FRAZA NR 94 / 2016 – BLISCY, ZMARLI
Joanna Ślósarska
Dwie piosenki o Ziemi
1
nad Atlantydą wzeszło dzisiaj słońce
obudzone kamienie czekały na salamandry
w podziemiach klasztoru owiniętego w ocean
pięciopromienne kryształy
zalśniły na dnie retorty
purpurowe serce Zimie bije niespokojnie
zanim pęknie jej ciało
i pierwsza salamandra owinie srebrnoszary kamień
nastanie noc
Anioł Pański zetrze białą gumką
kontury lądów
2
nad Atlantydą wzeszło dzisiaj słońce
mój biały dom obmyty w oceanie
zalśnił
pusty piękny jak w dniu
gdy ostatni raz obejrzałam się żegnając Chrystusa
a zaraz
czarne jajo nocy zanurzyło się w piasku
wchłonęło mnie
tak podróżowałam do Grecji płacząc we śnie
słyszałam
jak gorące pomarańczowe niebo
z flegmą bladożółtego ognia
obniżyło się
moje łąki i wzgórza
osobno
zawijały się w korzenie stopionych drzew
tężejącymi grudami błota
zanurzały się w błonach fal
we krwi Ziemi –
nad Atlantydą wzeszło dzisiaj słońce
mój biały dom obmyty w oceanie
***
zgasło różowe światło
podchodzę do szyby
czarnej
niżej
jest już tylko strach
nie mój
drobne istoty ze ślepymi oczami
okrążają śmietniki
Codziennie jest Wigilia*
(na melodię kolędy Weselmy się)
który to dzień, który to dzień
wstaje w blasku gwiazd
która to noc, która to noc
wstaje w blasku dnia
który to dzień
wstaje w blasku gwiazd
która to noc
wstaje w blasku dnia
które to dni, które to sny
wstają w blasku…
23 czerwca 2016 roku