20 MARCA 2024
ZMARŁ JERZY JANUSZ FĄFARA
Nagle i niespodziewanie zmarł jeden z najbardziej znanych rzeszowskich pisarzy, dziennikarz, wydawca i animator kultury. Urodzony 1 września 1956 roku w Rzeszowie Jerzy Janusz Fąfara uprawiał różne gatunki pisarstwa (poezję, prozę, dramat), ale największe sukcesy odniósł jako autor słuchowisk realizowanych w Rozgłośni Polskiego Radia w Rzeszowie oraz ogólnopolskich programach Polskiego Radia. Były one reżyserowane przez wybitnych radiowych twórców i wielokrotnie nagradzane. Dzień, w którym stanąć miała ziemia na festiwalu słuchowisk radiowych w 2000 roku otrzymało nagrodę za reżyserię dla Henryka Rozena, słuchowisko Rzeka I nagrodę za scenariusz na Festiwalu Polskiego Radia i Telewizji Dwa Teatry Sopot 2003. W 2004 roku słuchowisko Brzytwy kata Sellingera zdobyło Grand Prix na Festiwalu Polskiego Radia i Telewizji Dwa Teatry i reprezentowało Polskę na festiwalu Prix Europa w Berlinie, kwalifikując się do ścisłej czołówki europejskich słuchowisk. Słuchowisko Nalepa otrzymało w 2016 roku I nagrodę Byrskich na Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie, słuchowisko Na drodze do Damaszku w reżyserii Waldemara Modestowicza reprezentowało Polskę na festiwalu Prix Italia we Włoszech, Był wśród nas jeden Samarytanin (o rodzinie Ulmów z Markowej) otrzymało w 2017 roku nagrodę Byrskich za najlepszy tekst festiwalu Dwa Teatry w Sopocie). Dla rzeszowskiego radia Jerzy Janusz Fąfara stworzył radiowe powieści Pępek świata (2005–2006) oraz Drabina do nieba (2014–2017). Jego utwory były zazwyczaj osadzone w Rzeszowie i jego okolicach, odnosiły się także do związanych z nimi znanych postaci. Zawsze miały w sobie coś baśniowego, niesamowitego, nie z tego świata – nawet wtedy, gdy inspirowały je tragiczne wydarzenia II wojny światowej i prawdziwi bohaterowi – jak mag teatru, profesor Józef Szajna (18 znaczy życie – Rzecz o Józefie Szajnie), wybitny francuski mikrobiolog polskiego pochodzenia Franciszek Chrapkiewicz-Chapeville (Pomruk, 2014), Stanisław Szpunar, więzień Auschwitz (Był wśród nas święty, 2016). Jego powieści Dzień, w którym stanąć miała ziemia (2000, przełożona na język ukraiński ukazała się w lwowskim Kalvaria w 2003) i Brzytwy kata Sellingera (2005), zbiór opowiadań Jakub od stojącej rzeki (2003) krytycy wpisywali do polskiej odmiany magicznego realizmu. Pisarz był absolwentem prawa, podyplomowo studiował w Warszawie dziennikarstwo. Pracował w Krajowej Agencji Wydawniczej w Rzeszowie w latach 1982–1989, później założył wydawnictwo RAF w Rzeszowie, od 2001 kierował Podkarpackim Instytutem Książki i Marketingu, w którym ukazało się wiele ważnych książek znanych pisarzy i pisarek: tomy poezji, przekłady, proza, edycje listów, wspomnień, albumy, książki dla dzieci. W latach 2018–2020 pracował w Wydziale Promocji i Współpracy Międzynarodowej Urzędu Miasta Rzeszowa. Był pomysłodawcą oraz inicjatorem Święta Paniagi, obchodzonego od 2003 roku, monumentu poległych rzeszowskich działaczy niepodległościowego podziemia wokół rzeźby Przejście 2000 projektu Józefa Szajny, poświęconej jego pamięci monumentalnej Drabiny do nieba (2023), która stanęła u wjazdu do Rzeszowa przy ulicy Krakowskiej. Pisarz był osobowością barwną i nietuzinkową, typem pasjonata. Nie wolny od słabości i wad, potrafił wznieść się ponad środowiskowe podziały i starał się – jako dziennikarz, wydawca, animator kultury – łączyć skonfliktowane ze sobą rzeszowskie środowiska literackie. Kilkakrotnie gościł na lamach „Frazy” – był bohaterem frazowego „Portretu”, uczestnikiem spotkania poświęconego Józefowi Szajnie na Uniwersytecie Rzeszowskim. Opublikowaliśmy jego opowiadanie Betlejemskie karpie oraz słuchowisko W drodze do Damaszku, recenzowaliśmy jego książki i ogłaszali szkice o jego twórczości radiowej i powieściach biograficznych. Pisarz spoczął na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie 23 marca 2024 roku.
