także obrazami I wojny światowej w literaturze. Mieszka w Katowicach
JOANNA TABOR
Lituanistka, wykładowczyni i tłumaczka literatury litewskiej. Kieruje bałtystyką na Uniwersytecie Warszawskim.
BOLESŁAW TABORSKI
Ur. w 1927 r. w Toruniu. Poeta, teatrolog, tłumacz i krytyk literacki. Podczas okupacji w Warszawie i Krakowie. Należał do Armii Krajowej, uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Po nim znalazł się w obozie jenieckim, następnie postanowił pozostać na Zachodzie. Od 1946 r. w Wielkiej Brytanii. Należał do redakcji „Merkuriusza Polskiego” i „Kontynentów”. W latach 1959–1993 był pracownikiem Sekcji Polskiej BBC, prowadził między innymi niedzielny program poświęcony kulturze i sztuce, później zwany „Sztuka nad Tamizą”. Przetłumaczył na angielski dramaty Jana Pawła II. Autor książek teatrologicznych:Nowy teatr elżbietański (1967), Polish Plays in English Translations – a bibliography (1968), Byron and the theatre (1972), Karola Wojtyły dramaturgia wnętrza (1989) oraz książek wspomnieniowych Wprost w moje serce uderza droga wszystkich: o Karolu Wojtyle Janie Pawle II – szkice, wspomnienia, wiersze (2005); Moje Powstanie – wtedy i teraz (1998). Opublikował zbiory wierszy: Czasy mijania (1957),Ziarna nocy (1958), Przestępując granicę (1962), Lekcja trwająca (1967), Głos milczenia (1969), Wybór wierszy (1973), Sieć Słów(1976), For the Witnesses (1978), Obserwator cieni (1979), Miłość (1980), Cudza teraźniejszość (1983), Sztuka (1985), Cisza traw (1986), Życie i śmierć (1988), Dobranoc bezsensie (1991), Przetrwanie (1998), Poezje wybrane (1999), Drzwi gnieźnieńskie / Gniezno Door (2000), Ułamek istnienia (2002), Nowa Era Big Brothera i inne wiersze (2004), Plan B. (2007), Mój przyjaciel Szekspir (2007). Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Klubu. Zmarł 6 grudnia 2010 w Londynie.
KRISTINA TAMULEVIČIŪTĖ
Litewska pisarka i tłumaczka, głównie z literatur południowosłowiańskich. Z wykształcenia politolożka. Debiut książkowy w 2023.
Ur. w 1962 r. we wsi Draževac koło miasta Obrenovac, gdzie mieszka i zajmuje się rolnictwem. Serbski poeta. Opublikował tomy wierszy: Potpor (Nolit 2000); Kiflice s makom (wiersze dla dzieci, Nolit 2001); Zimske pesme (Nolit 2004); U zemaljskoj slavi i sjaju (Narodna knjiga 2006); Klimatske promene (Biblioteka „Vlade Aksentijević”, Obrenovac 2009); Nestajanje – izabrane i nove pesme (Partenon, Beograd, 2013); Salon odbijenih, pesme (wydanie autorskie, 2014) oraz opowiadania dla dzieci Jastuk od memorijske pene (wyd. RTS, 2015). Jest laureatem nagród: „Nolitova nagrada”’za poezję, Nagrody Radia Belgrad 1 za opowiadanie dla najmłodszych „DOBRO JUTRO DECO”, Nagroda poetycka „Srboljub Mitić”’. Jego utwory znalazły się w antologiach współczesnej poezji serbskiej w języku niemieckim i hiszpańskim.
WIT TARNAWSKI
Ur. w 1894 r. w Kosowie na Pokuciu. Lekarz (otrzymał doktorat z medycyny na UJK we Lwowie w 1926 roku), pisarz, krytyk literacki, tłumacz, conradysta. Był synem słynnego lekarza Apolinarego Tarnawskiego, twórcy przyrodolecznictwa w Polsce, założyciela sanatorium w Kosowie, w którym reperowali zdrowie przedstawiciele polskiej elity i wraz z ojcem kierował nim do roku 1940. Walczył w I wojnie światowej w wojsku austriackim, a potem brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r., podczas której był ciężko ranny. Opuścił Polskę w 1940 r. Przebywał kolejno w Rumunii, na Cyprze i w Palestynie, gdzie w 1942 r. wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych. Był naczelnym lekarzem Polskich Szkół Junackich (1942-1947) na Bliskim Wschodzie. W 1947 r. przeniósł się do Anglii, gdzie do 1967 r. pracował jako lekarz. W 1921 r. w „Gazecie Warszawskiej” ogłosił opowiadanie Mord. Współpracował m.in. z pismem „Prosto z mostu”. W 1934 ogłosił pierwszy szkic o Conradzie, który stał się jego największą literacką fascynacją. W 1948 założył pierwszy w Anglii Klub Miłośników Conrada. Przełożył na język polski W oczach Zachodu, Siostry i Księcia Romana. W setną rocznicę urodzin pisarza zredagował tom Conrad żywy (Londyn 1957). Podsumowaniem jego wieloletnich zainteresowań twórczością Conrada była książka Conrad. Człowiek – pisarz – Polak (Londyn 1972). Ukazały się jeszcze dwa tomy jego pism krytycznych: Pisarze chrześcijańskiej rozpaczy: Mauriac, Graham Green, Bernanos (1977) oraz Od Gombrowicza do Mackiewicza. Szkice i portrety literackie (Londyn 1980). W 1960 wyszedł w Londynie tom prozy (dwie krótkie powieści i siedem opowiadań) pt. Ucieczka (Londyn 1960). Za życia ogłosił jeszcze wspomnienia Mój ojciec, Wyznania i aforyzmy, powieść Ksiądz Antoni(1977), opowiadania Opowieści o niebie i ziemi (1979), poszerzone o nowe utwory tom Ucieczka (1982). W 1993 w Lublinie ukazał sięWybór szkiców krytycznych (wybór i wstęp Jacek Dąbała). Pisarz zmarł w 1988 r. w miasteczku Moumouth w Walii.
Literaturoznawca, profesor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, tłumaczka literatury (głównie poezji) anglojęzycznej i izraelskiej, edytorka. Autorka książek: Geografia poetycka w powojennej twórczości Czesława Miłosza (1996), Między światami. Problematyka bilingwizmu w literaturze. Dwujęzyczna twórczość poetów grupy „Kontynenty” (2004), Wokół „Kontynentów”. Szkice i rozmowy z poetami (Olsztyn 2011), wydała też tomy przekładów poezji Amira Ora Wiersz (2006) i Twarze (2014), Hesi Leskliego Taniec na torach (2017) oraz opatrzyła notami i posłowiami tomy: Kohelet Andrzeja Buszy (Biblioteka Frazy, Rzeszów 2008), Renaty Jabłońskiej I te. Wiersze wybrane (2010) oraz opowiadań Zasłony (2017). Redaktorka encyklopedii Nagrody Nobla (Warszawa 2001) i tomu Święte miejsca w literaturze (2009). Szkice i przekłady publikowała m. in. na łamach „Literatury na Świecie”, „Frazy”, „FA-artu”, „Archiwum Emigracji”, „Portretu” oraz w naukowych wydawnictwach zbiorowych. Mieszka w Olsztynie.
Ur. w 1946 r. w Sofii. Absolwentka romanistyki na Uniwersytecie Sofijskim. Pracowała w Agencji Sofia Press jako tłumaczka i redaktor, a także w Ambasadzie Francuskiej w Bułgarii, w Ambasadzie Bułgarskiej w Paryżu. Założycielka wydawnictwa „Kolibry”(1990), od roku 1998 do dzisiaj jest w nim redaktorem. Przetłumaczyła z języka francuskiego około 50 pozycji, miedzy innymi książki Balzaca, Montpassanta, Flauberta, Celina, Kundery. Za przekłady trzykrotnie nagrodzona przez Stowarzyszenie Tłumaczy w Bułgarii. Jest również autorką humorystycznych książek: O dyplomatach i ludziach (1998), Domowa apokalipsa (2000), Co się tyczy Szkota( 2010, literacka nagroda „Helikon”).
TATIANA TAUSENDFÜßLER
Poetka, tłumaczka, działaczka społeczna, redaktor prasy podziemnej, emerytowana nauczycielka języków orientalnych. Pochodzi z Berlina. Tłumaczenia jej poezji ukazywały się w takich pismach, jak: „Obrzeża”, „Pracownia”, „Wir” i „Łabuź”. Wkrótce ukaże się tom jej wierszy w przekładzie na język polski.
Ur. w 1970 r. w Jaśle. Historyk i anglista, uczy w Gimnazjum Miejskim w Leżajsku. Debiutował w dwujęzycznej antologii Dorzecza nadziei (Zgorzelec 1996). Laureat konkursów poetyckich m.in. K.K. Baczyńskiego (Łódź), Laur Jabłoni (Grójec), Z. Becińskiego (Radziejów), Stowarzyszenia Logos (Świdnica), H. Poświatowskiej (Częstochowa), „Krajobrazy Słowa” (Kędzierzyn Koźle), „Syfon” (Brzeg), „O Złote Pióro Sopotu” (Sopot), „O Złotą Szyszkę” (Stalowa Wola), „Wrzeciono” (Nowa Sarzyna), „Georga Trakla” (Kraków). Wiersze publikował m.in. w pismach: „Fraza”, „Akant”, „Studium”, „Opcje”, „Kursywa”, „Undergrunt”, „Metafora”, „Obrzeża”, Red”, „Poezja”, „Poezja Dzisiaj”. Opublikował książki poetyckie Fałszywy prorok (arkusz poetycki, Leżajsk 1997) i Poza ciemnokrąg (Stalowa Wola 2004, nagroda ZLP za najciekawszy debiut Podkarpacia). Autor tekstów grupy rockowej White Socks. Mieszka w Leżajsku.
Ur. w 1954 r. w Newcastle. W latach 70. przeniósł się do Londynu, gdzie ukończył historię na wydziale Politechniki North London. Po studiach pracował jako redaktor w wydawnictwach książkowych i w czasopiśmie muzycznym „Smash Hits”. Od 1986 roku poświęcił się muzyce. Wraz z kompozytorem Chrisem Lowe, jako duet Pet Shop Boys, wydali kilkanaście płyt długogrających i wylansowali dziesiątki światowych przebojów. W 2004 roku zrealizowali muzykę do legendarnego filmu kina niemego Siergieja Eisensteina Pancernik Potiomkin, do której Tennant napisał teksty poświęcone Rewolucji 1905 w Rosji (premiera na placu Trafalgar w 2004 r.). Poza działalnością muzyczną Neil Tennant znany jest w Wielkiej Brytanii ze swego wspierania sztuki współczesnej. W ostatnich latach przewodniczył m.in. jury Nagrody Turnera jako reprezentant „Patrons of New Art”. Współpracuje z radiem BBC i prasą brytyjską. Jego bezkompromisowe wypowiedzi na temat polityki uważa się za opiniotwórcze. Teksty Neila Tennanta to jedno z ciekawszych i ważniejszych zjawisk współczesnej poezji brytyjskiej. Formalnie zakorzenione w balladach kultowego angielskiego poety XX wieku, Johna Betjemana, stworzyły w połowie lat 80. najzgrabniejszy demontaż „thatcherowskiego snu”. „Kontynuują tradycję gejowskiej satyry politycznej w Anglii, wywodzącą się z wpływu, jaki wywierał Oskar Wilde na wiktoriański Londyn – pisał krytyk Michael Bracewell na łamach „The Guardian” – Tradycję tę można odnaleźć we wczesnych utworach Evelyn Waugh, w dziełach W. H. Audena, Noela Cowarda, Terence’a Rattigana i Joe Ortona. Można się spierać o to, czy nie zdefiniowano tu lat osiemdziesiątych lepiej niż zrobił to jakikolwiek powieściopisarz, malarz czy reżyser filmowy”
Ur. w 1988 r. w Warszawie. Absolwentka skandynawistyki na Uniwersytecie im. Humboldtów w Berlinie i studiów regionu Morza Bałtyckiego na Uniwersytecie w Turku. Tłumaczka z języka szwedzkiego i niemieckiego. Literaturoznawczyni i kulturoznawczyni.
KATARZYNA TERCHA-FRANKIEWICZ
Ur. w 1987. Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego. Zadebiutowała tomem Zapiski powracającego człowieczeństwa (2010). Opublikowała zbiory poezji: PKSem do Brzozowa, Domagam się, Kołderka źle leży, Anioły Ewy. Opracowała tom Brzozowskie legendy. Jest związana z Ruchem Literackim „ZGRZYT” oraz Stowarzyszeniem Autorów Polskich. Mieszka w Brzozowie.
Ur. w 1970 r. w Sofii. Ukończył medycynę. Jednocześnie pracował jako stolarz, ankieter, sanitariusz i pielęgniarz. Po skończeniu studiów przez cztery lata był lekarzem szpitala psychiatrycznego, po czym poświęcił się wyłącznie twórczości literackiej. Wydał sześć tomów opowiadań, trzy tomiki wierszy i cztery powieści. Jest też autorem scenariuszy radiowych i telewizyjnych. Jego tom opowiadań Има ли кой да ви обича (Czy jest was komu kochać), z którego pochodzą prezentowane opowiadania, został w 2011 r. wyróżniony nagrodą literacką Unii Europejskiej.
Ur. w 1975 r. we wsi Sokilnyky w obwodzie tarnopolskim na Ukrainie. W latach 1992–1996 studiowała ekonomię na Tarnopolskim Narodowym Uniwersytecie Ekonomicznym. W 2001 przyjechała do Warszawy. W roku akademickim 2009/2010 była studentką Podyplomowych Studiów Teoria i praktyka tłumaczeń języka rosyjskiego w Lingwistycznej Szkole Wyższej w Warszawie. W 2017 r. na „Forum Wydawców” we Lwowie zadebiutowała przetłumaczoną z polskiego na ukraiński powieścią Barbary Kosmowskiej Ukrainka. Na polski przetłumaczyła powieść Stulecie Jakowa Włodymyra Łysa, pracuje nad ukraińskim tłumaczeniem powieści Włodzimierza Odojewskiego Oksana. Mieszka w Sulejówku.
[Κωνσταντίνος Θεοτόκης] (1872–1923), grecki powieściopisarz, nowelista, autor pisanych w duchu naturalistycznym Opowieści z Korfu (1935), z których pochodzi opowiadanie Twarzą do dołu. Tłumacz m.in. Wergiliusza, Szekspira, Goethego i Flauberta.
(1913-2000). Poeta i patriota walijski piszący głównie w języku angielskim. Duchowny narodowego Kościoła walijskiego. Tworzył lirykę refleksyjną i religijną. Bohaterem wielu jego wierszy jest Bohaterem wielu wierszy poety jest typowy Walijczyk, Iago Prytherch. Napisał w języku walijskim autobiografię pt. Neb (1986). Na uniwersytecie w Bangor działa jednostka poświęcona badaniom nad jego liryką. W Polsce drukowany w antologiach liryki angielskiej i prasie literackiej. W 2001 ukazał się wybór jego wierszy w tłumaczeniu Andrzeja Szuby i z posłowiem Jerzego Jarniewicza R.S. Thomas, Biały tygrys. Wiersze z lat 1945-1990 (Biuro Literackie Port Legnica, Legnica). We „Frazie” jego wiersze drukowaliśmy w przekładzie B. Czaykowskiego.
Ur. w 1962 r. w Wólce Krowickiej k. Lubaczowie. Poeta, felietonista. Współpracował z „Kresami”. Opublikował 14 tomów wierszy (ostatnio wybór: Oddam wiersze w dobre ręce 1988-2010, 2010, Imię i znamię, 2011) oraz tom prozy Zaplecze (2002). Wybory jego wierszy ukazał się także w języku słoweńskim i angielskim. Laureat m.in. Nagrody Literackiej im. Barbary Sadowskiej (1995), Nagrody Niemiecko-Polskich Dni Literatury w Dreźnie (1998), Huberta Burdy (2007), dwukrotnie Nagrody Literackiej Gdynia (2006, 2009) oraz Nagrody Literackiej Nike (2009). Mieszka w Warszawie.
Ur. w 1962 r. w Sulechowie, pisarka i eseistka, z wykształcenia psycholog, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutowała na łamach prasy w 1979 r. W 1989 r. ukazał się jej arkusz poetyckiMiasto w lustrach („Okolice” 1989, nr 10). W 1993 opublikowała debiutancką powieść Podróż ludzi Księgi, za którą otrzymała Nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (1994). Do tej pory ogłosiła dziesięć tomów prozy (powieści i opowiadań) oraz dwie książki eseistyczne Lalka i perła i Moment niedźwiedzia. Jej utwory zostały przetłumaczone na blisko 30 języków, w tym na chiński i japoński. Jest laureatką wielu polskich i międzynarodowych nagród literackich, m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich za Prawiek i inne czasy, berlińskiej Nagrody Brücke za Dom dzienny, dom nocny(2002), Nagrody Kulturalnej Śląska (2002), Nagrody miesięcznika „Odra” i Nagrody Nike za Biegunów (2008), Nagrody Miast Partnerskich Getyngi i Torunia im. S.B. Lindego (2008), Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009), Usodomer Literaturpreis (2012). Współpracuje z Partią Zielonych i pismem „Krytyka Polityczna”. Jest pomysłodawczynią Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania we Wrocławiu. Mieszkała w Kietrzu, Wałbrzychu i Krajanowie; obecnie mieszka we Wrocławiu.
Nauczycielka języka angielskiego i plastyki. Prace plastyczne pokazywała na wystawach zbiorowych w Wałbrzychu i Szczawnie-Zdroju oraz prezentowała je na trzech wystawach indywidualnych: Owady fantastyczne (Galeria Qfer w Wałbrzychu, 2001), Co się Tani w duszy gra (Księgarnia Hiszpańska we Wrocławiu, 2018), Dzięki kotu (Galeria Mozaika w Nowej Rudzie, 2019). Zilustrowała książkę Karola Maliszewskiego Czarownica nad Włodzicą. Baśnie z Nowej Rudy i okolic. Mieszka w Wałbrzychu i Krajanowie.
Absolwentka Filologii Polskiej WSP w Rzeszowie, dziennikarka, animatorka ruchu teatralnego, twórczyni przedstawień na scenie teatralnej WDK w Rzeszowie, z którą przygotowała autorskie spektakle, m.in. na podstawie własnego tekstu Dominiki W. historia życia spisana bez znaków przestankowych oraz Historie miłosne. W podkarpackiej prasie publikuje recenzje teatralne. Mieszka w Rzeszowie.
URŠULĖ TOLEIKYTĖ
Litewska pisarka, autorka filmów krótkometrażowych i krótkich form teatralnych. Z zawodu psycholożka dziecięca. Publikuje od kilku lat w czasopismach literackich, debiut książkowy w 2020.
MONA TOMASSI
Projektantka tkanin (Istituto Europeo di Design w Madrycie), kulturoznawca (absolwentka UAM w Poznaniu), specjalista ds. public relations (Collegium Da Vinci w Poznaniu). Prowadzi pracownię projektowania wzorów graficznych przeznaczonych na tekstylia, produkty wnętrzarskie oraz papiernicze: monatomassi.com. Autorka esejów o sztuce, krótkich opowiadań oraz bloga o projektowaniu wzorów graficznych. Mieszka w Madrycie.
PIOTR TOMCZAK
Ur. w 1971 w Częstochowie. Laureat konkursów poetyckich im.: R.M. Rilkego, H. Poświatowskiej, J. Łobodowskiego, J. Śpiewaka, R. Wojaczka i in. Jego teksty były dotychczas publikowane w polskiej prasie literackiej („Studium”, „Fraza”, „Topos”, „Lampa”, „Portret”, „Kozirynek”, „Nowa Okolica Poetów”, „Kresy”, „Odra”, „Śląsk”, „Pogranicza”, „Undergrunt”, „Arterie”, „Afront”) i codziennej oraz w antologiach pokonkursowych, a także internecie i radiu. Mieszka w Myszkowie.
Ur. 1968 w Krakowie. Poetka, prozaik, blogerka i dziennikarka. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie obroniła również doktorat. Od roku 2010 mieszka w Norwegii. Autorka książek edukacyjnych m.in. Jak czytać wiersze? (Interpretacje wierszy) (2006), Jak czytać wiersze i oglądać obrazy? (2010) oraz biografii Wyspiański (2009). Pisuje horrory i opowiadania kryminalne (dwukrotna laureatka konkursu na opowiadanie Międzynarodowego Festiwalu Kryminału we Wrocławiu, jeden z nagrodzonych tekstów ukazał się w antologii Zmyślone kroniki kryminalnego Wrocławia. Czas zbrodni, 2015). Prowadzi blog „Trolle i misie” poświęcony skandynawskiej literaturze dla dzieci i młodzieży. http://trolleimisie.blogspot.no/. W roku 2015 zdobyła I nagrodę w konkursie poetyckim im. Kazimierza Ratonia.
Ur. W 1972 r. w Krośnie. Zajmuje się rzeźbą, malarstwem i rysunkiem. Ukończył PLSP w Miejscu Piastowym. Jest absolwentem Wydziału Rzeźby ASP w Krakowie (dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Stefana Borzęckiego). Prowadzi własną pracownię artystyczną. W 2000 r. otrzymał stypendium Fundacji Janineum w Wiedniu. Wielokrotnie nagradzany na cyklicznym Przeglądzie Plastyki Krośnieńskiej oraz środowiskowej wystawie „Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku” w BWA w Rzeszowie. Miał ponad 10 wystaw indywidualnych, wielokrotnie brał udział w wystawach zbiorowych w Polsce i poza granicami, uczestniczył kilkakrotnie w międzynarodowych plenerach rzeźbiarskich i malarskich. Mieszka i pracuje w Jabłonicy Polskiej.
TERESA TOMSIA
Poetka, eseistka, animatorka kultury. Pochodzi z ziemiańskiej rodziny kresowian, urodzona w Wołowie na Dolnym Śląsku, wychowała się w pomorskim miasteczku przesiedleńców, co opisuje w książce Świdwin przypomniany (2018). Absolwentka polonistyki UAM w Poznaniu i studium reżyserii. Publikowała w pismach literackich: „Czas Kultury”, „W Drodze”, „Kultura” (Paryż), „Zeszyty Literackie”, „Topos”, „Gazeta Malarzy i Poetów”, „Tygiel Kultury”, „Wyspa”, „Akcent”, „Fraza”, w antologii Poznań Poetów (2011), albumie Homo homini res sacra wydanym na 40-lecie Centrum Dialogu w Paryżu (2016). Jej książki poetyckie ukazały się w tłumaczeniu na język niemiecki: Wieczna rzeka / Der ewige Fluss (1996) oraz na język niemiecki i francuski Schöner / Piękniejsze / C’est plus beau (2000). Wydała prozę dokumentalną o deportacjach z ziemi nowogródzkiej Dom utracony, dom ocalony (2009) oraz szkice literackie Z szarego notatnika (2015) i Niedosyt poznawania (2018). Ostatnio ogłosiła tom W znikającym ogrodzie (2023). Uhonorowana m.in. Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007) i Medalem Wojewody Wielkopolskiego im. W. Celichowskiego (2015). Od 1981 mieszka z rodziną w Poznaniu. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Ur. w 1964 r. Bułgarski pisarz, dziennikarz i scenarzysta. Ukończył filologię bułgarską na Uniwersytecie Płowdiwskim. Jest autorem książki beletrystycznej Granica (1992), tomu poezji Cwetowete na wyłczija syn (Kolory wilczego snu, 1993) i powieści Ombre (2000) oraz scenariuszy do seriali i filmów dokumentalnych. Jego utwory tłumaczone były we Włoszech, Niemczech, Serbii, Chorwacji i Macedonii. Pracuje jako dziennikarz, mieszka w Sofii.
Ur. w 1962 r., zmarł 30 listopada 2020 r. Poeta i prozaik. Od 1987 r. pracował w LO w Bieczu (jako bibliotekarz i nauczyciel języka polskiego), poeta, animator życia kulturalnego w rodzinnym mieście (m.in. założyciel Klubu Inteligencji Twórczej KIT). Ukończył filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, podczas studiów aktywnie działał w ruchu studenckim. Był członkiem grupy poetyckiej „Draga” i zadebiutował w jej antologii Ślepcy pod słońcem (drugi tom Biblioteki „Frazy”, Rzeszów 1992). Współzałożyciel „Frazy” i jej redaktor w pierwszych latach istnienia. Został wyróżniony w Konkursie Poetyckim im. R.M. Rilkego (1999). Ogłosił tomiki wierszy Wieczorny chłód (1999) i W stronę ulicy Parkowej (2009). Został uhonorowany Nagrodą Starosty Powiatu Gorlickiego.
BARBARA TRYGAR
Doktor nauk humanistycznych, w 2014 r. obroniła z wyróżnieniem rozprawę doktorską na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Rzeszowskiego. Jest autorką książki „Ja” w drodze do Wolności, Prawdy i Piękna. Aspekty aksjologiczne twórczości prozatorskiej Kazimierza Brauna (2019), współredaktorką (z Jolantą Pasterską) książki Przeżycie – Doświadczenie – Kontemplacja. Pisarstwo Kazimierza Brauna (2017), autorką ponad 40 artykułów o charakterze interdyscyplinarnym. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się na zagadnieniach tożsamości i przestrzeni w literaturze emigracyjnej oraz migracyjnej, literaturze polskiej i obcej XX i XXI wieku w perspektywie badań aksjologicznych, fenomenologicznych i (neuro)estetycznych.
NINA TRZASKA
Wykładowczyni na filologii nowogreckiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zajęcia z języka greckiego i translatoryki prowadzi również na Uniwersytecie Warszawskim. Przełożyła na język polski powieść Morderczyni Aleksandrosa Papadiamandisa (t. XII serii „Arcydzieła Literatury Nowogreckiej pod redakcją Małgorzaty Borowskiej); esej Emmanuila Roidisa Wampiry średniowiecza (zaprezentowany w trakcie wieczoru translatorskiego poznańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Filologicznego) oraz opowiadania Frappe Petrosa Markarisa, które ukaże się w antologii greckich opowiadań kryminalnych wydawnictwa Greckie Klimaty. Przygotowuje dysertację doktorską – krytyczny przekład dziesięciu tekstów z czterech języków obcych, ilustrujących nowogreckie wierzenia wampiryczne. Publikowała artykuły naukowe (w tym o tematyce translatorskiej) w czasopismach: „Nowy Filomata”, „Scripta Philologica Posnaniensia”, „Porównania”, „Byzantion nea hellás”.
Ur. w 1987 roku w Dębicy. Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego. Mieszka w Krasnem.
Ur. w 1951 r. w Gołęczynie k. Tarnowa. Poeta, prozaik, eseista, animator życia literackiego na Podkarpaciu. Autor tomów wierszy: Zdarzenie w C-durze, Ocalone drzewo, Budzenie licha, Wada pierworodna, Suplikacje, Godzina drogi, Szepty przy „Początku świata” oraz wyborów wierszy Kaligrafia zdziwienia (2011) i Poezje wybrane (2012). Opublikował również: powieści Doświadczenie (nagroda w konkursie wydawnictwa MAW), Furta (nagroda Fundacji Kultury), zbiór opowiadań Gry nieużyteczne, dramat Kontynenty (wystawiony przez krakowski Teatr Bez Rzędów). Jest autorem monografii o wynalazcy Janie Szczepaniku, życiu i twórczości Franciszka Pika-Mirandoli, kilkuset esejów i szkiców oraz słuchowisk radiowych (prezentowanych w I i III programie PR oraz zrealizowanych w Radiu Rzeszów). Ostatnio opublikował w serii Biblioteka „Frazy” poemat Trzewiczek Amalii albo umarłych z żywymi obcowanie (2016), tomy poezji Opisze to noc. 101 pomysłów na uty i haiku (2019) i Tratwy Nostradamusa (2020). Laureat nagród: im. Stanisława Piętaka, im. R. Milczewskiego-Bruno, Miasta Rzeszowa (1998) i Miasta Krosna (2002) w dziedzinie literatury, kilkakrotny stypendysta Ministra Kultury i Sztuki . Mieszka w Miejscu Piastowym.
KATARZYNA TURAJ-KALIŃSKA
Poetka, eseistka, nowelistka; autorka książek: Klasztor żeński (1988), Słabość (1992), Innocenty Białe Piórko (2008), Bracia Strach i inne opowiadania (2009; Krakowska Książka Miesiąca), Szept nad szeptami (2016), Wielki Brat Zachód (2023, drukowany we fragmentach we „Frazie”). Laureatka kilkunastu ogólnopolskich konkursów literackich w dziedzinie poezji, prozy, dramatu i twórczości dla dzieci – wśród nich: im. Poświatowskiej, Grochowiaka, Żeromskiego, Tuwima. Eseje, opowiadania i wiersze drukowała w „Dekadzie Literackiej”, „Nowej Dekadzie Krakowskiej”, „Zadrze” i „Frazie” (cykl podróżny Wielki Brat Zachód). W tłumaczeniach publikowana m.in. w czasopismach: „The Rialto”, „Verse” (Wielka Brytania), „Iton 77”, „Pseyfas”, „Gag” (Izrael).
(1891–1967). Jeden z najwybitniejszych poetów ukraińskich XX w., tłumacz, publicysta, działacz polityczny, minister edukacji USRR w latach 1943–1948. Debiutował tomem poezji Soniaszni kliarnety (Słoneczne klarnety; 1918), współtworząc ukraiński symbolizm (zwany od tytułu jego tomu klarnetyzmem). Kolejne zbiory wierszy to: Zamist’ sonetiw i oktaw (1920), W kosmicznomu orkestri (1921), Pluh (1920), Witer z Ukrajiny (1924). Wydane później liczne tomy poezji są mniej cenione, uznawane za wyraz podporządkowania się linii politycznej ZSRR. Dziełem jego życia jest niedokończony, pisany ponad 20 lat poemat Skoworoda (roboczy tytuł Szliachy żytt’a, wydany pośmiertnie) oraz kilkanaście innych obszernych poematów (w większości niedokończonych). W Polsce ukazał się wybór jego wierszy w przekładzie Floriana Nieuważnego, tłumaczyli go także m.in. Józef Czechowicz, Julian Przyboś, Adam Ważyk, Mieczysław Jastrun i Jerzy Pleśniarowicz.