Zmarł Wacław Kaleta

Po długiej chorobie zmarł w Rzeszowie Wacek Kaleta – poeta, pieśniarz i tłumacz rosyjskich bardów: Bułata Okudżawy i Włodzimierza Wysockiego. Urodził się w 1956 r. we wsi Bugaj koło Biecza, był absolwentem filologii rosyjskiej na UJ. Już wtedy wykonywał, odnosząc sukcesy pieśni rosyjskich bardów w autorskich przekładach. Spotkaliśmy się bodaj w 1998 roku. W numerze „Frazy” 1999 nr 1 opublikowaliśmy obszerny wybór jego przekładów wierszy i piosenek Bułata Okudżawy, esej O Mistrzu Bułacie prywatnych zdań kilka oraz wiersz Pożegnanie z Bułatem. Rok później w Bibliotece „Frazy” opublikowaliśmy jego tom przekładów Okudżawy Przejezdny muzyk z ilustracjami Jolanty Jakimy-Zerek – jedna z ładniejszych naszych książek. Wacek towarzyszył nam wtedy z gitarą na spotkaniach w Galerii Szajny w Rzeszowie, Zameczku Romantycznym w Łańcucie i artystycznej Piwnicy „U Becza” w Bieczu. Później nasze kontakty rozluźniły się. Wacek w tym czasie zajął się intensywniej własną twórczością poetycką, której plonem stał się tom wierszy Niezmienność, wydany w 2005 r. w Podkarpackiem Instytucie Ksiązki i Marketingu w Rzeszowie. Wielu ze swoich wierszy nadał formę pieśni, które wykonywał z gitarą. Poetycki talent odziedziczyła jedna z jego trzech córek – Natalia. Wiadomość o jego śmierci przyjęliśmy ze smutkiem i niedowierzaniem, jaki zawsze towarzyszy nieoczekiwanym, przedwczesnym zgonom. Na łamach „Frazy” 2011, nr 1 Wacława Kaletę wspominał Zenon Ożóg. Ogłosiliśmy tam także jeden z jego niepublikowanym, nadesłanych nam wraz ze świątecznymi życzeniami wierszy i poetyckie epitafium dla Ojca córki Natalii.

Zenon Ożóg, Wacław Kaleta – poeta i bard. Wspomnienie