B
ANDRZEJ BABUCHOWSKI
Ur. 1944 r. Absolwent filologii polskiej UJ; studiował także slawistykę. Dziennikarz, krytyk literacki, tłumacz literatury czeskiej. W latach 1967-1981 pracował w katowickiej rozgłośni Polskiego Radia, a po wybuchu stanu wojennego – w tygodniku „Katolik”. Od 1988 do końca 2005 r. był kierownikiem działu kulturalnego w „Gościu Niedzielnym”; obecnie na emeryturze. Współpracuje z wieloma czasopismami w całej Polsce. Zajmuje się też historią i współczesnością czeskiego Kościoła, napisał na ten temat dziesiątki artykułów, wywiadów i reportaży. W swoim dorobku translatorskim ma ponad 20 książek, wśród nich jedyny polski wybór wierszy Jana Zahradníčka Śpiew niedokończony, który ukazał się w 1992 r. nakładem IW Pax (w wyborze tym utwory czeskiego poety tłumaczyli również Andrzej Czcibor-Piotrowski, Jacek Illg i Józef Waczków). Babuchowski jest autorem opublikowanej w 1998 r. przez poznańskie Wydawnictwo „W drodze” antologii czeskiej poezji metafizycznej XX wieku Na ostrzu płomienia, na którą złożyło się prawie 130 wierszy 48 poetów różnych pokoleń. „Za przybliżanie polskiej i czeskiej kultury oraz przekłady wierszy Jana Zahradníčka, zwłaszcza poematu Znak mocy” tłumacz otrzymał podczas uroczystości w Welehradzie w r. 2000 Honorowe Wyróżnienie Konferencji Episkopatu Czech. W r. 2008 Stowarzyszenie Wydawców Katolickich przyznało Babuchowskiemu Nagrodę Feniksa za przekłady książek wybitnego czeskiego teologa, Tomáša Halíka.
SZYMON BABUCHOWSKI
Ur. w 1977 r., poeta, dziennikarz i wokalista zespołu Dobre Duchy. Związany z tygodnikiem „Gość Niedzielny”, prowadzi też dział poezji w piśmie „44/ Czterdzieści i cztery”. Opublikował tomiki: Sprawy życia, sprawy śmierci (2002), Czas stukających kołatek (2004), Wiersze na wiatr (2008). Mieszka w Katowicach.
Ur. w 1977 r., poeta, dziennikarz i wokalista zespołu Dobre Duchy. Związany z tygodnikiem „Gość Niedzielny”, prowadzi też dział poezji w piśmie „44/ Czterdzieści i cztery”. Opublikował tomiki: Sprawy życia, sprawy śmierci (2002), Czas stukających kołatek (2004), Wiersze na wiatr (2008). Mieszka w Katowicach.
MAREK K. E. BACZEWSKI
Ur. w 1964 r. Poeta, prozaik, eseista. Stale współpracuje z katowickim dwumiesięcznikiem kulturalnym „Opcje”. Opublikował 8 tomów wierszy: Fortepian Baczewskiego i inne konstrukcje (1994),Taniec piórem (1998), Kasandra idzie przypudrować nosek (1999),Wybór wierszy (2000), Antologia wierszy nieśmiałych (2003), Pięć poematów oraz Morze i inne morza (2006). Za ten ostatni tom został nominowany do Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej GDYNIA. Wydał także tom opowiadań Dykteryjki o Bogu, przyjaźni i wielbłądach(Biblioteka „Opcji”, Katowice 2009). Mieszka w Zawierciu.
Ur. w 1964 r. Poeta, prozaik, eseista. Stale współpracuje z katowickim dwumiesięcznikiem kulturalnym „Opcje”. Opublikował 8 tomów wierszy: Fortepian Baczewskiego i inne konstrukcje (1994),Taniec piórem (1998), Kasandra idzie przypudrować nosek (1999),Wybór wierszy (2000), Antologia wierszy nieśmiałych (2003), Pięć poematów oraz Morze i inne morza (2006). Za ten ostatni tom został nominowany do Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej GDYNIA. Wydał także tom opowiadań Dykteryjki o Bogu, przyjaźni i wielbłądach(Biblioteka „Opcji”, Katowice 2009). Mieszka w Zawierciu.
ARKADIUSZ BAGŁAJEWSKI
Dr hab., prof. UMCS w Instytucie Filologii Polskiej, redaktor naczelny kwartalnika literackiego „Kresy” (w redakcji pisma od początku do końca, tj. od 1989 do 2010 r.; w latach 1995–2010 jego redaktor naczelny). Zajmuje się romantyzmem (autor monografii Ostatni romantyk. Twórczość liryczna Kornela Ujejskiego, Lublin 1999, książki poświęconej twórczości Zygmunta Krasińskiego Poezja „trzeciej epoki”. O twórczości Zygmunta Krasińskiego w latach 1836–1843, Lublin 2009) oraz współczesnością (Mapy dwudziestolecia 1989–2009. Linie ciągłości, 2012). Mieszka w Lublinie.
Dr hab., prof. UMCS w Instytucie Filologii Polskiej, redaktor naczelny kwartalnika literackiego „Kresy” (w redakcji pisma od początku do końca, tj. od 1989 do 2010 r.; w latach 1995–2010 jego redaktor naczelny). Zajmuje się romantyzmem (autor monografii Ostatni romantyk. Twórczość liryczna Kornela Ujejskiego, Lublin 1999, książki poświęconej twórczości Zygmunta Krasińskiego Poezja „trzeciej epoki”. O twórczości Zygmunta Krasińskiego w latach 1836–1843, Lublin 2009) oraz współczesnością (Mapy dwudziestolecia 1989–2009. Linie ciągłości, 2012). Mieszka w Lublinie.
BOGUSŁAW BAKUŁA
Prof. dr hab. związany z Instytutem Filologii Polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor książki Skrzydło Dedala. Szkice, rozmowy o poezji i kulturze ukraińskiej lat 50.–90. XX wieku (1999); redaktor polsko-ukraińskich tomów zbiorowych oraz licznych prac slawistycznych. Jest autorem nowego, naukowego opracowania (wstęp i przypisy) powieści Józefa Wittlina Sól ziemi (Kraków 2022).
EDWARD BALCERZAN
Ur. w 1937 r. w Wowczańsku na Ukrainie, którą wspomina w Pereheni i słonecznikach (2003) i w Zuchwalstwach samoświadomości (2005). Profesor-senior UAM w Poznaniu. Poeta, prozaik, tłumacz, krytyk, teoretyk literatury i sztuki przekładu, historyk literatury polskiej (raz po raz także rosyjskiej) XX wieku. Laureat: nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego (1992), nagrody PEN-Clubu (1998), odznaczenia „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2007), nagrody Mamuta „Literatury na Świecie” za całokształt twórczości przekładowej i przekładoznawczej (2010), Nagrody im. Kazimierza Wyki (2016). Książki najnowsze: Wiersze niewszystkie (Mikołów 2009), Tłumaczenie jako „wojna światów”. W kręgu translatologii i komparatystyki (Poznań 2009, wyd. 2: 2010), Pochwala poezji. Z pamięci, z lektury (2013), Literackość (2014). Mieszka w Poznaniu.
Ur. w 1937 r. w Wowczańsku na Ukrainie, którą wspomina w Pereheni i słonecznikach (2003) i w Zuchwalstwach samoświadomości (2005). Profesor-senior UAM w Poznaniu. Poeta, prozaik, tłumacz, krytyk, teoretyk literatury i sztuki przekładu, historyk literatury polskiej (raz po raz także rosyjskiej) XX wieku. Laureat: nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego (1992), nagrody PEN-Clubu (1998), odznaczenia „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2007), nagrody Mamuta „Literatury na Świecie” za całokształt twórczości przekładowej i przekładoznawczej (2010), Nagrody im. Kazimierza Wyki (2016). Książki najnowsze: Wiersze niewszystkie (Mikołów 2009), Tłumaczenie jako „wojna światów”. W kręgu translatologii i komparatystyki (Poznań 2009, wyd. 2: 2010), Pochwala poezji. Z pamięci, z lektury (2013), Literackość (2014). Mieszka w Poznaniu.
EWA BALIUL
Wilnianka, psychoterapeutka specjalizująca się w dramatoterapii. Współpracuje z różnymi zespołami teatralnymi oraz Polskim Teatrem w Wilnie. Jest autorką kostiumów do kilku przedstawień Bożeny Sosnowskiej.
VLADIMÍR BALLA
Ur. w 1967 r. w Nowych Zamkach. Słowacki pisarz i prozaik. Studiował w Wyższej Szkole Ekonomii w Bratysławie. Obecnie pracuje w Powiatowym Urzędzie Pracy w rodzinnym mieście. Debiutował w 1992 roku w czasopismach „Dotyky” i „Literarny Tygodnik”. Jego debiutem książkowym był zbiór opowiadań Leptokaria (1996), za który otrzymał Nagrodę Literacką Ivana Kraska. W roku 2012 otrzymał nagrodę literacką Anasoft Litera za książkę V mene otca. Po polsku ukazał się zbiór jego opowiadań zatytułowany Niepokój, przetłumaczony i opatrzony przypisami przez Jacka Bukowskiego. W twórczości Balli powtarzają się motywy: samotności, tajemnicy, ciemności, skomplikowanych relacji rodzinnych, pesymizmu, co autor tak skomentował: „Jeśli mieszkałbym gdzie indziej, inaczej, w innym czasie, może byłbym optymistą. Optymizm nie jest czymś złym, pozwala człowiekowi uśmiechać się w każdej sytuacji. Kiedy ktoś mieszka całe życie we śnie, ale ten sen ułatwia mu życie, to jest to wyrazem racjonalnego, pragmatycznego smaku. Ale ja jestem z innego, znacznie bardziej frustracyjnego ciasta ulepiony”.
Ur. w 1967 r. w Nowych Zamkach. Słowacki pisarz i prozaik. Studiował w Wyższej Szkole Ekonomii w Bratysławie. Obecnie pracuje w Powiatowym Urzędzie Pracy w rodzinnym mieście. Debiutował w 1992 roku w czasopismach „Dotyky” i „Literarny Tygodnik”. Jego debiutem książkowym był zbiór opowiadań Leptokaria (1996), za który otrzymał Nagrodę Literacką Ivana Kraska. W roku 2012 otrzymał nagrodę literacką Anasoft Litera za książkę V mene otca. Po polsku ukazał się zbiór jego opowiadań zatytułowany Niepokój, przetłumaczony i opatrzony przypisami przez Jacka Bukowskiego. W twórczości Balli powtarzają się motywy: samotności, tajemnicy, ciemności, skomplikowanych relacji rodzinnych, pesymizmu, co autor tak skomentował: „Jeśli mieszkałbym gdzie indziej, inaczej, w innym czasie, może byłbym optymistą. Optymizm nie jest czymś złym, pozwala człowiekowi uśmiechać się w każdej sytuacji. Kiedy ktoś mieszka całe życie we śnie, ale ten sen ułatwia mu życie, to jest to wyrazem racjonalnego, pragmatycznego smaku. Ale ja jestem z innego, znacznie bardziej frustracyjnego ciasta ulepiony”.
ALICJA BALUCH
Literaturoznawca, krytyk i pisarka. Urodziła się we Lwowie, po wojnie zamieszkała w Krakowie. Ukończyła polonistykę na UJ. Założyła i prowadzi Katedrę Literatury dla Dzieci i Młodzieży na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Opublikowała m.in.: Dziecko i świat przedstawiony, czyli tajemnice dziecięcej lektury (1987, 1994), Czyta, nie czyta… (o dziecku literackim) (1998), Od ludus do agora. Rozważania o książkach dla dzieci i młodzieży… (2003), Książka jest światem. O literaturze dla dzieci małych oraz dla dzieci starszych i nastolatków (2005). Interesuje się także polską poezją XX wieku (Uważne czytanie. W kręgu liryki XX wieku, 2000). Opracowała w serii Biblioteki Narodowej Ossolineum Tytusa Czyżewskiego Poezje i próby dramatyczne. Ponadto jest autorką opowiadań i wierszy (Przytulanki, przemyślanki i pocieszanki, Echobajki, Narcyz to ja, Baj(ń)kowe światy, Kot ma psa, Gołąbki, czyli opowiadania dla staruszków, Tylko w Krakowie… Kołowanki filozoficzne, Bezdech, Kreska i kreska). Niektóre z tych publikacji ozdobione są jej rysunkami. Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem im. Komisji Edukacji Narodowej. Była członkiem redakcji „Polonistyki”, Rady Naukowej czasopisma „Sztuka dla Dziecka” i kapituły Nagrody Prezydenta RP dla twórców i animatorów kultury dziecięcej. Jest członkiem Rady Naukowej pisma „Guliwer”. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i w latach 2002-2005 była wiceprezes Oddziału Krakowskiego SPP.
Literaturoznawca, krytyk i pisarka. Urodziła się we Lwowie, po wojnie zamieszkała w Krakowie. Ukończyła polonistykę na UJ. Założyła i prowadzi Katedrę Literatury dla Dzieci i Młodzieży na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Opublikowała m.in.: Dziecko i świat przedstawiony, czyli tajemnice dziecięcej lektury (1987, 1994), Czyta, nie czyta… (o dziecku literackim) (1998), Od ludus do agora. Rozważania o książkach dla dzieci i młodzieży… (2003), Książka jest światem. O literaturze dla dzieci małych oraz dla dzieci starszych i nastolatków (2005). Interesuje się także polską poezją XX wieku (Uważne czytanie. W kręgu liryki XX wieku, 2000). Opracowała w serii Biblioteki Narodowej Ossolineum Tytusa Czyżewskiego Poezje i próby dramatyczne. Ponadto jest autorką opowiadań i wierszy (Przytulanki, przemyślanki i pocieszanki, Echobajki, Narcyz to ja, Baj(ń)kowe światy, Kot ma psa, Gołąbki, czyli opowiadania dla staruszków, Tylko w Krakowie… Kołowanki filozoficzne, Bezdech, Kreska i kreska). Niektóre z tych publikacji ozdobione są jej rysunkami. Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem im. Komisji Edukacji Narodowej. Była członkiem redakcji „Polonistyki”, Rady Naukowej czasopisma „Sztuka dla Dziecka” i kapituły Nagrody Prezydenta RP dla twórców i animatorów kultury dziecięcej. Jest członkiem Rady Naukowej pisma „Guliwer”. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i w latach 2002-2005 była wiceprezes Oddziału Krakowskiego SPP.
MARCIN BAŁCZEWSKI
Ur. w 1981 r. w Łodzi, prozaik. Autor książek prozatorskich W poszukiwaniu straconego miejsca (2002) i Malone (2010) oraz licznych opowiadań publikowanych w pismach literackich. Tłumaczony na język norweski, niemiecki, białoruski i angielski. Stypendysta Dagny Willi Decjusza (wiosna 2011).
Ur. w 1981 r. w Łodzi, prozaik. Autor książek prozatorskich W poszukiwaniu straconego miejsca (2002) i Malone (2010) oraz licznych opowiadań publikowanych w pismach literackich. Tłumaczony na język norweski, niemiecki, białoruski i angielski. Stypendysta Dagny Willi Decjusza (wiosna 2011).
WALDEMAR BAŁDA
Ur. w 1962 r. w Rzeszowie, wychował się w Sanoku, od wielu lat mieszka w Krakowie. Dziennikarz i prozaik. W latach 1984–2007 pracował w prasie krakowskiej („Tempo”, „Gazeta Wyborcza”, „Dziennik Polski”, „Przekrój”), od 2009 freelancer, współpracownik kilkuset pism z całego kraju. Debiutował w drugoobiegowym „Sygnale”, wydawanym przez Wydawnictwo Myśli Nieinternowanej. Autor m.in. zbioru opowiadań Miniatury bez morału (Rzeszów 2008), reportaży historycznych Zawsze pod sztreką. 80 lat Kolejowego Klubu Sportowego Olsza (Kraków 2001), Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy miasta Sanoka (Kraków 2012), Z Niepodległej. Opowieść o Nowej Dębie – mieście powstałym dzięki odzyskaniu przez Polskę niepodległości (Nowa Dęba 2018), Ustrzyki Górne. W sercu Bieszczadów (Łódź 2019) oraz książek historyczno-biograficznych: Minia. Opowieść o Herminie Zubel (Rzeszów 2013), W Hucinie zawsze Pogoda (Rzeszów 2015), Henryk Cipora. Artysta z Krzywego (Rzeszów 2015), Franciszek Ksawery Prek. Świadek epoki (Rzeszów 2017). Współautor albumów: Barwy festiwalu (Rzeszów 2011), Józef Mehoffer: artysta wszechstronny (Rzeszów 2015) oraz Wielkiej Encyklopedii Sportu (Kraków 2006– 2007) i Popiół i zamęt. Wspomnienia dziennikarzy (Rzeszów 2015).
Ur. w 1962 r. w Rzeszowie, wychował się w Sanoku, od wielu lat mieszka w Krakowie. Dziennikarz i prozaik. W latach 1984–2007 pracował w prasie krakowskiej („Tempo”, „Gazeta Wyborcza”, „Dziennik Polski”, „Przekrój”), od 2009 freelancer, współpracownik kilkuset pism z całego kraju. Debiutował w drugoobiegowym „Sygnale”, wydawanym przez Wydawnictwo Myśli Nieinternowanej. Autor m.in. zbioru opowiadań Miniatury bez morału (Rzeszów 2008), reportaży historycznych Zawsze pod sztreką. 80 lat Kolejowego Klubu Sportowego Olsza (Kraków 2001), Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy miasta Sanoka (Kraków 2012), Z Niepodległej. Opowieść o Nowej Dębie – mieście powstałym dzięki odzyskaniu przez Polskę niepodległości (Nowa Dęba 2018), Ustrzyki Górne. W sercu Bieszczadów (Łódź 2019) oraz książek historyczno-biograficznych: Minia. Opowieść o Herminie Zubel (Rzeszów 2013), W Hucinie zawsze Pogoda (Rzeszów 2015), Henryk Cipora. Artysta z Krzywego (Rzeszów 2015), Franciszek Ksawery Prek. Świadek epoki (Rzeszów 2017). Współautor albumów: Barwy festiwalu (Rzeszów 2011), Józef Mehoffer: artysta wszechstronny (Rzeszów 2015) oraz Wielkiej Encyklopedii Sportu (Kraków 2006– 2007) i Popiół i zamęt. Wspomnienia dziennikarzy (Rzeszów 2015).
MAŁGORZATA BAŁUKA
Ur. w 1999 r. w Krośnie. Studentka filologii polskiej II stopnia na Uniwersytecie Rzeszowskim. W latach 2018–2019 współpracowała z portalem internetowym Krosno24, publikując reportaże, informacje prasowe oraz zapowiedzi wydarzeń kulturalnych. Uczestniczyła w kilku ogólnopolskich konferencjach naukowych. Mieszka w Głogowie Małopolskim.
Ur. w 1999 r. w Krośnie. Studentka filologii polskiej II stopnia na Uniwersytecie Rzeszowskim. W latach 2018–2019 współpracowała z portalem internetowym Krosno24, publikując reportaże, informacje prasowe oraz zapowiedzi wydarzeń kulturalnych. Uczestniczyła w kilku ogólnopolskich konferencjach naukowych. Mieszka w Głogowie Małopolskim.
BEATA BAŁUT
Ur. w 1978 r. w Sanoku. W latach 1997–2002 studiowała historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 2006–2012 była wykładowcą w Instytucie Humanistyczno-Artystycznym PWSZ im. Jana Grodka w Sanoku. Od roku 2006 jest nauczycielem w Niepublicznym Liceum Plastycznym Talens w Lesku. Od roku 2012 nauczyciel w Liceum Plastycznym w Lesku (ZSTiA). Autorka esejów, recenzji i wstępów do katalogów.
Ur. w 1978 r. w Sanoku. W latach 1997–2002 studiowała historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 2006–2012 była wykładowcą w Instytucie Humanistyczno-Artystycznym PWSZ im. Jana Grodka w Sanoku. Od roku 2006 jest nauczycielem w Niepublicznym Liceum Plastycznym Talens w Lesku. Od roku 2012 nauczyciel w Liceum Plastycznym w Lesku (ZSTiA). Autorka esejów, recenzji i wstępów do katalogów.
ANDRZEJ BAŁYS
Ur. w 1979 w Krasnymstawie. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego. Pracował jako nauczyciel polonista, redaktor w wydawnictwie, kierowca vana, operator wózka widłowego i nocny recepcjonista. Publikował krótkie utwory prozatorskie i felietony na łamach rzeszowskich „Nowin” i trzykrotnie we „Frazie”. Przygotowuje do druku zbiór opowiadań Ballady Mirowskie i inne opowiadania. Mieszka w Warszawie.
Ur. w 1979 w Krasnymstawie. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego. Pracował jako nauczyciel polonista, redaktor w wydawnictwie, kierowca vana, operator wózka widłowego i nocny recepcjonista. Publikował krótkie utwory prozatorskie i felietony na łamach rzeszowskich „Nowin” i trzykrotnie we „Frazie”. Przygotowuje do druku zbiór opowiadań Ballady Mirowskie i inne opowiadania. Mieszka w Warszawie.
JOANNA BANACH
Ukończyła filologię angielską na Uniwersytecie Wrocławskim, a potem ten sam kierunek na Virginia Tech w Blacksburgu, w stanie Wirginia (USA). Od 1983 roku mieszka w Stanach Zjednoczonych. W latach 80. i 90. prowadziła zajęcia z pisania i literatury na Virginia Tech. Od wielu lat mieszka w Kalifornii, w San Jose. Prowadzi zajęcia z pisania w Foothill College w Los Altos Hills. Publikowała swoje wiersze w kwartalniku „Kresy” w Polsce i w kwartalniku „Sulphur River” w Stanach Zjednoczonych.
Ukończyła filologię angielską na Uniwersytecie Wrocławskim, a potem ten sam kierunek na Virginia Tech w Blacksburgu, w stanie Wirginia (USA). Od 1983 roku mieszka w Stanach Zjednoczonych. W latach 80. i 90. prowadziła zajęcia z pisania i literatury na Virginia Tech. Od wielu lat mieszka w Kalifornii, w San Jose. Prowadzi zajęcia z pisania w Foothill College w Los Altos Hills. Publikowała swoje wiersze w kwartalniku „Kresy” w Polsce i w kwartalniku „Sulphur River” w Stanach Zjednoczonych.
ANNA BANASIAK
Ur. W 1984 r. Absolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Studiowała polonistykę, kulturoznawstwo i filozofię. Pisze poezję, eseje i recenzje. Publikowała swoje teksty w: „Przeglądzie Polskim”, „Dzienniku Kijowskim”, „Dzienniku Łódzkim”, „Kurierze Galicyjskim”, „Słowie Żydowskim”, „Migotaniach, przejaśnieniach”, „Przeglądzie Prawosławnym”, „Idäntutkimus”, „Panoramie Kultur”, „Akancie”, „Fahrenheit”, „Ex Libris43bis”, „Dekadzie Literackiej”, „Portrecie”. Laureatka III Ogólnopolskiego konkursu im. Janusza Korczaka i „Podróży Poetyckiej 2008”. Wyróżniana w konkursach poetyckich: „Pan Cogito odłożył pióro” (1997) „O wieniec Akantu”(2008), „Bydgoski marzec- twój krok ku wolności” (2008), C. K. Norwida (2008). Uczestniczy w konferencjach ogólnopolskich i międzynarodowych. Obecnie przygotowuje książkę wspomnieniową o Dorze Kacnelson. Mieszka w Łodzi.
Ur. W 1984 r. Absolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Studiowała polonistykę, kulturoznawstwo i filozofię. Pisze poezję, eseje i recenzje. Publikowała swoje teksty w: „Przeglądzie Polskim”, „Dzienniku Kijowskim”, „Dzienniku Łódzkim”, „Kurierze Galicyjskim”, „Słowie Żydowskim”, „Migotaniach, przejaśnieniach”, „Przeglądzie Prawosławnym”, „Idäntutkimus”, „Panoramie Kultur”, „Akancie”, „Fahrenheit”, „Ex Libris43bis”, „Dekadzie Literackiej”, „Portrecie”. Laureatka III Ogólnopolskiego konkursu im. Janusza Korczaka i „Podróży Poetyckiej 2008”. Wyróżniana w konkursach poetyckich: „Pan Cogito odłożył pióro” (1997) „O wieniec Akantu”(2008), „Bydgoski marzec- twój krok ku wolności” (2008), C. K. Norwida (2008). Uczestniczy w konferencjach ogólnopolskich i międzynarodowych. Obecnie przygotowuje książkę wspomnieniową o Dorze Kacnelson. Mieszka w Łodzi.
MICHAŁ BANASZAK
Ur. w 1988 r. Z wykształcenia prawnik i filolog angielski. Doktorant w dziedzinie literaturoznawstwa na Uniwersytecie Zielonogórskim. Debiutował zbiorem wierszy Piosenka o rozpadzie (Konkurs im. Anny Świrszczyńskiej na Książkowy Debiut Poetycki 2016). Jego wiersze ukazały się też w „Toposie” (XI Ogólnopolski Konkurs Poetycki „Struna Orficka” im. Wojciecha Bąka), „Pro Libris”, „Pegazie Lubuskim”. Laureat I nagrody w XIII OKP im. K. Ratonia Olkusz 2018. Mieszka w Zielonej Górze.
Ur. w 1988 r. Z wykształcenia prawnik i filolog angielski. Doktorant w dziedzinie literaturoznawstwa na Uniwersytecie Zielonogórskim. Debiutował zbiorem wierszy Piosenka o rozpadzie (Konkurs im. Anny Świrszczyńskiej na Książkowy Debiut Poetycki 2016). Jego wiersze ukazały się też w „Toposie” (XI Ogólnopolski Konkurs Poetycki „Struna Orficka” im. Wojciecha Bąka), „Pro Libris”, „Pegazie Lubuskim”. Laureat I nagrody w XIII OKP im. K. Ratonia Olkusz 2018. Mieszka w Zielonej Górze.
AGNIESZKA BANDURA
Estetyk, adiunkt w Zakładzie Estetyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego, wykładowca wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych.
BARBARA BANDURKA
Ur. w 1948 r. w Sanoku, gdzie mieszka. Malarka i poetka. Absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie (1974). Pracuje jako konserwator dzieł sztuki w Muzeum Historycznym w Sanoku. Swoje obrazy prezentowała w Rzeszowie, Krośnie, Warszawie, Frankfurcie n/Menem, Brukseli, Leuven. Debiutowała tomemDedykacje opatrzonym własnymi ilustracjami (1979). Ilustrowała tomik 19 wierszy Janusza Szubera.
Ur. w 1948 r. w Sanoku, gdzie mieszka. Malarka i poetka. Absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie (1974). Pracuje jako konserwator dzieł sztuki w Muzeum Historycznym w Sanoku. Swoje obrazy prezentowała w Rzeszowie, Krośnie, Warszawie, Frankfurcie n/Menem, Brukseli, Leuven. Debiutowała tomemDedykacje opatrzonym własnymi ilustracjami (1979). Ilustrowała tomik 19 wierszy Janusza Szubera.
JÓZEF BARAN
Ur. 17 stycznia 1947 w Borzęcinie. Poeta, dziennikarz, reporter, autor około trzydziestu książek. Ukończył technikum górnicze w Wałbrzychu oraz filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Debiutował w 1969 na łamach tygodnika „Życie Literackie”. Jego poezję odkrył Artur Sandauer. Od 1975 w dziennikarstwie, m.in. redaktor naczelny tygodnika „Wieści”, później w „Gazecie Krakowskiej” i „Dzienniku Polskim”. W 2000 brał udział w spotkaniu 3 poetów polskich i 3 poetów amerykańskich w ONZ w Nowym Jorku, a w 2001 w Światowym Kongresie Poezji w Sydney. Należy nie tylko do uznawanych, ale również chętnie czytanych ludzi pióra, a jego wiersze trafiły do gimnazjalnych i licealnych podręczników. Tomiki wierszy Józefa Barana ukazały się w przekładach w Rosji i w USA. Pojedyncze wiersze zostały przełożone na prawie wszystkie języki słowiańskie, na angielski, niemiecki, galijski, hebrajski, hiszpański, szwedzki, arabski, węgierski. Wiersze Barana stały się inspiracją dla wielu piosenkarzy i kompozytorów, m.in. dla Starego Dobrego Małżeństwa, Grupy pod Budą, Elżbiety Adamiak, Hanny Banaszak, Krzysztofa Myszkowskiego, Mirosława Czyżykiewicza, Oli Mauer i Andrzeja Zaryckiego. Ostatnio opublikował: Taniec z ziemią (Poznań 2006), Tragarze wyobraźni (2006), Tylko aż / Only so much (Rzeszów 2007). Mieszka w Krakowie.
Ur. 17 stycznia 1947 w Borzęcinie. Poeta, dziennikarz, reporter, autor około trzydziestu książek. Ukończył technikum górnicze w Wałbrzychu oraz filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Debiutował w 1969 na łamach tygodnika „Życie Literackie”. Jego poezję odkrył Artur Sandauer. Od 1975 w dziennikarstwie, m.in. redaktor naczelny tygodnika „Wieści”, później w „Gazecie Krakowskiej” i „Dzienniku Polskim”. W 2000 brał udział w spotkaniu 3 poetów polskich i 3 poetów amerykańskich w ONZ w Nowym Jorku, a w 2001 w Światowym Kongresie Poezji w Sydney. Należy nie tylko do uznawanych, ale również chętnie czytanych ludzi pióra, a jego wiersze trafiły do gimnazjalnych i licealnych podręczników. Tomiki wierszy Józefa Barana ukazały się w przekładach w Rosji i w USA. Pojedyncze wiersze zostały przełożone na prawie wszystkie języki słowiańskie, na angielski, niemiecki, galijski, hebrajski, hiszpański, szwedzki, arabski, węgierski. Wiersze Barana stały się inspiracją dla wielu piosenkarzy i kompozytorów, m.in. dla Starego Dobrego Małżeństwa, Grupy pod Budą, Elżbiety Adamiak, Hanny Banaszak, Krzysztofa Myszkowskiego, Mirosława Czyżykiewicza, Oli Mauer i Andrzeja Zaryckiego. Ostatnio opublikował: Taniec z ziemią (Poznań 2006), Tragarze wyobraźni (2006), Tylko aż / Only so much (Rzeszów 2007). Mieszka w Krakowie.
ANNA BARCICHOWSKA
Ur. w 1984 r. w Bytomiu. Absolwentka filologii germańskiej, obecnie asystent w Zakładzie Historii Literatury Niemieckiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zajmuje się twórczością Edgara Hilsenratha, problematyką pamięci oraz komunikacji międzykulturowej. Od zawsze zafascynowana poezją oraz motywami żydowskimi w literaturze europejskiej.
Ur. w 1984 r. w Bytomiu. Absolwentka filologii germańskiej, obecnie asystent w Zakładzie Historii Literatury Niemieckiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zajmuje się twórczością Edgara Hilsenratha, problematyką pamięci oraz komunikacji międzykulturowej. Od zawsze zafascynowana poezją oraz motywami żydowskimi w literaturze europejskiej.
ŁUKASZ BARCIŃSKI
Ur. w 1980 r. w Krakowie. Tłumacz. Absolwent filologii angielskiej UMCS, w 2015 r. na Uniwersytecie Rzeszowskim uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy „Studium przekładu literatury postmodernistycznej na przykładzie wybranych utworów Thomasa Pynchona”, pracownik NKJO Rzeszów i UR. Specjalizuje się w literaturze awangardowej i postmodernistycznej oraz zagadnieniach współczesnej translatologii. Przetłumaczył powieść Ricka Reeda Wściekły i sztukę Davida Greiga Kosmonauty wiadomość ostatnia, redaktor powieści Williama Harrisona Błękit sawanny. Przekłada także teksty prawnicze i biznesowe.
Ur. w 1980 r. w Krakowie. Tłumacz. Absolwent filologii angielskiej UMCS, w 2015 r. na Uniwersytecie Rzeszowskim uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy „Studium przekładu literatury postmodernistycznej na przykładzie wybranych utworów Thomasa Pynchona”, pracownik NKJO Rzeszów i UR. Specjalizuje się w literaturze awangardowej i postmodernistycznej oraz zagadnieniach współczesnej translatologii. Przetłumaczył powieść Ricka Reeda Wściekły i sztukę Davida Greiga Kosmonauty wiadomość ostatnia, redaktor powieści Williama Harrisona Błękit sawanny. Przekłada także teksty prawnicze i biznesowe.
RAFAŁ BARON
Ur. się w Gdańsku, gdzie mieszka i pracuje. Tłumacz, wykładowca, lektor, krytyk muzyczny. Laureat konkursów poetyckich, m.in. im. K.K. Baczyńskiego, R. Wojaczka, K. Ratonia; nominowany dwukrotnie do nagrody głównej OKP im. J. Bierezina (2009, 2010). Publikował m. in. w: „Autografie“, „Arkadii“, „Frazie“ i antologiach pokonkursowych. Wydał tomiki wierszy Listy do nienarodzonego dziecka (Stowarzyszenie Literackie im. K.K. Baczyńskiego, Łódź 2011) i Film (Teatr Mały, Tychy 2013).
Ur. się w Gdańsku, gdzie mieszka i pracuje. Tłumacz, wykładowca, lektor, krytyk muzyczny. Laureat konkursów poetyckich, m.in. im. K.K. Baczyńskiego, R. Wojaczka, K. Ratonia; nominowany dwukrotnie do nagrody głównej OKP im. J. Bierezina (2009, 2010). Publikował m. in. w: „Autografie“, „Arkadii“, „Frazie“ i antologiach pokonkursowych. Wydał tomiki wierszy Listy do nienarodzonego dziecka (Stowarzyszenie Literackie im. K.K. Baczyńskiego, Łódź 2011) i Film (Teatr Mały, Tychy 2013).
SOŁOMON BART
Właśc. Kopelman, ur. ok. 1885, zm. 13 sierpnia 1941 w Warszawie. Poeta rosyjski. Przed rewolucją bolszewicką fabrykant likierów. Autor kilku zbiorów wierszy, z wyjątkiem pierwszego opublikowanych w wydawnictwach emigracyjnych: Fłoridiei (Krasnorosty), Stichi (Wiersze), Kamni… Tieni… (Kamienie… Cienie), Dusza w inoskazani (Dusza w alegorii), Pis’miena (Pismo), Woroszytieli sołomy (Przetrząsacze słomy). Rosyjska anegdota głosi, że w 1915 poznał go w pociągu i namówił do sfinansowania almanachu literackiego Osip Mandelsztam. W tymże almanachu, w towarzystwie takich znakomitości jak Achmatowa, Błok, Gumilow i Mandelsztam, debiutował jako poeta. Od końca 1918 do śmierci mieszkał w Warszawie, gdzie dopiero na początku lat 30. związał się z mieszkającym w Polsce rosyjskim środowiskiem literackim. Zmarł z głodu z getcie. Po latach zapomnienia odkryty ponownie w 2002. Jesienią 2016 ukazał się wybór jego wierszy Nieuniknione w przekładach Zbigniewa Dmitrocy, Ewangeliny Skalińskiej i Mariana Kisiela.
Właśc. Kopelman, ur. ok. 1885, zm. 13 sierpnia 1941 w Warszawie. Poeta rosyjski. Przed rewolucją bolszewicką fabrykant likierów. Autor kilku zbiorów wierszy, z wyjątkiem pierwszego opublikowanych w wydawnictwach emigracyjnych: Fłoridiei (Krasnorosty), Stichi (Wiersze), Kamni… Tieni… (Kamienie… Cienie), Dusza w inoskazani (Dusza w alegorii), Pis’miena (Pismo), Woroszytieli sołomy (Przetrząsacze słomy). Rosyjska anegdota głosi, że w 1915 poznał go w pociągu i namówił do sfinansowania almanachu literackiego Osip Mandelsztam. W tymże almanachu, w towarzystwie takich znakomitości jak Achmatowa, Błok, Gumilow i Mandelsztam, debiutował jako poeta. Od końca 1918 do śmierci mieszkał w Warszawie, gdzie dopiero na początku lat 30. związał się z mieszkającym w Polsce rosyjskim środowiskiem literackim. Zmarł z głodu z getcie. Po latach zapomnienia odkryty ponownie w 2002. Jesienią 2016 ukazał się wybór jego wierszy Nieuniknione w przekładach Zbigniewa Dmitrocy, Ewangeliny Skalińskiej i Mariana Kisiela.
ZOFIA BARTECKA
Dr nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Autorka pracy doktorskiej o Beacie Obertyńskiej, publikacji z zakresu literatury emigracyjnej oraz szkiców literackich poświęconych twórcom Podkarpacia. Moderatorka licznych spotkań literackich ze znanymi polskimi pisarzami, we współpracy z Krośnieńską Biblioteką Publiczną. Opiekunka dydaktyczna kilkunastu laureatów i finalistów etapu centralnego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. Pracuje jako polonistka w I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Krośnie. Mieszka w Miejscu Piastowym.
Dr nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Autorka pracy doktorskiej o Beacie Obertyńskiej, publikacji z zakresu literatury emigracyjnej oraz szkiców literackich poświęconych twórcom Podkarpacia. Moderatorka licznych spotkań literackich ze znanymi polskimi pisarzami, we współpracy z Krośnieńską Biblioteką Publiczną. Opiekunka dydaktyczna kilkunastu laureatów i finalistów etapu centralnego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. Pracuje jako polonistka w I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Krośnie. Mieszka w Miejscu Piastowym.
MIROSŁAWA BARTOSZEWICZ
Polska pisarka, tłumaczka i animatorka życia literackiego, pochodzi z Bojar na Wileńszczyźnie. Z zawodu bibliotekarka, członkini zarządu Stowarzyszenia Literatów Polskich na Litwie. Debiut książkowy w 2018.
ŁUKASZ BARYS
Ur. w 1997 r. w Pabianicach. Poeta, prozaik, student filologii polskiej i prawa na Uniwersytecie Łódzkim. Laureat konkursów poetyckich, między innymi: Grand Prix konkursu im. Reinera Marii Rilkego oraz I Nagród w Konkursach Literackich im. Rafała Wojaczka oraz im. K. Ratonia (2020). Publikował w „Toposie”, „Arteriach”, „Tlenie Literackim”, „Wizjach” i „Kontencie”. W 2020 r. zadebiutował tomem poetyckim Wysokie słońce (SPP Łódź, Instytutu Literatury w Krakowie).
Ur. w 1997 r. w Pabianicach. Poeta, prozaik, student filologii polskiej i prawa na Uniwersytecie Łódzkim. Laureat konkursów poetyckich, między innymi: Grand Prix konkursu im. Reinera Marii Rilkego oraz I Nagród w Konkursach Literackich im. Rafała Wojaczka oraz im. K. Ratonia (2020). Publikował w „Toposie”, „Arteriach”, „Tlenie Literackim”, „Wizjach” i „Kontencie”. W 2020 r. zadebiutował tomem poetyckim Wysokie słońce (SPP Łódź, Instytutu Literatury w Krakowie).
OSMAN FIRAT BAS
Ur. 1969 r. w Ankarze. Absolwent Polonistyki Uniwersytetu Ankarskiego. Tłumacz. Dr hab. nauk humanistycznych (2012). Tłumacz Ambasady RP w Ankarze. W 2006 r. uhonorowany listem gratulacyjnym MSZ RP za dorobek translatorski. Laureat Nagrody Honorowej Fundacji Kultury Polskiej za promocję polskiej książki w świecie (2014) i Odznaki „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2015). Laureat nagrody za przekład książki Ryszarda Kapuścińskiego na nowy język (2016).
Ur. 1969 r. w Ankarze. Absolwent Polonistyki Uniwersytetu Ankarskiego. Tłumacz. Dr hab. nauk humanistycznych (2012). Tłumacz Ambasady RP w Ankarze. W 2006 r. uhonorowany listem gratulacyjnym MSZ RP za dorobek translatorski. Laureat Nagrody Honorowej Fundacji Kultury Polskiej za promocję polskiej książki w świecie (2014) i Odznaki „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2015). Laureat nagrody za przekład książki Ryszarda Kapuścińskiego na nowy język (2016).
MAREK BATEROWICZ
Ur. w 1944 r. w Krakowie. Romanista, poeta, prozaik, tłumacz – debiutował jako poeta w 1971 roku. W kraju wydał trzy zbiory wierszy: Wersety do świtu (1976), Od zieleni do rdzy (1979) oraz poza cenzurą Łamiąc gałęzie ciszy (1981). W Paryżu opublikował tom wierszy w języku francuskim Fée et fourmis (1977). Ponadto wydał powieść Rękopis z Amalfi (1977) i zbiór opowiadań Pułapka pod księżycem (1983). Był członkiem rozwiązanego w 1983 Związku Literatów Polskich. W maju 1985 opuścił granice PRL-u, by przez Włochy, Francję i Hiszpanię dotrzeć do Australii. Mieszka w Sydney. Jest członkiem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, a od roku 2000 Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Na University of NSW w Sydney obronił doktorat po tytułem Les apports espagnols chez les poètes français des XVIe et XVIIe siècles (1998). Wydał ponadto szereg antologii poetów z krajów romańskich, latynoamerykańskich, poezji Québecu, także zbiory opowiadań René Obaldia i Horacio Quiroga. Na emigracji wydał zbiory wierszy: Serce i pięść (Sydney 1987), Dama z jamnikiem (Sydney 1989), Z tamtej strony drzewa(Melbourne 1992), Na wydmach czasu (Sydney 1993), Miejsce w atlasie (Sydney, 1996), Cierń i cień (Sydney 2003), Pan Retro(Sydney 2004), Na smyczy słońca (Sydney 2008) oraz powieśćZiarno wschodzi w ranie (Sydney 1992).
Ur. w 1944 r. w Krakowie. Romanista, poeta, prozaik, tłumacz – debiutował jako poeta w 1971 roku. W kraju wydał trzy zbiory wierszy: Wersety do świtu (1976), Od zieleni do rdzy (1979) oraz poza cenzurą Łamiąc gałęzie ciszy (1981). W Paryżu opublikował tom wierszy w języku francuskim Fée et fourmis (1977). Ponadto wydał powieść Rękopis z Amalfi (1977) i zbiór opowiadań Pułapka pod księżycem (1983). Był członkiem rozwiązanego w 1983 Związku Literatów Polskich. W maju 1985 opuścił granice PRL-u, by przez Włochy, Francję i Hiszpanię dotrzeć do Australii. Mieszka w Sydney. Jest członkiem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, a od roku 2000 Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Na University of NSW w Sydney obronił doktorat po tytułem Les apports espagnols chez les poètes français des XVIe et XVIIe siècles (1998). Wydał ponadto szereg antologii poetów z krajów romańskich, latynoamerykańskich, poezji Québecu, także zbiory opowiadań René Obaldia i Horacio Quiroga. Na emigracji wydał zbiory wierszy: Serce i pięść (Sydney 1987), Dama z jamnikiem (Sydney 1989), Z tamtej strony drzewa(Melbourne 1992), Na wydmach czasu (Sydney 1993), Miejsce w atlasie (Sydney, 1996), Cierń i cień (Sydney 2003), Pan Retro(Sydney 2004), Na smyczy słońca (Sydney 2008) oraz powieśćZiarno wschodzi w ranie (Sydney 1992).
JOANNA BATOR
Ur. w 1968 r. w Wałbrzychu. Pisarka i eseistka. Ukończyła I LO w Wałbrzychu, kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim oraz Szkołę Nauk Społecznych przy PAN (książkowa wersja jej doktoratu Feminizm, postmodernizm, psychoanaliza ukazała się w 2001 r. w wyd. Słowo/Obraz Terytoria w Gdańsku). W latach 1999–2008 pracowała jako adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Dwukrotnie przebywała na stypendiach w New School for Social Research w Nowym Jorku i Londynie i trzykrotnie w Tokio jako stypendystka JSPS, Cannon Foundation in Europe oraz Japan Foundation. Jest znawczynią kultury japońskiej (książki Japoński wachlarz, 2004 i 2010 oraz Rekin z parku Yoyogi, 2014). Literacko debiutowała powieścią Kobieta (2002), której fragmenty ukazały się w miesięczniku „Twórczość”, ale uznanie krytyków i czytelników w Polsce i za granicami przyniosła jej otwierająca tzw. cykl wałbrzyski, częściowo autobiograficzna powieść Piaskowa Góra (2009, nominacja do Nike, Nagrody Literackiej Gdynia, do Niemieckiej Międzynarodowej Nagrody Literackiej). Po niej ukazały się Chmurdalia (2010, nominacja do nagrody Nike 2011) oraz Ciemno, prawie noc (2012), za którą w 2013 r. pisarka otrzymała Nagrodę Nike. Mieszka w Warszawie.
Ur. w 1968 r. w Wałbrzychu. Pisarka i eseistka. Ukończyła I LO w Wałbrzychu, kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim oraz Szkołę Nauk Społecznych przy PAN (książkowa wersja jej doktoratu Feminizm, postmodernizm, psychoanaliza ukazała się w 2001 r. w wyd. Słowo/Obraz Terytoria w Gdańsku). W latach 1999–2008 pracowała jako adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Dwukrotnie przebywała na stypendiach w New School for Social Research w Nowym Jorku i Londynie i trzykrotnie w Tokio jako stypendystka JSPS, Cannon Foundation in Europe oraz Japan Foundation. Jest znawczynią kultury japońskiej (książki Japoński wachlarz, 2004 i 2010 oraz Rekin z parku Yoyogi, 2014). Literacko debiutowała powieścią Kobieta (2002), której fragmenty ukazały się w miesięczniku „Twórczość”, ale uznanie krytyków i czytelników w Polsce i za granicami przyniosła jej otwierająca tzw. cykl wałbrzyski, częściowo autobiograficzna powieść Piaskowa Góra (2009, nominacja do Nike, Nagrody Literackiej Gdynia, do Niemieckiej Międzynarodowej Nagrody Literackiej). Po niej ukazały się Chmurdalia (2010, nominacja do nagrody Nike 2011) oraz Ciemno, prawie noc (2012), za którą w 2013 r. pisarka otrzymała Nagrodę Nike. Mieszka w Warszawie.
PAWEŁ BATORY
Ur. w 1979, pochodzi z Gorlic. Historyk sztuki, doktor nauk o sztuce, dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Rzeszowie i Diecezjalny Konserwator Zabytków, wykładowca historii sztuki w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego, ksiądz diecezji rzeszowskiej. Interesuje się sztukami wizualnymi, filmem i literaturą. Autor monografii Muzeum Diecezjalne w Rzeszowie – 25 lat (2023).
Ur. w 1979, pochodzi z Gorlic. Historyk sztuki, doktor nauk o sztuce, dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Rzeszowie i Diecezjalny Konserwator Zabytków, wykładowca historii sztuki w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego, ksiądz diecezji rzeszowskiej. Interesuje się sztukami wizualnymi, filmem i literaturą. Autor monografii Muzeum Diecezjalne w Rzeszowie – 25 lat (2023).
ANDRIEJ BAZYLEWSKI
Ur. w 1957 r. w Kałudze, wyrósł w Swierdłowsku na Uralu, obecnie mieszka w Moskwie. Absolwent slawistyki Uniwersytetu Moskiewskiego, pracownik Rosyjskiej Akademii Nauk. Od 1991 roku samodzielnie prowadzi wydawnictwo WAHAZAR (od tytułowej postaci sztuki Stanisława Ignacego Witkiewicza, którego Bazylewski jest tłumaczem). Przekładał także na rosyjski: Miłosza, Mrożka, Leca, Wojtyłę, Stanisława Misakowskiego i Jana Rybowicza. Pod redakcją i częściowo w jego przekładach ukazały się także obszerne tomy utworów Norwida, Leśmiana i Tuwima. Ponadto tłumaczy też i wydaje poezję serbską. Opublikował trzy tomiki wierszy. Kontynuuje tradycyjny nurt poezji rosyjskiej i nawiązuje do doświadczeń dwudziestowiecznej awangardy odrzucającej rym i metrum. Bazylewski jest jednym z najwybitniejszych współczesnych przedstawicieli rosyjskiego wiersza wolnego.
Ur. w 1957 r. w Kałudze, wyrósł w Swierdłowsku na Uralu, obecnie mieszka w Moskwie. Absolwent slawistyki Uniwersytetu Moskiewskiego, pracownik Rosyjskiej Akademii Nauk. Od 1991 roku samodzielnie prowadzi wydawnictwo WAHAZAR (od tytułowej postaci sztuki Stanisława Ignacego Witkiewicza, którego Bazylewski jest tłumaczem). Przekładał także na rosyjski: Miłosza, Mrożka, Leca, Wojtyłę, Stanisława Misakowskiego i Jana Rybowicza. Pod redakcją i częściowo w jego przekładach ukazały się także obszerne tomy utworów Norwida, Leśmiana i Tuwima. Ponadto tłumaczy też i wydaje poezję serbską. Opublikował trzy tomiki wierszy. Kontynuuje tradycyjny nurt poezji rosyjskiej i nawiązuje do doświadczeń dwudziestowiecznej awangardy odrzucającej rym i metrum. Bazylewski jest jednym z najwybitniejszych współczesnych przedstawicieli rosyjskiego wiersza wolnego.
JOANNA BĄK
Ur. 1986 r. w Tuchowie. Pisarka i fotograficzka. Absolwentka filologii polskiej z edytorstwem i komunikacją medialną Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie oraz Studium Dziennikarskiego. Autorka tomiku pomiędzy (2012), tekstów poetyckich, prozatorskich i dziennikarskich publikowanych m.in. w „Dzienniku Polskim”, „Akancie”, „Fragile”, „Gazecie Kulturalnej”. Laureatka licznych konkursów; otrzymała między innymi tytuł Honorowego Laureata Międzynarodowego Festiwalu Artystycznego FAMA, nominację w plebiscycie 7 Nadziei Miasta Krakowa, literacką przepustkę „Zwierciadła” za dziennik „Z perspektywy domu” i nagrodę w ogólnopolskim konkursie JESTEM_MAM_GŁOS za dramat Twoje sypialnie. Przygotowała kilka wystaw fotograficznych; jedna z nich, należąca do projektu „Na miotle przez świat – Peru, Boliwia”, towarzyszyła spotkaniu z cyklu „Dorwać Mistrza” z Noblistą Mario Vargasem Llosą. Jej zdjęcia były publikowane w książkach i czasopismach. Mieszka w Warszawie.
Ur. 1986 r. w Tuchowie. Pisarka i fotograficzka. Absolwentka filologii polskiej z edytorstwem i komunikacją medialną Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie oraz Studium Dziennikarskiego. Autorka tomiku pomiędzy (2012), tekstów poetyckich, prozatorskich i dziennikarskich publikowanych m.in. w „Dzienniku Polskim”, „Akancie”, „Fragile”, „Gazecie Kulturalnej”. Laureatka licznych konkursów; otrzymała między innymi tytuł Honorowego Laureata Międzynarodowego Festiwalu Artystycznego FAMA, nominację w plebiscycie 7 Nadziei Miasta Krakowa, literacką przepustkę „Zwierciadła” za dziennik „Z perspektywy domu” i nagrodę w ogólnopolskim konkursie JESTEM_MAM_GŁOS za dramat Twoje sypialnie. Przygotowała kilka wystaw fotograficznych; jedna z nich, należąca do projektu „Na miotle przez świat – Peru, Boliwia”, towarzyszyła spotkaniu z cyklu „Dorwać Mistrza” z Noblistą Mario Vargasem Llosą. Jej zdjęcia były publikowane w książkach i czasopismach. Mieszka w Warszawie.
MAGDALENA BĄK
Dr hab. w Instytucie Literaturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jej zainteresowania badawcze skupiają się wokół literatury romantyzmu, podróżopisarstwa XIX wieku, motywów australijskich w literaturze polskiej oraz polsko-portugalskich relacji kulturowych. Jest autorką książek: Mickiewicz jako erudyta (w okresie wileńsko-kowieńskim i rosyjskim) (Katowice 2004); Twórczy lęk Słowackiego. Antagonizm wieszczów po latach (Katowice 2013); Gdzie diabeł (tasmański) mówi dobranoc. Wizerunek Australii w literaturze polskiej (Katowice 2014), Camões i smak sardynek. Dziewiętnastowieczne polskie relacje z podróży do Portugalii (2019) i współautorką (z Lidią Romaniszyn-Ziomek) pracy „Gdzie ziemia się kończy, a morze zaczyna”. Szkice polsko-portugalskie (Katowice 2016).
Dr hab. w Instytucie Literaturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jej zainteresowania badawcze skupiają się wokół literatury romantyzmu, podróżopisarstwa XIX wieku, motywów australijskich w literaturze polskiej oraz polsko-portugalskich relacji kulturowych. Jest autorką książek: Mickiewicz jako erudyta (w okresie wileńsko-kowieńskim i rosyjskim) (Katowice 2004); Twórczy lęk Słowackiego. Antagonizm wieszczów po latach (Katowice 2013); Gdzie diabeł (tasmański) mówi dobranoc. Wizerunek Australii w literaturze polskiej (Katowice 2014), Camões i smak sardynek. Dziewiętnastowieczne polskie relacje z podróży do Portugalii (2019) i współautorką (z Lidią Romaniszyn-Ziomek) pracy „Gdzie ziemia się kończy, a morze zaczyna”. Szkice polsko-portugalskie (Katowice 2016).
MAGDALENA BĄK-WOŁOSZYN
Komparatystka, iberystka, manager kultury. Pomysłodawczyni i organizatorka festiwalu Technopolis LAB. Pomysłodawczyni festiwalu „Między piekłem a niebem. Juan Rulfo w perspektywie porównawczej (literatura, fotografia, film)” oraz redaktorka naczelna publikacji naukowej o meksykańskim artyście. Współpracowała przy organizacji dwóch edycji Międzynarodowego Festiwalu Nowohucka Jesień Gitarowa i dwóch edycji Guitarra Galante Festival. Zarządzała kampanią promocyjną i medialną w ramach Międzynarodowego Festiwalu Huculskiego Słowiańska Atlantyda. Założycielka i Prezeska Stowarzyszenia Wspierania Aktywności Lokalnej. Pracuje w Muzeum Regionalnym w Stalowej Woli oraz uczy języka hiszpańskiego.
Komparatystka, iberystka, manager kultury. Pomysłodawczyni i organizatorka festiwalu Technopolis LAB. Pomysłodawczyni festiwalu „Między piekłem a niebem. Juan Rulfo w perspektywie porównawczej (literatura, fotografia, film)” oraz redaktorka naczelna publikacji naukowej o meksykańskim artyście. Współpracowała przy organizacji dwóch edycji Międzynarodowego Festiwalu Nowohucka Jesień Gitarowa i dwóch edycji Guitarra Galante Festival. Zarządzała kampanią promocyjną i medialną w ramach Międzynarodowego Festiwalu Huculskiego Słowiańska Atlantyda. Założycielka i Prezeska Stowarzyszenia Wspierania Aktywności Lokalnej. Pracuje w Muzeum Regionalnym w Stalowej Woli oraz uczy języka hiszpańskiego.
ANNA BEDNARCZYK
Prof. dr hab. Kierownik Zakładu Przekładu i Dydaktyki Instytutu Rusycystyki Uniwersytetu Łódzkiego. Główne nurty jej zainteresowań badawczych to: poezja rosyjska i rozmaite aspekty przekładu literackiego. Redaktor tematyczny czasopisma „Między Oryginałem a Przekładem”. Współpracuje z „Krytyką Literacką”, gdzie zamieszcza przekłady poetyckie. Ostatnio opublikowała „Medaliony” Igora Siewierianina. Wydanie krytyczno-translatologiczne (Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2021). Za najważniejszą pracę translatorską uznaje przekłady wierszy Mariny Cwietajewej opublikowane w tomie M. Cwietajewa, Idziesz w stronę zachodu słońca… / М. Цветаева, Ты проходишь на запад солнца…, red. А. Базилевский, Вахазар – Krytyka Literacka (Editions Sur Ner), Москва 2018.
Prof. dr hab. Kierownik Zakładu Przekładu i Dydaktyki Instytutu Rusycystyki Uniwersytetu Łódzkiego. Główne nurty jej zainteresowań badawczych to: poezja rosyjska i rozmaite aspekty przekładu literackiego. Redaktor tematyczny czasopisma „Między Oryginałem a Przekładem”. Współpracuje z „Krytyką Literacką”, gdzie zamieszcza przekłady poetyckie. Ostatnio opublikowała „Medaliony” Igora Siewierianina. Wydanie krytyczno-translatologiczne (Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2021). Za najważniejszą pracę translatorską uznaje przekłady wierszy Mariny Cwietajewej opublikowane w tomie M. Cwietajewa, Idziesz w stronę zachodu słońca… / М. Цветаева, Ты проходишь на запад солнца…, red. А. Базилевский, Вахазар – Krytyka Literacka (Editions Sur Ner), Москва 2018.
MARIAN LECH BEDNAREK
Ur. 1956 r. w Zgierzu, poeta, malarz, prozaik, scenograf, twórca teatralny (Teatr Mariana Bednarka), zrealizował 18 spektakli i 5 etiud, które wystawiał na najważniejszych festiwalach teatru alternatywnego w kraju (poznańska MALTA, Krakowskie Reminiscencje Teatralne, Łódzkie Spotkania Teatralne), a także w Teatrze Witkacego, na Międzynarodowym Festiwalu Działań Ulicznych LA STRADA w Kaliszu, na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym WERTEP w Hajnówce, oraz za granicą, m.in. we Francji i na Ukrainie. Teatr powstał 1992 r. w Rybniku-Niedobczycach, od 1996 działa przy Fundacji Elektrowni Rybnik. Autor tomików poetyckich: Kawałek Życiorysu 1991, Notatki z Prowincji 1998, Granice Graniczki 2004, Kim Jestem? 2007, Obrazowiersze 2008. Publikował m.in. w pismach: „Czas Kultury”, „Nowa Okolica Poetów”, „Topos”, „PAL”, „Miesięcznik Literacki”, „Strony”, „Okolice”, „Radar”, „Śląsk”, „Psi Vino” (Czechy), „Plama”. W 2012 r. ukazał się zbiór jego prozy Sianoskręt. Wyróżniony na XXV edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. K. K. Baczyńskiego w Łodzi. Uprawia malarstwo, rysunek, grafikę, instalację, poezję konkretną, a także krótki film eksperymentalny. Redaktor naczelny pisma artystycznego „Plama” w latach 1997–2005. Mieszka we wsi Czernica między Rybnikiem a Raciborzem.
Ur. 1956 r. w Zgierzu, poeta, malarz, prozaik, scenograf, twórca teatralny (Teatr Mariana Bednarka), zrealizował 18 spektakli i 5 etiud, które wystawiał na najważniejszych festiwalach teatru alternatywnego w kraju (poznańska MALTA, Krakowskie Reminiscencje Teatralne, Łódzkie Spotkania Teatralne), a także w Teatrze Witkacego, na Międzynarodowym Festiwalu Działań Ulicznych LA STRADA w Kaliszu, na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym WERTEP w Hajnówce, oraz za granicą, m.in. we Francji i na Ukrainie. Teatr powstał 1992 r. w Rybniku-Niedobczycach, od 1996 działa przy Fundacji Elektrowni Rybnik. Autor tomików poetyckich: Kawałek Życiorysu 1991, Notatki z Prowincji 1998, Granice Graniczki 2004, Kim Jestem? 2007, Obrazowiersze 2008. Publikował m.in. w pismach: „Czas Kultury”, „Nowa Okolica Poetów”, „Topos”, „PAL”, „Miesięcznik Literacki”, „Strony”, „Okolice”, „Radar”, „Śląsk”, „Psi Vino” (Czechy), „Plama”. W 2012 r. ukazał się zbiór jego prozy Sianoskręt. Wyróżniony na XXV edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. K. K. Baczyńskiego w Łodzi. Uprawia malarstwo, rysunek, grafikę, instalację, poezję konkretną, a także krótki film eksperymentalny. Redaktor naczelny pisma artystycznego „Plama” w latach 1997–2005. Mieszka we wsi Czernica między Rybnikiem a Raciborzem.
JAN BELCIK
Ur. w 1960 r. w Dukli. Poeta, krytyk. Opublikował tomy poezji: W cieniu Cergowej (1989), Fotografie (nie)przypadkowe (1995), Incognito (2001), Inne cienie (2009), Drugi brzeg (2013), Cienie Getsemani (Biblioteka „Frazy” 2017), Jeszcze inne cienie (2022). Jego wiersze znalazły się w dwujęzycznej, polsko-węgierskiej antologii Złoto aszu (2003). Współautor z Markiem Petrykowski i Wacławem Turkiem Antologii Krosno i okolice (2019). Jest laureatem ogólnopolskich konkursów literackich. Prezentował swoją twórczość poetycką i krytycznoliteracką na łamach pism ogólnopolskich i lokalnych (m.in. „Gazeta Wyborcza”, „Fraza”, „Nasz Dom Rzeszów” „Odra”, „Topos”, „Twórczość”) oraz na antenie Polskiego Radia i Telewizji Polskiej. Laureat Nagrody Miasta Krosna (2019). Jego wiersze przetłumaczono na język węgierski, słowacki i serbski. Mieszka w Krośnie.
LEŚ BELEJ
(Лесь Любоми́рович Беле́й), ur. w 1987 r. w Użhorodzie ukraiński poeta, prozaik i tłumacz. Laureat nagród literackich „Debiut” 2008 i „Smołoskyp” 2011. Syn językoznawcy Lubomyra Beleja. Studiował ukrainistykę na Uniwersytecie w Użhorodzie i anglistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Doktoryzował się na podstawie pracy Pejzaż językowy obwodu zakarpackiego początku XXI wieku. Redaktor w wydawnictwie Tempora. Autor tomów wierszy: Son et Lumiere. Листи без відповіді [Son et Lumiere. Listy bez odpowiedzi] (2008); Дзеркальний куб [Lustrzany sześcian] (2012); Книга про ліс [Księga o lesie] (2016) oraz książek prozatorskich: Ліхіє дев’яності. Любов і ненависть в Ужгороді [Marne lata dziewięćdziesiąte. Miłość i nienawiść w Użhorodzie] (2014), Асиметрична симетрія: польові дослідження українсько-польських відносин [Asymetryczna symetria: terenowe badania nad stosunkami ukraińsko-polskimi], współautor Łukasz Saturczak (2014); План поратунку України [Plan ratunkowy dla Ukrainy] (2018) . Mieszka w Kijowie.
(Лесь Любоми́рович Беле́й), ur. w 1987 r. w Użhorodzie ukraiński poeta, prozaik i tłumacz. Laureat nagród literackich „Debiut” 2008 i „Smołoskyp” 2011. Syn językoznawcy Lubomyra Beleja. Studiował ukrainistykę na Uniwersytecie w Użhorodzie i anglistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Doktoryzował się na podstawie pracy Pejzaż językowy obwodu zakarpackiego początku XXI wieku. Redaktor w wydawnictwie Tempora. Autor tomów wierszy: Son et Lumiere. Листи без відповіді [Son et Lumiere. Listy bez odpowiedzi] (2008); Дзеркальний куб [Lustrzany sześcian] (2012); Книга про ліс [Księga o lesie] (2016) oraz książek prozatorskich: Ліхіє дев’яності. Любов і ненависть в Ужгороді [Marne lata dziewięćdziesiąte. Miłość i nienawiść w Użhorodzie] (2014), Асиметрична симетрія: польові дослідження українсько-польських відносин [Asymetryczna symetria: terenowe badania nad stosunkami ukraińsko-polskimi], współautor Łukasz Saturczak (2014); План поратунку України [Plan ratunkowy dla Ukrainy] (2018) . Mieszka w Kijowie.
ERMANNO BENCIVENGA
Ur. w 1950 r. Włoski filozof i eseista wykładający na amerykańskim Uniwersytecie Kalifornijskim w Irvine. Jego zainteresowania badawcze dotyczą logiki matematycznej, historii filozofii, etyki i filozofii politycznej. Jest autorem licznych publikacji naukowych i opracowań z zakresu eseistyki w języku angielskim i włoskim. Spod jego pióra wyszło też kilka tomików wierszy, jak również poszerzany regularnie od daty pierwszego wydania z 1991 roku zbiór bajek filozoficznych, których skromną próbkę przedstawiamy w niniejszym numerze „Frazy”.
Ur. w 1950 r. Włoski filozof i eseista wykładający na amerykańskim Uniwersytecie Kalifornijskim w Irvine. Jego zainteresowania badawcze dotyczą logiki matematycznej, historii filozofii, etyki i filozofii politycznej. Jest autorem licznych publikacji naukowych i opracowań z zakresu eseistyki w języku angielskim i włoskim. Spod jego pióra wyszło też kilka tomików wierszy, jak również poszerzany regularnie od daty pierwszego wydania z 1991 roku zbiór bajek filozoficznych, których skromną próbkę przedstawiamy w niniejszym numerze „Frazy”.
URSZULA MAŁGORZATA BENKA
Ur. w 1953 r. we Wrocławiu. Poetka, prozaik, tłumaczka literatury francuskiej i angielskiej. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Debiutowała prozą w 1975 r. pod pseudonimem Krasińska na łamach pisma młodzieżowego „Sigma”. W 1993 r. obroniła doktorat pt. Charyzma władania, święty mord. Analiza symboliki i semantyki mitycznej w twórczości Henryka Sienkiewicza. Opublikowała tomiki poezji.: Chronomea (1977), Dziwna rozkosz (1978), Perwersyjne dziewczynki (1984), Nic (1984), Ta mała Tabu (1992), Kielich Orfeusza (2003), a także powieść O (1998) i zbiór esejów Psychomitopolityka (2005).
Ur. w 1953 r. we Wrocławiu. Poetka, prozaik, tłumaczka literatury francuskiej i angielskiej. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Debiutowała prozą w 1975 r. pod pseudonimem Krasińska na łamach pisma młodzieżowego „Sigma”. W 1993 r. obroniła doktorat pt. Charyzma władania, święty mord. Analiza symboliki i semantyki mitycznej w twórczości Henryka Sienkiewicza. Opublikowała tomiki poezji.: Chronomea (1977), Dziwna rozkosz (1978), Perwersyjne dziewczynki (1984), Nic (1984), Ta mała Tabu (1992), Kielich Orfeusza (2003), a także powieść O (1998) i zbiór esejów Psychomitopolityka (2005).
GOTTFRIED BENN
(1886-1956), jeden z najwybitniejszych niemieckich poetów XX wieku, z zawodu lekarz, związany z ekspresjonizmem. Debiutował w 1912 r. tomem Morgue und andere Gedichte. Początkowo zwolennik faszyzmu (1933-1934), z czasem coraz wyraźniej się do niego dystansował i zaliczany jest do tzw. emigrantów wewnętrznych (w 1938 r. wykluczony z Izby Piśmiennictwa Rzeszy i objęty zakazem publikacji). W latach 1933-1945 był lekarzem Wehrmachtu (m.in. w latach 1943-45 pracował w Landsbergu – dzisiejszym Gorzowie Wlkp). Po wojnie pracował w Berlinie Zachodnim. Ważniejsze zbiory:Statische Gedichte (1948), Fragmente (1951), Destillatienen (1953), Gesammelte Gedichte 1912-1936 (1956). W 1951 otrzymał Nagrodę Buchnera .Publikował także eseje i artykuły. W Polsce ukazały sięPoezje wybrane (1982) w przekładach Krzysztofa Karaska oraz tomPo nihilizmie. Eseje, szkice, fragmenty w oprac. H. Orłowskiego (1998).
(1886-1956), jeden z najwybitniejszych niemieckich poetów XX wieku, z zawodu lekarz, związany z ekspresjonizmem. Debiutował w 1912 r. tomem Morgue und andere Gedichte. Początkowo zwolennik faszyzmu (1933-1934), z czasem coraz wyraźniej się do niego dystansował i zaliczany jest do tzw. emigrantów wewnętrznych (w 1938 r. wykluczony z Izby Piśmiennictwa Rzeszy i objęty zakazem publikacji). W latach 1933-1945 był lekarzem Wehrmachtu (m.in. w latach 1943-45 pracował w Landsbergu – dzisiejszym Gorzowie Wlkp). Po wojnie pracował w Berlinie Zachodnim. Ważniejsze zbiory:Statische Gedichte (1948), Fragmente (1951), Destillatienen (1953), Gesammelte Gedichte 1912-1936 (1956). W 1951 otrzymał Nagrodę Buchnera .Publikował także eseje i artykuły. W Polsce ukazały sięPoezje wybrane (1982) w przekładach Krzysztofa Karaska oraz tomPo nihilizmie. Eseje, szkice, fragmenty w oprac. H. Orłowskiego (1998).
HENRYK BEREZA
Ur. w 1926 r. krytyk literacki, eseista, wieloletni redaktor miesięcznika „Twórczość”, gdzie w latach 1966- 1978 kierował działem krytyki, w latach 1978-1988 – prozy, od 1980 był zastępcą redaktora naczelnego. Od 1977 do 2005 prowadził autorską rubrykę Czytane w maszynopisie. Był również przez dwa lata przewodniczącym jury nagrody Nike (2005, 2006). Opublikował wiele książek krytyczno-literackich, m.in.: Sztukę czytania (1966),Prozaiczne początki (1972), Prozę z importu (1979), Pryncypia(1993). Za książkę Związki naturalne (1972, 1978) został uhonorowany Nagrodą im. S. Piętaka. Opublikował także dziennik snów Oniriada. Zapisy z lat 1976-1996 (1997), epigramaty Miary. 99 trójwierszy (2003), listy do Dariusza Bitnera Epistoły (1998). W 80. urodzin szczecińskie Wydawnictwo Forma opublikowało obszerny wybór jego tekstów z Czytanego w maszynopisie Wypiski (2006). Zmarł w Warszawie 21 czerwca 2012 r.
Ur. w 1926 r. krytyk literacki, eseista, wieloletni redaktor miesięcznika „Twórczość”, gdzie w latach 1966- 1978 kierował działem krytyki, w latach 1978-1988 – prozy, od 1980 był zastępcą redaktora naczelnego. Od 1977 do 2005 prowadził autorską rubrykę Czytane w maszynopisie. Był również przez dwa lata przewodniczącym jury nagrody Nike (2005, 2006). Opublikował wiele książek krytyczno-literackich, m.in.: Sztukę czytania (1966),Prozaiczne początki (1972), Prozę z importu (1979), Pryncypia(1993). Za książkę Związki naturalne (1972, 1978) został uhonorowany Nagrodą im. S. Piętaka. Opublikował także dziennik snów Oniriada. Zapisy z lat 1976-1996 (1997), epigramaty Miary. 99 trójwierszy (2003), listy do Dariusza Bitnera Epistoły (1998). W 80. urodzin szczecińskie Wydawnictwo Forma opublikowało obszerny wybór jego tekstów z Czytanego w maszynopisie Wypiski (2006). Zmarł w Warszawie 21 czerwca 2012 r.
TOMASZ BERRACHED
Ur. w 1979 r. Poeta, tekściarz, wokalista zespołu Mrzonki. Finalista XXVI OKP im. J. Bierezina i XII Ogólnopolskiego Konkursu na Autorską Książkę Literacką Świdnica. Mieszka i pracuje w Mielcu.
MIŁOSZ BIEDRZYCKI
Ur. w 1967 r. w Koprze (Słowenia). Poeta, tłumacz, z wykształcenia i zawodu inżynier geofizyk. Opublikował 12 tomów poetyckich, m.in. wygrzebane (2007), Sofostrofa i inne wiersze (2007), Życie równikowe (2010), Porumb (2013). Wybory jego poezji ukazały się w Słowenii (2003) i w USA (69, 2010). Tłumacz poezji Tomaža Šalamuna (Jabłoń, 2004, Pory roku, 2013) i Jorie Graham (Prześwity, 2013, wspólnie z Ewą Chruściel). Mieszka w Krakowie.
JOANNA BIELAS
Ur. w 1982 r., rozpoczęła studia doktoranckie na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, recenzje publikuje m.in. w „Twórczości”, „Studium”, „Toposie”, „Czasie Kultury”.
ANNA BIELENDA
Studentka II roku studiów magisterskich na kierunku filologia polska UR.
DOROTA BIELENDA
Ur. w 1984 r. w Rzeszowie. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Rzeszowskim, w 2008 r. rozpoczęła studia doktoranckie w zakresie literaturoznawstwa. Pracuje jako oligofrenopedagog w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym im. K. Makuszyńskiego w Mrowli.
KRZYSZTOF BIELEŃ
Ur. w 1967 r. w Kolbuszowej. Poeta, studiował slawistykę. Laureat wielu konkursów poetyckich, m.in. II Nagrody w X OKP im. K. Baczyńskiego w Łodzi (2001), I Nagrody IX Tyskiej Zimy Poetyckiej (2009). Opublikował tomiki: Roztwór nasycony (2004, III Nagroda w I Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Złoty Środek Poezji”, Kutno 2005); Wiciokrzew przewiercień (2009); Błystki wahadłowe (2015); Pył zawieszony (2017) i Rysy i wygłady (2018) (trzy ostatnie wydane przez wydawnictwo MaMiKo w Nowej Rudzie).
ADAM BIENIAS
Ur. w 1989 r. w Tarnowie. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Rzeszowskim (praca magisterska na temat twórczości Olgi Tokarczuk). Wiersze, teksty krytycznoliterackie i rozmowy z pisarzami publikował we „Frazie”, „Dzienniku Polskim”, „Migotaniach, Przejaśnieniach”, „Gazecie Uniwersyteckiej”, czasopiśmie studentów UR „Melanż”. W czasie studiów prowadził wiele spotkań autorskich z pisarzami i aktorami. Był pomysłodawcą i współorganizatorem sympozjów poświęconych Ewie Lipskiej i Oldze Tokarczuk na Uniwersytecie Rzeszowskim. Współredaktor pracy zbiorowej Światy Olgi Tokarczuk (Rzeszów 2013). Mieszka w Wielkiej Wsi pod Tarnowem.
Ur. w 1989 r. w Tarnowie. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Rzeszowskim (praca magisterska na temat twórczości Olgi Tokarczuk). Wiersze, teksty krytycznoliterackie i rozmowy z pisarzami publikował we „Frazie”, „Dzienniku Polskim”, „Migotaniach, Przejaśnieniach”, „Gazecie Uniwersyteckiej”, czasopiśmie studentów UR „Melanż”. W czasie studiów prowadził wiele spotkań autorskich z pisarzami i aktorami. Był pomysłodawcą i współorganizatorem sympozjów poświęconych Ewie Lipskiej i Oldze Tokarczuk na Uniwersytecie Rzeszowskim. Współredaktor pracy zbiorowej Światy Olgi Tokarczuk (Rzeszów 2013). Mieszka w Wielkiej Wsi pod Tarnowem.
JAKUB BIENIASZ
Ur. w 1998, studiował arabistykę w School of Oriental and African Studies w Londynie, pracuje z Grupą Granica wspierając osoby w drodze na polsko-białoruskiej granicy. Przekład wierszy Aliego Al Shaikhila we „Frazie” jest jego debiutem literackim.
PAULINA BIENIEK
Ur. 1987 r. w Rzeszowie. Absolwentka filologii polskiej UR. Publikowała we „Frazie”, „Gazecie Uniwersyteckiej UR”, piśmie studentów UR „Melanż”, pisała programy teatralne dla Teatru im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie. Obecnie mieszka i pracuje w Warszawie.
Ur. 1987 r. w Rzeszowie. Absolwentka filologii polskiej UR. Publikowała we „Frazie”, „Gazecie Uniwersyteckiej UR”, piśmie studentów UR „Melanż”, pisała programy teatralne dla Teatru im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie. Obecnie mieszka i pracuje w Warszawie.
MACIEJ BIESZCZAD
Ur. w 1978 r. w Wieluniu, gdzie mieszka i pracuje. Wiersze publikował w „Tyglu Kultury”, „Pograniczach”, „Akcencie”, „Nowej Okolicy Poetów”, „Frazie”, „Toposie”. Debiutował tomem Elipsa (wyd. MaMiko, Nowa Ruda 2010), za który otrzymał III nagrodę za debiut roku na Festiwalu Złoty Środek Poezji w Kutnie (2011), gdzie także został laureatem I nagrody w konkursie jednego wiersza. W 2012 r. opublikował tom wierszy Okolice Gerazy.
Ur. w 1978 r. w Wieluniu, gdzie mieszka i pracuje. Wiersze publikował w „Tyglu Kultury”, „Pograniczach”, „Akcencie”, „Nowej Okolicy Poetów”, „Frazie”, „Toposie”. Debiutował tomem Elipsa (wyd. MaMiko, Nowa Ruda 2010), za który otrzymał III nagrodę za debiut roku na Festiwalu Złoty Środek Poezji w Kutnie (2011), gdzie także został laureatem I nagrody w konkursie jednego wiersza. W 2012 r. opublikował tom wierszy Okolice Gerazy.
JÓZEF BILSKI
Historyk, poeta, animator kultury, miłośnik gór oraz podróży i spotkań, które jej towarzyszą. Mieszka w Bieszczadach od szesnastu lat. Autor tomów poezji: Niebobieszczadzkość (2013), Trzy wieczory w Siekierezadzie (2017), Kroki w mroku (2017). Jego utwory poetyckie znajdują się w antologiach i almanachach. Laureat kilkunastu konkursów poetyckich i fotograficznych związanych z tematyką bieszczadzką. Jego wiersze śpiewają: zespół Zawiani, Gwiazdy z Zagranicy (Lublin), Załoga Kiosku (Warszawa), Romek „Łabi” Dobrowolski oraz Jacek Kadis.
Historyk, poeta, animator kultury, miłośnik gór oraz podróży i spotkań, które jej towarzyszą. Mieszka w Bieszczadach od szesnastu lat. Autor tomów poezji: Niebobieszczadzkość (2013), Trzy wieczory w Siekierezadzie (2017), Kroki w mroku (2017). Jego utwory poetyckie znajdują się w antologiach i almanachach. Laureat kilkunastu konkursów poetyckich i fotograficznych związanych z tematyką bieszczadzką. Jego wiersze śpiewają: zespół Zawiani, Gwiazdy z Zagranicy (Lublin), Załoga Kiosku (Warszawa), Romek „Łabi” Dobrowolski oraz Jacek Kadis.
NATAŁKA BIŁOCERKIWEĆ
Ur. w 1954 r., ukraińska poetka i krytyk literacki. Mieszka i pracuje w Kijowie. Wydała m.in. Balladę o niepokornych (1976), W krainie mego serca (1979), Podziemny ogień (1984), Listopad (1989), tom wierszy Alergia (1999, Nagroda „Kryształ Vilenicy” 2001), Hotel Central.Wiersze wybrane (2004) i tom esejów W kontekście epoki (1990). Pracuje w redakcji miesięcznika „Ukrainśka Kultura”. „Poezja N.B. jest jednym z najpiękniejszych elementów poetyckich postmodernistycznego dyskursu na Ukrainie” – tak napisano o niej wMałej ukraińskiej encyklopedii współczesnej literatury.
Ur. w 1954 r., ukraińska poetka i krytyk literacki. Mieszka i pracuje w Kijowie. Wydała m.in. Balladę o niepokornych (1976), W krainie mego serca (1979), Podziemny ogień (1984), Listopad (1989), tom wierszy Alergia (1999, Nagroda „Kryształ Vilenicy” 2001), Hotel Central.Wiersze wybrane (2004) i tom esejów W kontekście epoki (1990). Pracuje w redakcji miesięcznika „Ukrainśka Kultura”. „Poezja N.B. jest jednym z najpiękniejszych elementów poetyckich postmodernistycznego dyskursu na Ukrainie” – tak napisano o niej wMałej ukraińskiej encyklopedii współczesnej literatury.
JOANNA BIREK-FITA
Ur. w 1992 w Rzeszowie. Absolwentka filmoznawstwa i studium podyplomowego „Edytorstwo tekstów literackich” na Uniwersytecie Łódzkim. Zwyciężczyni dwóch konkursów krytyczno-filmowych „Krytyk Pisze”. Festiwalu Krytyki Sztuki Filmowej „Kamera-Akcja” (2015) i „Powiększenie” Magazynu Filmweb (2016). Publicystka filmowa i komiksowa, kuratorka wystaw komiksowych (m.in. współczesnego komiksu niemieckiego w ramach Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi oraz wystawy komiksu polskiego w Chinach), moderatorka spotkań autorskich o komiksach i grach. Prowadziła zajęcia z komiksu w kulturze współczesnej na Uniwersytecie Łódzkim (2017–2019), okazjonalnie tłumaczka języka angielskiego. Od 2017 członkini zespołu Centrum Komiksu i Narracji Interaktywnej EC1 Łódź i MFKiG. Współtwórczyni koncepcji i scenariusza wystawy stałej CKNI (sekcje Język komiksu oraz Komiks i inne media), od 2020 odpowiedzialna za nadzór merytoryczny i wykonawczy projektu wyposażenia i aranżacji CKNI w zakresie narracji interaktywnej i komiksu. Interesuje się kinem gatunkowym z pogranicza kina artystycznego, współczesnym kinem Korei Południowej oraz grami wideo. Mieszka w Łodzi.
SIGITAS BIRGELIS
Litewski pisarz, tłumacz i fotograf z Puńska. Autor wielu zbiorów poezji, zasłużony promotor litewskiej kultury w Polsce, organizator obchodów festiwalu Wiosna Poezji na Suwalszczyźnie.
TADEÁŠ BIRON
Właśc. František Kouřil (1943–2013). Zignorowany przez tzw. środowisko czeski poeta. Do wydania jego wierszy doprowadził przyjaciel, poeta Jiří Červenka. Książka Neviditelné slunce (Niewidoczne słońce) wyszła w Ústí nad Orlicí w 1998 r. Jego wiersze do tej pory nie były tłumaczone na język polski.
Właśc. František Kouřil (1943–2013). Zignorowany przez tzw. środowisko czeski poeta. Do wydania jego wierszy doprowadził przyjaciel, poeta Jiří Červenka. Książka Neviditelné slunce (Niewidoczne słońce) wyszła w Ústí nad Orlicí w 1998 r. Jego wiersze do tej pory nie były tłumaczone na język polski.
MAGDALENA BISZ
Ur. w 1987 r. w Gliwicach. Studiuje kulturoznawstwo i psychologię na Uniwersytecie Śląskim. Zajmuje się grafiką i fotografią. Publikuje teksty w dziale „Kultura” na portalu „Wiara.pl”.
Ur. w 1987 r. w Gliwicach. Studiuje kulturoznawstwo i psychologię na Uniwersytecie Śląskim. Zajmuje się grafiką i fotografią. Publikuje teksty w dziale „Kultura” na portalu „Wiara.pl”.
JUSTYNA BLAJERSKA
Absolwentka Publicznego Gimnazjum w Cholewianej Górze, gdzie mieszka. Wiersze od początku nauki w gimnazjum przyniosły jej sukcesy w konkursach szkolnych, były także publikowane w gazetce szkolnej „E=mc2”, której jest redaktorką. Zadebiutowała w licealnej gazetce „Post Scriptum”.
Absolwentka Publicznego Gimnazjum w Cholewianej Górze, gdzie mieszka. Wiersze od początku nauki w gimnazjum przyniosły jej sukcesy w konkursach szkolnych, były także publikowane w gazetce szkolnej „E=mc2”, której jest redaktorką. Zadebiutowała w licealnej gazetce „Post Scriptum”.
ALEKSANDER A. BŁOK
(1880–1921). Rosyjski poeta i dramatopisarz, najwybitniejszy przedstawiciel symbolizmu, autor m.in. Wierszy o Pięknej Damie (1905), tomów Nieczajannaja radost’ (1906), Snieznaja maska (1907), Stichi o Rosiji (1915). Jego najbardziej znanym utworem jest ukazujący dramat pierwszego okresu rewolucji poemat Dwunastu (1918, polski przekład 1921), także Scytowie (1918) i nieukończony epicki Odwet (1910–1921), związany tematycznie z Polską (jego ojciec był profesorem prawa w Warszawie, tam zmarł i został pochowany na prawosławnym cmentarzu na Woli). Jest autorem dramatów o niepokojach społecznych i moralnych jego czasów (m.in. Buda jarmarczna, 1906; Król na placu, 1906; Nieznajoma, 1908; Róża i krzyż (1913). Opublikował eseje Inteligiencyja i riewolucyja (1918), Kuszenije gumanizma (1921), Ostatnie dni caratu (1921, polski przekład 1968). Wywarł ogromny wpływ na dwudziestowieczną poezję rosyjską. W Polsce ukazało się kilka osobnych wyborów jego poezji (pierwszy w 1934 r.) oraz wiersze w antologiach poezji rosyjskiej. Przekładali go m.in. Leonard Podhorski-Okołów, Julian Tuwim, Jan Lechoń, Jerzy Liebert, Józef Czechowicz, Konstanty Ildefons Gałczyński, Seweryn Pollak, Witold Dąbrowski, Jerzy Zagórski, Mieczysława Buczkówna, Mieczysław Jastrun, Artur Sandauer, Anna Kamieńska, Andrzej Mandalian, Wiktor Woroszylski i Józef Waczków.
BOŻENA BOBA-DYGA
Artystka działająca na styku literatury, sztuk wizualnych, muzyki i teatru. Absolwentka Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie, Laboratorium Głosu Olgi Szwajgier oraz kierunku Zarządzanie Projektami w Szkole Menagera Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. J. Tischnera. Doktorantka na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Założycielka i prezeska Fundacji Art Forum, pomysłodawczyni i dyrektorka Krakowskiego Festiwalu Akordeonowego. Opublikowała tomiki wierszy: Skrytka Sylvii von Sielberstein (2003, 2006); Kropla (2007), Koniec sezonu (2015), Przynajmniej jeden raj. Wybór Bronki (polsko-hebrajski tom w tłumaczeniu Bronki/Brahy Rosenfeld, 2017), Rozrusznik (2018), #mimośród (2021). Tomy jej wierszy ukazały się w przekładach na język ukraiński, angielski, niemiecki i francuski.. Redaktorka i współautorka albumu Konserwatorzy dzieł sztuki przy pracy (2018). Autorka muzyki i wykonawczyni utworów do wierszy m.in. Józefa Barana, Krystyny Lenkowskiej, Bolesława Leśmiana, Stanisława Stabro, Elżbiety Zechenter-Spławińskiej, Bogusława Żurakowskiego. Opublikowała płyty: Koncert na wiersze (2008), QUF 1 (2013, w duecie Quasi una fantasia z akordeonistą Maciejem Zimką); W drogę – proszę się przygotować (2015, z książką Marzeny Dąbrowy-Szatko Proszę się przygotować); Muzyka sfer (2016); Zmyślone słuchowisko (2016, 2018). Jest także autorką tekstów do muzyki poważnej: Kilka minut obecności. Poemat domniemany Zbigniewa Bargielskiego (2017), Marcina Zimki Słowik i kruk (2017, nagroda w konkursie kompozytorskim im. A. Didura w Sanoku) oraz Perpetuum Mobile (2020). Należy do kolektywu intermedialnego GrupLab. Mieszka w Krakowie.
Artystka działająca na styku literatury, sztuk wizualnych, muzyki i teatru. Absolwentka Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie, Laboratorium Głosu Olgi Szwajgier oraz kierunku Zarządzanie Projektami w Szkole Menagera Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. J. Tischnera. Doktorantka na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Założycielka i prezeska Fundacji Art Forum, pomysłodawczyni i dyrektorka Krakowskiego Festiwalu Akordeonowego. Opublikowała tomiki wierszy: Skrytka Sylvii von Sielberstein (2003, 2006); Kropla (2007), Koniec sezonu (2015), Przynajmniej jeden raj. Wybór Bronki (polsko-hebrajski tom w tłumaczeniu Bronki/Brahy Rosenfeld, 2017), Rozrusznik (2018), #mimośród (2021). Tomy jej wierszy ukazały się w przekładach na język ukraiński, angielski, niemiecki i francuski.. Redaktorka i współautorka albumu Konserwatorzy dzieł sztuki przy pracy (2018). Autorka muzyki i wykonawczyni utworów do wierszy m.in. Józefa Barana, Krystyny Lenkowskiej, Bolesława Leśmiana, Stanisława Stabro, Elżbiety Zechenter-Spławińskiej, Bogusława Żurakowskiego. Opublikowała płyty: Koncert na wiersze (2008), QUF 1 (2013, w duecie Quasi una fantasia z akordeonistą Maciejem Zimką); W drogę – proszę się przygotować (2015, z książką Marzeny Dąbrowy-Szatko Proszę się przygotować); Muzyka sfer (2016); Zmyślone słuchowisko (2016, 2018). Jest także autorką tekstów do muzyki poważnej: Kilka minut obecności. Poemat domniemany Zbigniewa Bargielskiego (2017), Marcina Zimki Słowik i kruk (2017, nagroda w konkursie kompozytorskim im. A. Didura w Sanoku) oraz Perpetuum Mobile (2020). Należy do kolektywu intermedialnego GrupLab. Mieszka w Krakowie.
MACIEJ BOBULA
Ur. w 1988. Poeta, prozaik, tłumacz, nauczyciel. Laureat kilku nagród, m.in. za tom wsie, animalia, miscellanea (Fundacja Duży Format, Warszawa 2018) wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za najlepszy debiut poetycki, Złotego Środka Poezji, Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny, Nagrody publiczności WARTO „Gazety Wyborczej”; za tom prozy Szalejów (wydawnictwo j, Wrocław 2018) nominowany do Nagrody im. Witolda Gombrowicza, w ramach której został wyróżniony rezydencją w Vence i do Nagrody Conrada. Tłumacz z języka duńskiego (powieści Po słońcu Jonasa Eiki i Nordkraft Jakoba Ejersbo). Za drugi tom poezji pustko (Warstwy, Wrocław 2022) nominowany w 2023 do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii poezja oraz Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Opublikował także powieść Franciszka, Maryśka i ja (wydawnictwo j, Wrocław 2020). Mieszka w Szalejowie w Kotlinie Kłodzkiej i w Danii.
ANNA BOBIŃSKA
Absolwentka filologii romańskiej, obecnie na studiach doktoranckich na Uniwersytecie Łódzkim oraz na Uniwersytecie Paris XIII. Wykładowca w Katedrze Filologii Romańskiej UŁ, w Zakładzie Językoznawstwa Romańskiego. Tłumacz z języka francuskiego i hiszpańskiego.
Absolwentka filologii romańskiej, obecnie na studiach doktoranckich na Uniwersytecie Łódzkim oraz na Uniwersytecie Paris XIII. Wykładowca w Katedrze Filologii Romańskiej UŁ, w Zakładzie Językoznawstwa Romańskiego. Tłumacz z języka francuskiego i hiszpańskiego.
MAGDALENA BOCZKOWSKA
Ur. w 1983 r. w Sosnowcu, gdzie mieszka. Krytyk literacki i teatralny, adiunkt i zastępca dyrektora Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu, kierownik Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Stale współpracuje m.in. z „Twórczością” i „artPapierem”, ale szkice i recenzje publikowała także m.in. w „LiteRacjach”, „Studiach Medioznawczych”, „Śląsku”, „Portrecie” i „Pograniczach”. Opublikowała Codzienność, wyobraźnia, metafizyka. Poezja na Górnym Śląsku i w Zagłębiu Dąbrowskim po roku 1989 (Katowice 2010), W centrum literatury. Na marginesie życia. O twórczości Kazimierza Ratonia (Katowice 2011), Miniatury. Szkice subiektywne (Sosnowiec 2015). Zredagowała i opatrzyła posłowiem inedita i teksty rozproszone Ratonia Dziennik. Prozy. Teksty krytyczne (Mikołów 2012). Stypendystka Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury w 2011 r.
Ur. w 1983 r. w Sosnowcu, gdzie mieszka. Krytyk literacki i teatralny, adiunkt i zastępca dyrektora Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu, kierownik Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Stale współpracuje m.in. z „Twórczością” i „artPapierem”, ale szkice i recenzje publikowała także m.in. w „LiteRacjach”, „Studiach Medioznawczych”, „Śląsku”, „Portrecie” i „Pograniczach”. Opublikowała Codzienność, wyobraźnia, metafizyka. Poezja na Górnym Śląsku i w Zagłębiu Dąbrowskim po roku 1989 (Katowice 2010), W centrum literatury. Na marginesie życia. O twórczości Kazimierza Ratonia (Katowice 2011), Miniatury. Szkice subiektywne (Sosnowiec 2015). Zredagowała i opatrzyła posłowiem inedita i teksty rozproszone Ratonia Dziennik. Prozy. Teksty krytyczne (Mikołów 2012). Stypendystka Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury w 2011 r.
MARTA BOCEK
Ur. w 1990 w Czeskim Cieszynie na Zaolziu, jej ojciec pochodzi spod Biłgoraja. Poetka dwujęzyczna, autorka książek poetyckich Na tchnienie (2011) i Na zdrowie (2021). Laureatka konkursów poetyckich im. Georga Trakla oraz im. Rafała Wojaczka. Związana z grupą literacką Salonik Cieszyński. Jest absolwentką Wydziału Polonistyki UJ, pracuje w polskiej szkole podstawowej w Czeskim Cieszynie.
JAROSLAV BOČEK
(1932–2003). Czeski pisarz, scenarzysta, dziennikarz, dramaturg, filmowiec. Absolwent praskiej uczelni artystycznej FAMU, gdzie studiował filmoznawstwo i scenariopisarstwo. Pracował w wytwórni filmowej Barrandov, w redakcji pisma „Kultura” i „Kulturna Tvorba”, realizował filmy dokumentalne i animowane. Po wydarzeniach praskiej wiosny musiał zrezygnować z pracy w filmie. W latach 1972–1990 zajmował się twórczością pisarską, wykładał także na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola w Pradze. Po 1990 był współtwórcą nowej ustawy filmowej i aż do emerytury pracował jako redaktor naczelny pisma „Svodobne Slovo”. Jest autorem powieści, opowiadań, bajek dla dzieci i młodzieży oraz humorystycznych opowiastek, m.in. Případ doktora Karpety (1982), Pálivé polibky (1984), Polka pro astrální ženu (1989), Podivuhodný příběh Viktora Bambase aneb škola optimismu (1991, napisana w 1969). Publikowane we „Frazie” utwory w przekładzie Jana Gondowicza pochodzą z książki Nápady milovníka zvířat (1983).
(1932–2003). Czeski pisarz, scenarzysta, dziennikarz, dramaturg, filmowiec. Absolwent praskiej uczelni artystycznej FAMU, gdzie studiował filmoznawstwo i scenariopisarstwo. Pracował w wytwórni filmowej Barrandov, w redakcji pisma „Kultura” i „Kulturna Tvorba”, realizował filmy dokumentalne i animowane. Po wydarzeniach praskiej wiosny musiał zrezygnować z pracy w filmie. W latach 1972–1990 zajmował się twórczością pisarską, wykładał także na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola w Pradze. Po 1990 był współtwórcą nowej ustawy filmowej i aż do emerytury pracował jako redaktor naczelny pisma „Svodobne Slovo”. Jest autorem powieści, opowiadań, bajek dla dzieci i młodzieży oraz humorystycznych opowiastek, m.in. Případ doktora Karpety (1982), Pálivé polibky (1984), Polka pro astrální ženu (1989), Podivuhodný příběh Viktora Bambase aneb škola optimismu (1991, napisana w 1969). Publikowane we „Frazie” utwory w przekładzie Jana Gondowicza pochodzą z książki Nápady milovníka zvířat (1983).
MIREK BODNAR
Ur. w 1985 r. w Iwano-Frankiwsku, poeta, tłumacz i wydawca. Autor tomów wierszy ще, ще, ще, не зупиняйся! [jeszcze,jeszcze,jeszcze,nie zatrzymuj się!] (2012), Пожертва на світло [Dar dla światła] (2014). Видіння любові і смерті [Wizja miłości i śmierci] (2014), Бриколаж [Brikolaż] (2015) wraz z esejami Serhija Żadana Коли спаде спека [Kiedy ustąpi upał].
Ur. w 1985 r. w Iwano-Frankiwsku, poeta, tłumacz i wydawca. Autor tomów wierszy ще, ще, ще, не зупиняйся! [jeszcze,jeszcze,jeszcze,nie zatrzymuj się!] (2012), Пожертва на світло [Dar dla światła] (2014). Видіння любові і смерті [Wizja miłości i śmierci] (2014), Бриколаж [Brikolaż] (2015) wraz z esejami Serhija Żadana Коли спаде спека [Kiedy ustąpi upał].
ZOFIA BOHDANOWICZOWA
Ur. w 1898 w Warszawie, zmarła w 1965 r. w Toronto. Pisarka, poetka, tłumaczka. Podczas II wojny światowej przebywała kolejno w Rumunii, Jugosławii, Włoszech, Francji, by w 1943 r. osiąść w Penhros w Walii, gdzie mieszkała do 1960 r., kiedy to przeniosła się do syna do Kanady. Współpracowała z londyńskimi „Wiadomościami”. Autorka trzech powieści: Wschodni wiatr (Wilno 1936), Droga do Daugiel (Poznań 1938), Gwiazdy i kamienie (Toronto 1960). Opublikował tomy wierszy: Ziemia miłości (Londyn 1954) i Przeciwiając się świerszczom (Londyn 1965). Laureatka Nagrody Katolickiego Ośrodka Wydawniczego „Veritas” (1952) i im. Anny Godlewskiej (1963).
Ur. w 1898 w Warszawie, zmarła w 1965 r. w Toronto. Pisarka, poetka, tłumaczka. Podczas II wojny światowej przebywała kolejno w Rumunii, Jugosławii, Włoszech, Francji, by w 1943 r. osiąść w Penhros w Walii, gdzie mieszkała do 1960 r., kiedy to przeniosła się do syna do Kanady. Współpracowała z londyńskimi „Wiadomościami”. Autorka trzech powieści: Wschodni wiatr (Wilno 1936), Droga do Daugiel (Poznań 1938), Gwiazdy i kamienie (Toronto 1960). Opublikował tomy wierszy: Ziemia miłości (Londyn 1954) i Przeciwiając się świerszczom (Londyn 1965). Laureatka Nagrody Katolickiego Ośrodka Wydawniczego „Veritas” (1952) i im. Anny Godlewskiej (1963).
ANGO BOJANOW
Ur. w 1950 r. w Mełniku. Poeta, dziennikarz, tłumacz i wydawca. Od czternastego roku życia mieszka w Sofii, gdzie ukończył filologię bułgarską. Pracował jako redaktor i dziennikarz, był korespondentem prasy bułgarskiej w Warszawie. Po 1989 r. założył własne wydawnictwo „Ab”, promujące głównie ojczystą literaturę. Jest autorem kilku tomików wierszy, scenariuszy filmowych, oraz licznych przekładów polskiej poezji, m.in. tomików poezji Juliana Kornhausera Osa za szybą (wraz z żoną Aną) i Jana Twardowskiego Wiaro malutka.
Ur. w 1950 r. w Mełniku. Poeta, dziennikarz, tłumacz i wydawca. Od czternastego roku życia mieszka w Sofii, gdzie ukończył filologię bułgarską. Pracował jako redaktor i dziennikarz, był korespondentem prasy bułgarskiej w Warszawie. Po 1989 r. założył własne wydawnictwo „Ab”, promujące głównie ojczystą literaturę. Jest autorem kilku tomików wierszy, scenariuszy filmowych, oraz licznych przekładów polskiej poezji, m.in. tomików poezji Juliana Kornhausera Osa za szybą (wraz z żoną Aną) i Jana Twardowskiego Wiaro malutka.
OŁEKSANDR BOJCZENKO
Ur. w 1970, badacz literatury, krytyk literacki, tłumacz, publicysta, docent na uniwersytecie w Czerniowcach, koordynator Bukowińskiego centrum badań humanistycznych. Współredaktor internetowego czasopisma „Potiah76”. Współpracownik licznych czasopism („Dzerkało tyżnia”, Knyżnyk-REVIEW”, „Mołodyj bukowyneć”, „Czetwerh”, „Postup”, „Krajina”). Autor książek Szczoś na kształt Szatokua (2003) i Szatokua plus (2004). Z polskiego przełożył powieść Daniela Odiji Tartak oraz krótkie formy Marka Hłaski, Leszka Kołakowskiego, Józefa Hena, Olgi Tokarczuk i Andrzeja Stasiuka. Dwukrotnie był stypendystą Gaude Polonia (2005 i 2008).
Ur. w 1970, badacz literatury, krytyk literacki, tłumacz, publicysta, docent na uniwersytecie w Czerniowcach, koordynator Bukowińskiego centrum badań humanistycznych. Współredaktor internetowego czasopisma „Potiah76”. Współpracownik licznych czasopism („Dzerkało tyżnia”, Knyżnyk-REVIEW”, „Mołodyj bukowyneć”, „Czetwerh”, „Postup”, „Krajina”). Autor książek Szczoś na kształt Szatokua (2003) i Szatokua plus (2004). Z polskiego przełożył powieść Daniela Odiji Tartak oraz krótkie formy Marka Hłaski, Leszka Kołakowskiego, Józefa Hena, Olgi Tokarczuk i Andrzeja Stasiuka. Dwukrotnie był stypendystą Gaude Polonia (2005 i 2008).
KRZYSZTOF BOJKO
Ur. w 1967 r. Z wykształcenia inżynier budownictwa. Od pięciu lat publikuje wiersze na internetowych portalach literackich. Debiutował tomem patykiem (2011). Wyróżniony w XV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O Ludzką Twarz Człowieka” Krośnice (2012) i w IX OKP im. K. Ratonia (Olkusz 2013). Mieszka i pracuje w Gorzowie Wielkopolskim.
Ur. w 1967 r. Z wykształcenia inżynier budownictwa. Od pięciu lat publikuje wiersze na internetowych portalach literackich. Debiutował tomem patykiem (2011). Wyróżniony w XV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O Ludzką Twarz Człowieka” Krośnice (2012) i w IX OKP im. K. Ratonia (Olkusz 2013). Mieszka i pracuje w Gorzowie Wielkopolskim.
EDWARD BOLEC
Ur. w 1947 r. w Zwięczycy, obecnie dzielnicy Rzeszowa. Z wykształcenia inżynier i dziennikarz, od września 1972 do grudnia 1976 redaktor Magazynu Młodzieżowego „Prometej”, w 1977 gastarbeiter w Wiedniu. Po powrocie do kraju wykonywał różne zawody, był pracownikiem działu oświatowego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej, zaopatrzeniowcem w fabryce butów „Respan”, roznosicielem mleka, handlował używanymi książkami na rzeszowskim targowisku. W tym czasie jako wolny strzelec zamieszczał opowiadania, reportaże i felietony w prasie lokalnej i krajowej, m. in. w „Profilach”, „Prometeju”, „Widnokręgu”, „Itd”, „Politechniku”, „Kamenie”, „Szpilkach”, „Nowym Wyrazie”. W tym ostatnim miesięczniku opublikował m. in. relację z historycznego, sierpniowego strajku stoczniowców w Gdańsku w 1980 r. Wiele jego tekstów ukazało się także w Polskim Radiu Rzeszów. Zadebiutował w 1983 r. zbiorem opowiadań Bieg po schodach (KAW, Rzeszów). W tym samym wydawnictwie ukazał się następny zbiór opowiadań Odyseusz w poczekalni (1985). W latach 1986–2010 mieszkał i pracował w USA, gdzie współpracował dwutygodnikiem polsko-amerykańskim „White Eagle”, wychodzącym w Bostonie. W 2012 r. opublikował zbiór, wyrastających z doświadczeń emigracji, opowiadań Facet z nocy (Honorowa Nagroda Literacka „Złote Pióro” rzeszowskiego oddziału ZLP). W 2014 r. otrzymał wyróżnienia w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Marka Hłaski za opowiadanie Tylko cumulusy, Stachu… i w IX Ogólnopolskim Konkursie Małych Form Literackich im. Stefana Żeromskiego za opowiadanie Nikt. Jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Do 2015 r. był także członkiem Związku Literatów Polskich, a w latach 2013– 2015 prezesem rzeszowskiego oddziału ZLP.
Ur. w 1947 r. w Zwięczycy, obecnie dzielnicy Rzeszowa. Z wykształcenia inżynier i dziennikarz, od września 1972 do grudnia 1976 redaktor Magazynu Młodzieżowego „Prometej”, w 1977 gastarbeiter w Wiedniu. Po powrocie do kraju wykonywał różne zawody, był pracownikiem działu oświatowego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej, zaopatrzeniowcem w fabryce butów „Respan”, roznosicielem mleka, handlował używanymi książkami na rzeszowskim targowisku. W tym czasie jako wolny strzelec zamieszczał opowiadania, reportaże i felietony w prasie lokalnej i krajowej, m. in. w „Profilach”, „Prometeju”, „Widnokręgu”, „Itd”, „Politechniku”, „Kamenie”, „Szpilkach”, „Nowym Wyrazie”. W tym ostatnim miesięczniku opublikował m. in. relację z historycznego, sierpniowego strajku stoczniowców w Gdańsku w 1980 r. Wiele jego tekstów ukazało się także w Polskim Radiu Rzeszów. Zadebiutował w 1983 r. zbiorem opowiadań Bieg po schodach (KAW, Rzeszów). W tym samym wydawnictwie ukazał się następny zbiór opowiadań Odyseusz w poczekalni (1985). W latach 1986–2010 mieszkał i pracował w USA, gdzie współpracował dwutygodnikiem polsko-amerykańskim „White Eagle”, wychodzącym w Bostonie. W 2012 r. opublikował zbiór, wyrastających z doświadczeń emigracji, opowiadań Facet z nocy (Honorowa Nagroda Literacka „Złote Pióro” rzeszowskiego oddziału ZLP). W 2014 r. otrzymał wyróżnienia w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Marka Hłaski za opowiadanie Tylko cumulusy, Stachu… i w IX Ogólnopolskim Konkursie Małych Form Literackich im. Stefana Żeromskiego za opowiadanie Nikt. Jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Do 2015 r. był także członkiem Związku Literatów Polskich, a w latach 2013– 2015 prezesem rzeszowskiego oddziału ZLP.
ANNA BOLECKA
Ur. w 1951 r. w Warszawie. Absolwentka polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Pisarka, historyk literatury (przygotowała do druku dwutomową edycję dramatów zebranych Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej). Zadebiutowała w 1989 r. powieścią Leć do nieba, następnie opublikowała powieści Biały kamień (Nagroda im. W. Reymonta), Kochany Franz (Nagroda Pen Clubu), Concerto d’amore (2004), Uwiedzeni (2009), Cadyk i dziewczyna (2012).
Ur. w 1951 r. w Warszawie. Absolwentka polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Pisarka, historyk literatury (przygotowała do druku dwutomową edycję dramatów zebranych Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej). Zadebiutowała w 1989 r. powieścią Leć do nieba, następnie opublikowała powieści Biały kamień (Nagroda im. W. Reymonta), Kochany Franz (Nagroda Pen Clubu), Concerto d’amore (2004), Uwiedzeni (2009), Cadyk i dziewczyna (2012).
ANNA BOŁT
Poetka, bibliotekarka, wydawca, dziennikarka. Debiutowała w „Nowym Wyrazie”, drukowała wiersze w „Zeszytach Literackich”, „Tytule”, „Tyglu Kultury”, „Schodach Kawowych”, „Prowincji”. Opublikowała arkusz poetycki Dziedzictwo oraz tomiki poezji Szczęść Boże, Szklana kula, Wiersze na kartki/Kartki na wiersze. Jest laureatką konkursów poetyckich w Elblągu, Gdańsku, Nowej Soli (O Pierścień Kingi). Publikowała w almanachach środowiskowych:Litteraria i Badanie DNA. W 2008 r. założyła Towarzystwo Literackie – Narocz Kwidzyn Gdańsk. Laureatka Nagrody Burmistrza Miasta Kwidzyna za działalność artystyczną.
Poetka, bibliotekarka, wydawca, dziennikarka. Debiutowała w „Nowym Wyrazie”, drukowała wiersze w „Zeszytach Literackich”, „Tytule”, „Tyglu Kultury”, „Schodach Kawowych”, „Prowincji”. Opublikowała arkusz poetycki Dziedzictwo oraz tomiki poezji Szczęść Boże, Szklana kula, Wiersze na kartki/Kartki na wiersze. Jest laureatką konkursów poetyckich w Elblągu, Gdańsku, Nowej Soli (O Pierścień Kingi). Publikowała w almanachach środowiskowych:Litteraria i Badanie DNA. W 2008 r. założyła Towarzystwo Literackie – Narocz Kwidzyn Gdańsk. Laureatka Nagrody Burmistrza Miasta Kwidzyna za działalność artystyczną.
TOMASZ BOMBRYCH
Ur. w 1986. Absolwent historii i filologii polskiej UAM. Publikował w „Czasie Kultury” i „Korespondencjach z ojcem”. Prowadzi dział „wywiady” w poznańskim piśmie studenckim „Stan Krytyczny”. Dyrektor kreatywny w fundacji „trzyczwArte”.
Ur. w 1986. Absolwent historii i filologii polskiej UAM. Publikował w „Czasie Kultury” i „Korespondencjach z ojcem”. Prowadzi dział „wywiady” w poznańskim piśmie studenckim „Stan Krytyczny”. Dyrektor kreatywny w fundacji „trzyczwArte”.
ANDRIJ BONDAR
Ur. w 1974 r. w Kamieńcu Podolskim. Ukraiński poeta, prozaik, tłumacz (m.in. Ferdydurke i Trans-Atlantyku Gombrowicza), publicysta. Autor kilku tomów wierszy oraz tomu prozy Historie ważne i niepoważne (premiera w Polsce w przekładzie Bohdana Zadury, Biuro Literackie, Wrocław 2011, finalista Środkowoeuropejskiej Nagrody Literackiej Angelus, 2012). W Polsce ukazał się także wybór jego poezji Jogging (2005, w przekładach Zadury i Adama Wiedemanna). Mieszka we wsi Kławdijewo pod Kijowem.
Ur. w 1974 r. w Kamieńcu Podolskim. Ukraiński poeta, prozaik, tłumacz (m.in. Ferdydurke i Trans-Atlantyku Gombrowicza), publicysta. Autor kilku tomów wierszy oraz tomu prozy Historie ważne i niepoważne (premiera w Polsce w przekładzie Bohdana Zadury, Biuro Literackie, Wrocław 2011, finalista Środkowoeuropejskiej Nagrody Literackiej Angelus, 2012). W Polsce ukazał się także wybór jego poezji Jogging (2005, w przekładach Zadury i Adama Wiedemanna). Mieszka we wsi Kławdijewo pod Kijowem.
TADEUSZ BORUTA
Ur. w 1957 r. Malarz i teoretyk sztuki, profesor na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Studiował malarstwo na krakowskiej ASP i filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej. Wykładał filozofię sztuki na Europejskiej Akademii Sztuki. W latach 80. organizator Ruchu Kultury Niezależnej. Prezentował swe wystawy na ponad 50 wystawach indywidualnych i ponad 150 zbiorowych w Polsce i w Europie. Teksty o sztuce publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Znaku”, „Res Publice Nowej”, „Życiu Duchowym”. Autor dwóch książek: Szkoła patrzenia (2003) i O malowaniu duszy i ciała (2006), wydanych przez wydawnictwo Jedność w Kielcach. Mieszka w Lubniu w nowosądeckim.
Ur. w 1957 r. Malarz i teoretyk sztuki, profesor na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Studiował malarstwo na krakowskiej ASP i filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej. Wykładał filozofię sztuki na Europejskiej Akademii Sztuki. W latach 80. organizator Ruchu Kultury Niezależnej. Prezentował swe wystawy na ponad 50 wystawach indywidualnych i ponad 150 zbiorowych w Polsce i w Europie. Teksty o sztuce publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Znaku”, „Res Publice Nowej”, „Życiu Duchowym”. Autor dwóch książek: Szkoła patrzenia (2003) i O malowaniu duszy i ciała (2006), wydanych przez wydawnictwo Jedność w Kielcach. Mieszka w Lubniu w nowosądeckim.
ALINA BORZENKAITĖ
Litewska pisarka pochodzenia ukraińskiego, rodem z Podbrodzia. Z zawodu specjalistka ochrony dziedzictwa kultury. Tworzy w językach: litewskim, rosyjskim i ukraińskim. Debiut książkowy w 2021.
IGOR BOŻKO
Ur. w 1937 r. Ukraiński malarz, rzeźbiarz, kompozytor, scenarzysta, dramaturg, prozaik i poeta. Pisze po rosyjsku i ukraińsku. Zagrał w kilku filmach pełnometrażowych. Kieruje galerią sztuki „Czowień” („Łódź”). Autor książki prozatorskiej Kraski pamjati (Kolory pamięci), zbiorów wierszy: Oczieried’ (Kolejka), Bomż (Kloszard), Suchaja trawa (Sucha trawa), God worobja (Rok wróbla), Poslje goda worobja (Po roku wróbla) i zbioru kompozycji gitarowych Muzykalnyj wernisaż (Melodyjny wernisaż). Jest również autorem kilku scenariuszy, m.in. do filmu Kiry Muratowej Tri istorii (Trzy historie) i Graffiti Igora Opasjana oraz wystawionych w Odessie sztuk teatralnych Dień milczańja i Monołog na tichij gołos. Mieszka w Odessie.
Ur. w 1937 r. Ukraiński malarz, rzeźbiarz, kompozytor, scenarzysta, dramaturg, prozaik i poeta. Pisze po rosyjsku i ukraińsku. Zagrał w kilku filmach pełnometrażowych. Kieruje galerią sztuki „Czowień” („Łódź”). Autor książki prozatorskiej Kraski pamjati (Kolory pamięci), zbiorów wierszy: Oczieried’ (Kolejka), Bomż (Kloszard), Suchaja trawa (Sucha trawa), God worobja (Rok wróbla), Poslje goda worobja (Po roku wróbla) i zbioru kompozycji gitarowych Muzykalnyj wernisaż (Melodyjny wernisaż). Jest również autorem kilku scenariuszy, m.in. do filmu Kiry Muratowej Tri istorii (Trzy historie) i Graffiti Igora Opasjana oraz wystawionych w Odessie sztuk teatralnych Dień milczańja i Monołog na tichij gołos. Mieszka w Odessie.
KAZIMIERZ BRAKONIECKI
Ur. w 1952 r. w Barczewie. Poeta, eseista, tłumacz, krytyk literacki, redaktor, animator kultury. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1991–1997 redaktor naczelny pisma „Borussia”. Laureat wielu nagród, m.in. nagrody im. S. Piętaka (1991), nagrody redakcji „Czasu Kultury” (1993), Nagrody Ministra Kultury (2001), Lauru UNESCO (2007), Literackiej Nagrody Warmii i Mazur (2009), polsko-niemieckiej Nagrody im. S.B. Lindego (2016). Debiutował tomikiem wierszy Zrosty (1979). W ostatnich latach opublikował książki: Cudoziemiec (Olsztyn 2018); Twarze świata (Szczecin 2019), Poeta i świat. Wyznania, wywiady, wiersze (Olsztyn 2020); Pies na wiersze albo Pieczewo (Mikołów 2021); Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych (Szczecin – Bezrzecze 2022) oraz przekłady poezji Paola Keinega, Yvon Le Men, Michela Bouviera i Kennetha White’a.
KAZIMIERZ BRAUN
Reżyser teatralny, teoretyk i historyk teatru, pisarz. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Poznańskim (1958) i reżyserię w PWST w Warszawie (1962). Doktoryzował się na Uniwersytecie Poznańskim (1971). Habilitację uzyskał na Uniwersytecie Wrocławskim (1975). Został mianowany profesorem w USA (1989) i w Polsce (1992). Jako reżyser zadebiutował w teatrze w 1961 r., a w telewizji w 1962. Wykładał na Uniwersytecie Wrocławskim, Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu, w PWST w Krakowie i PWST we Wrocławiu, oraz na uczelniach amerykańskich m.in.: New York University, City University of New York, Swarthmore College, University of California Santa Cruz, University at Buffalo. Prowadził wykłady gościnne i warsztaty dla reżyserów na wielu amerykańskich uniwersytetach oraz w Polsce, Irlandii i Wielkiej Brytanii. Wyreżyserował ponad 150 przedstawień w teatrach i telewizji w Polsce i Stanach Zjednoczonych, a także w Bułgarii, Irlandii, Kanadzie i Niemczech. W pracy reżyserskiej inspiruje się koncepcjami artystycznymi Adolphe’a Appii, Edwarda Craiga, Stanisława Wyspiańskiego i Juliusza Osterwy. Stworzył ideę „teatru wspólnoty”. Do jego najwybitniejszych prac reżyserskich zaliczano cykle przedstawień według sztuk Cypriana Norwida, Tadeusza Różewicza i Williama Szekspira, oraz Dziady Adama Mickiewicza i Dżumę Alberta Camusa. Opublikował ponad pięćdziesiąt książek, w tym studia z dziedziny historii teatru, powieści, dramaty i poezje; niektóre z nich były tłumaczone na języki: angielski, hiszpański, czeski, rosyjski, ukraiński. W swoich dramatach i powieściach często odwołuje się do „fikcji historycznej”, w której prawdziwe wydarzenia i postacie mają za zadanie eksplikować świat duchowy, ukazując wymiar nie tylko estetyczny, ale także etyczny.
LESZEK BRĄGIEL
Poeta, podróżnik, opowiadacz, bajarz. Organizator wydarzeń artystycznych, muzycznych i literackich w założonym przez siebie w Górach Złotych Ogrodzie Górskiego Wiatru. Wydał zbiór poezji, prozy i fotografii zatytułowany Wędrówki po Ukrainie (wydanie dwujęzyczne polsko-ukraińskie), w 2018 dwa polsko-czeskie zbiorki baśni i legend – Przewodnik baśniowy. Baśniowym szlakiem pogranicza i Bystrzyca Kłodzka – miasto z duchem. Baśnie i legendy. Wiersze publikował w czasopismach literackich w Polsce, Czechach i Ukrainie, m.in. w „Metaforze”, „Okolicy Poetów”, „Radostowej”, „Gazecie Kulturalnej”, „Kurierze Krivbasu” i „Zolotym Pektorale”, „Svetliku” (Czechy) oraz antologiach polskich i czeskich, m.in. „Almanach Wałbrzyski”, Nareszcie wiosna, Pociąg naszego wieku, Našlapování v podzimním listí, Barvená archa slov, Na křídlech slow. Mieszka w Lądku-Zdroju.
Poeta, podróżnik, opowiadacz, bajarz. Organizator wydarzeń artystycznych, muzycznych i literackich w założonym przez siebie w Górach Złotych Ogrodzie Górskiego Wiatru. Wydał zbiór poezji, prozy i fotografii zatytułowany Wędrówki po Ukrainie (wydanie dwujęzyczne polsko-ukraińskie), w 2018 dwa polsko-czeskie zbiorki baśni i legend – Przewodnik baśniowy. Baśniowym szlakiem pogranicza i Bystrzyca Kłodzka – miasto z duchem. Baśnie i legendy. Wiersze publikował w czasopismach literackich w Polsce, Czechach i Ukrainie, m.in. w „Metaforze”, „Okolicy Poetów”, „Radostowej”, „Gazecie Kulturalnej”, „Kurierze Krivbasu” i „Zolotym Pektorale”, „Svetliku” (Czechy) oraz antologiach polskich i czeskich, m.in. „Almanach Wałbrzyski”, Nareszcie wiosna, Pociąg naszego wieku, Našlapování v podzimním listí, Barvená archa slov, Na křídlech slow. Mieszka w Lądku-Zdroju.
MONIKA BRĄGIEL
Ur. w 1991 r. Autorka tomiku Kim się nie jest (Łódź 2012). Laureatka Konkursu im. K.K. Baczyńskiego ora I Nagrody OKP im. K. Ratonia Olkusz 2018. Pisuje recenzje, teksty krytycznoliterackie oraz inne teksty. Mieszka w Krakowie.
Ur. w 1991 r. Autorka tomiku Kim się nie jest (Łódź 2012). Laureatka Konkursu im. K.K. Baczyńskiego ora I Nagrody OKP im. K. Ratonia Olkusz 2018. Pisuje recenzje, teksty krytycznoliterackie oraz inne teksty. Mieszka w Krakowie.
ROBERT BRINGHURST
Ur. w 1946. Jeden z najciekawszych współczesnych kanadyjskich poetów i eseistów, tłumacz, przede wszystkim z indiańskiego języka Haida, typograf, wykładowca akademicki. Prywatnie mąż wybitnej kanadyjskiej poetki, Jan Zwicky. Mieszka na wyspie Quadra na Morzu Salish, w zachodnio-północnej części Brytyjskiej Kolumbii. Na polski przekładał jego pojedyncze wiersze Bogdan Czaykowski.
WŁADIMIR BRITANISZSKI
Ur. w 1933 r. w Leningradzie, mieszka w Moskwie, rosyjski poeta, prozaik, tłumacz i eseista. Jego matka była Polką, a Wilno miastem jego przodków. Z wykształcenia geolog, ukończył leningradzki Instytut Górnictwa. W wyuczonym zawodzie pracował do roku 1973, kiedy całkowicie poświęcił się literaturze. Opublikował kilka zbiorów wierszy i tomy prozy Okolica ubiegłego lata oraz Wyjście w przestrzeń. Na język rosyjski tłumaczył poezję m.in. Iwaszkiewicza, Miłosza, Różewicza i Leca. Wespół z żoną, poetką i tłumaczką Natalią Astafjewą, w roku 2000 wydał dwutomową antologię Polscy poeci XX wieku. W roku 2005 ukazał się obszerny tom esejów literackichRzeczpospolita poetów (wydanie polskie 2010), a w 2007 eseistyczno-wspomnieniowa Poezja i Polska. Tłumaczy także poetów amerykańskich i zajmuje się krytyką literacką. Po polsku jego poezje ukazały się w 1982 r. w tomiku Przestrzeń otwarta. W jego wczesnych wierszach znalazła wyraz profesja geologa i związane z zawodem wędrówki po Syberii. W późniejszym okresie coraz więcej miejsca zajmuje człowiek i motywy kulturowe, pojawiają się w niej postaci poetów i pisarzy: Mickiewicza, Dierżawina, Puszkina, Tołstoja. Tworzy utwory o Wilnie, historii Rosji, rodzinnym Leningradzie-Petersburgu. Podobnie jak u Astafjewej, w wielu jego wierszach pojawia się rodzina. Posługuje się zróżnicowanymi miarami wiersza: od rymowanego po wiersz wolny.
Ur. w 1933 r. w Leningradzie, mieszka w Moskwie, rosyjski poeta, prozaik, tłumacz i eseista. Jego matka była Polką, a Wilno miastem jego przodków. Z wykształcenia geolog, ukończył leningradzki Instytut Górnictwa. W wyuczonym zawodzie pracował do roku 1973, kiedy całkowicie poświęcił się literaturze. Opublikował kilka zbiorów wierszy i tomy prozy Okolica ubiegłego lata oraz Wyjście w przestrzeń. Na język rosyjski tłumaczył poezję m.in. Iwaszkiewicza, Miłosza, Różewicza i Leca. Wespół z żoną, poetką i tłumaczką Natalią Astafjewą, w roku 2000 wydał dwutomową antologię Polscy poeci XX wieku. W roku 2005 ukazał się obszerny tom esejów literackichRzeczpospolita poetów (wydanie polskie 2010), a w 2007 eseistyczno-wspomnieniowa Poezja i Polska. Tłumaczy także poetów amerykańskich i zajmuje się krytyką literacką. Po polsku jego poezje ukazały się w 1982 r. w tomiku Przestrzeń otwarta. W jego wczesnych wierszach znalazła wyraz profesja geologa i związane z zawodem wędrówki po Syberii. W późniejszym okresie coraz więcej miejsca zajmuje człowiek i motywy kulturowe, pojawiają się w niej postaci poetów i pisarzy: Mickiewicza, Dierżawina, Puszkina, Tołstoja. Tworzy utwory o Wilnie, historii Rosji, rodzinnym Leningradzie-Petersburgu. Podobnie jak u Astafjewej, w wielu jego wierszach pojawia się rodzina. Posługuje się zróżnicowanymi miarami wiersza: od rymowanego po wiersz wolny.
ROMAN BROMBOSZCZ
Ur. w 1976 r. w Tychach. Wychował się w Kołobrzegu. Studiował filozofię i historię sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Poeta, muzyk, artysta multimedialny. Zajmuje się działalnością na pograniczu sztuk wizualnych, muzyki elektronicznej, programowania, nauk na styku różnych problemów. Jest autorem terminu „poezja cybernetyczna”. Wraz z Hanną Kuśmirek tworzył program galerii Inner Spaces w Poznaniu w latach 2005-2008. Promował artystów wideo z Polski w Niemczech: w Künsthaus Bethanien, Künst Museum w Bonn oraz w Künsthalle Faust w Hanoverze. We współpracy z Tomaszem Wendlandem i Sławomirem Sobczakiem zredagowali katalog Polska Sztuka Wideo. W 2006 r. przygotowali wystawę Come into My World z udziałem czołowych artystów polskich na Biennale w Łodzi. Występuje na żywo tworząc multimedialne performance solowo lub w duecie z Tomaszem Misiakiem w zespole KALeKA. Obecnie współtworzy galerię Siłownia w Poznaniu. Prezentował swoje prace na trzech wystawach indywidualnych (Połączony, galeria AT, Poznań 2011; Estetyka zakłóceń, Galeria Studio, Warszawa 2010; Pępowina. Polipoezja vs sztuka Internetu, galeria AT, Poznań 2007) i brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w Polsce i poza granicami. Opublikował tomy poezji wizualnej: 19 (2005), digital. prayer (2008), U-man i masa (2010), Hz (2011) i 978-578 (2012). Współautor publikacji Poezja cybernetyczna (Konin 2007) oraz autor książek: Książka i co dalej (2008), Estetyka zakłóceń (2010), Ewolucja i wartość. Szkice o kulturze (2012). Jest laureatem Nagrody „Głosu Wielkopolskiego” Medale Młodej Sztuki (2011), Nagrody Miasta Poznania w dziedzinie sztuk intermedialnych (2006) i stypendystą Ministra Edukacji i Szkolnictwa Wyższego (2002-2005).
GEORGE MACKAY BROWN
(1921–1996), wybitny szkocki poeta, prozaik i dramaturg z Orkadów; autor wielu tomów wierszy (m.in. The Storm, Loaves and Fishes, The Year of the Whale, Fishermen with Ploughs, Winterfold, Voyages), powieści (m.in. Greenvoe, Magnus, Time in a Red Coat) oraz zbiorów opowiadań (m.in.: A Calendar of Love, A Time to Keep, Hawkfall). W Polsce znany z licznych publikacji prasowych i wyboru wierszy wydanego przez Wydawnictwo Literackie w 1989 roku pt. Antologia z wyspy fok (w przekładzie Andrzeja Szuby).
(1921–1996), wybitny szkocki poeta, prozaik i dramaturg z Orkadów; autor wielu tomów wierszy (m.in. The Storm, Loaves and Fishes, The Year of the Whale, Fishermen with Ploughs, Winterfold, Voyages), powieści (m.in. Greenvoe, Magnus, Time in a Red Coat) oraz zbiorów opowiadań (m.in.: A Calendar of Love, A Time to Keep, Hawkfall). W Polsce znany z licznych publikacji prasowych i wyboru wierszy wydanego przez Wydawnictwo Literackie w 1989 roku pt. Antologia z wyspy fok (w przekładzie Andrzeja Szuby).
EDITH BRUCK
Ur. w 1932 r. w rodzinie węgierskich Żydów we wsi Tiszakarád, położonej w północno-wschodniej części Węgier. W 1944 r. wraz z rodzicami, dwoma braćmi i siostrą została deportowana najpierw do Auschwitz, następnie między innymi do Dachau i do Bergen-Belsen. Po wyzwoleniu wróciła na Węgry, zaczęła spisywać po węgiersku swoje doświadczenia, jednak w trakcie ucieczki do Czechosłowacji (postanowiła wyjechać na zawsze z Węgier) notatki przepadły. Następnie wyemigrowała do Izraela, po czym znów postanowiła wyjechać w poszukiwaniu odpowiedniego dla siebie miejsca do życia. Przyjechała do Włoch, gdzie za namową Prima Leviego zaczęła spisywać swoje wspomnienia już po włosku, w nieswoim języku, który miał zapewnić jej chłodny dystans do opisywanych zdarzeń. Książka Chi ti ama così [Kto cię tak kocha] została wydana w 1959 r. Włoski już na zawsze pozostał językiem jej wspomnień i twórczości beletrystycznej (Marcin Wyrembelski).
Ur. w 1932 r. w rodzinie węgierskich Żydów we wsi Tiszakarád, położonej w północno-wschodniej części Węgier. W 1944 r. wraz z rodzicami, dwoma braćmi i siostrą została deportowana najpierw do Auschwitz, następnie między innymi do Dachau i do Bergen-Belsen. Po wyzwoleniu wróciła na Węgry, zaczęła spisywać po węgiersku swoje doświadczenia, jednak w trakcie ucieczki do Czechosłowacji (postanowiła wyjechać na zawsze z Węgier) notatki przepadły. Następnie wyemigrowała do Izraela, po czym znów postanowiła wyjechać w poszukiwaniu odpowiedniego dla siebie miejsca do życia. Przyjechała do Włoch, gdzie za namową Prima Leviego zaczęła spisywać swoje wspomnienia już po włosku, w nieswoim języku, który miał zapewnić jej chłodny dystans do opisywanych zdarzeń. Książka Chi ti ama così [Kto cię tak kocha] została wydana w 1959 r. Włoski już na zawsze pozostał językiem jej wspomnień i twórczości beletrystycznej (Marcin Wyrembelski).
MARZENA BRYKSA
Ur. w 1965 r. w Lądku-Zdroju, gdzie po kilku przeprowadzkach w różne rejony Polski obecnie mieszka. Publicystka prasy lokalnej (m.in. „Gazety Prowincjonalnej Ziemi Kłodzkiej”, „Wiadomości Lokalnych. Lądek-Zdrój”, „Stronicy Śnieżnickiej”). Literacko zadebiutowała opowiadaniem w „Almanachu Wałbrzyskim”. Pisze utwory prozatorskie, aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym i turystycznym regionu (jest Ambasadorem Turystyki Hrabstwa Kłodzkiego).
Ur. w 1965 r. w Lądku-Zdroju, gdzie po kilku przeprowadzkach w różne rejony Polski obecnie mieszka. Publicystka prasy lokalnej (m.in. „Gazety Prowincjonalnej Ziemi Kłodzkiej”, „Wiadomości Lokalnych. Lądek-Zdrój”, „Stronicy Śnieżnickiej”). Literacko zadebiutowała opowiadaniem w „Almanachu Wałbrzyskim”. Pisze utwory prozatorskie, aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym i turystycznym regionu (jest Ambasadorem Turystyki Hrabstwa Kłodzkiego).
ERNEST BRYLL
Ur. w 1935 r. w Warszawie, gdzie mieszka. Poeta, prozaik, dramatopisarz, tłumacz, dyplomata. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim oraz studium filmowe przy Państwowym Instytucie Sztuki. Debiutował w 1958 r. tomem Wigilie wariata. W latach sześćdziesiątych powstała m.in. Twarz nie odsłonięta, którą wiąże się z turpizmem. Kolejne tomy były polemiką z narodowymi symbolami i romantycznym dziedzictwem, zawierały też surowe oceny współczesności (Sztuka stosowana, Muszla, Zwierzątko). W wierszach z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych dominuje tematyka religijna (Czasem spotykam siebie, Sadza, Widziałem jak odchodzą z nas ci ludzie dobrzy). W 2002 r. ukazał się ich autorski wybór Nie proszę o wielkie znaki. Ostatnio ukazały się jego tomy poezji Trzecia nad ranem i Wiośnin (2008). Pisarz jest autorem sztuk teatralnych: Rzecz listopadowa, Po górach, po chmurach. WidowiskoNa szkle malowane z muzyką Katarzyny Gaertner stało się przebojem lat siedemdziesiątych. Równie głośne były sztuki z lat 80.Kolęda-nocka i Wieczernik. Pisarz był kierownikiem literackim Teatru Telewizji, pracował w redakcjach pism społeczno-kulturalnych (m.in. „Po prostu” i „Współczesności”). Jest autorem piosenek, które wykonywali Marek Grechuta i Czesław Niemen. Na kanwie jego dzieł powstały oratoria, z najbardziej znanym A kto się odda w radość z muzyką Włodzimierza Korcza. W 2009 roku pieśniarz Marcin Styczeń nagrał płytę z utworami do jego wierszy pt. Bryllowanie. E. Bryll tłumaczy literaturę czeską, irlandzką oraz jidish. W latach siedemdziesiątych był dyrektorem Polskiego Instytutu Kultury w Londynie; w latach 1991-1995 – ambasadorem Polski w Irlandii. Otrzymał liczne nagrody i odznaczenia, m.in. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu.
Ur. w 1935 r. w Warszawie, gdzie mieszka. Poeta, prozaik, dramatopisarz, tłumacz, dyplomata. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim oraz studium filmowe przy Państwowym Instytucie Sztuki. Debiutował w 1958 r. tomem Wigilie wariata. W latach sześćdziesiątych powstała m.in. Twarz nie odsłonięta, którą wiąże się z turpizmem. Kolejne tomy były polemiką z narodowymi symbolami i romantycznym dziedzictwem, zawierały też surowe oceny współczesności (Sztuka stosowana, Muszla, Zwierzątko). W wierszach z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych dominuje tematyka religijna (Czasem spotykam siebie, Sadza, Widziałem jak odchodzą z nas ci ludzie dobrzy). W 2002 r. ukazał się ich autorski wybór Nie proszę o wielkie znaki. Ostatnio ukazały się jego tomy poezji Trzecia nad ranem i Wiośnin (2008). Pisarz jest autorem sztuk teatralnych: Rzecz listopadowa, Po górach, po chmurach. WidowiskoNa szkle malowane z muzyką Katarzyny Gaertner stało się przebojem lat siedemdziesiątych. Równie głośne były sztuki z lat 80.Kolęda-nocka i Wieczernik. Pisarz był kierownikiem literackim Teatru Telewizji, pracował w redakcjach pism społeczno-kulturalnych (m.in. „Po prostu” i „Współczesności”). Jest autorem piosenek, które wykonywali Marek Grechuta i Czesław Niemen. Na kanwie jego dzieł powstały oratoria, z najbardziej znanym A kto się odda w radość z muzyką Włodzimierza Korcza. W 2009 roku pieśniarz Marcin Styczeń nagrał płytę z utworami do jego wierszy pt. Bryllowanie. E. Bryll tłumaczy literaturę czeską, irlandzką oraz jidish. W latach siedemdziesiątych był dyrektorem Polskiego Instytutu Kultury w Londynie; w latach 1991-1995 – ambasadorem Polski w Irlandii. Otrzymał liczne nagrody i odznaczenia, m.in. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu.
WOJCIECH BRZOSKA
Ur. w 1978 r. w Bytomiu. Poeta, muzyk, kaowiec. Zadebiutował w 1998 roku publikacją wierszy na łamach „FA-artu”. Od tamtej pory poezję publikował w najważniejszych polskich czasopismach literackich i kulturalnych (m. in. „Tygodniku Powszechnym”, „Czasie Kultury”, „Studium”, „Kresach”, „Akcencie”, „Kwartalniku Artystycznym”). Autor ośmiu książek poetyckich: Blisko coraz dalej (2000), Niebo nad Sosnowcem (2001), Wiersze podejrzane (2003), Sacro casco (2006), Przez judasza (2008), Drugi koniec wszystkiego (2010), W każdym momencie, na przyjście i odejście (2015), Jutro nic dla nas nie ma (2017). W przygotowaniu dwa kolejne tomiki. Od dziesięciu lat wykonuje swoje wiersze z muzyką. W duecie Brzoska i Gawroński wydał trzy płyty: Nunatak, Słońce lupa i mrówki oraz Zapominanie. Z trio Brzoska/Marciniak/Markiewicz płyty: Brodzenie i Wpław. Zagrał blisko sto koncertów w klubach i na festiwalach muzycznych i literackich w całej Polsce, współpracował z wieloma muzykami m. in. z Mikołajem Trzaską, Małgorzatą „Teklą” Tekiel czy Wojtkiem Kucharczykiem. Był pierwszym laureatem poetyckiej Nagrody Otoczaka (2008). W latach 2003–2005 redagował dział poezji w Magazynie Literackim „Kursywa”. Był także redaktorem dwutygodnika kulturalnego „artPapier”. Jego wiersze ukazywały się w wielu antologiach, w Polsce i za granicą. Były tłumaczone na języki: angielski, niemiecki, czeski, słowacki, słoweński, serbski i hiszpański (publikacje w „Cordite Poetry Revie” w Australii, „Manuskripte” w Austrii, „Ostragehege” – Niemcy oraz „Sodobnost” w Słowenii). Zawodowo od wielu lat związany z więziennictwem (ma stopień majora więziennictwa). Pomysłodawca adresowanego do więźniów Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jeana Geneta (XII edycja odbędzie się w 2020 roku). Organizator wielu spotkań literackich oraz koncertów dla osadzonych w katowickim więzieniu. Mieszka w Katowicach.
Ur. w 1978 r. w Bytomiu. Poeta, muzyk, kaowiec. Zadebiutował w 1998 roku publikacją wierszy na łamach „FA-artu”. Od tamtej pory poezję publikował w najważniejszych polskich czasopismach literackich i kulturalnych (m. in. „Tygodniku Powszechnym”, „Czasie Kultury”, „Studium”, „Kresach”, „Akcencie”, „Kwartalniku Artystycznym”). Autor ośmiu książek poetyckich: Blisko coraz dalej (2000), Niebo nad Sosnowcem (2001), Wiersze podejrzane (2003), Sacro casco (2006), Przez judasza (2008), Drugi koniec wszystkiego (2010), W każdym momencie, na przyjście i odejście (2015), Jutro nic dla nas nie ma (2017). W przygotowaniu dwa kolejne tomiki. Od dziesięciu lat wykonuje swoje wiersze z muzyką. W duecie Brzoska i Gawroński wydał trzy płyty: Nunatak, Słońce lupa i mrówki oraz Zapominanie. Z trio Brzoska/Marciniak/Markiewicz płyty: Brodzenie i Wpław. Zagrał blisko sto koncertów w klubach i na festiwalach muzycznych i literackich w całej Polsce, współpracował z wieloma muzykami m. in. z Mikołajem Trzaską, Małgorzatą „Teklą” Tekiel czy Wojtkiem Kucharczykiem. Był pierwszym laureatem poetyckiej Nagrody Otoczaka (2008). W latach 2003–2005 redagował dział poezji w Magazynie Literackim „Kursywa”. Był także redaktorem dwutygodnika kulturalnego „artPapier”. Jego wiersze ukazywały się w wielu antologiach, w Polsce i za granicą. Były tłumaczone na języki: angielski, niemiecki, czeski, słowacki, słoweński, serbski i hiszpański (publikacje w „Cordite Poetry Revie” w Australii, „Manuskripte” w Austrii, „Ostragehege” – Niemcy oraz „Sodobnost” w Słowenii). Zawodowo od wielu lat związany z więziennictwem (ma stopień majora więziennictwa). Pomysłodawca adresowanego do więźniów Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jeana Geneta (XII edycja odbędzie się w 2020 roku). Organizator wielu spotkań literackich oraz koncertów dla osadzonych w katowickim więzieniu. Mieszka w Katowicach.
DARIUSZ BRZOSTEK
Ur. w 1973 r. w Brodnicy, antropolog i teoretyk literatury. Absolwent polonistyki na UMK, obecnie adiunkt na tej uczelni. Autor monografii Literatura i nierozum. Antropologia fantastyki grozy (Toruń 2009), eseista i krytyk muzyczny (jazz i okolice), okazjonalnie muzykujący poeta (HATI).
Ur. w 1973 r. w Brodnicy, antropolog i teoretyk literatury. Absolwent polonistyki na UMK, obecnie adiunkt na tej uczelni. Autor monografii Literatura i nierozum. Antropologia fantastyki grozy (Toruń 2009), eseista i krytyk muzyczny (jazz i okolice), okazjonalnie muzykujący poeta (HATI).
JUSTYNA BUDZIK
Doktor literaturoznawstwa, adiunkt w Instytucie Amerykanistyki i Studiów Polonijnych UJ. Interesuje się polską literaturą i sztuką emigracyjną XX i XXI wieku powstającą na kontynencie północnoamerykańskim, bilingwizmem polskiej literatury emigracyjnej, literaturą polską i amerykańską w dialogu ze sztuką. Opublikowała monografie Zadomowieni i wyobcowani. O sytuacji pisarzy polskich w Kanadzie (2013) oraz W teatrze świata. Ojczyzny artystyczne Elżbiety Wittlin-Lipton (2020). Szkice i eseje publikowała m.in. w: „Kontekstach Kultury”, „Frazie”, „Akcencie”, „The Polish Review”. Mieszka w Krakowie.
MAŁGORZATA BUDZIK
Filolog, wykładowca w Zakładzie Filologii Polskiej PWSZ w Tarnowie, redaktor naczelna „Szkiców Tarnowskich”; członek Tarnowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego oraz Polskiego Towarzystwa Językoznawczego; autorka artykułów hasłowych do „Encyklopedii Tarnowa” oraz opracowań z zakresu semantyki tekstu literackiego, komunikacji językowej, historii regionu; współautorka strony internetowej „Moje Miasto Tarnów” poświęconej dziejom Tarnowa; zainteresowania: semantyka leksykalna, antropologia rodziny, literatura współczesna, kultura języka.
Filolog, wykładowca w Zakładzie Filologii Polskiej PWSZ w Tarnowie, redaktor naczelna „Szkiców Tarnowskich”; członek Tarnowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego oraz Polskiego Towarzystwa Językoznawczego; autorka artykułów hasłowych do „Encyklopedii Tarnowa” oraz opracowań z zakresu semantyki tekstu literackiego, komunikacji językowej, historii regionu; współautorka strony internetowej „Moje Miasto Tarnów” poświęconej dziejom Tarnowa; zainteresowania: semantyka leksykalna, antropologia rodziny, literatura współczesna, kultura języka.
DARIUSZ BUGALSKI
Ur. w 1961 r. w Augustowie. Poeta, prozaik, dziennikarz radiowy, zajmował się także krytyką sztuki i edukacją artystyczną. Pracuje w radiowej Trójce. Publikował m.in. w: „Kresach”, „FA-arcie”, „Twórczości”, „Frazie”, „Czasie Kultury”. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Literackiego im. K. K. Baczyńskiego w Łodzi i pełnił funkcję jego Przewodniczącego. Opublikował tomy poezji: Turtle, turtle, turtle (1991, Nagroda Polskich Wydawców Książek); Wyliczanka (1993), Przekłady (1995), Miejsce, w którym nic się nie stało (1997), o tu (2010), Korespondent „Małego Przeglądu” (2017), tom prozy i poezji 83 piosenki, które pozwolą ci dociągnąć do czterdziestki (2006) i powieść Wirus (2016). Jest także autorem wspólnej z fotografikiem Wojciechem Prażmowskim książki artystycznej Jaśnienie (2009). W 2010 roku z inicjatywy i przy pomocy Bogusława Wojtowicza opublikował Przecieki. Wiersze wybrane (Tarnów – Warszawa 2010). Mieszka w Warszawie.
Ur. w 1961 r. w Augustowie. Poeta, prozaik, dziennikarz radiowy, zajmował się także krytyką sztuki i edukacją artystyczną. Pracuje w radiowej Trójce. Publikował m.in. w: „Kresach”, „FA-arcie”, „Twórczości”, „Frazie”, „Czasie Kultury”. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Literackiego im. K. K. Baczyńskiego w Łodzi i pełnił funkcję jego Przewodniczącego. Opublikował tomy poezji: Turtle, turtle, turtle (1991, Nagroda Polskich Wydawców Książek); Wyliczanka (1993), Przekłady (1995), Miejsce, w którym nic się nie stało (1997), o tu (2010), Korespondent „Małego Przeglądu” (2017), tom prozy i poezji 83 piosenki, które pozwolą ci dociągnąć do czterdziestki (2006) i powieść Wirus (2016). Jest także autorem wspólnej z fotografikiem Wojciechem Prażmowskim książki artystycznej Jaśnienie (2009). W 2010 roku z inicjatywy i przy pomocy Bogusława Wojtowicza opublikował Przecieki. Wiersze wybrane (Tarnów – Warszawa 2010). Mieszka w Warszawie.
BOGUSŁAW BUJAŁA
Ur. w 1961 w Łodzi, gdzie mieszka. Imał się różnych zajęć, w ostatnich latach pracuje jako agent ubezpieczeniowy. Poeta, prozaik, eseista, współautor autorskich albumów fotograficznych. Opublikował tomy poezji: Nieodpowiedzialni i postronni (1992), Sznurowadła i nożyczki (1995), Krystyna (1998), Magda (2007), Przemiany (2013), prozę Post(a) Romana (2015, zdjęcia Maciej Rawluk) i Afabulacje Aliteracje (2019). Jest także autorem jednego z pięciu esejów w książce Palimpsest Bałuty (2016, zdjęcia Macieja Rawluka).
Ur. w 1961 w Łodzi, gdzie mieszka. Imał się różnych zajęć, w ostatnich latach pracuje jako agent ubezpieczeniowy. Poeta, prozaik, eseista, współautor autorskich albumów fotograficznych. Opublikował tomy poezji: Nieodpowiedzialni i postronni (1992), Sznurowadła i nożyczki (1995), Krystyna (1998), Magda (2007), Przemiany (2013), prozę Post(a) Romana (2015, zdjęcia Maciej Rawluk) i Afabulacje Aliteracje (2019). Jest także autorem jednego z pięciu esejów w książce Palimpsest Bałuty (2016, zdjęcia Macieja Rawluka).
CHARLES BUKOWSKI
(1920–1994), poeta i prozaik amerykański, jeden z najbardziej płodnych autorów swego pokolenia. Pierwsze opowiadanie opublikował w 1944, pierwszy wiersz – jedenaście lat później, pierwszy druk zwarty, arkusz poetycki, Flower, Fist and Bestial Wail, już jako twórca czterdziestoletni. Jakby kompensując sobie późny debiut, Bukowski między 1960 a 1993 ogłosił drukiem około pięćdziesięciu pozycji: tomów wierszy, zbiorów opowiadań i powieści, których tłem są Los Angeles i Kalifornia. Po trudnych początkach, kiedy czasopisma i wydawnictwa odrzuca większość jego materiałów, przyszły pomyślne lata sześćdziesiąte, kiedy ukazało się kilkanaście książek, i siedemdziesiąte, gdy Bukowski wzbudził zainteresowanie wydawców europejskich. Tłumaczony na kilkanaście języków, stał się jednym z bardziej znanych autorów amerykańskich. Wieczny outsider – nigdy nie wiązał się i nie był łączony z żadnym ugrupowaniem literackim, koterią, szkołą czy ideologią. W Polsce znany z większości powieści i zbioru wierszy Miłość to piekielny pies. Wiersze 1974–77 (2003) w przekładzie Leszka Engelkinga.
(1920–1994), poeta i prozaik amerykański, jeden z najbardziej płodnych autorów swego pokolenia. Pierwsze opowiadanie opublikował w 1944, pierwszy wiersz – jedenaście lat później, pierwszy druk zwarty, arkusz poetycki, Flower, Fist and Bestial Wail, już jako twórca czterdziestoletni. Jakby kompensując sobie późny debiut, Bukowski między 1960 a 1993 ogłosił drukiem około pięćdziesięciu pozycji: tomów wierszy, zbiorów opowiadań i powieści, których tłem są Los Angeles i Kalifornia. Po trudnych początkach, kiedy czasopisma i wydawnictwa odrzuca większość jego materiałów, przyszły pomyślne lata sześćdziesiąte, kiedy ukazało się kilkanaście książek, i siedemdziesiąte, gdy Bukowski wzbudził zainteresowanie wydawców europejskich. Tłumaczony na kilkanaście języków, stał się jednym z bardziej znanych autorów amerykańskich. Wieczny outsider – nigdy nie wiązał się i nie był łączony z żadnym ugrupowaniem literackim, koterią, szkołą czy ideologią. W Polsce znany z większości powieści i zbioru wierszy Miłość to piekielny pies. Wiersze 1974–77 (2003) w przekładzie Leszka Engelkinga.
PIOTR BURGER
Ur. w Krośnie w 1959 r. Ukończył PLSP im Stanisława Wyspiańskiego w Jarosławiu w 1979 r. Należy do ZPAP Kraków. Obecnie prowadzi pracownię plastyczną w Krośnie.
Ur. w Krośnie w 1959 r. Ukończył PLSP im Stanisława Wyspiańskiego w Jarosławiu w 1979 r. Należy do ZPAP Kraków. Obecnie prowadzi pracownię plastyczną w Krośnie.
JAN BURNATOWSKI
Ur. w 1984 r. w Sanoku. Literaturoznawca, krytyk, sekretarz redakcji pisma „Czas Literatury”. Tytuł doktora nauk humanistycznych obronił na podstawie rozprawy „Proza Mariana Pankowskiego jako projekt literatury innowacyjnej” (promotor: dr hab. K. Latawiec). Publikował m.in. w „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, „Didaskaliach. Gazecie Teatralnej”, „FaArcie”, „Postscriptum Polonistycznym”, „Ruchu Literackim”, „Nowych Książkach”, „Twórczości”, „Zeszytach Literackich”, „Frazie”. Mieszka w Krakowie.
Ur. w 1984 r. w Sanoku. Literaturoznawca, krytyk, sekretarz redakcji pisma „Czas Literatury”. Tytuł doktora nauk humanistycznych obronił na podstawie rozprawy „Proza Mariana Pankowskiego jako projekt literatury innowacyjnej” (promotor: dr hab. K. Latawiec). Publikował m.in. w „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, „Didaskaliach. Gazecie Teatralnej”, „FaArcie”, „Postscriptum Polonistycznym”, „Ruchu Literackim”, „Nowych Książkach”, „Twórczości”, „Zeszytach Literackich”, „Frazie”. Mieszka w Krakowie.
SŁAWOMIR BURYŁA
Ur. w 1969 r., dr hab., prof. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, aktualnie Dyrektor. Instytutu Filologii Polskiej tej uczelni. Zajmuje się literaturą wojny i okupacji, a zwłaszcza problematyką Holocaustu. Autor książek Prawda mitu i literatury i Opisać Zagładę.Holocaust w twórczości Henryka Grynberga, edytor krytycznego wydania dwóch tomów prozy Tadeusza Borowskiego. Publikował między innymi na łamach „Pamiętnika Literackiego”, „Twórczości”, „Ruchu Literackiego”, „Znaku”, „Tygodnika Powszechnego”, „Pograniczy”, „Tekstów Drugich”.
Ur. w 1969 r., dr hab., prof. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, aktualnie Dyrektor. Instytutu Filologii Polskiej tej uczelni. Zajmuje się literaturą wojny i okupacji, a zwłaszcza problematyką Holocaustu. Autor książek Prawda mitu i literatury i Opisać Zagładę.Holocaust w twórczości Henryka Grynberga, edytor krytycznego wydania dwóch tomów prozy Tadeusza Borowskiego. Publikował między innymi na łamach „Pamiętnika Literackiego”, „Twórczości”, „Ruchu Literackiego”, „Znaku”, „Tygodnika Powszechnego”, „Pograniczy”, „Tekstów Drugich”.
ANDRZEJ BUSZA
Ur. w 1938 r. w Krakowie. Poeta, krytyk, historyk literatury, tłumacz. W czasie wojny na Bliskim Wschodzie, w latach 1947–1965 w Anglii, gdzie studiował w St. Joseph’s College, a następnie w University College w Londynie (anglistyka).Od 1965 r. w Kanadzie, gdzie został wykładowcą, a następnie profesorem literatury angielskiej na University of British Columbia w Vancouver. Był członkiem redakcji „Merkuriusza” i „Kontynentów”. Laureat I edycji Nagrody Fundacji Kościelskich (1962). Tworzy w języku polskim, a od lat 80. XX wieku – angielskim. Opublikował zbiory wierszy: Znaki wodne (IL Paryż, 1969); Astrologer in the Underground / Astrolog w metrze w przekładzie M. Bullocka i Jagny Boraks (Athens, Ohio, 1971); w przekładzie B. Czaykowskiego Glosy i refrakcje (Berlin – Toronto 2001) oraz Obrazy z życia Laquedema Scenes from the Life of Laquedem (Berlin – Toronto 2003), Pełnia i przesilenie / Full Moon and Solistice Justice (współautor Bogdan Czaykowski) (Toronto – Rzeszów 2008), poemat Kohelet (z posłowiem i notami Beaty Tarnowskiej) (Toronto – Rzeszów 2008), Niepewność (Toronto 2013) i Atol. Wiersze wybrane z posłowiem Janusza Pasterskiego (Toronto – Rzeszów 2017). Przełożył na język angielski z B. Czaykowskim poezje Mirona Białoszewskiego The Revolution of Things (Washington, D.C., 1974) oraz Gathering Time: Five Modern Polish Elegies – poematy M. Białoszewskiego, J. Iwaszkiewicza, M. Jastruna, C. Miłosza i K. Wierzyńskiego (Mission, B.C., 1983). Jest cenionym znawcą i badaczem twórczości Josepha Conrada. Mieszka w Vancouver w Kanadzie.
Ur. w 1938 r. w Krakowie. Poeta, krytyk, historyk literatury, tłumacz. W czasie wojny na Bliskim Wschodzie, w latach 1947–1965 w Anglii, gdzie studiował w St. Joseph’s College, a następnie w University College w Londynie (anglistyka).Od 1965 r. w Kanadzie, gdzie został wykładowcą, a następnie profesorem literatury angielskiej na University of British Columbia w Vancouver. Był członkiem redakcji „Merkuriusza” i „Kontynentów”. Laureat I edycji Nagrody Fundacji Kościelskich (1962). Tworzy w języku polskim, a od lat 80. XX wieku – angielskim. Opublikował zbiory wierszy: Znaki wodne (IL Paryż, 1969); Astrologer in the Underground / Astrolog w metrze w przekładzie M. Bullocka i Jagny Boraks (Athens, Ohio, 1971); w przekładzie B. Czaykowskiego Glosy i refrakcje (Berlin – Toronto 2001) oraz Obrazy z życia Laquedema Scenes from the Life of Laquedem (Berlin – Toronto 2003), Pełnia i przesilenie / Full Moon and Solistice Justice (współautor Bogdan Czaykowski) (Toronto – Rzeszów 2008), poemat Kohelet (z posłowiem i notami Beaty Tarnowskiej) (Toronto – Rzeszów 2008), Niepewność (Toronto 2013) i Atol. Wiersze wybrane z posłowiem Janusza Pasterskiego (Toronto – Rzeszów 2017). Przełożył na język angielski z B. Czaykowskim poezje Mirona Białoszewskiego The Revolution of Things (Washington, D.C., 1974) oraz Gathering Time: Five Modern Polish Elegies – poematy M. Białoszewskiego, J. Iwaszkiewicza, M. Jastruna, C. Miłosza i K. Wierzyńskiego (Mission, B.C., 1983). Jest cenionym znawcą i badaczem twórczości Josepha Conrada. Mieszka w Vancouver w Kanadzie.
DINO BUZZATI
(1906–1972). Włoski pisarz, dziennikarz i grafik, redaktor pisma „Corrière della Sera”. Autor fantastyczno-groteskowej prozy: powieści Pustynia Tatarów (1940), O pewnej miłości (1963); zbiorów opowiadań. Tworzył także poematy komiksowe (Poemat w obrazkach, 1969). Pisał dla teatru i zajmował się krytyką sztuki.
(1906–1972). Włoski pisarz, dziennikarz i grafik, redaktor pisma „Corrière della Sera”. Autor fantastyczno-groteskowej prozy: powieści Pustynia Tatarów (1940), O pewnej miłości (1963); zbiorów opowiadań. Tworzył także poematy komiksowe (Poemat w obrazkach, 1969). Pisał dla teatru i zajmował się krytyką sztuki.
MARIA BYRA
Ur. w Stołpynie (woj. tarnopolskie) w 1928 r. W 1940 wraz z ojcem i rodzeństwem została wywieziona w głąb Rosji, gdzie straciła niemal wszystkich bliskich. Po tzw. amnestii opuściła ZSRR. Przebywała w szpitalach i sierocińcach polskich w Iranie, Indiach i w Afryce. Na skutek źle leczonych chorób i kontuzji oraz niedożywienia amputowano jej obie nogi. Ukończyła gimnazjum w Tangerze. W lipcu 1948 r. przybyła do Anglii. Przebywała w zakładzie prowadzonym przez siostry Nazaretanki w Pitsford, gdzie ukończyła kurs stenografii. Następnie brała kurs haftu i szycia. W 1953 r. otrzymała pracę asystentki nauczycielki w szkole w Londynie. W 1962 r. otrzymała dyplom nauczycielki. W połowie lat 60. otrzymała pracę kierowniczki pracowni haftu i szycia, później instruktorki. Pracowała w opiece społecznej aż do przejścia na emeryturę. Mieszkała w Londynie, w 2005 r. przeniosła się do Penros w Walii.
Ur. w Stołpynie (woj. tarnopolskie) w 1928 r. W 1940 wraz z ojcem i rodzeństwem została wywieziona w głąb Rosji, gdzie straciła niemal wszystkich bliskich. Po tzw. amnestii opuściła ZSRR. Przebywała w szpitalach i sierocińcach polskich w Iranie, Indiach i w Afryce. Na skutek źle leczonych chorób i kontuzji oraz niedożywienia amputowano jej obie nogi. Ukończyła gimnazjum w Tangerze. W lipcu 1948 r. przybyła do Anglii. Przebywała w zakładzie prowadzonym przez siostry Nazaretanki w Pitsford, gdzie ukończyła kurs stenografii. Następnie brała kurs haftu i szycia. W 1953 r. otrzymała pracę asystentki nauczycielki w szkole w Londynie. W 1962 r. otrzymała dyplom nauczycielki. W połowie lat 60. otrzymała pracę kierowniczki pracowni haftu i szycia, później instruktorki. Pracowała w opiece społecznej aż do przejścia na emeryturę. Mieszkała w Londynie, w 2005 r. przeniosła się do Penros w Walii.
Michał BZINKOWSKI
Ur. w 1975 r. Filolog klasyczny i neohellenista, literaturoznawca, eseista, tłumacz literatury nowogreckiej. Dr hab., prof. UJ. Pracuje w Katedrze Filologii Greckiej i Nowogreckiej Instytutu Filologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stały współpracownik filologii nowogreckiej na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego. Redaktor naczelny periodyku naukowego „Classica Cracoviensia”, współpracownik krakowskiego kwartalnika „Czas Literatury”. Przełożył wiersze Jorgosa Seferisa (Nobel 1963), Konstandinosa Kawafisa, Kiriakosa Charalambidisa, Janisa Ritsosa, Titosa Patrikiosa oraz eseje podróżne Nikosa Kazantzakisa. Nominowany do Nagrody dla Tłumacza Europejskiego Poety Wolności za przekład Czasowników Pandelisa Boukalasa (2013). Opublikował przekłady powieści Pandemonium Kostasa Akrivosa (2016) oraz uhonorowanej Nagrodą Literacką Unii Europejskiej (2014) Bóg mi świadkiem Makisa Tsitasa (2018). Ostatnio ogłosił przekłady dzienników, poezji i esejów Seferisa: Dni 1941–1956 (2019), Król Asine i inne wiersze (2020), Róża losu. Eseje wybrane (2020). Przekłady, szkice i wiersze publikował m.in. w „Zeszytach Literackich”, „Odrze”, „Przeglądzie Politycznym”, „Śląsku”, „Almanachu Prowincjonalnym” i „Poezji Dzisiaj”.
GUSTAVO ADOLFO BÉCQUER
(1836–1870), przedstawiciel późnego romantyzmu, najoryginalniejszy poeta hiszpański epoki, wprowadził do niej „niemiecki ton”. Jego współcześni nie doceniali go, żył w biedzie i chorobie, utraciwszy źle płatną pracę urzędnika. Kiedy jego utwory zaczynały budzić pewne zainteresowanie, zmarł na gruźlicę. Jego dzieło składające się z wierszy (Rimas) i próz poetyckich (Leyendas), ukazało się pośmiertnie.
(1836–1870), przedstawiciel późnego romantyzmu, najoryginalniejszy poeta hiszpański epoki, wprowadził do niej „niemiecki ton”. Jego współcześni nie doceniali go, żył w biedzie i chorobie, utraciwszy źle płatną pracę urzędnika. Kiedy jego utwory zaczynały budzić pewne zainteresowanie, zmarł na gruźlicę. Jego dzieło składające się z wierszy (Rimas) i próz poetyckich (Leyendas), ukazało się pośmiertnie.