G
MIROSŁAW GABRYŚ
Ur. w 1973, poeta, muzyk. Opublikował tomiki poetyckie: i inne wiersze kultowe (1997), Legendarna czarna kropka (2001), Podziemne skrzydła zegarów (2006), Kres i krach (2019), książkę podróżniczo-emigracyjną Islandzkie zabawki (2010), powieść Zwłoki monterów idą w miasto (2011) oraz zbiór opowiadań Na szczęście umrzemy (2015).
AGNIESZKA GADZIŃSKA-GRĄDKIEWICZ
Ur. w 1968 r. w Łodzi. Obecnie mieszka w Sulechowie pod Zieloną Górą. Tarocistka. Działa w nieformalnej grupie literackiej, popularyzując wiedzę o literaturze i języku. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim, krótko była nauczycielką. Dwanaście lat mieszkała w Helu; pracowała w Stowarzyszeniu „Przyjaciele Helu” jako redaktor lokalnej prasy. Stowarzyszenie wydało jej arkusz poetycki Jeż na wietrze; z niego i z pisanych później tekstów powstała w jednej z lubuskich stacji radiowa książka poetycka. Zdobyła II nagrodę w V Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Kazimierza Ratonia w roku 2009.
PIOTR GAJDA
Ur. w 1966 r. Laureat konkursów i turniejów poetyckich (m.in.: im. W. Sułkowskiego, o nagrodę E. Stachury). W 2007 r. nominowany do nagrody głównej XII Ogólnopolskiego Konkursu im. Jacka Bieriezina w Łodzi. Laureat ogólnopolskich konkursów poetyckich im. W. Bąka i W. Sułkowskiego oraz turniejów jednego wiersza, m.in. „Czekan Jacka Bierezina” i „Stachura pozostałym”. Mieszka w Tomaszowie Mazowieckim. W roku 2008 ukazała się nakładem SPP Oddział w Łodzi jego debiutancka książka poetycka pt. Hostel. W recenzji tomiku Jerzy Jarniewicz napisał: „To wiersze zdolne do nagłych, imponujących przeskoków wyobraźni, choć precyzyjne, klarowne i skupione. Przekonują siłą obrazów, w których rozpoznawalna, często zdegradowana rzeczywistość ulega zaskakującym przemieszczeniom”.
KRZYSZTOF GAŁAJ
Ur. w 1992 r. Studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim; kończy psychologię w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Pracował w redakcji magazynu „Teraz Rock!”, brał udział w tłumaczeniu tomu wierszy Tadeusza Rybowskiego z członkami Koła Naukowego Filologii Angielskiej. Mieszka i pracuje w Warszawie. Publikacja we „Frazie” jest jego prozatorskim debiutem.
MAGDALENA GAŁKOWSKA
Ur. w 1975 r. Poetka. Opublikowała tomy Fabryka tanich butów (Łódź 2008, publikacja w ramach nagrody głównej w XIV OKP im. Jacka Bierezina), Toca („Zeszyty Poetyckie” 2012). Laureatka kilku konkursów literackich, publikowała w prasie literackiej i w Internecie. Jej wiersze znalazły się także w antologii poezji kobiet Solistki (Warszawa 2009). Współpracuje z półrocznikiem kulturalnym „INTER”, gdzie prowadzi rubrykę „Pogotowie poetyckie” . Prowadzi blog literacki www.fabrykatanichbutow.blogspot.com. Mieszka i pracuje w Poznaniu.
ANDRZEJ GAŁOWICZ
Absolwent LO im. S. Goszczyńskiego w Nowym Targu oraz filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktor nauk humanistycznych, historyk literatury, krytyk, recenzent, polonista, poeta. Autor tomików poezji: Moi znajomi, Kuniec świata. Bazyliaszki, fraszki i inne figliki, Drzazgi światła (2020); a także kilkudziesięciu publikacji naukowych, m.in. o poezji J. Rostworowskiego, B. Obertyńskiej, Z. Rumla, J. Kurowskiej, J. Tulika, J. Darowskiego. Publikował m.in. w „Dunajcu”, „Ruchu Literackim”, „Polonistyce”, „Frazie”, „Zeszytach Naukowych UR” oraz w prasie polonijnej. Mieszka w Krośnie.
GALINA GANOWA
Ur. w 1967 r. w Prowadii, obwód warneński. Pierwsze lata życia spędziła w rodzinnej wiosce ojca – Gradesznicy, obwód wraczański. We Wracy skończyła liceum im. Christo Botewa. Tam też mieszka, związana pracą z lokalną gazetą, a następnie z miejscowym teatrem. Autorka zbiorów wierszy: Skrzydlaty ptak (2000), Jak chwila (2002), Śladami lata (2006), Wizje (2008), Daj mi pamięć (2011), Na jednym oddechu (2014, zawiera wiersze Ganowej oraz rosyjskiej poetki Rozy Szornikowej we wzajemnych przekładach). Opublikowała książki podróżnicze Po drogach Europy (2008) i Góra wschodzącego słońca (2016). Jest autorką sagi rodzinnej Wspomnienia z Krastynowego Potoku (2011) oraz tomu prozy Koń zna drogę (2014), z którego pochodzą drukowane w tym numerze „Frazy” opowiadania. Jej wiersze przetłumaczono na rosyjski, angielski i serbski, w Polsce drukował je „Elewator” w numerze 19 (2017, nr 1). W 2015 r. Ganowa wzięła udział w lubelskim festiwalu Czas Poetów.
WOŁODYMRY GARMATIUK
Ur. w 1975 r. Ukraiński dziennikarz, poeta, fotografik, tłumacz. Przetłumaczył i opublikował na Ukrainie Opowieść dla przyjaciela Haliny Poświatowskiej (2013) oraz jej opowiadania (2015), przekładał wiersze: Agaty Budzyńskiej i Wojtka Bellona oraz Kazimierza Burnata, Andrzeja Waltera, Zofii Mirskiej, Andrzeja Bartyńskiego do almanachu Od Iwano-Frankiwska do Wrocławia. Nieobecność adresata w ramach 10 Międzynarodowego festiwalu „Poeci bez granic”. Jego fotografie zaprezentowano na wystawie Utracone dziedzictwo w Muzeum Okręgowym w Rzeszowie we wrześniu 2015 oraz w 2014 w Bibliotece Miejskiej im. Słowackiego w Tarnowie w ramach 24 Międzynarodowej Galicyjskiej Jesieni Literackiej.
Ur. w 1984 r. Student finansów i bankowości na Uniwersytecie Łódzkim. Inicjator i współzałożyciel Koła Młodych Pisarzy przy SPP Oddział w Łodzi. Publikował m. in. w „Odrze” i „Tyglu Kultury”. Nagradzany i wyróżniany w konkursach, m.in. w 2007 roku – laureat I nagrody konkursu im. T. Sułkowskiego i konkursu „Krajobrazy Słowa”, nominowany do nagrody głównej w konkursach na tomik poezji im. Jacka Bierezina i Świdnica 2007. Mieszka w Justynowie.
ROBERT GAWŁOWSKI
Ur. w 1957 r. Absolwent wrocławskiej polonistyki. Poeta, prozaik, krytyk literacki, dramaturg, scenarzysta, autor audycji i słuchowisk radiowych, w przeszłości związany z Polskim Radiem we Wrocławiu. Debiutował jako poeta w roku 1977. Opublikował zbiory wierszy: Nie ukrywajmy tego szaleństwa (1983), Ograniczony wybór (1984), Marko Polo szuka nowej drogi (1984), Marko Polo (1987), Podróż chroniczna (1997), Georg – ostatnie chwile, ostatnie błyski (1998), Pył (2020, nominacja do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego „Orfeusz” 2021), Dotknięcie (2020), Wieża wiatrów (2021) oraz esej Książeczka o poezji (1997). Jest też autorem sztuki teatralnej o Edycie Stein pt. Droga w ciemności (premiera radiowa 1992, premiera teatralna 1997) i zbioru opowiadań Pan Świat (2018). Wiersze, recenzje, szkice i eseje publikował w wielu czasopismach literackich w Polsce i za granicą. Laureat nagród im. Stanisława Wyspiańskiego (I stopnia w dziedzinie literatury – 1988) oraz Fundacji Kultury (1994). Współtwórca Międzynarodowego Forum Sztuk Akustycznych pro arte acustica MACROPHON (1991, 1994) i artystycznego Radia Copernicus (2005) – wyróżnienie honorowe światowego festiwalu sztuk multimedialnych Ars Electronica (2006). Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz do PEN Greece w Atenach. Uhonorowany medalem „Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia”.
GRZEGORZ GĄDEK
Ur. 1991 r. w Ustrzykach Dolnych. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego, doktorant na Wydziale Filologicznym UR. Interesuje się literaturą lingwistyczną i jej związkami z groteską oraz ironią. Autor atematycznego bloga literacko-krytycznego, w którym publikuje opowiadania i obrazki z życia. Publikacja we „Frazie” jest jego debiutem literackim.
STEFAN GEORGE
(1868–1933), niemiecki poeta i filozof, przedstawiciel symbolizmu i parnasizmu. Inspirował się poezją francuską (m.in. A. Rimbauda, P. Verlaine’a i S. Mallarmégo) oraz filozofią A. Schopenhauera i F. Nietzschego. Jego melodyjne utwory inspirowały współczesnych mu kompozytorów tzw. drugiej szkoły wiedeńskiej. Napisał m.in. poemat Algabal (1892), Siódmy krąg (1907), Księgę wiszących ogrodów, Kobierzec życia, Rok duszy. W Polsce jego utwory przekładali m.in. jego bliski przyjaciel Wacław Rolicz-Lieder, Jarosław Iwaszkiewicz, Stefan Napierski, Robert Stiller i Andrzej Lam.
MAGDALENA GERAGA
Ur. w 1977r. Absolwentka filozofii UMK w Toruniu, doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Miłośniczka fauny i flory, wegetarianka, była sportsmenka. Publikowała w „Undegrunt”, „Tece”, „Odrze”, „Protokole Kulturalnym”, „Fabule”, „Parnasiku”, „RED”, „Frazie”. Mentalna góralka, mieszka w Toruniu.
Ur. w 1984 r. Doktorantka literaturoznawstwa w Zakładzie Teorii Literatury i Krytyki Literackiej Uniwersytetu Zielonogórskiego. Jej zainteresowania badawcze dotyczą głównie zwrotu topograficznego w naukach humanistycznych oraz nowego regionalizmu. Publikowała m.in. w: „Odrze”, „Frazie”, „Pro Libris”, „Refleksjach”, „Toposie”, „Tekstach Drugich”, „In Gremium”, „Świecie Tekstów”, „Kontekstach Kultury” oraz w kilku tomach zbiorowych. Laureatka XII edycji Konkursu im. Cz. Zgorzelskiego na najlepszą polonistyczną pracę magisterską. Uczestniczka międzyuczelnianego projektu badawczego „Regionalizm w badaniach literackich: tradycja i nowe orientacje”. Pełni funkcję sekretarza kolegium redakcyjnego naukowej serii wydawniczej „Historia Literatury Pogranicza”.
URSZULA GIERSZON
Ur. w 1956 w Lublinie. Poetka, prozaiczka, krytyczka literacka. Ukończyła informację naukową i bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Społeczniczka i animatorka kultury. Wieloletnia kustoszka w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie. Debiutowała w „Kamenie” w 1980 r. Jest autorką m.in. dziesięciu zbiorów wierszy, tomu opowiadań Bramy Lublina i inne opowiadania (2015), monografii Konrad Bielski 1902–1970. Życie i twórczość (2017) oraz Leon Ulrich 1811–1855. Poeta i patriota (współautorka Małgorzata Anna Ciosmak, 2019). Za debiut poetycki Siedem barw płomienia (1987) otrzymała Nagrodę im J. Czechowicza. W prasie i wydawnictwach zbiorowych publikowała także szkice i przekłady. Ponadto uprawia grafikę i malarstwo. Jest laureatką kilku nagród literackich, m.in. im. A. Kamieńskiej (za tom Adagio, 2003). Odznaczona m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi (2008), odznaką Zasłużony dla Województwa Lubelskiego (2010), Złotym Wawrzynem Literackim (2012), odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej (2012), Złotą Odznaką ZLP (2022). Współzałożycielka (z Tadeuszem Kwiatkowskim-Cugowem) Międzynarodowego Kongresu Poetów „Arcadia” (1993) oraz Fundacji Poetów i Ułanów im. gen. Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego (2002). Jej wiersze tłumaczone były na niemiecki, ukraiński, rumuński i białoruski. Od 1994 r. należy do ZLP. Mieszka w Lublinie.
Ur. w 1949 r. w Malborku. Od 1956 roku mieszka w Wałbrzychu. Poeta, prozaik, animator kultury w Wałbrzychu. Pomysłodawca ogólnopolskich Wałbrzyskich Ścieżek Literackich, Jesiennych Spotkań z Poezją i Prozą, Konkursu Poetyckiego im. Mariana Jachimowicza. Prezes Oddziału Wałbrzyskiego Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz Skarbnik Rady Głównej Stowarzyszenia. Przez wiele lat pracował jako górnik. Jest autorem ośmiu tomików poetyckich, m.in. Trzy twarze (1980), Za płotem (1982), Obudzić ciszę (1988), Profile (2001), Łajza (2009) i wyboru opowiadań Niedokończony obraz (2011). Wyróżniony honorową odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej (2012), laureat Nagrody Marszałka Województwa Dolnośląskiego w dziedzinie literatury. Mieszka w Wałbrzychu.
Poetka i pisarka, autorka ośmiu książek dla dzieci i trzech książek z zakresu edukacji kulturalnej. Laureatka ogólnopolskich konkursów poetyckich. Publikowała w wielu czasopismach literackich m. in: „Opcje”, „Kresy”, „Fraza”, „Akant”, „Pro Libris”, „The Wolf” (Wielka Brytania) i „Povelja” (Serbia). Za książki dla dzieci otrzymała w 2015 ogólnopolską Nagrodę Guliwer w Krainie Olbrzymów. Jej wiersze Ciotka Klotka i inne historie zostały wyróżnione w konkursie Książka Przyjazna Dziecku 2011, Podróż Srebrnego była finalistką Konkursu Makuszyńskiego 2014, Tutlandia została nominowana do nagrody Książka Roku 2013, a Tutlandia – Niespodzianki zdobyła wyróżnienie FENIKS 2016. W 2017 opublikowała tomik wierszy Kruche, który został nominowany do Lubuskiego Wawrzynu Literackiego. Od trzech lat mieszka w Zielonej Górze i koordynuje pracę Biblioteki Obcojęzycznej w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Cypriana Norwida.
DANA GIOIA
Ur. w 1950. Amerykański poeta i krytyk. Wydał pięć książek poetyckich, ostatnio tom 99 wierszy: nowe i wybrane (2016), który zdobył nagrodę Poets’ Prize za najlepszą książkę roku w USA. Jego trzeci zbiór wierszy otrzymał American Book Award. Książka Gioi Can Poetry Matter? (1992) była finalistką National Book Critics Award. Tej publikacji przypisuje się znaczącą rolę w odrodzeniu roli poezji w amerykańskiej kulturze. Gioia zredagował lub współredagował 24 najlepiej sprzedające się antologie literackie w USA, w tym An Introduction to Poetry i Best American Poetry 2018. Jego eseje i recenzje publikowały m.in. „The New Yorker”, „Atlantic”, „Washington Post”, „New York Times”, „Hudson Review”. Jest autorem czterech librett operowych, współpracował z muzykami reprezentującymi różne gatunki muzyki, od klasyki po jazz. Do jego wierszy muzykę skomponowali m. in. Morten Lauridsen, Lori Laitman, Dave Brubeck, Ned Rorem, Paul Salerni i Alva Henderson. Współpracował z pianistką jazzową Helen Sung (album wokalny Sung With Words, 2018). W latach 2003–2009 był przewodniczącym National Endowment for the Arts. W latach 2015–2019 zdobywał nagrody California State Poet Laureate. Jego trasa po wszystkich 58 hrabstwach Kalifornii stała się tematem filmu dokumentalnego BBC Radio. Oprócz już wymienionych wyróżnień otrzymał m.in. Laetare Medal Uniwersytetu Notre Dame, Presidential Citizen’s Medal, Aiken Taylor Award in Modern Poetry, Cinequest Creative Vision Award i Walt Whitman Champion of Literacy Prize, a także dziesięć doktoratów honoris causa. Przez dziewięć lat pracował jako Judge Widney Professor of Poetry and Public Culture na Uniwersytecie Southern California. W roku 2019 przeszedł na emeryturę. Dzieli swój czas między Los Angeles oraz Sonoma County w Kalifornii. Przekłady jego wierszy ukazują się w Polsce po raz pierwszy w tłumaczeniu Krystyny Lenkowskiej (w wersji internetowej w magazynie „Wizje” 2021, nr 4).
Ur. 1949 w Krakowie, absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, doktor nauk humanistycznych. Poeta, krytyk literacki. Za twórczość poetycką otrzymał w 1980 roku nagrody im. Andrzeja Bursy i Stanisława Piętaka. W stanie wojennym współpracował z prasą drugiego obiegu, m.in. „Arką” i „NaGłosem”. Od 1986 roku na emigracji w Paryżu, gdzie pracował w redakcji „Kontaktu”, a od 1987 do 2004 w USA. Obecnie mieszka i pracuje w Krakowie. W roku 1999 otrzymał nagrodę doroczną „Listu Oceanicznego” w Toronto za publicystykę kulturalną. Współpracuje regularnie z „Arcanami” w kraju i z „Przeglądem Polskim”, tygodniowym dodatkiem literacko-społecznym do „Nowego Dziennika” w Nowym Jorku. W ostatnich latach jego wiersze i artykuły zamieszczały m.in.: „Kresy”, „Czas Kultury”, „Dekada Literacka”, „Pogranicza”, „Rzeczpospolita”, „Kultura”, „Twórczość”, „Nowe Książki”, „List Oceaniczny”, „Nowa Okolica Poetów”, „Fraza”, „Nowy Prąd” (Toronto), „Portland Review”, „Southern Humanities Review”, „International Poetry Review”. Opublikował 14 zbiorów wierszy. W ostatnich latach m.in.: Odrywanie Ameryki (Kraków 2001), Nocna Straż (Kraków 2001), Weterani wojny trojańskiej (Kraków 2002),Prawo pobytu (Toronto-Berlin, 2002). Tom Tu ciało tam dusza (2004) otrzymał Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca (czerwiec 2005). Recenzje i szkice literackie, pisane głównie w latach 1997-2002 na emigracji, opublikował w zbiorach Pisarze i kopiści (Kraków 2003) iPożegnanie z uproszczeniami (Kraków-Toronto 2003).
Krytyk literacki, poeta i eseista; dr hab., prof. Uniwersytetu Opolskiego w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa. Prozę i wiersze publikował m.in. na łamach „Śląska”, „Zeszytów Literackich”, „Nowej Dekady Krakowskiej”, „Toposu”. Autor dwóch tomów poetyckich wydanych w Bibliotece „Toposu” Da (2011) i Re (2014). Jego ostatnią książką jest tom szkiców i studiów krytycznoliterackich pt. Krytyka i metafizyka (Sopot 2017). Mieszka pod Opolem z żoną i dwójką synów.
MICHAŁ GŁASZCZKA
Pseud. Ptak Piwniczny. Ur. w 1985 w Otwocku, slamer i poeta. Studiował etnologię, antropologię kultury oraz bibliotekoznawstwo. Od dwudziestu lat pracuje w teatrach w Polsce jako reżyser światła, twórca wizualizacji oraz scenografii. Ze slamem poetyckim związany niemal od początków jego istnienia w kraju. Zwycięzca ok. 70 slamów poetyckich oraz kilkudziesięciu turniejów jednego wiersza. Laureat wielu konkursów poetyckich. „Poeta przed tomikiem”. Ostatnio pracuje również jako dramaturg oraz twórca piosenek teatralnych. Zafascynowany twórczością Wojciech Młynarskiego, Jeremiego Przybory, Jonasz Kofty oraz Jurandota. Pisze wiersze regularne – zwykle ośmiozgłoskowcem ze średniówką po czterech sylabach.
MIKOŁAJ GŁOS
Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego (praca magisterska o stereotypach macierzyństwa we współczesnych polskich powieściach kobiet). Student Szkoły Doktorskiej UR. Autor i współautor rozdziałów w monografiach zbiorowych. Interesuje się najnowszą prozą polską i światową, popkulturą, obecnością mitu w literaturze, historią kobiet, mitokrytyką oraz man’s studies.
Ur. 1991 r. w Szydłowcu. Absolwent studiów socjologicznych i filozoficznych UMCS. Pracownik Działu Wydawniczego Warsztatów Kultury w Lublinie. Publikował m.in. w „Kulturze Enter”, „Malkontentach”, Wydawnictwie j, „Niecodzienniku Towarzyskim”, „Helikopterze”. W wolnych chwilach czyta albo pisze. Miłośnik filozofii J. P. Sartre’a. Mieszka w Lublinie.
Ur. 22 kwietnia 1943 r. w Nowym Jorku, amerykańska poetka i eseistka, od 2004 r. wykładowczyni Yale University. Wychowała się na Long Island. Ukończyła Sarah Lawrence College i Columbia University. Debiutowała tomem Firstborn (1968). Inne zbiory jej wierszy to m.in. The House on Marshland (1975), Descending Figure (1980), The Triumph of Achilles (1985), Ararat (1990), The Wild Iris (1992), Meadowlands (1997), Vita nova (1999), The Seven Ages (2001), Averno (2006), A Village Life (2009), Faithful and Virtuous Night (2014). Opublikowała także dwa tomy esejów o poezji Proofs and Theories (1994) i American Originality (2017). Zdobyła najważniejsze amerykańskie nagrody literackie: Pulitzera, National Book Award, National Book Critics Circle Award oraz Nagrodę Tranströmera. W 2020 r. otrzymała Literacką Nagrodę Nobla „za swój niepowtarzalny poetycki głos, który surowym pięknem czyni indywidualną egzystencję uniwersalną”. Znana jest z warsztatowej precyzji. Pisze o cierpieniu, przemijaniu, śmierci, odrzuceniu, braku akceptacji przez ukochane osoby, niepowodzeniach, a także o próbach samoleczenia i uzdrowienia, pragnieniu bycia kochaną, pożądaną, darzoną uwagą. Ważnym tematem jej twórczości jest świat przyrody. Podobnie jak Czesław Miłosz, Glück jest zwolenniczką „poezji zrozumiałej”, poezji „prostego języka”: „Odkąd w wieku czterech, pięciu lub sześciu lat zaczęłam czytać wiersze, najpierw pomyślałam o poetach, których czytałam, jako o moich towarzyszach, moich poprzednikach – od początku wolałam najprostsze słownictwo. Fascynowały mnie możliwości kontekstu. To, na co odpowiedziałam na stronie, to sposób, w jaki wiersz może wyzwolić się za pomocą ustawienia słów, subtelności czasu, tempa, pełnego i zaskakującego zakresu znaczenia słowa. Wydawało mi się, że prosty język najlepiej pasuje do tego przedsięwzięcia; taki język, będący pospolitym, prawdopodobnie będzie zawierał największą i najbardziej dramatyczną różnorodność znaczeń poszczególnych słów. Lubiłam zakres języka, ale podobała mi się niewidzialność. Uwielbiałam wiersze, które wydawały się tak małe na stronie, ale które narastały w pamięci. Nie lubiłam tej powiewności, pomniejszającej” (przeł. A. Lizakowski). W Polsce do czasu zdobycia Nagrody Nobla mało znana. „Fraza” była bodaj pierwszym polskim czasopismem, w którym ukazały się jej wiersze – Lamentacje i Matce w tłumaczeniu Piotra Zazuli – w numerze 14 z 1996 r.
Od 2015 r. wykładowczyni języka i literatury polskiej w Katedrze Polonistyki Uniwersytetu Federalnego Parany w Kurytybie (Brazylia). W latach 2006–2014 była nauczycielką języka polskiego w Centrum Języków i Międzykulturowości przy tym samym uniwersytecie. Do kręgu jej zainteresowań naukowych należy obecność języka polskiego w Brazylii, jego historia i współczesność w kontekście kontaktu językowego oraz jego nauczanie. Obecnie prowadzi badania socjolingwistyczne w wiejskich społecznościach polonijnych w południowej Brazylii. Jest autorką rozdziałów o Irenie Sendlerowej oraz Antoninie i Janie Żabińskich w zbiorze Memórias de Luz: Histórias de Poloneses Justos (red. Piotr Kilanowski).
Publikowała w roczniku Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWM „Media. Kultura. Komunikacja Społeczna”, „Gazecie Studenckiej” i w „Portrecie”.
Absolwentka anglistyki i polonistyki Uniwersytetu Wrocławskiego, doktorantka tej uczelni. Pisze pracę na temat powojennej emigracji polskiej w Anglii. Interesuje się teorią powieści, literaturą współczesną, emigracją powojenną oraz teoriami dotyczącymi tożsamości w wielokulturowym świecie. Wcześniej publikowała pod nazwiskiem Patyk.
Ur. w 1962 r. w Poznaniu. Pisarka i felietonistka. Studiowała filologię polską na UAM w Poznaniu i orientalistykę na UJ oraz Uniwersytecie w Hamburgu. W połowie lat 80. wyemigrowała do Niemiec. W 1992 r. wyróżniona w konkursie na opowiadania organizowanym przez „Czas Kultury”. Opublikowała tomy prozy: Fractale (1994, 2004), Księga pasztetów (1997), Pożegnanie plazmy (1999), 47 na odlew (2002, nominacja do Nagrody Nike 2003). Jej książki ukazały się w przekładach na język angielski, chorwacki, niemiecki, serbski i słowacki. Publikowała w wielu czasopismach krajowych i niemieckich. Prowadzi warsztaty w ramach Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania we Wrocławiu i organizowanych przez wydawnictwo Czarne, z którym współpracuje. Mieszka w Hamburgu, ale życie dzieli także między Nepal i Polskę.
Ur. w 1950 r. we Wrocławiu. Pisze wiersze, prozę i sztuki teatralne W latach 1960-1977 mieszkała w Kielcach, tam w 1973 r. debiutowała wierszami w „Przemianach”. Od 1985 r. mieszka w Niemczech. W Polsce opublikowała w latach 70. i 80. tomy poezji Zimne ognie i Zjedz ślimaka, zbiór opowiadań W drodze do szpitala i powieść Zabieg. Publikowane we „Frazie” wiersze pochodzą z przygotowywanego do druku zbioru Na smyczy z hieną.
Ur. w 1948 r. w Jasionowie, poeta, prozaik, publicysta. Zadebiutował w 1970 r. w rzeszowskim miesięczniku społeczno-kulturalnym „Profile”. Wiersze i prozę publikował w pismach ogólnopolskich i lokalnych (m.in. „Życiu Literackim”, „Tygodniku Kulturalnym”, „Radarze”, „Nowej Okolicy Poetów”, „Poezji Dzisiaj”, „Ricie Baum”). Współpracował z „Gazetą w Rzeszowie”, „Sycyną” i „Gazetą Wiejską”. Opublikował kilkanaście tomów poezji (m.in. Zwyczajna łagodność, 1998; Wiersze leskie, 2001; Tańczący na promieniu, 2010; Prowincja; 2016; Dwa, 2019; tamtu, 2020) oraz kilka tomów prozy: Tajemnice Hnatowego Berda, 2002, Trześnia, 2005; Nie ma miłości w naszym mieście, 2007; Klasztor, 2008; Znaki czasu, 2009; Opowiadania z drugiej ręki, 2011.
(1903–1988). Rosyjski i polski poeta, prozaik, publicysta i grafik. Urodził się w Petersburgu w zrusyfikowanej rodzinie polskiej. Młodość spędził w Ostrogu na Wołyniu. W Polsce przebywał od roku 1919. W 1931 zamieszkał w Warszawie, w 1945 przeniósł się do Łodzi, gdzie mieszkał aż do śmierci. Początkowo pisał i publikował głównie w języku rosyjskim, jednocześnie aktywnie uczestnicząc w życiu literackim rosyjskiej emigracji. Od połowy lat trzydziestych współpracował także z polskimi pismami literackimi („Skamander”, „Kamena”, „Verbum”). Po wojnie publikował wyłącznie w języku polskim. Dopiero niedawno okazało się, że rosyjskojęzyczną twórczość poetycką kontynuował do końca życia. Rosyjskie zbiory poezji to: Miniatiury, Dunowienije (Tchnienie), Cwietnik. Dom (Kwietnik. Dom), Pritczi (Alegorie), Warszawa, Emigranstkaja poema i Oda smierti. Twórczość polskojęzyczna obejmuje kilkanaście powieści, trzy tomy opowiadań, zbiór wierszy Czas spopielały oraz prace historycznoliterackie. W roku 2011 ukazały się w Rosji jego trzytomowe Soczinienija russkogo perioda (Pisma okresu rosyjskiego). W 2015 ukazała się obszerna monografia Metamorfozy Lwa (Leona) Gomolickiego autorstwa Piotra Mitznera i Lazara Fleishmana.
Ur. w 1950 r. w Warszawie. Krytyk, eseista i tłumacz. W ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował w 1971 r. na łamach warszawskiej „Kultury”. Pisywał w kilkudziesięciu periodykach literackich i filmowych. Współredagował prywatny miesięcznik „Społeczeństwo Otwarte”, w latach 1995-2002 współprowadził Wydawnictwo Małe. Od lat szesnastu publikuje na łamach „Nowych Książek” cykl felietonów Języczek uwagi. W latach 2008-2013 był wykładowcą Laboratorium Dramatu Tadeusza Słobodzianka. Współpracuje z Teatrem Wielkim – Operą Narodową i Teatrem Starym w Krakowie. Pracuje jako konsultant programowy Teatru Dramatycznego w Warszawie.W ostatniej dekadzie jego uwaga skupia się wokół dzieł Witkacego i Schulza. Propaguje metodę krytyczną, którą nazwał archeologią wyobraźni. Jest autorem bestiariusza Zoologia fantastyczna uzupełniona (1995, wyd. poszerzone 2007), zzadaptowanego na scenę przez Teatr Mumerus w Krakowie. Opublikował książki o sztuce: Moc Topora (2001), Bruno Schulz (2006), Rijksmuseum (2007). Ułożył antologię tekstów surrealistycznych Przekleństwa wyobraźni (2010). W roku 2011 ukazały się dwa jego zbiory szkiców Pan tu nie stał oraz eseistyczny Paradoks o autorze. W roku 2014 opublikował zbiór szkiców Duch opowieści oraz monografię Trans-Autentyk. Nie-czyste formy Brunona Schulza. Z rosyjskiego przełożył m. in. dramaty Marmur Josifa Brodskiego (1988) i Elżbieta Bam Daniła Charmsa (1998), wywiad-rzekę Sołomona Wołkowa z Brodskim Świat poety (2002) oraz powieść Michaiła Kononowa Goła pionierka (2005). Z literatury francuskiej: dramat Mieszczanin szlachcicem Moliera, Słownik komunałów Gustave’a Flauberta (1993), Ćwiczenia stylistyczne (2005) i Sto tysięcy miliardów wierszy Raymonda Queneau (2008), Alfreda Jarry’ego Czyny i myśli doktora Faustrolla, patafizyka (2000) oraz Teatr Ojca Ubu (2006), zawierający, z obszernymi komentarzami, wszystkie teksty poświęcone tej postaci oraz powieść Nadsamiec (z Wawrzyńcem Brzozowskim). Przełożył parodie naukowe Georges’a Pereca ze zbioru Urodziłem się. Eseje (2012). Z czeskiego tłumaczył sztukę Sprawa Makropulos Karela Čapka (2013). Należy do nieformalnego zespołu redaktorów kolejnych tomów korespondencji Witkacego. Był jurorem nagrody literackiej „Nike”.
Ur. w 1968 r. w Jamboł. Bułgarski pisarz i krytyk, pracownik Instytutu Literatury Bułgarskiej Akademii Nauk. Redaktor czasopism: „Литературен вестник”, „Дневник”, „Orient Express”. Debiutował w 1992 r. tomem poezji Lapidarium (literacki debiut roku). Jego prozatorski debiut – Powieść naturalna, został przetłumaczony na siedemnaście języków i wydany w 25 krajach (wyd. pol. Pogranicze, Sejny 2009, przeł. Marta Hożewska-Todorow). Jest autorem dwóch dramatów – D.J. (pol. przekł. w tomie Loty i powroty, 2007) i Apokalipsa nadchodzi o 6 wieczorem; książki zawierającej wspomnienia Bułgarów z okresu komunizmu Az żiwiah socializma. 171 liczni istorii, albumu Inwentarna kniga na socializma (Książka inwentarzowa socjalizmu) (2006), zbioru opowiadań I inne historie (wyd. pol. Pogranicze, 2011, przeł. Magdalena Pytlak, nominacja do nagrody im. Franka O’Connora). Jedno z jego opowiadań znalazło się w antologii Best European Fiction 2010. Opublikowana w 2012 r. powieść Fizika na tygata (Fizyka smutku; wyd. pol. Wydawnictwo Literackie, 2018, przeł. M. Pytlak) zdobyła m.in. Literacką Nagrodę Europy Środkowej „Angelus” (2019); nagrodę im. Jana Michalskiego oraz znalazła się w finałach Premio Strega Europeo (Rzym, 2014) i Brücke Berlin Preis (2014). Gospodinow jest także autorem libretta Space Opera Aleksandra Nowaka (premiera marzec 2014 r. w Teatrze Wielkim w Poznaniu) i autorem scenariusza do komiksu Nikoły Toromanowa Wieczna mucha. Na podstawie jego opowiadania Ślepa Wajsza Teodor Uszew stworzył krótkometrażowy film animowany (nominowany do Oscara w kategorii Best Animated Short at the 89th Academy Awards). W 2019 r. odbyła się premiera animowanej adaptacji Fizyki smutku autorstwa Uszewa. W lutym 2022 r. ukazała się w Polsce w przekładzie M. Pytlak powieść Schron przeciwczasowy. W maju 2016 r. otrzymał najważniejsze bułgarskie odznaczenie państwowe – Order Świętych Cyryla i Metodego I Klasy.
(1561–1627), pochodzący z Kordowy hiszpański poeta, jeden z najwybitniejszych poetów europejskich baroku, przedstawiciel konceptyzmu, twórca oryginalnej hermetycznej poetyki nazwanej od jego nazwiska gongoryzmem. Studiował prawo na Uniwersytecie w Salamance, przyjął święcenia i był kapelanem na dworze króla Filipa IV. Jego utwory (przede wszystkim wybitne artystycznie sonety) krążyły w odpisach i wydano je dopiero po jego śmierci w 1633 r. Popadł na trzy wielki w zapomnienie i był odkrywany przez modernistów, m.in. Federico Garcię Lorcę. Do najważniejszych jego dzieł należą Soledades i La Fábula de Polifemo y Galatea.
Absolwentka filologii polskiej na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu (specjalizacji przekładowej oraz kuratorstwa literatury). Ukończyła studia licencjackie na tym samym kierunku ze specjalizacją nauczycielską oraz artystyczno-literacką. Studentka trzeciego roku matematyki na Wydziale Matematyki i Informatyki UAM (specjalizacja teoretyczna). W pracy naukowej stara się łączyć teorię literatury z elementami matematyki, badając m.in. obecność matematyki w poezji. Początkująca krytyczka literacka, poetka i tłumaczka. Hobbystycznie tworzy muzykę elektroniczną oraz grafiki. Pracuje we Wrocławskim Domu Literatury w wydawnictwie Warstwy. Była stażystką w Wydawnictwie Dwie Siostry, gdzie debiutowała jako tłumaczka. Była Akela 2. Gromady Poznańskiej w Stowarzyszeniu Federacji Skautów Europy.
Ur. w 1990 r. w Kielcach. Doktorantka na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, absolwentka krakowskiej komparatystyki. W pracy magisterskiej, napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Jolanty Dudek dokonała porównawczej interpretacji poezji Tymoteusza Karpowicza i Ezry Pounda (praca uhonorowana I nagrodą w XIV Ogólnopolskim Konkursie im. Czesława Zgorzelskiego w kategorii literaturoznawstwo). Przygotowuje rozprawę doktorską poświęconą przedstawicielom powojennej awangardy poetyckiej (Tymoteusz Karpowicz, Krystyna Miłobędzka, Andrzej Falkiewicz). Stypendystka Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności. Podczas studiów magisterskich dwukrotna laureatka Stypendium z Funduszu im. Stanisława Estreichera. Publikowała m.in. w „Ruchu Literackim”, „Poznańskich Studiach Polonistycznych”, „Masce”, „Fragile” oraz w monografiach zbiorowych. Brała udział w międzynarodowych i ogólnopolskich konferencjach naukowych. Jej główne zainteresowania badawcze to polska i anglojęzyczna poezja współczesna (szczególnie awangardowa), literatura eksperymentalna, nowe teorie literatury i sztuka interpretacji. Autorka trzech tomików wierszy.
Ur. w 1969 r. Absolwent Filologii Polskiej UR (praca magisterska o „Nowej Okolicy Poetów” wyróżniona w konkursie na najlepszą pracę magisterską obronioną na polonistyce w roku akademickim 2009/2010). Prowadzi wydawnictwo „Otwarty Rozdział”, przygotowuje do druku „Frazę” i większość wydawnictw Biblioteki „Frazy”. Od czasu do czasu publikuje teksty publicystyczne. Jego pasją jest żeglarstwo po zimnych morzach Północy.
Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, nauczycielka polonistka, metodyczka, pisarka. Zajmowała się krytyką literacką i fotografią. W latach 1998-2017 prezeska Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku, członkini Związku Literatów Polskich, Stowarzyszenia Autorów Polskich – Oddziału w Kołobrzegu. Opublikowała tomy poezji: Tylko noc milczy, Zamiast korali, Na skrzydłach sosen, Moje ptaki, przez mgłę i świt. Pomysłodawczyni ogólnopolskiego konkursu poetyckiego „O Buławę Hetmańską”. Współautorka książki Wiodą nas drogi, redaktorka almanachu poetyckiego NKL Betlejem jest w tobie oraz antologii Na skrzydłach słów (2009) i Podlasie w blasku słowa (2018). Mieszkała w Białymstoku. Zmarła 15 sierpnia 2019 w Poznaniu.
Ur. w 1984 r. w Gorzowie Wlkp., poeta, prozaik, zajmuje się również dziennikarstwem (wywiady, m.in. z zespołem Morcheeba, Agnieszką Wolny-Hamkało, Ewą Sonnenberg, Jackiem Dehnelem) i publicystyką, pisze recenzje (literatura, kino, muzyka poważna), ma za sobą debiut aktorski. Wygrał kilka konkursów, członek Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury, GDK oraz Stowarzyszenia Żywych Poetów. Publikował między innymi w „Pegazie lubuskim”, „Szafie”, „Obrzeżach” Antologii GDK, „Vers Libre”, „PKPZin”. Od początku 2006. roku jest redaktorem stworzonego przez siebie internetowego miesięcznika zajmującego się sztuką – PKPZin, w którym obok młodych artystów publikuje również szeroko znanych. Obecnie PKPZin ma 4200 czytelników.
Ur. w 1950 r. Jedna z bardziej znanych i cenionych poetek amerykańskich. Obecnie pełni funkcję Boylston Professor of Rhetoric na Harvardzie (jej poprzednikiem był Seamus Heaney). W latach 1997–2003 pełniła też funkcję Rektora Akademii Amerykańskich Poetów, a w 1996 otrzymała nagrodę Pulitzera. Pośród innych nagród i wyróżnień, otrzymała także MacArthur Genius Award. Opublikowała książki: Erosion, Hybrids of Plants and of Ghosts, Swarm, The Errancy, Materialism, Region of Unlikeness, The End of Beauty, Never, Overlord, Sea Change. Jej poezję tłumaczono na hiszpański, włoski, francuski i niemiecki. Pisali o niej czołowi krytycy amerykańscy: Helen Vendler, Calvin Bedient, Forrest Garnder. Jest obok Johna Ashbery’go najchętniej wymienianą i tłumaczoną za granicą poetką amerykańską. W Polsce jej wiersze ukazały się w antologii Julii Hartwig oraz w tłumaczeniu Jacka Gutorowa.
Ur. w 1966 r. w Bydgoszczy, gdzie mieszka i pracuje jako nauczycielka języka polskiego w szkole podstawowej. Maluje obrazy, od 2008 r. pisze wiersze i opowiadania. Jest laureatką wielu nagród, m.in. na VIII Ogólnopolskim Konkursie Małych Form Literackich im. Stefana Żeromskiego (Nałęczów 2012), Międzynarodowym Konkursie Poetyckim „Śladami Gerharda Hauptmana” (Jelenia Góra 2012), XXII Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Jana Krzewniaka (Karczew 2012), VIII Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Kazimierza Ratonia – Olkusz 2012 (wyróżnienie). Jej wiersze były publikowane w almanachach pokonkursowych.
BIRUTĖ GRAŠYTĖ-BLACK
Litewska pisarka pochodząca z Grašiai koło Uciany. Z zawodu antropolożka kultury. Animatorka życia literackiego. Nagrodzona przez Związek Pisarzy Litwy za debiutancki zbiór poezji w 2022.
Ur. w 1949 r. Amerykańska poetka i artystka. Profesor Uniwersytetu Floryda, gdzie wykłada literaturę angielską i twórcze pisanie. Jej wiersze znajdują się w sześciu rocznikach wydawnictwa The Best American Poetry. Swe prace plastyczne wystawiała w wielu galeriach i muzeach w USA. Jest laureatką wielu nagród poetyckich, stypendiów i wyróżnień (m.in. w 2004 r. John William Corrington Award for Literary Excellence, Centenary College). Opublikowała m.in. tomy: And (1985), The 1002nd Night (1990), Off-Season at the Edge of the World (1994). Od 1996 związana z wydawnictwem Penguin, gdzie opublikowała: Desert Fathers, Uranium Daughters.(1996), God (2001), Western Art (2004). Mieszka w Gainesville na Florydzie i w Cambridge w Anglii.
Ur. w 1964 r. w Łodzi. Powieściopisarka, eseistka, działaczka społeczna, założycielka Polskiej Partii Kobiet. Ukończyła studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Z doświadczeń emigracji we Francji wyrosły jej pierwsze książki o oryginalnym, fabularno-eseistycznym kształcie: My zdies emigranty (1991), Tarot paryski (1993), Kabaret metafizyczny (1994) oraz Podręcznik do ludzi (1996). W późniejszym okresie opublikowała tom opowiadań Namiętnik (1998) oraz cykl oryginalnych, spiętych jednością problematyki, podejmującej różne obszary kobiecego doświadczenia, opowieści autobiograficznych: Polka (2001, nominacja do nagrody Nike 2002), Europejka (2004), Obywatelka (2008). Jest też autorką opowieści podróżniczych Światowidz (1998), zbioru felietonów Silicon (2000), powieści: Kobieta i mężczyźni (2007), Miłość po polsku (2010), Trans (2011), Agent (2012). Z Piotrem Pietuchą napisała Sceny z życia pozamałżeńskiego(2003) oraz Miłość klasy średniej (2015). Opublikowała także książkę dla dzieci Marysiu jak myślisz? (2013) i powieść dla młodzieży Filozofia na wynos (2016). Jest autorką scenariusza filmu Andrzeja Żuławskiego Szamanka i współscenarzystką serialu Miasteczko. Jej utwory przetłumaczono na m.in. francuski, niemiecki, rosyjski, serbski, ukraiński i węgierski. Zwyciężczyni plebiscytu czytelników „Wysokich Obcasów” na Polkę roku 2007; „Fenomen roku” tygodnika „Przekrój” (2006), laureatka Elle Style Award w kategorii Osoba publiczna (2007).
NOMEDA GRIŠKEVICIŪTĖ
Litewska pisarka, specjalizująca się w krótkich formach narracyjnych. Studentka filologii Uniwersytetu Wileńskiego. Debiut książkowy w 2021.
Ur. w 1980 r. Magister kulturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego. Publikował we „Frazie” oraz w pracy zbiorowej Świat przez pryzmat JA, pod red. B. Gontarz i M. Krakowiak. Prowadzi działalność edukacyjno-kulturalną Czytelnia Kultury. Pisze rozprawę doktorską.
Poetka, dziennikarka „Gościa Niedzielnego”. Jest autorką ośmiu książek poetyckich: Napić się pierwszej wody (1989), Teren Prywatny(1994), Nic się nie stało (1995), Pali się mój próg (1997), Zapinając kolczyki (2000), Podróż drugą klasą (2002), Sprawdzanie obecności(2004), Ile kosztuje łąka (2007). W 2006 r. wydany w Kownie dwujęzyczny wybór jej wierszy Miegu su tavim po oda (Śpię z tobą pod skórą) zainaugurował serię wydawniczą, prezentującą na Litwie twórczość polskich poetów współczesnych. Opublikowała ponadto dwa zbiory reportaży: Mało obstawiony Święty. Cztery reportaże z Bratem Albertem w tle (2002) i Zapisz jako…(2004). W roku 2007, w trzecią rocznicę śmierci noblisty, ukazała się jej książka Mój poeta. Notatki z osobistych spotkań z Czesławem Miłoszem.
Ur. w 1969 r. w Łodzi. Poeta, redaktor, wydawca. Studiował filozofię i polonistykę w Poznaniu. Były redaktor naczelny „Nowego Nurtu” oraz artzina „Już jest Jutro”. Autor zbiorów wierszy: Negatyw (1994), Ulica Gnostycka (1997), Widoki (1998), Drugie dotknięcie (2001), Graffiti (2001), Słynne i świetne (2004), Pocałunek na wstecznym (2007), Niepiosenki (2009), Kronika zakłóceń. Wiersze zebrane 1994-2010 (2011). Laureat m.in. nagrody literackiej im. Kazimiery Iłłakowiczówny (1994), nagrody Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (1997), nagrody Ericha Burdy (2001).
Ukończyła filologię polską UR, obecnie na studiach doktoranckich, przygotowuje pracę pod kierunkiem prof. Marka Nalepy. Do tej pory (m.in. na łamach „Frazy”) publikowała pod panieńskim nazwiskiem Wojciechowska.
Ur. w 1965 r. w Rzeszowie, gdzie mieszka. Projektuje plakaty i znaki graficzne. Ukończył Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Krakowie (1990) oraz Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie otrzymał dyplom (z wyróżnieniem) w Pracowni Plakatu. Od 1995 r. pracuje w Instytucie Wychowania Plastycznego WSP w Rzeszowie, od 2008 r. jako profesor nadzwyczajny w Zakładzie Grafiki Warsztatowej i Projektowej Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Jest autorem ok. 100 wydanych drukiem plakatów autorskich, kilkudziesięciu znaków graficznych i herbów funkcjonujących w przestrzeni publicznej, kilku opracowań graficznych albumów artystycznych i czasopism, a także jednej czołówki filmowej. Miał 20 indywidualnych wystaw plakatów i znaków graficznych w kraju i za granicą. Uczestniczył w ok. 170 wystawach zbiorowych w 36 krajach, w tym od 1995 roku w większości najważniejszych cyklicznych, międzynarodowych i krajowych wystaw plakatu. Jego prace znajdują się w zbiorach 11 muzeów w Polsce i jednego za granicą, w krajowych i zagranicznych galeriach i kolekcjach plakatu. Otrzymał 26 nagród i wyróżnień w konkursach z dziedziny projektowania graficznego i filmu animowanego, z których ważniejsze to: I Nagroda i wyróżnienie w konkursie na logo Wojewódzkiego Biura (obecnie Urzędu) Pracy w Krakowie (1992), I Nagroda w ogólnopolskim konkursie na plakat antynikotynowy, Kraków (1993), IV Nagroda na VI Europejskim Triennale Plakatu Politycznego w Mons, Belgia (1995), I Nagroda w ogólnopolskim konkursie na logo miasta Bielska-Białej (1996), I Nagroda w konkursie na logo Uniwersytetu Rzeszowskiego (2001), I Nagroda w konkursie na logo 650-lecia Miasta Rzeszowa (2003), I Nagroda w ogólnopolskim konkursie na logo obchodów 25-lecia Solidarności, Gdańsk (2004).
Ur. w 1974 r. w Koziegłowach, pochodzi z Rzeniszowa, kilkanaście lat mieszkała w Częstochowie, gdzie debiutowała na łamach lokalnych pism. W roku 2006 wyemigrowała z kraju do Anglii. Obecnie mieszka w wiktoriańskim miasteczku Ryde na wyspie Wight. Wydała tomy poetyckie: Wyobraźnia kontrolowana (Częstochowa 1998), Parantele(Częstochowa 2003), Orinoko (Tychy 2008), Inne obroty (Rzeszów – Toronto 2010), arkusz wierszy Ruchy Browna (Częstochowa 2011) oraz dwujęzyczny zbiór wierszy Pamięć Smieny. Smena’s Memory(Londyn 2011, przeł. Marek Kaźmierski). Jej wiersze były publikowane w kilkunastu antologiach, m.in.: Solistki. Antologia poezji kobiet 1989–2009 (Warszawa 2009), Na końcu świata napisane. Autoportret współczesnej polskiej emigracji (Chorzów 2008), Free over Blood (Londyn 2011) oraz na łamach pism literackich, m.in.: „Zeszyty Literackie”, „Tygiel Kultury”, „Fraza”, „Arterie”, „Arkusz”, „Kresy”, „Studium”. W 2008 r. poetka otrzymała Grand Prix za tom wierszy dla autorów po debiucie książkowym „Tyska Zima Poetycka”.
Ur. w 1987 r. Absolwentka Studium Literacko-Artystycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Laureatka konkursów literackich. Autorka trzech książek poetyckich: Dla (2009), Kiedy grasz (2012) i Cantadora (2014).
Ur. w 1982 r., doktorantka w Instytucie Nauk o Literaturze Polskiej na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, z wykształcenia polonistka oraz anglistka. Autorka wielu publikacji z kręgu literaturoznawstwa, uczestniczka sesji ogólnopolskich i międzynarodowych. Zainteresowana szczególnie współczesną poezją polską, sztukąabject art oraz literaturą brytyjską i amerykańską.
Ur. w 1970 r. w Grodkowie. Poeta, krytyk literacki, tłumacz, dr hab. prof. Uniwersytetu Opolskiego. Laureat nagrody im. L. Frydego (2004). Opublikował tomy wierszy: Wiersze pod nieobecność (1997, wyróżnienie w Konkursie im. K. Iłłakowiczówny za najlepszy debiut poetycki roku), Aurora (2001), X (2001), Linia życia (2006), Inne tempo (2008, nominacja do nagrody Nike i Gdynia), wiersze zebrane Nad brzegiem rzeki 1990–2010 (2010), Kartki (2015) oraz zbiory esejów i książki: Na kresach człowieka. Sześć esejów o dekonstrukcji (2001), Niepodległość głosu. Szkice o poezji polskiej po 1968 roku (2003), Urwany ślad (2007), Luminous Traversing. Wallace Stevens and the American Sublime (2007), Życie w rozproszonym świetle. Eseje (2016). Ogłosił tomy przekładów Simona Armitage’a, Rona Padgetta, Wallace’a Stevensa i Marca Forda. Mieszka w Opolu.
Ur. w 1973 r. W wieku 18 lat wyjechał do USA. Amerykański literaturoznawca, poeta i tłumacz. Absolwent Southern Connecticut State University, doktoryzował się na New York University. Jest autorem dwóch publikacji naukowych James Merrill and W.H. Auden: Homosexuality and Poetic Influence (2007) i US Poetry in the Age of Empire, 1979-2012 (2014). Opublikował trzy tomy wierszy: Gagarin Street (2005), Messages (2012) i Aspect of Strangers (2015), jednej z najlepszych książek poetyckich roku wydanych w języku angielskim według magazynu „Scroll”. Przełożył na angielski tom prozy poetyckiej Grzegorza Wróblewskiego Kopenhaga (Zephyr Press, 2013). Jego wiersze, eseje, rozmowy i przekłady były publikowane w wielu pismach amerykańskich, m.in.: „AGNI”, „Chicago Review”, „Contemporary Literature”, „Journal of Modern Literature”, „The Nation”, „Postmodern Culture”, „Translation Review”. Jest profesorem anglistą na University of Maryland Baltimore County (UMBC).